Οι πλατείες, τα πάρκα, κάθε πεδίο του δημόσιου χώρου, ολοένα και απαξιώνονται, μέχρι να… “εξευγενιστούν” με τραπεζοκαθίσματα, μαγαζιά, πάγκους με κάθε λογής εμπορεύματα, και “καθαρούς”, αποστειρωμένους τοίχους. Όλα, φυσικά… για να είναι η πόλη μας όμορφη, σύμφωνα πάντα προς το συμφέρον των τοπικών αγορών! Το εμπόρευμα διαμεσολαβεί τις σχέσεις μας, τον ελεύθερο χρόνο μας, τον τρόπο που επικοινωνούμε -μετατρέποντάς τα σε πεδία πρόσφορα για κατανάλωση. Κάπως έτσι, μας επιβάλλονται -ορατές και αόρατες- περιφράξεις, οι οποίες οριοθετούν και καθορίζουν τους τρόπους και τους όρους με τους οποίους θα βρισκόμαστε μέσα στον δημόσιο χώρο. Περιφράξεις που δεν σταματούν εκεί αλλά τις συναντάμε σε όλη μας την καθημερινότητα. Από το σχολείο μέχρι το στρατό, από τα σύνορα μέχρι τα «κέντρα φιλοξενίας» για τους μετανάστες/τριες, σε κάθε πεδίο της καθημερινότητάς μας συναντάμε κάγκελα, ορατά και αόρατα. Είτε βρισκόμαστε εντός τους είτε όχι, καθορίζουν το τρόπο που σκεφτόμαστε, που μιλάμε, που ντυνόμαστε, τον τρόπο που ζούμε.
Ενάντια στις περιφράξεις που υψώνονται γύρω μας, θέλουμε να γκρεμίσουμε τους φράχτες που ορίζουν τις ζωές μας. Θέλουμε να επανοικειοποιηθούμε τους δημόσιους χώρους για όλους και όλες, μακριά από θεσμούς και ενάντια σε χρηματικά αντίτιμα, κάθε είδους αποκλεισμούς και διαμεσολαβήσεις. Θέλουμε οι πλατείες, τα πάρκα, τα άλση να γίνουν οι τόποι όπου θα συναντηθούν οι αρνήσεις μας, με τους όρους που εμείς θέτουμε: με αλληλεγγύη, ισότητα, χαριστικότητα.
ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ, ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ
Σάββατο 18/6/2016 στις 7:30μ.μ. στον Πευκώνα Αγίων Αναργύρων (απέναντι από το παλιό δημαρχείο)
Εργαστήρι δρόμου για στενσιλ
Συναυλια: Ξεχασμένη Γενιά, Πυράκανθος, Κάλφας
αναδημοσίευση από thersitis.espiv.net