Category: καταστολή

Το μεσημέρι του Σαββάτου 28/11 πραγματοποιήθηκε από τη Συνέλευση ενάντια στην κρατική καταστολή και για την αλληλεγγύη στις καταλήψεις παρέμβαση στα Εξάρχεια. Περίπου 40 σύντροφοι και συντρόφισσες πορευτήκαμε σπάζοντας την κανονικότητα της απαγόρευσης κυκλοφορίας φωνάζοντας συνθήματα, μοιράζοντας κείμενα και πετώντας τρικάκια, από την αρχή της Ζωοδόχου Πηγής έως και τη λαϊκή των Εξαρχείων όπου και διαλυθήκαμε. Παράλληλα, έχουν πραγματοποιηθεί και δράσεις αντιπληροφόρησης με μοιράσματα κειμένων, αφισοκολλήσεις, αναγραφή συνθημάτων και κρεμάσματα πανό σε γειτονιές του κέντρου αλλά και στα δυτικά και τα βόρεια της Αθήνας.

 

Το κείμενο σε μορφή pdf

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΖΗΤΑΕΙ ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΗ ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΓΗ

Εδώ και 8 μήνες, το κράτος εκμεταλλευόμενο την Covid-19, προσπαθεί να μας επιβάλλει να μιλάμε τη γλώσσα της υποταγής και της συναίνεσης μέσα από την έκδοση αλλεπάλληλων διαταγμάτων, την εφαρμογή «υγειονομικών μέτρων» και την επιχείρηση εμπέδωσης ενός «δόγματος του σοκ» με διαδοχικούς περιορισμούς και νέες απαγορεύσεις. Για να κυριαρχήσει όμως ο «νόμος της σιωπής», χρειάστηκε  η εκχώρηση συναίνεσης από όλο το πολιτικό φάσμα (της αριστεράς, κοινοβουλευτικής και μη, συμπεριλαμβανομένης) και παράλληλα επιστρατεύθηκαν ολοκληρωτικές προπαγανδιστικές τεχνικές, με τα καλοπληρωμένα ΜΜΕ να ενοχοποιούν την κοινωνία μέσω της «ατομικής ευθύνης» για τη διασπορά και τους εκατοντάδες νεκρούς, να ξερνούν ασταμάτητα φόβο και να εξυμνούν τις κρατικές επιλογές. Ταυτόχρονα, κάθε φωνή και κίνηση αμφισβήτησης στις κυριαρχικές προσταγές παρουσιάζεται ως κοινωνική απειλή και σκόπιμα ομογενοποιείται με τον «ψεκασμένο» ή ακροδεξιό οχετό. Η κρατική διαχείριση της Covid-19 επιχειρεί να «χτίσει» μια νέα εθνική συστράτευση απέναντι στον «αόρατο εχθρό», στοιχίζοντας τον πληθυσμό πίσω από το άρμα των κρατικών διαταγών

…ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΕΙ ΦΤΩΧΕΙΑ, ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟ

Μέσα σε ένα περιβάλλον διαρκών και αλλητροφοδοτούμενων κρίσεων,η καταστολή αποτελεί το «σημείο ισορροπίας» για το κράτος και το κεφάλαιο σε διεθνές επίπεδο. Παράλληλα, στον ελλαδικό χώρο, η επίθεση στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, το νομοσχέδιο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, η απαγόρευση κυκλοφορίας, οι εφιαλτικές συνθήκες διαβίωσης στις φυλακές και τα κλειστά κέντρα κράτησης μεταναστ(ρι)ών, η ανάσυρση της θεωρίας των δύο άκρων (με αφορμή την απόφαση της δίκης της ΧΑ), η ασφυκτική παρουσία των μπάτσων και η μετατροπή τους σε διαχειριστές των υγειονομικών μέτρων, η χουντικής προέλευσης απαγόρευση συναθροίσεων άνω των 4 ατόμων σε όλη τη χώρα, σε συνδυασμό με την αδιάκοπη επίθεση στον «εσωτερικό εχθρό» μέσω των εκκενώσεων καταλήψεων, τις δικαστικές ομηρίες και φυλακίσεις αγωνιστ(ρι)ών, την εκκένωση του Πολυτεχνείου στις 13/11/20, τον ξυλοδαρμό διαδηλωτ(ρι)ών και τη στρατιωτική κατοχή των Εξαρχείων, αποτελούν προϋπόθεση για την αναπαραγωγή και την εδραίωση του συστήματος εξουσίας. Η εξάπλωση της λοίμωξης Covid-19 αποτελεί τον καταλύτη για τον καθολικό μετασχηματισμό κάθε πτυχής της καθημερινής ζωής από την πλευρά της κυριαρχίας. Η περαιτέρω «απορρύθμιση» των εργασιακών σχέσεων (απλήρωτες υπερωρίες,τηλεργασία, εκ περιτροπής εργασία κτλ), η αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης (τηλεκπαίδευση, λουκέτο στα ΑΕΙ, νομοσχέδια εντατικοποίησης για τα σχολεία κτλ), η επιβολή περιορισμών στις κοινωνικές επαφές (την ίδια στιγμή που άνθρωποι στοιβάζονται σε ΜΜΜ, σχολεία και εργασιακούς χώρους) με την παράλληλη απονέκρωση του δημόσιου χώρου, καθώς και η γενίκευση της χρήσης της τεχνολογίας για την επιτήρηση και τον κοινωνικό έλεγχο, δεν αποτελούν «εικόνες» ενός μακρινού μακάβριου μέλλοντος, αλλά όψεις της αδιανόητης δυστοπίας που ζούμε στο σήμερα.

