το κείμενο σε pdf
ΝΕΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΤΡΙΤΣΗ: Η ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
Από τον Σεπτέμβρη του 2019 το πάρκο τρίτση περνάει από το υπ. περιβάλλοντος στην αρμοδιότητα της περιφέρειας Aττικής. Ο περιφερειάρχης Γ. Πατούλης, γνωστός για υποθέσεις που σχετίζονται με μίζες και απευθείας αναθέσεις, συστήνει τον νέο φορέα διαχείρισης, διορίζοντας ο ίδιος τα 5 από τα συνολικά 7 μέλη του. Ανάμεσα στους «φυτευτούς» του Πατούλη είναι ο πρόεδρος του φορέα και αντιπρύτανης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών Σταύρος Ζωγραφάκης, άλλος ένας ακαδημαϊκός, το επιστημονικό «κύρος» του οποίου αξιοποιείται για τη συγκάλυψη του νέου κύκλου λεηλασίας του πάρκου. Από τη νέα σύνθεση δεν θα μπορούσε να απουσιάζει ο δήμαρχος Ιλίου Ν. Ζενέτος, που ανέκαθεν διεκδικούσε εξ ολοκλήρου την διαχείριση του πάρκου, έχοντας προβεί στο παρελθόν σε πλήθος αυθαιρεσιών εις βάρος του. Σύσσωμος ο φορέας αποτελεί εγγύηση για τη συνέχιση του αναπτυξιακού μοντέλου που ακολουθείται για τους λιγοστούς ελεύθερους «αναξιοποίητους» χώρους. Τεμαχισμός, περιφράξεις, εμπορευματοποίηση, χρηματικά αντίτιμα, κοινωνικός έλεγχος και αποκλεισμοί. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, καθώς οι εκάστοτε διοικήσεις του φορέα διαχείρισης του πάρκου τρίτση, είτε βρίσκονται υπό την εποπτεία του υπ. περιβάλλοντος, είτε στα χέρια των τοπικών αρχών, σκοπό έχουν να αλλάξουν τον χαρακτήρα χρήσης του και να εξαφανίσουν την ελεύθερη πρόσβαση σε αυτό.
Στην παρούσα συγκυρία, με αφορμή την εξάπλωση της λοίμωξης covid 19 και το καθεστώς «έκτακτης ανάγκης» που έχει στηθεί, oι αποφάσεις που προωθούνται από τον νέο φορέα διαχείρισης είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένες με τις κεντρικές πολιτικές επιλογές των απαγορεύσεων, του κοινωνικού ελέγχου, της βίαιης εκπειθάρχησης και της καταστολής. Αξίζει να υπενθυμίσουμε το κλείσιμο του πάρκου κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας, την αστυνομοκρατία κατά τη διάρκεια πολιτικών παρεμβάσεων από συλλογικότητες εντός του πάρκου την Κυριακή 21/02, την πρόσληψη εταιρείας security, την απόφαση εγκατάστασης ηλεκτρονικού συστήματος παρακολούθησης με δεκάδες κάμερες σε όλη την έκτασή του και τη χρηματοδότηση των 3.000.000 ευρώ που έλαβε από το πράσινο ταμείο, με το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού να αφορά σε αχρείαστες ψηφιακές εφαρμογές «έξυπνων διαδραστικών διαδρομών και υποδομών», που «κατευθύνουν» την κίνησή μας στο πάρκο. Ενδεικτικές πρακτικές που το κράτος επιφυλάσσει για τους εναπομείναντες ελεύθερους χώρους. Πρόσφατα
παραδείγματα αποτελούν η επιχείρηση ιδιωτικοποίησης του λόφου φιλοπάππου και του λόφου στρέφη, που έχουν πυροδοτήσει πολύμορφες αντιστάσεις από συλλογικότητες και κατοίκους των περιοχών.
