Category: Uncategorized

ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΩΝ 5 ΕΚΖΗΤΟΥΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΤΑΛΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ

1.

Την 1η Μαη 2015 μια μεγαλειώδης διαδήλωση λαμβάνει χώρα στα πλαίσια της Εργατικής Πρωτομαγιάς στο Μιλάνο. Δεν ήταν απλά μια μέρα γενικής απεργίας, αλλά μια μέρα Πανιταλικής συνάντησης των κινημάτων (σωματεία βάσης, κοινωνικά κέντρα, φοιτητικές και μαθητικές ομάδες, επιτροπές αγώνα για τη στέγη, μεταναστευτικές κοινότητες, το κίνημα No Tav κλπ) ενάντια στα μέτρα λιτότητας που περνούσε το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση Ρέντσι. ‘Hταν επίσης και το αποκορύφωμα ολόκληρου του κινήματος ΝO EXPO ενάντια στην παγκόσμια επιχειρηματική έκθεση EXPO 2015 με συμμετοχή κόσμου από πολλές χώρες της Ευρώπης και τα προκλητικά χλιδάτα εγκαίνιά της, την ημέρα εκείνη. Η μαζικότητα και η δυναμική της διαδήλωσης ήταν το αποκορύφωμα ενός κινήματος επτά χρόνων που έθεσε σε αμφισβήτηση την έκθεση και την πολιτική εκστρατεία γύρω από αυτήν, φέρνοντας σε κρίση τις πολιτικές καριέρες των κυβερνητικών αξιωματούχων και τοπικών “αρχόντων”.

Επτά χρόνια πριν, το 2008, ο δήμος του Μιλάνου αναλαμβάνει να φιλοξενήσει την έκθεση. Για χάρην αυτής, τσιμεντοποιούνται 1100 στρέμματα γης, αποφασίζεται ο εκτοπισμός ντόπιων με σκοπό την αρπαγή των κατοικιών και της γης τους, ώστε να υποταχθούν στα  αναπτυξιακά σχέδια αλλά και στην ισοπεδωτική εμπορευματοποίησή τους. Τα αφεντικά βάζουν στοίχημα το Μιλάνο να γίνει η πιο ελκυστική για τα κεφάλαια πόλη, προσπαθούν να την αναδείξουν σαν επιχειρηματική πρωτεύουσα και να την προμοτάρουν σαν το 8ο θαύμα για την ντόπια εργατική τάξη, στην οποία υπόσχονται ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας. Μια ολόκληρη πόλη στιλιζάρεται από πολυτελή κτίρια, νέους αυτοκινητόδρομους και φαντασμαγορικά έργα. Πίσω από τις αναπτυξιακές βιτρίνες οι μίζες πέφτουν σαν ντόμινο η μια μετά την άλλη, οι τράπεζες δανείζουν, διαχειρίζονται και ξεπλένουν χρήμα για τους υπολοίπους, οι εργολάβοι φροντίζουν να καθυστερούν τα έργα για να έρθουν υπερτιμολογήσεις και φυσικά, ανάμεσα στους υπερεργολάβους εμπλέκονται και μαφιόζοι με τις εταιρείες τους.

Αυτός ο κύκλος κερδοφορίας των αφεντικών που ξεκίνησε το 2008 στήθηκε και ολοκληρώθηκε πάνω στη στυγνή εκμετάλλευση κακοπληρωμένης αλλά και εθελοντικής εργασίας χιλιάδων νέων, εξοικονομώντας ακόμα περισσότερες χιλιάδες ευρώ για τις τσέπες των αφεντικών. Παράλληλα με την οικοδόμηση της έκθεσης, πραγματοποιείται μια επιχείρηση εκκαθάρισης των όσων μπορούσαν να θεωρηθούν επικίνδυνοι για τη μακιγιαρισμένη εικόνα της πόλης. Μεγάλες αστυνομικές επιχειρήσεις πραγματοποιούνται στις γειτονιές με εξώσεις εργατικών κατοικιών ντόπιων και μεταναστών, εκκενώσεις κοινωνικών κέντρων και επιστράτευση απεργιών με αποκορύφωμα την απεργία των εργαζομένων στο μετρό λίγες μέρες πριν τα εγκαίνια.

 2.

Και ενώ 6 μήνες μετά πέφτει η αυλαία της έκθεσης, τα αποτελέσματα και οι συνέπειες μένουν. Η EXPO κλείνει και αφήνει πίσω της 1,5 δις έλλειμμα που θα πληρωθεί μέσω των αυξημένων δημοτικών τελών και φόρων, αναγκάζοντας τους προλετάριους κάτω από τη «συλλογική ευθύνη» των χρεών να πληρώσουν τα σπασμένα και να πουν κι ευχαριστώ γι’ αυτή τη φαντασμαγορική γιορτή. Αφήνει πίσω της λεηλατημένη γη, ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, εγκαθίδρυση του εθελοντισμού, καταστολή. Μετά από 6 μήνες λοιπόν, από την προσαγωγή μας στο Μιλάνο, και στην αυλαία της διεθνούς έκθεσης, οι ιταλικές αρχές ξεκινάνε ένα κυνήγι μαγισσών κατασκευάζοντας κατηγορητήρια, και εκδίδουν ένταλμα σύλληψης για 5 Ιταλούς διαδηλωτές, ενώ παράλληλα εκδίδεται και Ευρωπαϊκό Ένταλμα Σύλληψης για εμάς τους 5. Έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε πως οι εκ των υστέρων διώξεις μας καθώς και των 5 ιταλών διαδηλωτών κρύβουν πολιτική σκοπιμότητα, και αυτό όχι μόνο γιατί ποινικοποιούν την ίδια τη συμμετοχή σε μια διαδήλωση βάση ενός φασιστικού νόμου που θεσπίστηκε επί Μουσολίνι και ισχύει μέχρι και σήμερα, αλλά και γιατί οι Ιταλικές αρχές ξεκινάνε μια επιχείρηση συγκάλυψης και αποσιωποίησης της “καμένης” γης που άφησε πίσω της η EXPO, στρέφοντας την προσοχή της κοινής γνώμης από τα σκάνδαλα στους διαδηλωτές, ώστε να σώσουν, να χτίσουν και να εξαργυρώσουν τις πολιτικές τους καριέρες. Η δίωξη μας αποτελεί για τις ιταλικές αρχές την ιδανική ευκαιρία για να τιμωρήσει και να παραδειγματίσει εμάς και όσες/όσους βρέθηκαν εκείνες τις μέρες στους δρόμους. Είναι η ιδανική ευκαιρία για να δείξει τι μέλλον επιφυλάσσεται στον καθένα και στην καθεμία που επιλέγει να αγωνιστεί και να συναντηθεί με άλλα κινήματα σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η έκδοση του Ευρωεντάλματος, τα γελοία κατηγορητήρια, η ποινικοποίηση της συμμετοχής σε διαδηλώσεις, οι πολιτικές δίκες που κατά καιρούς έχουν οδηγήσει στις φυλακές αγωνιστές για 15 χρόνια, στέλνουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα πως όσο οι από τα κάτω συνεβρίσκονται στους δρόμους και ενώνουν τις φωνές τους, η καταστολή θα μένει και θα εντείνεται.

3.

Το Ευρωπαϊκό Ένταλμα Σύλληψης ενεργοποιείται για πρώτη φορά (μέχρι τώρα έχει χρησιμοποιηθεί μόνο για βαριά ποινικά αδικήματα όπως εμπορία ναρκωτικών, σωματεμπορία, ξέπλυμα μαύρου χρήματος κλπ) για να διώξει διαδηλωτές. Αποτελεί ξεκάθαρα μια προσπάθεια αναβάθμισης της διεθνοποιημένης καταστολής και μια απόπειρα ποινικοποίησης των κοινωνικών αγώνων και της συνάντησης των κινημάτων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Ταυτόχρονα αποτελεί ένα στοίχημα όλων των κομματιών του ευρωπαϊκού – ανταγωνιστικού κινήματος να μπεί ένα φρένο σε αυτές τις κατασταλτικές μεθοδεύσεις μπλοκάροντας στην πράξη τις εκδόσεις.

