Δευτέρα 18 Μάρτη από τις 12:00 στην κατάληψη Αγρός στο πάρκο τρίτση – Συλλογική κουζίνα & πέταγμα χαρταετών


Πρόσβαση στην κατάληψη: Β12-711 στάση 6η Χασιάς

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, συναντιόμαστε στην κατάληψη Αγρός στο πάρκο τρίτση. Φέρνουμε χορτοφαγικά φαγητά και ποτά,  μαγειρεύουμε και τρώμε όλα μαζί,  φροντίζοντας τον χώρο συλλογικά κι αυτοοργανωμένα. Έναν ελεύθερο χώρο, μακριά από τα κυρίαρχα πρότυπα, χωρίς αφεντικά και υποτελείς, χωρίς ρόλους και διαχωρισμούς ανάμεσά μας (έμφυλους, φυλετικούς, ηλικιακούς κ.ά.). Έναν χώρο εχθρικό απέναντι σε ρατσιστικές, ομοφοβικές, σεξιστικές λογικές και συμπεριφορές.

Βρισκόμαστε στον Αγρό χωρίς κανενός είδους αντίτιμο και με ελεύθερη οικονομική συνεισφορά, επιχειρώντας να μπλοκάρουμε στην πράξη την εξάρτησή μας από την εμπορευματική διαδικασία που μας θέλει μονόδρομα καταναλωτές/τριες προϊόντων. Ενάντια σε λογικές ελεημοσύνης και φιλανθρωπίας, δημιουργούμε συλλογικούς τόπους συνεύρεσης, αλληλεγγύης, αλλά και αντίστασης απέναντι στις περιφράξεις, τους αποκλεισμούς και την εμπορευματοποίηση των ελεύθερων χώρων.

Οι καταλήψεις είναι χώροι που στεγάζουν όσες/ους/α ασφυκτιούμε σε έναν κόσμο που τον ορίζουν εμπορεύματα, χρήματα, εξουσιαστικές σχέσεις. Χώροι όπου συναντιούνται οι αρνήσεις μας απέναντι σε οποιοδήποτε πλέγμα και μορφή εξουσίας. Χώροι όπου θα μοιραστούμε, θα τσαλακώσουμε, θα ξανασχεδιάσουμε, θα μεγαλώσουμε έναν κόσμο που θα χωράει όλα τα χρώματά μας. Χώροι όπου θα οργανώσουμε τη δική μας έφοδο στον ουρανό.

ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΠΑΝΤΟΥ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Στο μεγάλο σφαγείο της Μέσης Ανατολής οι χασάπηδες αυτού του κόσμου τεμαχίζουν ζωές, γη και συμφέροντα


Στο μεγάλο σφαγείο της Μέσης Ανατολής οι χασάπηδες αυτού του κόσμου τεμαχίζουν ζωές, γη και συμφέροντα

Κρατικές, θεσμικές και μιντιακές αφηγήσεις επιχειρούν να μας πείσουν ότι η ιστορία έγραψε στις 7 Οκτωβρίου το έτος Μηδέν στη Μέση Ανατολή. Να μας πείσουν ότι η ιστορία στην περιοχή της Παλαιστίνης ξεκίνησε με την επίθεση της  οργάνωσης ΧΑΜΑΣ στα κατεχόμενα από το ισραηλινό κράτος-απαρτχάιντ εδάφη.

Η ιστορία όμως έχει γλώσσα και μιλάει. Η 7η Οκτωβρίου ήταν επακόλουθο της καθημερινής βίας, της καταπίεσης, των εξευτελιστικών όρων ζωής και του θανάτου που το ισραηλινό κράτος προσφέρει για τις παλαιστίνιες και τους παλαιστίνιους δεκαετίες τώρα, με συνεχείς εκτοπισμούς και εποικισμούς, βασανισμούς και φυλακίσεις, βομβαρδισμούς και δολοφονίες, χτίσιμο τειχών. Αυτό είναι το κάθε μέρα στη Λωρίδα της Γάζας και τη Δυτική όχθη. Αυτή είναι η μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου.

Και ακριβώς αυτή η ασυνέχεια της ιστορίας είναι που επιχειρεί να επιταχύνει τον σιωνιστικό σχεδιασμό του οριστικού εκτοπισμού και της εξόντωσης του παλαιστινιακού πληθυσμού.

Το ισραηλινό κράτος, επικαλούμενο «το δικαίωμά του στην αυτοάμυνα»,  επιχειρεί μαζί με τους συμμάχους του να μας πείσει να πάρουμε θέση «στη σωστή πλευρά της ιστορίας». Με το ελληνικό κράτος να συντάσσεται με αυτή τη θέση,  στέλνοντας πολεμικές φρεγάτες στην περιοχή και παρέχοντας- στο πλαίσιο της νατοϊκής και ελληνοϊσραηλινής συμμαχίας- τις βάσεις της Σούδας και της Ελευσίνας. Την ίδια στιγμή, έχει αναλάβει τη διοίκηση από ξηράς της επιχείρησης «aspides» από το στρατηγείο της Λάρισας. Οι μακελάρηδες των ζωών μας αναδιαμορφώνουν για άλλη μια φορά στη Μ. Ανατολή τους πόλους ισχύος και επιρροής. Καμία εθνική, κρατική, θρησκευτική αφήγηση δεν μας χωράει και πάντα θα στεκόμαστε εχθρικά απέναντί τους.

Στη Γάζα, σε αυτή τη γωνιά της γης, σε αυτή τη μεγάλη γειτονιά δίπλα στη γειτονιά μας, δεν μπορούμε να μην σταθούμε αλληλέγγυα. Οι καταπιεζόμενοι και οι εκμεταλλευόμενες αυτού του κόσμου να πραγματώσουμε το αδύνατο, να μπλοκάρουμε την πολεμική μηχανή, να σταματήσουμε τον θάνατο.

Ενάντια στην ελληνοϊσραηλινή συμμαχία, τα κράτη, τους στρατούς

Ιντιφάντα σε ολόκληρη τη γη

Αλληλεγγύη στους Παλαιστίνιους & τις Παλαιστίνιες για ζωή, αξιοπρέπεια, γη και ελευθερία