Category: αφίσες

αναδημοσίευση από το blog http://anarxiko-resalto.blogspot.com/

 

Η αφίσα σε μορφή pdf

 

Από τις γιορτές της δημοκρατίας

Οι εκλογές της 7^ης Ιουλίου ξαναζωντανεύουν εκείνο το γελοίο φάντασμα που εμφανίζεται μια φορά στα 4 χρόνια, τον «κυρίαρχο λαό». Τα  ψευτοδιλήμματα δίνουν και παίρνουν. Από την μια τα αριστερά προσχήματα «ευαισθησίας», οι ξεφτιλισμένες επιδοματικές πολιτικές και τα «φιλεργατικά» ξεροκόμματα, και από την άλλη, η «επάρατος» δεξιά με τα -χωρίς προσχήματα- κηρύγματα πυγμής, ασφάλειας, επενδύσεων και παραγωγικότητας. Δεν πρόκειται για δύο κόσμους που συγκρούονται, αλλά για δύο διαφορετικές όψεις των ίδιων κυριαρχικών πολιτικών: της εκμετάλλευσης και υποτίμησης μεγάλων κοινωνικών κομματιών (ντόπιων και μεταναστών), της διεύρυνσης  των κοινωνικών διαχωρισμών… Τα κόμματα θέτουν ως απαίτηση της εποχής το σύνθημα  «επιστροφή στην ανάπτυξη = επιστροφή στην κανονικότητα». Ανάπτυξη και κανονικότητα σημαίνει επιταχυμένη λεηλασία εργασιακών σχέσεων, τόπων και περιβάλλοντος. Σημαίνει απόλυτη αορατότητα για ένα τεράστιο κοινωνικό κομμάτι ντόπιων και μεταναστών-τριων που διαβιούν στα όρια της απόλυτης ή σχετικής εξαθλίωσης.

ως τις γιορτές των δημάρχων και των εμπόρων

Η «λευκή νύχτα» που διοργανώνει για άλλη μια χρονιά ο δήμος Ιλίου στις 29 Ιούνη, μια βδομάδα πριν από τις εθνικές εκλογές, είναι άλλη μια θλιβερή γιορτή κατανάλωσης, άρτου και θεάματος και «ανεμελιάς». Είναι η γιορτή που απαιτεί «πρόθυμους» και ξεθεωμένους εργάτες/τριες λάστιχο ως χαμογελαστούς υπηρέτες. Είναι η γιορτή που μετατρέπει το κέντρο της πόλης σε μια Ειδική Ζώνη, ένα χώρο κατακλυσμένο από εμπορεύματα και τραπεζοκαθίσματα.  Μια πραγματικότητα αποξένωσης, με διάσπαρτες ατομικότητες που επικοινωνούν μονάχα μέσα από τα προϊόντα και τις «εμπειρίες» που αγοράζουν και καταναλώνουν. Ένας φανταχτερός θεσμός που «υπόσχεται» λάμψη κατανάλωσης σε κάποιους  για να βυθίσει σε ακόμη μεγαλύτερο σκοτάδι όσες/ους βιώνουν τον πολιτισμό της εξαθλίωσης και της καταπίεσης.

Να επιτεθούμε στην κανονικότητα του ΗΣΥΧΙΑ-ΤΑΞΗ-ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ

Δεν συμμετέχουμε στην δημοκρατική εκλογο-πανήγυρη των «εθνικών εκλογών» και στην καταναλωτική εμπορο-πανήγυρη της «λευκής νύχτας». Δεν πειθόμαστε από τα διλήμματα που μας θέτουν τα κόμματα και τα αφεντικά μας. Δεν δεχόμαστε την ψευδεπίγραφη ευδαιμονία των εμπορευμάτων και των διασκεδαστών. Οι γιορτές αυτές είναι ένας σαρκασμός στο πρόσωπο όλων εμάς, που βιώνουμε με τους ωμότερους τρόπους την ολομέτωπη επίθεση των αφεντικών πάνω μας. Το στοίχημα για όλες εμάς, τις καταπιεσμένες/ους αυτού του κόσμου, πάντα παραμένει το ίδιο: ή θα συνεχίσουμε να ζωγραφίζουμε τα ερείπιά μας με φανταχτερά χρώματα ή θα αρνηθούμε μια και καλή τις «απαιτήσεις της εποχής».

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ & ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Παρασκευή 28 Ιουνίου / 7 μ.μ. / Πλατεία Δασκάλας (Πάριδος & Ευαγγελιστρίας) – Ίλιον

Αναδημοσίευση από το site https://thersitis.espiv.net/

 

10 χρόνια κατάληψη Αγρός

Προχωράμε στον δρόμο της αυτοοργάνωσης, της αλληλεγγύης, της σύγκρουσης, ρηγματώνοντας τον κόσμο της εξουσίας. Δημιουργούμε ενάντια στον κόσμο της ιδιοκτησίας και των εμπορευματικών σχέσεων, μακριά από τους κυρίαρχους διαχωρισμούς.

Αυτοοργάνωση – Αλληλεγγύη – Σύγκρουση

Σάββατο 25/5, 9.00 μ.μ, Συναυλία

(κεντρικά του πάρκου)

Κ. ΘΑΛΕΡΟΣ

ΑΤΑΣΘΑΛΙΑ

ΒΑΡΙΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

ΓΚΑΜΕΛΑΝ

Σάββατο 1/6, 7.00μ.μ, Εκδήλωση-Συζήτηση

(στον χώρο της κατάληψης)

“Εξορύξεις υδρογονανθράκων στην Ήπειρο και σε άλλες περιοχές. Λεηλασία της γης και γεωπολιτικά παιχνίδια. Αντιστάσεις”

---

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΤΡΙΤΣΗ…

Το τελευταίο διάστημα νέα θεσμικά παιχνίδια λαμβάνουν χώρα εντός του πάρκου. Περιβαλλοντικές «δράσεις» υπό την «αιγίδα» του φορέα διαχείρισης και φροντίδα του χώρου, επιχειρούν να εξαλείψουν τα σημάδια της εγκατάλειψης και βεβαίως να …αποκαταστήσουν την πίστη στον ρόλο των θεσμικών παραγόντων ως κηδεμόνων του. Το όλο εγχείρημα συνοδεύεται βεβαίως από δημοπρατήσεις νέων καφετεριών, που ξεφυτρώνουν η μία πίσω από την άλλη για να δώσουν «ζωή» και έσοδα στο πάρκο, καθώς και η ανανέωση της περίφραξής του και η 24ωρη φύλαξη από εταιρεία security για την «προστασία» του πάρκου και των επισκεπτών του από «κακόβουλες» πράξεις…

Το πάρκο τρίτση πέρασε από μια σειρά φορέων διαχείρισης, οι οποίοι έστησαν φαγοπότι με τα κονδύλια του πάρκου, το διχοτόμησαν σε ζώνες διαφορετικών χρήσεων, το υπερχρέωσαν και το υπέβαλαν σε μια κατάσταση ηθελημένης εγκατάλειψης,  με απώτερο στόχο την εμπορική του εκμετάλλευση. Ο τελευταίος φορέας του πάρκου αποτελεί άξιο συνεχιστή των προκατόχων του, όντας όμως απόλυτα ευθυγραμμισμένος με τη σοσιαλδημοκρατική διαχείριση του σύριζα των τελευταίων 4 χρόνων, μιλώντας τη «γλώσσα» της, πουλώντας ψευδαισθήσεις ενεργού συμμετοχής της «κοινωνίας των πολιτών», καλώντας σε μια κούφια συμμετοχικότητα και «οικολογική» συνείδηση. Στην πραγματικότητα θέτει κι αυτός με τη σειρά του σε εφαρμογή την κυρίαρχη λογική και πρακτική που προωθείται από την εκάστοτε εξουσία σχετικά με τους ελεύθερους «αναξιοποίητους» χώρους: ανάθεση, τεμαχισμός, περίφραξη, εμπορευματοποίηση, κοινωνικός έλεγχος. Βασικό «εργαλείο» του συγκεκριμένου φορέα για την προώθηση αυτών των σχεδίων αποτελεί και η χρήση της ακαδημαϊκής ιδιότητας των περισσότερων μελών του. Επιχειρούν να προωθήσουν την εμπορευματοποίηση και αλλαγή χρήσης περιοχών του πάρκου προβάλλοντας την “αυθεντία” της επιστήμης και της έρευνας για τη σωτηρία του, κι έτσι, να αποσπάσουν εύκολα την κοινωνική συναίνεση κι εμπιστοσύνη από όσες/ους -κινούμενες/οι με τη λογική της ανάθεσης- επιλέγουν να δρουν μέσα στο πάρκο σύμφωνα με τα κυρίαρχα πρότυπα, έναντι οποιασδήποτε δημιουργίας έξω από εξουσιαστικές σχέσεις και διαδικασίες.

