Κυριακή 23 Οκτώβρη
(εξωτερικά της κατάληψης)
12:00-14:00
Συλλογικό φύτεμα χειμερινών κηπευτικών
14:00-16:00
Συλλογική κουζίνα – Φέρνουμε φαγητά & ποτά και τρώμε όλες/οι/α μαζί
Πρόσβαση:
Λεωφορεία
1) Β12 από αφετηρία Μάρνης ή από σταθμό αττικής, στάση: 6η Χασιάς
2) 711 σταθμό αττικής, στάση 6η Χασιάς
3) Α10, Β10 από σταθμό Λαρίσης, στάση 1η Πολυκατοικιών, είσοδος από Λ. Δημοκρατίας.
Προαστιακός
στάση Πύργος Βασιλίσσης, είσοδος απο Λ. Δημοκρατίας
Επικοινωνία:
e-mail
agros@espiv.net
blog
http://agros.espivblogs.net
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Στην κατάληψη Αγρός στο πάρκο τρίτση, για περισσότερα από 13 χρόνια καλλιεργούμε τη γη συλλογικά και αυτοοργανωμένα, χωρίς κρατικούς ή ιδιωτικούς τίτλους ιδιοκτησίας, λογικές χρηστικότητας και κέρδους. Μοιραζόμαστε τους καρπούς χωρίς κανένα αντίτιμο και φροντίζουμε τον ευρύτερο χώρο του πάρκου (κλαδέματα δέντρων, συλλογική συγκομιδή καρπών, ξεχορτάριασμα κ.ά.), μπλοκάροντας στην πράξη το καθεστώς «άβατου» και εμπορευματοποίησής του.
Παράλληλα, η καλλιέργεια της γης και η συγκομιδή των καρπών μπορεί να καλύψει μέρος των διατροφικών αναγκών και αποτελεί πρόταση ενάντια στην εντεινόμενη φτωχοποίηση. Να θυμηθούμε ξανά ότι η γη, τα δέντρα και οι καρποί τους είναι για όλες και όλους, ότι δεν χρειάζεται να πληρώνουμε προκειμένου να καλύψουμε βασικές μας ανάγκες, να διερευνήσουμε τρόπους μακριά από τους κυρίαρχους που ακυρώνουν στην πράξη την κανονικότητα των εμπορευματικών σχέσεων, τη λειτουργία της αγοράς, το ίδιο το χρήμα.
Η καλλιέργεια της γης από την κατάληψη Αγρός είναι εχθρική σε μη κυβερνητικές οργανώσεις και δημοτικούς λαχανόκηπους που χρηματοδοτούνται από κρατικά ή ευρωπαϊκά κονδύλια, επιχειρώντας να αναδείξουν τις ψευτοοικολογικές ευαισθησίες δήμων και κράτους. Το πρόταγμα της συλλογικής καλλιέργειας απευθύνεται σε όσες/ους/α αναγνωρίζουν στη συλλογική αυτοδιαχείριση της γης ένα ακόμη πεδίο αγώνα, συνδεδεμένο με τα άλλα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα. Παίρνει θέση ανάμεσα στα άλλα προτάγματα του κόσμου της αντεξουσίας για την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση.
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Η εικόνα των τελευταίων μηνών σε λόφους, πάρκα και πλατείες στο κέντρο της Αθήνας (Λόφος Στρέφη, πλατεία Εξαρχείων, πάρκο Κύπρου και Πατησίων) είναι εικόνα από το μέλλον που κράτος και κεφάλαιο επιφυλάσσουν στους ελεύθερους και δημόσιους χώρους. Στρατοπεδευμένοι μπάτσοι περιφρουρούν τους κρατικούς σχεδιασμούς και τα κέρδη των εργολάβων, ενώ όσοι/ες/α εναντιώνονται στον επελαύνοντα εξευγενισμό των περιοχών τους και την εξαφάνιση του λιγοστού αστικού πρασίνου, καταστέλλονται άγρια.
Τα κυρίαρχα έργα «ανάπλασης», ακόμα κι όταν δεν αλλάζουν εντελώς τη γεωγραφία της περιοχής, μετατρέπουν τους δημόσιους χώρους σε ελεγχόμενους και πλήρως εμπορευματοποιημένους (κάμερες, μαγαζιά), επιχειρώντας να ρυθμίσουν τον τρόπο που βρισκόμαστε σ’ αυτούς με καθορισμένες από τα πάνω «ταυτότητες» και συμπεριφορές, όπως αυτές του επισκέπτη και του καταναλωτή.
Ωστόσο, οι δημόσιοι χώροι αποτελούν ρευστά πεδία στα οποία εγγράφονται κάθε φορά οι πρακτικές και οι ιστορίες των δρώντων, οι ίδιες οι κοινωνικές σχέσεις· εδάφη, στα οποία υπάρχει πάντα η δυνατότητα ελεύθερης συνεύρεσης, ζύμωσης και δημιουργίας εστιών αντίστασης. Γι’ αυτό, οι απελευθερωμένοι δημόσιοι χώροι που διακόπτουν τη ροή των κυρίαρχων σχέσεων και προτύπων παραμένουν πάντα στο στόχαστρο των σχεδίων της εξουσίας.
Οικειοποιούμαστε τους δημόσιους χώρους και τους μεταστρέφουμε σε ελεύθερους, δημιουργώντας συλλογικούς τόπους αλληλεγγύης και μοιράσματος, αντίστασης και αγώνα, μακριά από θεσμικές διαμεσολαβήσεις και εμπορευματικές σχέσεις. Μέχρι την κατάργηση κάθε μορφής εξουσίας.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΛΟΓΙΚΕΣ ΚΕΡΔΟΥΣ & ΧΡΗΜΑΤΟΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΦΡΑΞΕΙΣ
ΚΑΤΑΛΗΨΗ & ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΓΗΣ