Category: περιβάλλον

Την περασμένη Πέμπτη 29/3 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση – μπλοκάρισμα της συνεδρίασης του Φορέα διαχείρισης του πάρκου τρίτση μετά από κάλεσμα με αφίσα από την κατάληψη Αγρός, η οποία στηρίχτηκε και από αλληλέγγυες/ους από αντιεξουσιαστικές και αναρχικές συλλογικότητες των γύρω περιοχών. Σε παρέμβαση καλούσαν και αριστερά σχήματα με δική τους αφίσα, πανό και κείμενο.  Σκοπός ήταν να ακυρωθούν τα σχέδια  για την 15ετή δωρεάν παραχώρηση στο δήμο Ιλίου 45 στρεμμάτων του πάρκου (2 γήπεδα και ο χώρος γύρω από αυτά), που προορίζονται για αποκλειστική χρήση από τα αθλητικά σωματεία του, αλλά και για δημιουργία νέων αθλητικών εγκαταστάσεων. Στη διάρκεια της παρέμβασης, ο χώρος συνεδριάσεων του φορέα αποκλείστηκε από 50 περίπου άτομα για πάνω από 2 ώρες με πανό, ενώ μοιραζόταν και το κείμενο της κατάληψης ενάντια στον τεμαχισμό και την εμπορευματοποίηση του πάρκου. Εντέλει, η συνεδρίασή τους ματαιώθηκε.

Κατά τη διάρκεια της παρουσίας μας εκεί, δηλώθηκε η σαφής εναντίωσή μας στη θεσμική διαχείριση του πάρκου που το θέλει περιφραγμένο, ελεγχόμενο, με security, καταστήματα εστίασης, μκο, τεμαχισμένο σε συγκεκριμένες ζώνες χρήσης. Σχέδια τα οποία είναι κομμάτι των κεντρικών πολιτικών από την πλευρά του κράτους -και υπό την  αριστερή πολιτική διαχείριση- σχετικά με τους δημόσιους χώρους, όπως και συνέχεια των αναπτυξιακών πολιτικών των προηγούμενων φορέων, οι οποίοι διχοτόμησαν το πάρκο και δημιούργησαν τα πολυκαταστήματα Jumbo, Carrefour, Odeon κ.α. στην νοτιοανατολική πλευρά του.

Τα μέλη του Φορέα διαχείρισης του πάρκου προέβαλαν τις «καλές» τους προθέσεις, επιχειρώντας να αποστασιοποιηθούν από τους προηγούμενους φορείς (παρόλο που μέλη του σημερινού ήταν μέλη και του προηγούμενου φορέα), προσπαθώντας ανεπιτυχώς να αφομοιώσουν την κίνησή  μας, επιμένοντας σε κάποιους υποτιθέμενους κοινούς(!) μας στόχους για την ευημερία του πάρκου.

Απέναντι σε όλα αυτά, δόθηκε ένα ακόμη μήνυμα ότι στα σχέδιά τους για τον τεμαχισμό, την περίφραξη και την εμπορευματοποίηση του πάρκου, θα μας βρίσκουν απέναντί τους.

Δίνουμε ραντεβού στην επόμενη καλεσμένη συνεδρίαση του Φορέα διαχείρισης.

Να ματαιώσουμε στην πράξη όλα τα σχέδια τεμαχισμού και εμπορευματοποίησης του πάρκου.

Φορείς, δήμοι, επιχειρηματίες, το πάρκο δεν είναι τσιφλίκι κανενός.

Αντίσταση – Αυτοοργάνωση – Αλληλεγγύη

Κατάληψη Αγρός

 *ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε σε παρέμβαση αντιπληροφόρησης στο πάρκο τρίτση στις 11/3

(*και σε μορφή pdf :τεμαχισμός του πάρκου)

 

Ο ΤΕΜΑΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΤΡΙΤΣΗ  ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΡΟΣΚΟΠΤΑ

Στις 25/1/2018 ο δήμαρχος Ιλίου Ν. Ζενέτος με τους παρατρεχάμενούς του – υπαλλήλους και δημοτικούς συμβούλους – εμφανίστηκε στη συνεδρίαση του Φορέα Διαχείρισης με σκοπό να διεκδικήσει 45 στρέμματα του πάρκου, που περιλαμβάνουν ένα γήπεδο ποδοσφαίρου κι ένα βοηθητικό, τον περιβάλλοντα χώρο και το νότιο πάρκινγκ στη Λ. Φυλής. Το σχέδιό του είναι να διατηρήσει τα γήπεδα ως αθλητικές εγκαταστάσεις του δήμου Ιλίου με ελεγχόμενη από τον δήμο είσοδο και χρήση, και να προχωρήσει στη δημιουργία επιπλέον αθλητικών εγκαταστάσεων στους γύρω χώρους πρασίνου. Τα μέλη του Φορέα δεν εμφανίστηκαν ποτέ, και με το πρόσχημα ότι προσπαθούσαν να αποφύγουν τις εντάσεις με  το δήμο Ιλίου πραγματοποίησαν κρυφά και κεκλεισμένων των θυρών τη συνεδρίασή τους σε δανεική αίθουσα του δήμου Αγ. Αναργύρων – Καματερού.