Ο αριστεράς κοπής φορέας του πάρκου έχει να επιδείξει ήδη πολλά “μελανά”, όσο και αποκαλυπτικά σημεία της τεχνικής διαχείρισης του πάρκου. Ένα απ’ αυτά ήταν η πρόθεσή του να παραχωρήσει το 2018 45 στρέμματα του πάρκου δωρεάν για 15 χρόνια στον δήμο Ιλίου-γνωστό διεκδικητή της εξ’ ολοκλήρου διαχείρισης του πάρκου και καταπατητή του- για αποκλειστική χρήση των αθλητικών συλλόγων του και για τη δημιουργία νέων αθλητικών εγκαταστάσεων. Σχέδιο που ακυρώθηκε μετά τη δημοσιοποίηση και παρέμβαση της κατάληψης Αγρός, αλληλέγγυων και επιτροπών κατοίκων της περιοχής. Ωστόσο, η πρόθεση για δημιουργία γηπέδων στο ίδιο σημείο υπό τη διαχείριση του φορέα παραμένει, θέτοντας για μια ακόμη φορά σε κίνδυνο τον ενιαίο χαρακτήρα του πάρκου.

Έκτοτε, ακολουθεί πλήθος συνεδριάσεών τους κεκλεισμένων των θυρών, ερχόμενοι σε πλήρη αντίφαση με τον «ανοιχτό, κοινωνικό, συμμετοχικό» χαρακτήρα που διατείνονται ότι έχουν, προχωρώντας ανενόχλητοι τα σχέδιά τους για την αλλαγή χαρακτήρα του πάρκου. Άλλωστε, ο ακαδημαϊκός και πρόεδρος του φορέα Γ. Πολύζος, που βρίσκεται πίσω από την έρευνα και το σχεδιασμό πολλών έργων «ανάπλασης» στην πόλη, από την αρχή της θητείας του προωθεί διακαώς την εκπόνηση του ειδικού χωρικού σχεδίου -το οποίο είναι σχεδόν έτοιμο- με το πρόσχημα της επίλυσης του θολού ιδιοκτησιακού καθεστώτος του πάρκου. Ανοίγοντας ταυτόχρονα τον δρόμο για την αλλαγή του συντελεστή δόμησης που δίνει τη δυνατότητα ανέγερσης νέων κτιρίων εντός του, καθώς και τη νομιμοποίηση των ξεχωριστών ζωνών χρήσης του, οι οποίες ήδη χαράσσονται, αφού έχουν δημιουργηθεί συγκεκριμένα μονοπάτια για περίπατο, συγκεκριμένες διαδρομές για ποδήλατο και γενικά για το τι επιτρέπεται να κάνεις και πού. Ενισχυτικά προς αυτήν την κατεύθυνση βρίσκεται και ο κανονισμός λειτουργίας του πάρκου που θεσμοθετήθηκε πρόσφατα και περιέχει σωρεία απαγορεύσεων, ακόμα και συναθροίσεων υπό όρους και κατόπιν άδειας.

Εξ’ ου και η επένδυση των κονδυλίων τους στην ανανέωση κι ενίσχυση της περίφραξης και την 24ωρη επιτήρηση του πάρκου από security, επιχειρώντας να το μετατρέψουν σε χώρο περίφρακτο και ελεγχόμενο, όπου θα εισερχόμαστε συγκεκριμένες ώρες και με συγκεκριμένες ταυτότητες: αυτές του «επισκέπτη», του «καταναλωτή» ή της «συμμετέχουσας» στις δικές τους πολιτιστικές διοργανώσεις. Αποκλείοντας οποιαδήποτε σχέση και δράση εντός του πάρκου που διαφεύγει των ρυθμίσεων και του ελέγχου τους.