Στις 9 Μάρτη αναρτήθηκε στο site της Διαύγειας έγγραφο του φορέα διαχείρισης, σύμφωνα με το οποίο «αποφασίζει να εκδώσει πρωτόκολλα διοικητικής αποβολής χρηστών από κτίσματα εντός του χώρου του Μητροπολιτικού Πάρκου, λόγω παράνομης και αυθαίρετης κατάληψης και χρήσης». Είναι προφανές ότι, για να μπορέσουν να προχωρήσουν ανενόχλητα τους σχεδιασμούς τους, θα πρέπει να επιτεθούν και να εξαφανίσουν οτιδήποτε βρίσκεται εμπόδιο στις αδηφάγες ορέξεις τους. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η στοχοποίηση της κατάληψης Αγρός στο πάρκο τρίτση, που εδώ και 12 χρόνια αποτελεί σταθερά ανάχωμα στη λεηλασία του πάρκου, με πρόσφατο παράδειγμα την αποτροπή της δημιουργίας βιολογικού σταθμού – χαβούζας στο νότιο τμήμα του, αλλά και την εναντίωση στην εγκατάσταση δεκάδων καμερών παρακολούθησης εντός του.
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΑΓΡΟΣ: ΑΥΤΟ ΤΟ «ΖΙΖΑΝΙΟ» ΗΡΘΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ
Ο Αγρός, το αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος στο πάρκο τρίτση, φέτος κλείνει τα 12 του χρόνια. Πρόκειται για ένα πολιτικό εγχείρημα γης που αμφισβητεί στην πράξη τον θεσμό της ιδιοκτησίας, και οι διαδικασίες λειτουργίας του είναι αυτοοργανωμένες, αντιιεραρχικές, αδιαμεσολάβητες (χωρίς κομματικούς και θεσμικούς παράγοντες ανάμεσά μας) και αντιεμπορευματικές. Είναι κομμάτι του κόσμου της αντεξουσίας και τα προτάγματά του περνάνε από τη συνολική καταστροφή αυτού του πολιτισμού που δημιουργεί ανισότητες, εκμετάλλευση και διαχωρισμούς (έμφυλους, φυλετικούς, ταξικούς, ηλικιακούς και σωματικής κατάστασης).
Επιλέξαμε να κάνουμε κατάληψη μέσα σ’ ένα πάρκο για δύο λόγους. Αφενός, ως πολιτικό εγχείρημα γης, επιχειρούμε να πραγματώσουμε το πρόταγμα της οικειοποίησης της γης μέσα από τη συλλογική καλλιέργεια, χωρίς ιδιοκτησιακούς τίτλους, λογικές χρηστικότητας και κέρδους. Αφετέρου, ζώντας σε μια εποχή που επικρατεί η εξατομίκευση, ο φόβος και ο κοινωνικός κανιβαλισμός, που οι τόποι ελεύθερης συνεύρεσης συρρικνώνονται όλο και περισσότερο, οι δημόσιοι χώροι μπορούν να αποτελέσουν δυναμικά πεδία σύνθεσης ριζοσπαστικών αντιλήψεων και πρακτικών, που τάσσονται ανοιχτά ενάντια στις κυρίαρχες λογικές των περιφράξεων, της εμπορευματοποίησης και του κοινωνικού ελέγχου. Ταυτόχρονα, αυτές οι αντιλήψεις και πρακτικές επεκτείνονται και συμπλέκονται και με άλλες δράσεις ενάντια σε κάθε μορφής «περίφραξη» που μας επιβάλλει η κυριαρχία. Πέρα από τα ζητήματα του πάρκου, λοιπόν, η δράση του Αγρού συναρθρώνεται και με άλλους αγώνες για την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση. Γι’ αυτό και όλα αυτά τα χρόνια η κατάληψη Αγρός έχει βρεθεί στο στόχαστρο θεσμικών, κρατικών και παρακρατικών επιθέσεων και σε πείσμα όλων αυτών συνεχίζει να βρίσκεται εδώ, συνεχίζει να βρίσκεται απέναντί τους, απέναντι σε ό,τι απεχθανόμαστε. Συνεχίζει να ραδιουργεί προς την κατεύθυνση της ελευθερίας.
Η στοχοποίηση της κατάληψης Αγρός από τον φορέα και η ευρύτερη κρατική κατασταλτική εκστρατεία εναντίον των κατειλημμένων χώρων του προηγούμενου διαστήματος είναι άρρηκτα συνυφασμένες, αλλά οι αντιστάσεις υπέρ των καταλήψεων και των ελεύθερων χώρων έχουν βαθιά ριζώματα, είναι ζωντανά οδοφράγματα ενάντια στα σχέδια της εξουσίας και θα συνεχίσουν να είναι.
Κάτω τα χέρια σας από τις καταλήψεις και τους ελεύθερους χώρους
Αντίσταση- Αυτοοργάνωση – Αλληλεγγύη