Την περίοδο 2008-2010, με το ξέσπασμα της ύφεσης λόγω της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης στις ευρωπαϊκές οικονομίες, τα κράτη-μέλη της ΕΕ για να σώσουν το (διεθνές) χρηματοπιστωτικό σύστημα έτρεξαν να πάρουν μέτρα για να κρατικοποιήσουν την μεγάλη χασούρα του. Πρώτο το ελληνικό κράτος και έπειτα και άλλα κράτη της Ευρωζώνης. Βέβαια, αυτό από μόνο του δεν θα έλυνε τίποτα, επειδή η «κρίση του χρηματοπιστωτισμού» δεν εκφράζει παρά μια κρίση της παραγωγής κι αναπαραγωγής του κεφαλαίου. Οπότε το πρόβλημα έπρεπε να χτυπηθεί στη ρίζα του: η υποτίμηση της εργατικής δύναμης και το σακάτεμα της ζωής των προλετάριων, με σκοπό το ξεπέρασμα της κρίσης με πιο ευνοϊκούς όρους κερδοφορίας για το κεφάλαιο.

Έτσι, οι ντόπιοι και διεθνείς καπιταλιστές και οι κυβερνήσεις τους, ξεκίνησαν να εφαρμόζουν μέτρα λιτότητας ή να μπαίνουν σε αυστηρά προγράμματα δομικής προσαρμογής. Μέτρα, που είναι γνωστά σε εμάς εδώ ως «μνημόνια» και που συνεχίζει να ψηφίζει και να εφαρμόζει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όπως οι περικοπές των μισθών, συντάξεων κι επιδομάτων, οι μειώσεις των δημοσίων δαπανών, η αύξηση της φορολογίας σε τρόφιμα κι είδη πρώτης ανάγκης, οι ιδιωτικοποιήσεις κι η απελευθέρωση των απολύσεων, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης κλπ.

4.

Όλα αυτά θα μπορούσαν να επιβληθούν μόνο μέσα από μια μόνιμη «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», που εκτός από την πολιτική του «δημόσιου χρέους» ως μοχλό επιβολής και τρομοκρατίας έρχεται και μέσα από την απόσυρση του «κράτους πρόνοιας» και την αντικατάστασή του με ένα «κράτος ασφάλειας». Πτυχές της ίδιας στρατηγικής διαχείρισης της κρίσης από το κεφάλαιο για την επιβολή νέων κανόνων πειθάρχησης και εκμετάλλευσης των «από τα κάτω».

Ένα γενικευμένο «καθεστώς έκτακτης ανάγκης» επιβάλλεται βήμα βήμα σε όλη την Ευρώπη με αφορμή την απειλή της «ισλαμικής τρομοκρατίας», με μια ευρεία στρατικοποίηση των δυτικών μητροπόλεων. Μια μεγάλη σε κλίμακα εκστρατεία φόβου και απόλυτου ελέγχου που ξεκινάει από εφόδους σε σπίτια ακτιβιστών, απαγόρευση διαδηλώσεων, θέσπιση νέων αντιτρομοκρατικών νόμων και καταλήγει σε περιπολίες στρατών στους δρόμους. Κι είναι γνωστό ότι όλο αυτό το πολεμικό περιβάλλον δεν στρέφεται μόνο ενάντια στους μετανάστες/στριες που καταφέρνουν και καταφθάνουν στην Ευρώπη από τις εμπόλεμες ζώνες της Αφρικής και της Ασίας, αλλά και σε όλους εκείνους που επιλέγουν σήμερα και αύριο να βγουν στους δρόμους και να διαδηλώσουν κόντρα στις πολιτικές λιτότητας και υποτίμησης, στην Ευρώπη-φρούριο, στη σιγή νεκροταφείου που πάει να επιβληθεί και να γίνει ο κανόνας.

5.

Στις 7,8 και 11 Ιανουαρίου καλούμαστε να δώσουμε τη μάχη ενάντια στις εκδόσεις αυτές. Ο αγώνας για το μπλοκάρισμά τους, αποτελεί κομμάτι ενός ευρύτερου ψηφιδωτού αγώνων που στέκονται ανάχωμα στην συνεχιζόμενη υποτίμηση των ζωών μας. Αποτελεί κομμάτι εκείνων των αγώνων των φοιτητών/φοιτητριών ενάντια στην αύξηση του κόστους φοίτησης στα πανεπιστήμια, των καθημερινών εργατικών κοντρών με τα αφεντικά και τις απεργιακές περιφρουρήσεις στους χώρους δουλειάς, των κινήσεων άρνησης πληρωμών πάνω στις βασικές ανάγκες από συνελεύσεις γειτονιών, των διεκδικήσεων των επισφαλών-πρεκάριων ενάντια στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα–“κοινωφελή προγράμματα”, των εξεγέρσεων μεταναστών/στριων στα σύνορα και τα κέντρα κράτησης της χώρας και κάθε κοινότητας αγώνα που ξεπηδά στη δημόσια σφαίρα κόντρα στις καπιταλιστικές προσταγές και την κρατική καταστολή.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους, τους συμφοιτητές, τους συντρόφους και όλο τον κόσμο του αγώνα να κάνουν δική τους την υπόθεση των διώξεων, να πάρουν θέσεις μάχης, να μπλοκάρουν τις εκδόσεις στην πράξη.