Η περίφραξη του πάρκου για λόγους «ασφαλείας» και η «οργάνωσή» του δεν είναι η μόνη επιδίωξη. Σταθερά προβάλλεται και το ζήτημα της καθημερινής διαχείρισης και χρηματοδότησής του. Ενδεικτική των βλέψεών τους είναι η δήλωση της Κατερίνας Χριστοφοράκη, πολεοδόμου – ερευνητικού μέλους του φορέα, η οποία -παραθέτοντας το παράδειγμα του δήμου Newham του Λονδίνου, που δοκίμασε το μοντέλο σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα- αναφέρει ότι «Στο σχήμα το Δημόσιο διατηρεί τη διαχείριση του χώρου και ο ιδιώτης έχει την ευθύνη της φύλαξης και συντήρησης του πάρκου για λογαριασμό του. Το Πάρκο Τρίτση θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει προσέγγιση αντίστοιχη για την αντιμετώπιση ζητημάτων επείγουσας φύσης». Άλλωστε, ο φορέας στα χρόνια της θητείας του προωθεί σταθερά την εμπορική χρήση του πάρκου, ώστε «να καλύπτονται τα έξοδα συντήρησής του». Μέχρι σήμερα λειτουργούν 3 καφετέριες εντός του, ενώ στις 14 Μαΐου δημοπρατήθηκαν άλλες 2, στην κάτω λίμνη και πέριξ της κεντρικής λίμνης. Έτσι, ενώ αρχικά διακήρυτταν την «ανάγκη όσων επισκέπτονται το πάρκο να έχουν πρόσβαση σε ένα ποτήρι νερό», σταδιακά επιχειρούν να το μετατρέψουν σε χώρο γεμάτο εμπορεύματα και τραπεζοκαθίσματα, ενισχύοντας την κουλτούρα της κατανάλωσης και τη διαμεσολάβηση του χρήματος στη σχέση μας με αυτό.

Συμπύκνωση των προθέσεών τους για το πάρκο είναι η πρόσφατη απόφασή τους -για μια ακόμη φορά κεκλεισμένων των θυρών- να δημιουργήσουν σε συνεργασία με την ΕΥΔΑΠ σταθμό επεξεργασίας λυμάτων εντός του πάρκου, με το πρόσχημα της υδροδότησής του, προσθέτοντας στον τεμαχισμό του πάρκου σε συγκεκριμένες ζώνες χρήσης (εμπορευματική, πάρκινγκ, άθλησης, πρασίνου κ.λπ.) και τη ζώνη της χαβούζας. Απόφαση η οποία ανεστάλη μετά την άμεση δημοσιοποίηση και κινητοποίηση αυτοοργανωμένων συλλογικοτήτων των περιοχών μας (κατάληψη Αγρός, αναρχικό στέκι Θερσίτης) και παράλληλα της επιτροπής κατοίκων Καματερού, χωρίς ωστόσο να τρέφουμε αυταπάτες ότι μόλις ολοκληρωθεί η έρευνα της ΕΥΔΑΠ δεν θα επανεκκινήσουν το εν λόγω «έργο πνοής».

Αξίζει να σημειωθεί ότι εν μέσω προεκλογικής περιόδου ο χώρος του πάρκου μετατρέπεται σε τόπο φιλοξενίας προεκλογικών εκστρατειών και πεδίο διεκδίκησης των όμορων δήμων, που επιδίδονται σε αγώνα δρόμου για συλλογή ψήφων, εξάγοντας ψευτοευαισθησία.

Η κατάληψη του Αγρού, ως αντιεξουσιαστικό εγχείρημα γης, εδώ και 10 χρόνια προτάσσει σταθερά τη συλλογική αυτοδιαχείριση του πάρκου, τη φροντίδα του από εμάς τους ίδιους και τις ίδιες οριζόντια και αντιιεραρχικά, που καταργεί στην πράξη την ανάθεση σε οποιονδήποτε φορέα – διαχειριστή του. Το πάρκο και κάθε ελεύθερος χώρος είναι για όσες/ους επιθυμούν να το χαίρονται χωρίς χρηματικά αντίτιμα και αποκλεισμούς, και ομορφαίνει μέσα από τη δημιουργικότητά μας. Είναι για τα ίδια τα δέντρα και τα ζώα του. Είναι για να μπορούμε να περπατήσουμε, να τρέξουμε, να παίξουμε, να συναντηθούμε, να αναπνεύσουμε, χωρίς να χρειαζόμαστε μεσολαβητές και μαγαζάκια. Γι’ αυτό συνεχίζουμε να υπερασπιζόμαστε κάθε τετραγωνικό του, στήνοντας οδοφράγματα ενάντια στις αδηφάγες βλέψεις τους να το θέσουν υπό τον έλεγχο και τις ρυθμιστικές διατάξεις τους, ενάντια στο καθεστώς τεμαχισμού και εμπορευματοποίησης.

… ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΟΥΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΣΧΕΣΕΙΣ ΖΩΝΤΑΝΕΣ, ΑΝΤΙΙΕΡΑΡΧΙΚΕΣ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΗΜΑ.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

---

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ

διασυλλογικό κείμενο σε pdf

Η συμφωνία των Πρεσπών, η ενίσχυση των περιφερειακών συμμαχιών του ελληνικού κράτους με τα κράτη του Ισραήλ και της Αιγύπτου, η προσπάθεια ισχυροποίησής του μέσα στο ΝΑΤΟ και η εντατικότερη στρατιωτικοποίηση για τις ΑΟΖ σε Κύπρο και Αιγαίο επαναφέρουν την εθνική στρατηγική για μια «Ελλάδα ηγέτιδα δύναμη στα Βαλκάνια».

Η εθνική ενότητα, ως απαραίτητη προϋπόθεση και δομικό συστατικό του κράτους και των κυριαρχικών επιλογών, που προωθείται εξίσου από κάθε κρατικό διαχειριστή, αριστερό ή δεξιό, σημαίνει να συντάσσονται οι εκμεταλλευόμενες/οι με τους εκμεταλλευτές τους και οι καταπιεσμένες/οι με τους καταπιεστές τους. Σημαίνει εντατικοποίηση της μισθωτής σκλαβιάς και της τρομοκρατίας της ανεργίας, σημαίνει έλεγχο και καταστολή όλων αυτών που το κράτος ορίζει ως περιττές/ους.

Η επανεμφάνιση του στρατού στις δυτικές μητροπόλεις, η στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας, ο μιλιταρισμός ως κοινωνική μορφή οργάνωσης, οι χιλιάδες νεκροί, εκτοπισμένοι και έγκλειστοι μετανάστες και μετανάστριες μας θυμίζουν ότι η «ειρήνη» των κυρίαρχων είναι η συνέχεια του πολέμου τους με άλλα μέσα. Ταυτόχρονα, η εμφάνιση «εξωτερικών εχθρών» και η απειλή ενός πολέμου, χρησιμοποιούνται για την τρομοκράτηση της κοινωνίας, τη συσπείρωση και την σύνταξή τους γύρω από το κράτος.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΕΞΑΡΣΗ

Τα θλιβερά γαλανόλευκα καρναβάλια και το συνονθύλευμα εθνικιστών-πατριωτών που διαδήλωσαν για το όνομα της Μακεδονίας, τα σχολεία στα οποία πραγματοποιήθηκαν καταλήψεις με εθνικιστικό περιεχόμενο, τα φασιστικά πογκρόμ στην Κόνιτσα και στα Βίλια και η ρατσιστική στάση γονιών σε σχολεία της Σάμου αποτελούν εκφάνσεις της εθνικιστικής έξαρσης της περιόδου. Είτε αριστερός, είτε δεξιός, ο πατριωτισμός στρώνει το έδαφος στον κοινωνικό εκφασισμό και στην αιματοβαμμένη εθνική ενότητα, αποτελώντας έτσι κομμάτια της κυρίαρχης εθνικής αφήγησης που έχει επιβληθεί: του έθνους-κράτους ως μοναδικής δυνατότητας κοινωνικής οργάνωσης.

ΚΑΝΕΝΑ ΕΘΝΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ, ΚΑΝΕΝΑ ΟΝΟΜΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ

Για τις καταπιεσμένες/ους και τους εκμεταλλευόμενους/ες αυτού του κόσμου δεν αποτελεί λύση η εθνική συστράτευση ούτε η επιλογή κάποιου επίδοξου «εθνοσωτήρα» δεξιού ή αριστερού. Δεν αποτελεί λύση η ανάθεση και η συμμετοχή σε εκλογικές διαδικασίες και ψευτοδιλήμματα. Μοναδική διέξοδο αποτελεί ο αγώνας μέσα από οριζόντιες, αντιιεραρχικές, αυτοοργανωμένες διαδικασίες για συνολική καταστροφή του κόσμου της εξουσίας, της εκμετάλλευσης, της υποταγής: του κράτους, του καπιταλισμού, της πατριαρχίας.

ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΑΦΕΝΤΙΚΑ, ΦΑΣΙΣΤΕΣ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

Πορεία Σάββατο 20 Απριλίου, Μοναστηράκι, 12μμ
Αναρχικές συλλογικότητες, στέκια, καταλήψεις, συντρόφισσες, σύντροφοι