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ

Απέναντι σε αυτή τη ζοφερή συνθήκη, να αντιτάξουμε τα προτάγματα και τις πρακτικές της συλλογικοποίησης και της αυτοοργάνωσης. Να μην αρκεστούμε στην επιβίωση, αλλά να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας και απέναντι στο δόγμα “σπίτι – δουλειά – οθόνη” να δημιουργήσουμε εστίες άρνησης και αντίστασης. Να μην αφήσουμε το φόβο,την κατάθλιψη και την απομόνωση να κυριαρχήσουν, αλλά να τα μετατρέψουμε σε οργή και αγώνα ενάντια στην«πανδημία» του κράτους, του κεφαλαίου, της πατριαρχίας και του επελαύνοντος ολοκληρωτισμού.

ΝΑ ΕΞΑΠΛΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΙΟ

ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ,

ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Συνέλευση ενάντια στην κρατική καταστολή και για την αλληλεγγύη στις καταλήψεις

Νοέμβριος 2020

*αναδημοσίευση από: Θερσίτης, χώρος ραδιουργίας και ανατροπής

---

ΚΑΠΟΙΕΣ ΜΑΣΚΕΣ…ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ

Να περάσουμε από την εποχή του φόβου και της αποστασιοποίησης στον καιρό των συγκρούσεων και του πλησιάσματος

Βρισκόµαστε πλέον σε εκείνο το σηµείο πλήρους αποδοχής της «πανδηµίας», όπου έχει εξαφανιστεί κάθε άλλη διερώτηση σχετικά µε την «υγειονοµική κρίση». Τα  ερωτήµατα  αποκτούν  την  φαιδρότητα  της  συνήθειας:  «προστατεύει η µάσκα ή όχι», «κολλάει σε πλατείες ή όχι», «να γίνει λοκντάουν ή όχι», «φτάνουν οι εντατικές ή όχι». Η  συνήθεια  αποµακρύνει όλα τα επικίνδυνα ερωτήµατα: για το πως γεννιούνται οι θανατηφόροι ιοί, για το ότι ο πλανήτης έχει µετατραπεί σε µια τεράστια χωµατερή, ότι η καπιταλιστική βιοµηχανική παραγωγή   λεηλατεί  έδαφος, νερό και αέρα, ότι στοιβαζόµαστε, δουλεύουµε  και κινούµαστε σε πόλεις µεγαθήρια, ότι απαξιώνονται ακόµα και οι στοιχειώδεις παροχές περίθαλψης…
Με  πρόσχηµα τον κορωνοϊό, ένα «υγειονοµικό σχέδιο»  εφαρµόζεται µε όλες τις συνταγές του ολοκληρωτισµού: διάχυση φόβου (µε υποδείξεις υπευθυνότητας και ολίγη από ατοµική ευθύνη), εθνικισµός, ρατσισµός, στρατιωτικοποίηση της καθηµερινότητας, όλα ντυµένα µε τον «αλάθητο» επιστηµονικό λόγο των ειδικών… Κοµµάτι αυτής της κανονικότητας γίνονται τα στρατόπεδα  συγκέντρωσης  µεταναστ(ρι)ών, η  ανθρωποφαγία στην «αγορά εργασίας» όπου τα αφεντικά ξεσαλώνουν µε πρόσχηµα τις «ανάγκες της εταιρείας» και την «αναιµία» της εθνικής οικονοµίας, η καταστολή εκείνων που  επιµένουν  να αγωνίζονται (εκκενώσεις καταλήψεων, νόμος απαγόρευσης πορειών)….Την ίδια στιγµή βέβαια, δεν µπορούν να λείπουν και τα µεγάλα εθνικά στοιχήµατα για τις ΑΟΖ  ντυµένα µε πολεµοχαρείς δηλώσεις για τον προαιώνιο εχθρό, την Τουρκία. Γιατί όσο πιο πολύ βυθίζεται µια κοινωνία στον φόβο, τους διαχωρισµούς, τον ανταγωνισµό, τόσο πιο εύκολα γίνεται αναλώσιµη σε εθνικές ιδέες.