“Ένα χτύπημα σε έναν από μας, είναι χτύπημα σε όλους μας”

OΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ 7, 8 ΚΑΙ 11 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

Οι 5 εκζητούμενοι από τις Ιταλικές αρχές

2/1/2016

 

Αναδημοσίευση από Indymedia::Athens

 

Συγκέντρωση-Μικροφωνική στην Καπνικαρέα(Ερμού) στις 29/12 , 17:30 για  τους  5 εκζητουμενους αγωνιστες απο τις ιταλικες αρχες που διωκονται για την συμμετοχη τους στην διαδηλωση no expo της 1η μαης στο μιλανο

Μπλοκο στην εκδοση των 5 αγωνιστων –

Παυση καθε πολιτικης διωξης για το “NoExpo” σε Ελλαδα και Ιταλία

Αλληλεγγύη στους 5 Ιταλούς κατηγορούμενους για την ίδια υπόθεση

αναδημοσίευση από athens.indymedia

 

Μοτοπορεία και μικροφωνική αλληλεγγύης στους μετανάστες-τριες και πρόσφυγες και ενάντια στον ενδοκυριαρχικό πόλεμο πραγματοποιήθηκε το πρωί του Σαββάτου 12/12/2015 από συντρόφισσες και συντρόφους από τις γειτονιές της δυτικής Αθήνας και του Πειραιά.

Η παρέμβαση ξεκίνησε με συγκέντρωση στο Μετρό του Αιγάλεω, όπου στήθηκε μικροφωνική, αναρτήθηκαν πανό και μοιράστηκαν κείμενα. Στη συνέχεια ακολούθησε μοτοπορεία, όπου πετάχτηκαν δεκάδες χιλιάδες τρικάκια και φωνάχτηκαν συνθήματα. Η μοτοπορεία ξεκίνησε από το Αιγάλεω και κατέληξε στην πλατεία Κύπρου στο Κερατσίνι, περνώντας από την Αγία Βαρβάρα, τον Κορυδαλλό και τη Νίκαια.

Η παρέμβαση αυτή αποτέλεσε την τρίτη διασυλλογική προπαγανδιστική δράση, μετά από αυτή στις περιοχές των Αγίων Αναργύρων-Ιλίου-Περιστερίου στις 4/12 και στον Πειραιά στις 10/12. Οι αφισοκολλήσεις, τα μοιράσματα κειμένων, η τοποθέτηση πανό και η αναγραφή συνθημάτων, συνεχίζονται σε όλες τις επιμέρους συνοικίες και αυτή τη βδομάδα, στο πλαίσιο μιας μηνιαίας καμπάνιας με κορύφωση τη διαδήλωση αλληλεγγύης στους μετανάστες/τριες & πρόσφυγες και ενάντια στον ενδοκυριαρχικό πόλεμο, στις 19/12, στον Πειραιά.

 

Ακολουθούν τα κείμενα που μοιράζονταν που έχουν τυπωθεί και ως αφίσες:

