Το Σάββατο 19 Νοέμβρη στις 12:00 πραγματοποιήθηκε στον σταθμό Μετρό Αιγάλεω μικροφωνική αλληλεγγύης από τις καταλήψεις Αγρός (πάρκο Τρίτση) και Σινιάλο (Αιγάλεω)  προς την κατάληψη Ντουγρού που εκκενώθηκε από τις δυνάμεις καταστολής στη Λάρισα. Η παρέμβαση είχε έναν αντανακλαστικό χαρακτήρα προς την κατασταλτική στρατηγική και θα σκοπεύουμε να ενταχθεί σε ένα ευρύτερο πλαίσιο κινήσεων αλληλεγγύης στις καταλήψεις, οι οποίες βρίσκονται διαρκώς στο στόχαστρο των κεντρικών πολιτικών διαχειριστών. Πόσο μάλλον μιας διακυβέρνησης που εξορισμού στοχοποιεί τις καταλήψεις ως ιδεολογικό αντίπαλο αφενός και αφετέρου αντλεί πολιτική υπεραξία με την καταστολή τους συσπειρώνοντας το ακροδεξιό της ακροατήριο. Και όσο θα εντείνεται η προεκλογική περίοδος, τόσο θα αυξάνεται και η συστημική επιθετικότητα προς την έμπρακτη κοινωνική ανυπακοή.

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις

Μέχρι την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση

 

 

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στην κατάληψη Ντουγρού

 Σάββατο 19/11 στις 12:00, Μετρό Αιγάλεω

το κείμενο σε pdf

Τα ξημερώματα στις 31/10 εκκενώθηκε η κατάληψη Ντουγρού στη Λάρισα, μετά από 7 χρόνια λειτουργίας. Για δυο ολόκληρες ώρες οι μπάτσοι προσπαθούσαν να εισβάλουν στο κτίριο, ενώ σύντροφοι/ισσες που βρίσκονταν στο εσωτερικό του αντιστάθηκαν και το υπερασπίστηκαν.

«Άβατα και ανομία δεν μπορούν να έχουν σχέση με τη Δημοκρατία μας», δήλωσε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Τάκης Θεοδωρικάκος, για την εκκένωση της κατάληψης «Ντουγρού».

Κοίτα ποιοι μιλάνε και γιατί

Σύμφωνα με την εξουσία οι καταλήψεις είναι χώροι ανομίας. Σύμφωνα με τη λαϊκή θυμοσοφία, όμως, «εκείνος που νόμους ορίζει, νόμους δεν κρατεί». Και στις μέρες μας δεν υπάρχει μεγαλύτερη επιβεβαίωση αυτής της κοινοτοπίας. Κυβερνήσεις που διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα και όχι μόνο, αθωώνουν αλλά και προσπαθούν να επανατοποθετήσουν αλώβητους στην κοινωνική συνείδηση καταχραστές, βιαστές, και λοιπές κατηγορίες πολιτικών και μη αποβρασμάτων επειδή είναι «ημέτεροι», κράτος που αγκαλιάζει και θωρακίζει εγκληματίες υπαλλήλους του, ομάδες μεγάλων συμφερόντων που δολοφονούν σε εργασιακούς χώρους, κατακλέβουν το καταναλωτικό κοινό αλλά και ρημάζουν το δημόσιο κορβανά ενώ λειτουργούν ανενόχλητες. Κι όλοι αυτοί, που είναι ο ορισμός της ανομίας σύμφωνα με το δικό τους δίκαιο, βρίσκονται εξ ορισμού και στον άμβωνα επιβολής της δικαιοσύνης.

Κατηγορούν τους/τις καταληψίες για φθορά δημόσιας περιουσίας. Αυτοί που καταλύουν τη δημόσια «περιουσία» εκχωρώντας την σε ιδιωτικές εργολαβίες, αυτοί που ρημάζουν δάση, βουνά και θάλασσες, αυτοί που εγκαταλείπουν ό,τι δημόσιο δεν μπορούν να λεηλατήσουν.

Κατηγορούν τους/τις καταληψίες για διατάραξη κοινής και οικιακής ειρήνης. Αυτοί που έχουν κάνει τις πόλεις και τα προάστια αβίωτα, αυτοί που υποδαυλίζουν τον κοινωνικό κανιβαλισμό και μετατρέπουν την κοινή ειρήνη σε ανέκδοτο, αυτοί που υπερχρεώνουν τους λογαριασμούς των «νοικοκυριών», αυτοί που έχουν εξαπολύσει χιλιάδες πλειστηριασμούς ξεσπιτώνοντας τους φτωχοποιημένους και γενικεύοντας την ανασφάλεια, αυτοί που υπονομεύουν κάθε έννοια οικιακής ειρήνης.