Να σταθούµε απέναντι στην κανονικότητα του ελέγχου, της καταστολής,
της εκµετάλλευσης, των συνόρων, του ρατσισµού και της πατριαρχίας.
Φορώντας τις σωστές µάσκες!

η αφίσα σε pdf

ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ

Μετά την εκκένωση της κατάληψης Δερβενίων 56 στα Εξάρχεια, η επίθεση του κράτους ενάντια στις καταλήψεις κλιμακώνεται με την εκκένωση άλλων δύο, της Terra Incognita στη Θεσ/νίκη και της Rosa Nera στα Χανιά. Την ίδια περίοδο, η κατάληψη Libertatia στη Θεσ/νίκη δέχεται αστυνομική εισβολή κατά την αποκατάσταση του κτιρίου μετά τη φασιστική εμπρηστική επίθεση του 2018.

Οι κατειλημμένοι χώροι βρίσκονται σταθερά στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής, σε μια προσπάθεια να εξαλειφθεί από την κοινωνική συνείδηση η δυνατότητα μιας άλλης προοπτικής συγκρότησης αυτού του κόσμου- χωρίς εκμετάλλευση, καταπίεση και εξουσία. Το κράτος θωρακίζεται και προετοιμάζεται για τις αντιστάσεις που έρχονται μέσα σ’ ένα περιβάλλον καπιταλιστικής βαρβαρότητας, εθνικιστικής έξαρσης,  θεσμικού αυταρχισμού,  κοινωνικών-ταξικών αποκλεισμών και έμφυλων διαχωρισμών. Η καταστολή των κατειλημμένων χώρων αλλά και ευρύτερων κοινωνικών κομματιών που αντιστέκονται, αποτελεί διαρκές διακύβευμα της εξουσίας.

Οι καταλήψεις είναι συμπύκνωση των αρνήσεών μας ενάντια σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης και διαχωρισμών. Είναι τόποι συνάντησης και συνδιαμόρφωσης στη βάση της αντιιεραχίας, της αλληλεγγύης και της αυτοοργάνωσης, μέσα από οριζόντιες διαδικασίες και χωρίς θεσμικές διαμεσολαβήσεις. Είναι απελευθερωμένα εδάφη που αμφισβητούν έμπρακτα τον θεσμό της ιδιοκτησίας και διαχέουν τα
προτάγματά τους για την ατομική και κοινωνική χειραφέτηση, τη συλλογική ζωή και δημιουργία. Γι’ αυτό θα βρίσκονται πάντα στο στόχαστρο κάθε εξουσίας. Γι’ αυτό θα παραμένουν συνειδητά εστίες ανομίας, εχθροί του κράτους, του κεφαλαίου και της πατριαρχίας.

Ενάντια στην κρατική καταστολή

Να υπερασπιστούμε τις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους χώρους 

Το πρωί της Δευτέρας 17/8 η κατάληψη Terra Incognita εκκενώνεται από τις κατασταλτικές δυνάμεις του κράτους, κατάσχονται οι κινηματικές υποδομές της και σφραγίζεται, στο πλαίσιο συνέχισης της επίθεσης στους ακηδεμόνευτους αγώνες και τα εγχειρήματά τους.

Για πάνω από 16 χρόνια η κατάληψη Terra Incognita έχει αποτελέσει σημείο συνάντησης του αγωνιζόμενου κόσμου στη Θεσσαλονίκη, ενώ στον χώρο της λειτουργούσαν αυτοοργανωμένες δομές, όπως βιβλιοθήκη, αυτοδιαχειριζόμενο γυμναστήριο, εργαστήριο μεταξοτυπίας και τυπογραφική κολεκτίβα. Όλα αυτά τα χρόνια έχει πραγματοποιήσει εκατοντάδες εκδηλώσεις, προβολές και παρεμβάσεις ενάντια στα κυρίαρχα αναπτυξιακά σχέδια, τη μεταναστευτική θανατοπολιτική, την κρατική καταστολή, και έχει σταθεί ανάχωμα ενάντια στους φασίστες, τον εθνικισμό, τον σεξισμό και κάθε είδους εξουσία.

Οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες της κατάληψης δεν είναι μόνοι/ες τους.

Την Κυριακή 23/8  αναρτήθηκε πανό στο πάρκο τρίτση ως ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης στην κατάληψη Terra Incognita.

Αλληλεγγύη στην κατάληψη TERRA INCOGNITA

και σε όλους τους αυτοοργανωμένους χώρους

 

 Ενάντια στην κρατική καταστολή

στον δρόμο να σπάσουμε τον τρόμο

 Αγρός, αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος στο πάρκο τρίτση