Κάθε φορά που οι δολοφόνοι μιλάνε για ανθρωπιά
ξημερώνει “ναυάγια” και φράχτες

Η κυρίαρχη αφήγηση για τους πρόσφυγες και μετανάστες εσκεμμένα κρατάει στην αφάνεια τις αιτίες του ξεριζωμού τους, τις διαδρομές θανάτου που τους ακολουθούν: πόλεμος, οικονομική λεηλασία και την ευθύνη των δυτικών κρατών στη στρατιωτική και οικονομική ισοπέδωση. Ενώ σε δεύτερο χρόνο με ανάλογη χυδαιότητα επιχειρεί να διατυπώσει ως αλληλεγγύη την φιλανθρωπία της κουβέρτας-της σακούλας-του συσσιτίου. Ταυτόχρονα, η βολική στοχοποίηση των “διακινητών” προσπαθεί να αποκρύψει το προφανές: οι δουλέμποροι δεν είναι τίποτα άλλο από «υπάλληλοι» των  δολοφονικών πολιτικών της αιματηρής θωράκισης των συνόρων. Έτσι, ενώ παντού στο ευρωπαϊκό έδαφος ξεφυτρώνουν φράχτες, με δολοφονικότερη αιχμή το φράγμα του Έβρου, την ίδια στιγμή ένας φτηνός ανθρωπισμός (με σύντομη ημερομηνία λήξης) απλώνει συρματοπλέγματα στις ζωές των φυγάδων: είναι περιττοί, πλεονάζοντες, ανεπιθύμητοι, ένα μέγεθος για «λογιστική διαχείριση». Παράλληλα, η περιορισμένη αναγνώριση κάποιων ως προσφύγων (κυρίως των Σύρων) διαμορφώνει τους όρους του περαιτέρω θεσμικού και κοινωνικού υποβιβασμού, αποκλεισμού, καταστολής, εγκλεισμού, εκμετάλλευσης ή εξόντωσης των προσφύγων και μεταναστών “χωρίς χαρτιά”. Και κάθε μέρα ο αριθμός των πνιγμένων μεγαλώνει.

Η αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και τους μετανάστες δεν περιορίζεται στην άμεση στήριξή τους αλλά πραγματώνεται στην αντιθεσμική, αυτοοργανωμένη, αδιαμεσολάβητη σύγκρουση με την κρατική-καπιταλιστική βαρβαρότητα, τα σύνορα, τον ρατσισμό, τους θρησκευτικούς φανατισμούς, τους πλαστούς διαχωρισμούς.

Αγώνας ενάντια στην επιταχυνόμενη εξαθλίωση σημαίνει αντίσταση στα εθνοκρατικά, ευρωκεντρικά, φυλετικά, πολιτισμικά, θρησκευτικά ιδεολογήματα-αφηγήματα των κυρίαρχων. Για έναν κόσμο χωρίς σύνορα, κράτη, πατρίδες, θρησκείες, εκμετάλλευση.

 

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΓΚΡΕΜΙΖΕΙ ΦΡΑΧΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΡΑ

ΧΤΙΖΕΙ ΓΕΦΥΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΩΝ

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΣΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

 

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ

Σάββατο 19/12, 12.00

Πλ. Καραϊσκάκη (100μ από τον σταθμό ΗΣΑΠ)

Αντιφασιστική Συνέλευση Πειραιά, Συνέλευση της Πλατείας στο Κερατσίνι, Ρεσάλτο (Κερατσίνι), Μπλόκο στην εξουσία (Νίκαια), Pasamontana (Κορυδαλλός), κατάληψη Σινιάλο (Αιγάλεω), κατάληψη Παπουτσάδικο (Χαϊδάρι), Θερσίτης (Ίλιον), κατάληψη Αγρός (πάρκο Τρίτση – Ίλιον)

Κάθε φορά που οι δολοφόνοι μιλάνε για δυτικό πολιτισμό, εθνικά και ευρωπαϊκά ιδεώδη

ξημερώνει “αντι”τρομοκρατικές σταυροφορίες και θάνατο

 

Ο “αντι”τρομοκρατικός συναγερμός στις δυτικές μητροπόλεις μετά τα πρόσφατα αιματηρά χτυπήματα στο Παρίσι δεν αντιστοιχεί σε μια απλή σχέση “αιτίας-αποτελέσματος” αλλά αποτελεί κομμάτι μιας πολεμικής εξίσωσης δεκαετιών, που υπαγορεύουν τα ίδια τα ισχυρά κράτη και μπλοκ εξουσίας, επαναδιατυπώνοντας διαρκώς τους παγκόσμιους συσχετισμούς δύναμης και τις σφαίρες επιρροής τους.

Έχουμε κάθε λόγο να υπονομεύσουμε τους πολιτικούς, οικονομικούς, στρατιωτικούς σχεδιασμούς των ηγεμόνων και των διακρατικών τους μηχανισμών.