Κατηγορούν τους/τις καταληψίες για οπλοκατοχή. Αυτοί που καταργούν κάθε έννοια «κοινωνικού συμβολαίου», στρέφουν το μονοπώλιο της κρατικής βίας ενάντια σε μια κοινωνία όπου ακόμη και το δικαίωμα να ανασάνει ελεύθερα θεωρείται οπλοκατοχή, αυτοί που θέλουν μια κοινωνία αφοπλισμένη και ανήμπορη απέναντι στις εγκληματικές τους πολιτικές.

Κατηγορούν τους/τις καταληψίες για αντίσταση κατά της αρχής. Αυτοί που ορίζουν ως αρχή τα χυδαία ένστολα υποκείμενα όταν επιτίθενται σαν λυσσασμένοι, αυτοί που ορίζουν ως αρχή τα προνόμια και τα συμφέροντα των αφεντικών αυτού του κόσμου.

Κατηγορούν τους/τις καταληψίες για απείθεια. Αυτοί που θεωρούν ως πειθώ την εφαρμογή της καταναγκαστικής τους κανονικότητας, τα αστυνομικά γκλομπ και τις χειροβομβίδες κρότου λάμψης.

Κοίτα ποιοι δεν σιωπούν και γιατί

Όλη τους η δημοκρατία είναι ένας αχταρμάς προσχημάτων. Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Έχουν αδειάσει τις λέξεις από τα αυθεντικά τους περιεχόμενα και τις έχουν γεμίσει με προσταγές. Και η σιωπή δεν σημαίνει τίποτα άλλο πέραν της υποταγής στις προσταγές. Μέσα σε έναν τέτοιο κόσμο μόνον οι πράξεις μπορούν να απελευθερώσουν τα περιεχόμενα των εννοιών, να επιτρέψουν σε ένα καινούργιο λεξιλόγιο να εκφράσει την άρνηση στις προσταγές, την καταστροφή των προσχημάτων. Και οι αυτοοργανωμένες και αυτοδιαχειριζόμενες καταλήψεις είναι ένα έδαφος όπου συγκροτούνται αυτές οι πράξεις.

Γιατί είναι πράξη από μόνη της  η απελευθέρωση ενός χώρου από την ιδιοκτητική κουλτούρα, από τη δημόσια εγκατάλειψη και την κοινωνική αχρηστία. Γιατί είναι πράξη η βάσανος της συλλογικότητας μέσα σε έναν κόσμο της περίφρακτης εξατομίκευσης. Γιατί είναι πράξη η δημιουργία πολιτικών και κοινωνικών αντιδομών, οι συνελεύσεις και οι συναποφάσεις, οι εκδηλώσεις και το μοίρασμα των κοινωνικών αγωνιών, η απελευθέρωση του δημιουργικού φαντασιακού, η αλληλεγγύη και η αλληλοστήριξη. Γιατί είναι πράξη η διατάραξη αυτού του παρηκμασμένου κόσμου, αυτής της πλασματικής ειρήνης, είναι πράξη η αντίσταση στην κρατική βαρβαρότητα, στην πειθώ μιας δολοφονικής κανονικότητας.

Ακόμη, όμως, κι αν για μερικούς δεν καταφέρνουμε να διατυπώσουμε μια πειστική πολιτική απάντηση σε αυτό το μισάνθρωπο υπάρχον, σίγουρα διατυπώνουμε σε όλους μια σαφή ερώτηση:

Πιστεύετε ότι μπορεί να αλλάξει αυτός ο κόσμος με τα ίδια τα εργαλεία που προσφέρει το κράτος του;

Σε ό,τι μας αφορά Όχι.

Αλληλεγγύη στην κατάληψη Ντουγρού και στα 8 διωκόμενα συντρόφια

10-100-1000άδες καταλήψεις, ενάντια σε έναν κόσμο οργανωμένης σήψης

Συλλογικό μάζεμα ελιών & φροντίδα των δέντρων στο πάρκο τρίτση

Κυριακή 13 Νοέμβρη στις 11:00 π.μ.

(κεντρική είσοδος του πάρκου – 6^η στάση Χασιάς)

Το κείμενο σε pdf:

Τα τελευταία χρόνια, μια γενικευμένη συνθήκη καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης παράγει διαρκώς νέες «κρίσεις» (υγειονομική, ενεργειακή, οικονομική, επισιτιστική), με τον πόλεμο στην Ουκρανία να αποτελεί ένα επιπλέον κομμάτι της ενδοκυριαρχικής αναδιάταξης ισχύος. Σε αυτό το περιβάλλον, μεγάλο κομμάτι του κοινωνικού ζει σε ένα διαρκές καθεστώς φόβου και ανασφάλειας, ασφυκτιά κάτω από τις διαρκείς ανατιμήσεις και οδηγείται σε περαιτέρω φτωχοποίηση. Την ίδια στιγμή, με πρόσχημα την ενεργειακή και οικονομική «κρίση», εξελίσσεται μια από τις σφοδρότερες επιθέσεις πάνω στη φύση και τους δημόσιους χώρους, που συρρικνώνονται όλο και περισσότερο και γίνονται βορά κρατών και επενδυτών.

