Να τελειώνουμε με τους μύθους
για «άτυχες στιγμές» και «τέρατα»
Η οργή μας ξεχειλίζει. Για τη δολοφονία της Ελένης από τους βιαστές της στη Ρόδο, της Αγγελικής στην Κέρκυρα από τον πατέρα της όπως και της Ειρήνης στην Πετρούπολη, της Μυρτούς-Πετρίνας, Βασιλικής και Ελένης Χερουβείμ στους Αγίους Αναργύρους από τον σύζυγο της τελευταίας… Για τη μιντιακή διαχείριση των δολοφονιών αυτών με όρους σίριαλ και κλειδαρότρυπας, ονομάζοντας αυτές τις γυναίκες «άτυχες», σαν να στραβοπάτησαν. Για τις επίμονες αναφορές στις επιλογές τους (για τη ζωή τους, τη συμπεριφορά τους, το ντύσιμό τους κλπ.) ώστε να ενοχοποιηθούν για τον ίδιο τους τον θάνατο. Για το ξέπλυμα των αντρών δολοφόνων τους, παρουσιάζοντάς τους ως «τέρατα», ενώ είναι άντρες «καθημερινοί».
Για τις δολοφονίες αυτές τον λόγο τον έχουμε εμείς. Γιατί δεν αποτελούν παρά το τελευταίο «επεισόδιο» μιας σειράς παραβιαστικών, κακοποιητικών πράξεων εναντίον γυναικών: σεξιστικά σχόλια, ξυλοδαρμοί, βιασμοί, παντού και κάθε μέρα ως ασφυκτική κανονικότητα. Οι δολοφονίες αυτές κάνουν ορατή τη συνθήκη διαρκούς υποτίμησης των γυναικείων σωμάτων, θυμίζοντας ξανά και ξανά ότι αυτά θεωρούνται αντρική ιδιοκτησία, διαθέσιμα προς οικειοποίηση ανά πάσα στιγμή. Είναι η ίδια συνθήκη που υποβιβάζει τα σώματα που δεν ανταποκρίνονται στα πρότυπα των αρρενωποτήτων και εκείνα που αρνούνται να υποταχθούν στους ρόλους υποτέλειας και τα έμφυλα στερεότυπα. Η ίδια συνθήκη που τα υποδεικνύει ως παραβατικά και αμφισβητούμενα, σώματα χωρίς σημασία, σε μια κατάσταση μόνιμης απειλής και αναίρεσης της ίδιας τους της ζωής.
Ενάντια στην πατριαρχία, τον σεξισμό, την αντρική κυριαρχία
Σπάμε τη σιωπή, μοιραζόμαστε τα βιώματά μας. Δεν αφήνουμε μόνη καμία που κακοποιείται. Δημοσιοποιούμε περιστατικά έμφυλης βίας στις γειτονιές μας, αναλαμβάνουμε δράση, ενάντια στην υποτίμηση των σωμάτων και των ζωών μας.
Τσακίζουμε όποιον σηκώνει χέρι πάνω μας.
Γιατί ό,τι είναι να γίνει για την καταστροφή αυτής της καταπιεστικής συνθήκης θα γίνει από μας τις ίδιες.
Αναδημοσίευση από https://thersitis.espiv.net/