Για άλλη μια φορά, οι εκμεταλλευόμενοι και καταπιεσμένοι του εξουσιαστικού-καπιταλιστικού κόσμου σπρωχνόμαστε στις συμπληγάδες της (δια)κρατικής και θρησκευτικής τρομοκρατίας, του δημο-κρατικού και θεο-κρατικού ολοκληρωτισμού. Από τη μία, οι πλανητικοί επικυρίαρχοι, τα “ανεπτυγμένα”-“πολιτισμένα” κράτη, οι “διαφωτιστές”, με τις μεταξύ τους αντιθέσεις και συμμαχίες, τις επεκτατικές τους πολιτικές, τα οικονομικά και γεωστρατηγικά τους συμφέροντα, τις προπαγανδιστικές και πολεμικές τους μηχανές, τις στρατιωτικές επεμβάσεις τους αστυνομικού τύπου. Από την άλλη, τοπικές θεοκρατικές δεσποτείες που προσπαθούν να επιστρέψουν τον πόλεμο στα εδάφη του αντιπάλου επιλέγοντας μη στρατιωτικούς-εξουσιαστικούς στόχους. Στα πολεμικά μέτωπα, ισοπέδωση, θάνατος, εκτοπισμός, απαξίωση της ζωής. Στα μετόπισθεν, ενίσχυση του κράτους-“ασφάλειας”, περισσότεροι φράχτες και φονικές περιπολίες στα σύνορα, όξυνση της ισλαμοφοβίας, σκλήρυνση των αντιμεταναστευτικών πολιτικών, στρατός στους δρόμους ευρωπαϊκών πόλεων, επίταση του κοινωνικού ελέγχου και της καταστολής, επιβολή ενός καθεστώτος μόνιμης έκτακτης ανάγκης.

Μας διαιρούν, μας διαχωρίζουν, εκβιάζουν τη συστράτευση μας. Αρνούμαστε τους πλαστούς διαχωρισμούς, τις εθνικές, φυλετικές, ευρωκεντρικές και θρησκευτικές (αυτ)απάτες. Αρνούμαστε το ρόλο των “στοχευμένων” ή “παράπλευρων” απωλειών των ενδοκυριαρχικών πολέμων.

Αναγνωρίζουμε τη θέση μας στο πλευρό των όπου γης κολασμένων και των αγώνων τους, στο πλευρό των κατατρεγμένων προσφύγων και μεταναστών, ενάντια στη διασπορά του φόβου και το ιδεολόγημα της “ασφάλειας”, ενάντια στην ελλάδα/ευρώπη-φρούριο, ενάντια σε κάθε μορφή κράτους και εξουσίας.

 

ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

 

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ Σάββατο 19/12, 12.00 Πλ. Καραϊσκάκη (100μ από τον σταθμό ΗΣΑΠ)

 

Αντιφασιστική Συνέλευση Πειραιά, Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου, Ρεσάλτο (Κερατσίνι), Μπλόκο στην εξουσία (Νίκαια), Pasamontana (Κορυδαλλός), κατάληψη Σινιάλο (Αιγάλεω), κατάληψη Παπουτσάδικο (Χαϊδάρι), Θερσίτης (Ίλιον), κατάληψη Αγρός (πάρκο Τρίτση – Ίλιον)

Προπαγανδιστική παρέμβαση για τη διαδήλωση αλληλεγγύης σε μετανάστες και πρόσφυγες πραγματοποιήθηκε στον Πειραιά το απόγευμα της Πέμπτης 10/12. Τουλάχιστον 60 συντρόφισσες και σύντροφοι από τις γειτονιές του Πειραιά και της Δυτικής Αθήνας βαδίσαμε στο κέντρο της πόλης, μοιράζοντας χιλιάδες κείμενα, περνώντας από τις περιοχές του Ηλεκτρικού Σταθμού, της Αγοράς, του Κέντρου και του Πασαλιμανιού. Η συγκεκριμένη παρέμβαση αποτελεί τη δεύτερη προπαγανδιστική κίνηση, μετά από αυτή στις περιοχές των Αγίων Αναργύρων, του Ιλίου και του Περιστερίου, για τη διαδήλωση αλληλεγγύης στους μετανάστες-τριες και τους πρόσφυγες και ενάντια στον ενδοκυριαρχικό πόλεμο, που θα πραγματοποιηθεί στον Πειραιά το Σάββατο 19/12.