Στο πάρκο τρίτση υπάρχουν μεγάλες εκτάσεις με ελαιόδεντρα, τα οποία φέτος, όπως κάθε χρόνο, είναι γεμάτα με καρπούς. Όλα τα προηγούμενα χρόνια, ο εκάστοτε φορέας διαχείρισης, οι γύρω δήμοι (ιλίου και καματερού-αγίων αναργύρων) και οι διάφορες ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στο πάρκο έχουν καταστήσει σαφή τη θέση τους σχετικά με τα καρποφόρα δέντρα, διεκδικώντας τον ρόλο του απόλυτου διαχειριστή τους. Άλλοτε ο φορέας έχει αναθέσει το μάζεμα των καρπών σε ιδιώτες εργολάβους, άλλοτε ο δήμος ιλίου αποφάσισε να περιφράξει τις ελιές και να απαγορεύσει τη συγκομιδή τους, άλλοτε διάφορες ΜΚΟ (όπως η οργάνωση «ΓΗ» του Π. Κόκκαλη) προσπαθούν να μας πείσουν ότι «αγωνιούν» για την κατάρτισή μας σε βιολογικές καλλιέργειες, προετοιμάζοντας στην πραγματικότητα το έδαφος για την είσοδο μεγαλοεπιχειρηματιών στο πάρκο και γύρω απ’ αυτό. Μια πιθανότητα που σιγά σιγά γίνεται βεβαιότητα, όσο προχωρούν τα σχέδια για την κατασκευή μετρό στην περιοχή.

Ο Αγρός, το αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος στο πάρκο τρίτση, ενάντια στον θεσμικό έλεγχο, την επιτήρηση και την εμπορευματοποίηση των δημόσιων χώρων, προτάσσει την αυτοδιαχείριση της γης αδιαμεσολάβητα, αντιιεραρχικά, αντιεμπορευματικά. Το συλλογικό μάζεμα των καρπών των δέντρων που βρίσκονται στους δημόσιους χώρους και η συλλογική καλλιέργεια κατειλημμένων/αυτοδιαχειριζόμενων εδαφών αποτελεί όχι μόνο μια κίνηση ανυπακοής απέναντι στα σχέδια της εξουσίας αλλά και μια πρόταση ενάντια στην εντεινόμενη φτωχοποίησή μας.

Καλούμε λοιπόν και φέτος σε συλλογική συγκομιδή των ελιών του πάρκου και φροντίδα των δέντρων. Στη λογική που θέλει τα δέντρα, τους καρπούς τους και την ίδια τη γη υπό την «προστασία» και την κατοχή θεσμικών φορέων και επενδυτών, αντιτείνουμε την οικειοποίηση της γης και τη φροντίδα της από εμάς τις ίδιες/τους ίδιους/τα ίδια. Επίσης, καλούμε όσους/ες/α έχουν γνώσεις σχετικά με τη φροντίδα των ελαιόδεντρων να τις μοιραστούν μαζί μας, σε μια προσπάθεια ανταλλαγής γνώσεων και εμπειριών.

Μοιραζόμαστε τη χαρά της επαφής με τη γη και τη φροντίδα της, εξασφαλίζουμε μέρος της τροφής μας χωρίς χρηματικό αντίτιμο, συναντιόμαστε και αλληλεπιδρούμε κόντρα στις κάθε λογής απαγορεύσεις. Οργανώνουμε τις δικές μας συλλογικές αντιστάσεις απέναντι στο καθεστώς του «άβατου» και της εμπορευματοποίησης της γης.

Η γη και οι καρποί της είναι για όλες, όλους, όλα μας

Κατάληψη & αυτοδιαχείριση της γης

Σήμερα 31/10 το πρωί εκκενώθηκε η κατάληψη Ντουγρού στη Λάρισα, μετά από 7 χρόνια λειτουργίας. Για δυο ολόκληρες ώρες οι μπάτσοι προσπαθούσαν να εισβάλουν στο κτίριο, ενώ σύντροφοι/ισσες που βρίσκονταν στο εσωτερικό του αντιστάθηκαν και το υπερασπίστηκαν. Ως ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης στην κατάληψη Ντουγρού και τα συλληφθέντα συντρόφια, κρεμάστηκε πανό στην κεντρική είσοδο του πάρκου τρίτση.

Απέναντι στη βία του “Νόμου και της Τάξης” παραμένουμε συνειδητά άνομοι και άνομες.

10-100-1000άδες καταλήψεις ενάντια σε έναν κόσμο οργανωμένης σήψης