Τα κείμενα που μοιράζονταν, τα οποία έχουν τυπωθεί και ως αφίσες:

  Κάθε φορά που οι δολοφόνοι μιλάνε για ανθρωπιά
  ξημερώνει «ναυάγια» και φράχτες

 

Η κυρίαρχη αφήγηση για τους πρόσφυγες και μετανάστες εσκεμμένα κρατάει στην αφάνεια τις αιτίες του ξεριζωμού τους, τις διαδρομές θανάτου που τους ακολουθούν: πόλεμος, οικονομική λεηλασία και την ευθύνη των δυτικών κρατών στη στρατιωτική και οικονομική ισοπέδωση. Ενώ σε δεύτερο χρόνο με ανάλογη χυδαιότητα επιχειρεί να διατυπώσει ως αλληλεγγύη την φιλανθρωπία της κουβέρτας-της σακούλας-του συσσιτίου. Ταυτόχρονα, η βολική στοχοποίηση των «διακινητών» προσπαθεί να αποκρύψει το προφανές: οι δουλέμποροι δεν είναι τίποτα άλλο από «υπάλληλοι» των  δολοφονικών πολιτικών της αιματηρής θωράκισης των συνόρων. Έτσι, ενώ παντού στο ευρωπαϊκό έδαφος ξεφυτρώνουν φράχτες, με δολοφονικότερη αιχμή το φράγμα του Έβρου, την ίδια στιγμή ένας φτηνός ανθρωπισμός (με σύντομη ημερομηνία λήξης) απλώνει συρματοπλέγματα στις ζωές των φυγάδων: είναι περιττοί, πλεονάζοντες, ανεπιθύμητοι, ένα μέγεθος για «λογιστική διαχείριση». Παράλληλα, η περιορισμένη αναγνώριση κάποιων ως προσφύγων (κυρίως των Σύρων) διαμορφώνει τους όρους του περαιτέρω θεσμικού και κοινωνικού υποβιβασμού, αποκλεισμού, καταστολής, εγκλεισμού, εκμετάλλευσης ή εξόντωσης των προσφύγων και μεταναστών «χωρίς χαρτιά». Και κάθε μέρα ο αριθμός των πνιγμένων μεγαλώνει.

Η αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και τους μετανάστες δεν περιορίζεται στην άμεση στήριξή τους αλλά πραγματώνεται στην αντιθεσμική, αυτοοργανωμένη, αδιαμεσολάβητη σύγκρουση με την κρατική-καπιταλιστική βαρβαρότητα, τα σύνορα, τον ρατσισμό, τους θρησκευτικούς φανατισμούς, τους πλαστούς διαχωρισμούς. Αγώνας ενάντια στην επιταχυνόμενη εξαθλίωση σημαίνει αντίσταση στα εθνοκρατικά, ευρωκεντρικά, φυλετικά, πολιτισμικά, θρησκευτικά ιδεολογήματα-αφηγήματα των κυρίαρχων. Για έναν κόσμο χωρίς σύνορα, κράτη, πατρίδες, θρησκείες, εκμετάλλευση.    Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΓΚΡΕΜΙΖΕΙ ΦΡΑΧΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΡΑ   ΧΤΙΖΕΙ ΓΕΦΥΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΩΝ 

 

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΣΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
Σάββατο 19/12, 12.00
Πλ. Καραϊσκάκη (100μ από τον σταθμό ΗΣΑΠ)

 Κάθε φορά που οι δολοφόνοι μιλάνε   για δυτικό πολιτισμό,

 εθνικά και ευρωπαϊκά ιδεώδη   ξημερώνει “αντι”τρομοκρατικές σταυροφορίες και θάνατο

Ο “αντι”τρομοκρατικός συναγερμός στις δυτικές μητροπόλεις μετά τα πρόσφατα αιματηρά χτυπήματα στο Παρίσι δεν αντιστοιχεί σε μια απλή σχέση «αιτίας-αποτελέσματος» αλλά αποτελεί κομμάτι μιας πολεμικής εξίσωσης δεκαετιών, που υπαγορεύουν τα ίδια τα ισχυρά κράτη και μπλοκ εξουσίας, επαναδιατυπώνοντας διαρκώς τους παγκόσμιους συσχετισμούς δύναμης και τις σφαίρες επιρροής τους.   Έχουμε κάθε λόγο να υπονομεύσουμε τους πολιτικούς, οικονομικούς, στρατιωτικούς σχεδιασμούς των ηγεμόνων και των διακρατικών τους μηχανισμών.   Για άλλη μια φορά, οι εκμεταλλευόμενοι και καταπιεσμένοι του εξουσιαστικού-καπιταλιστικού κόσμου σπρωχνόμαστε στις συμπληγάδες της (δια)κρατικής και θρησκευτικής τρομοκρατίας, του δημο-κρατικού και θεο-κρατικού ολοκληρωτισμού. Από τη μία, οι πλανητικοί επικυρίαρχοι, τα “ανεπτυγμένα”-“πολιτισμένα” κράτη, οι “διαφωτιστές”, με τις μεταξύ τους αντιθέσεις και συμμαχίες, τις επεκτατικές τους πολιτικές, τα οικονομικά και γεωστρατηγικά τους συμφέροντα, τις προπαγανδιστικές και πολεμικές τους μηχανές, τις στρατιωτικές επεμβάσεις τους αστυνομικού τύπου. Από την άλλη, τοπικές θεοκρατικές δεσποτείες που προσπαθούν να επιστρέψουν τον πόλεμο στα εδάφη του αντιπάλου επιλέγοντας μη στρατιωτικούς-εξουσιαστικούς στόχους. Στα πολεμικά μέτωπα, ισοπέδωση, θάνατος, εκτοπισμός, απαξίωση της ζωής. Στα μετόπισθεν, ενίσχυση του κράτους-“ασφάλειας”, περισσότεροι φράχτες και φονικές περιπολίες στα σύνορα, όξυνση της ισλαμοφοβίας, σκλήρυνση των αντιμεταναστευτικών πολιτικών, στρατός στους δρόμους ευρωπαϊκών πόλεων, επίταση του κοινωνικού ελέγχου και της καταστολής, επιβολή ενός καθεστώτος μόνιμης έκτακτης ανάγκης.   Μας διαιρούν, μας διαχωρίζουν, εκβιάζουν τη συστράτευση μας. Αρνούμαστε τους πλαστούς διαχωρισμούς, τις εθνικές, φυλετικές, ευρωκεντρικές και θρησκευτικές (αυτ)απάτες. Αρνούμαστε το ρόλο των “στοχευμένων” ή “παράπλευρων” απωλειών των ενδοκυριαρχικών πολέμων.   Αναγνωρίζουμε τη θέση μας στο πλευρό των όπου γης κολασμένων και των αγώνων τους, στο πλευρό των κατατρεγμένων προσφύγων και μεταναστών, ενάντια στη διασπορά του φόβου και το ιδεολόγημα της “ασφάλειας”, ενάντια στην ελλάδα/ευρώπη-φρούριο, ενάντια σε κάθε μορφή κράτους και εξουσίας.

ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ   Σάββατο 19/12, 12.00  Πλ. Καραϊσκάκη (100μ από τον σταθμό ΗΣΑΠ)

Αντιφασιστική Συνέλευση Πειραιά, Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου, Ρεσάλτο (Κερατσίνι), Μπλόκο στην εξουσία (Νίκαια), Pasamontana (Κορυδαλλός), κατάληψη Σινιάλο (Αιγάλεω), κατάληψη Παπουτσάδικο (Χαϊδάρι), Θερσίτης (Ίλιον), κατάληψη Αγρός (πάρκο Τρίτση – Ίλιον)

Την 1 Νοέμβρη το αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος “Αγρός”, στο πάρκο Τρίτση στην Αθήνα, δέχτηκε για ακόμα μία φορά εμπρηστική επίθεση από φασίστες.

Η κατάληψη Αγρός για παραπάνω από 6 χρόνια λειτουργεί αυτοοργανωμένα, αδιαμεσολάβητα, αντιιεραρχικά και μακρυά από τη λογική του κέρδους. Στέκεται απέναντι στα αναπτυξιακά και επιχειρηματικά σχέδια που θέλουν να υποβαθμίσουν τον ελέυθερο και δημόσιο χώρο του πάρκου.

Οι δράση των συντρόφων/ισσών απέναντι στα αρπακτικά της Γης και των ζωών μας, απέναντι στον φασισμό και τις ανισότητες όπως φαίνεται ενοχλεί…

και θα συνεχίσει να ενοχλεί!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

 

αναδημοσίευση από Rosa Nera