Στις 30/1/2018, μόλις 5 ημέρες μετά, ο Φορέας έχει ως πρώτο θέμα στην ατζέντα του τη «Συζήτηση επί του Σχεδίου Πράξης Παραχώρηση χρήσης και εκμετάλλευσης ακινήτων στο Δήμο Ιλίου». Ο Ζενέτος παρουσιάζει τα σχέδιά του για τα 45 στρέμματα, ενώ καταλήγουν με ταχείς διαδικασίες στο ότι η τεχνική υπηρεσία του δήμου και ο γραμματέας του Φορέα Κ. Σερράος θα προχωρήσουν από κοινού σε σχεδιασμό για τη διαμόρφωση αυτών των χώρων.

Στην επόμενη συνεδρίαση του Φορέα στις 22/2/2018, με απόντα το δήμο Ιλίου, έγιναν αποδεκτά όσα διεκδικούσε ο τελευταίος, με εξαίρεση το δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης του πάρκινγκ. Παράλληλα τέθηκε προς ψήφιση η συνέχιση της διαδικασίας παραχώρησης των 45 στρεμμάτων στο δήμο Ιλίου για 15 χρόνια δωρεάν. Η ολοκλήρωση της ψήφισης για την παραχώρηση μετατέθηκε για τη συνεδρίαση του Μαρτίου.

Οι βλέψεις του δήμου Ιλίου για το πάρκο είναι εδώ και χρόνια γνωστές… Ανέκαθεν διεκδικούσε την εξ’ ολοκλήρου διαχείρισή του, καλώντας σε συγκεντρώσεις-ομιλίες εντός του πάρκου με ύφος τσιφλικά και διακηρύσσοντας το οικονομικό πλεόνασμα του Ιλίου, άρα και την “καλή τύχη” που θα είχε το πάρκο στα χέρια του. Προφανώς τα κίνητρα δεν είναι “αγαθά”. Η δημοτική αρχή του δήμου Ιλίου επιθυμεί να το αξιοποιήσει οικονομικά, κοινώς να κερδοσκοπήσει, και αφετέρου να πουλήσει “έργο” και να κερδίσει και σε ψήφους. Μετά τη σύσταση της νέας διοίκησης αποχώρησε από το Φορέα, συνεχίζοντας τη διεκδίκηση με κάθε τρόπο. Έτσι, πέρυσι, περιέφραξε με κορδέλες τα ελαιόδεντρα και απαγόρεψε τη συλλογή των καρπών τους με σκοπό να τις διαθέσει στο κατ’ ευφημισμόν “κοινωνικό παντοπωλείο” του, αφαίρεσε μια αντλία από τις λίμνες και όσους κάδους απορριμμάτων είχε βάλει στο πάρκο, δημιουργώντας την αίσθηση ότι βρίσκεται σε ανοιχτή σύγκρουση με το Φορέα. Στην πραγματικότητα, οι δύο αρχές, Φορέας του πάρκου και δήμος Ιλίου, βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία, επιβεβαιώνοντας με κάθε ευκαιρία τις προθέσεις τους για το πάρκο: τεμαχισμός, περιφράξεις, εμπορευματοποίηση, χρηματικά αντίτιμα.

Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΦΟΡΕΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ

    Οι συγκεκριμένες εξελίξεις ήταν μάλλον αναμενόμενες για όσες/ους έχουν παρακολουθήσει την πορεία του τωρινού Φορέα Διαχείρισης από τη σύστασή του, τον Οκτώβρη του 2016, μέχρι σήμερα. Αποτελούμενος κυρίως από στελέχη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., μέλη των όμορων δήμων, τεχνοκράτες ακαδημαϊκούς, καθώς και μέλη Μ.Κ.Ο., διατείνεται ότι ο χαρακτήρας του είναι «μη κερδοσκοπικός», σε μια προσπάθεια να αποστασιοποιηθεί από τα μεγάλα φαγοπότια των προκατόχων του. Οι διακηρύξεις του, εμπλουτισμένες με ισχυρές δόσεις «οικολογίας», «δικτύων αλληλέγγυας οικονομίας», «εθελοντικών δράσεων» και «εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων για μαθητές και ανήλικους μετανάστες», επιχειρούν να δελεάσουν ακόμα και τους πιο υποψιασμένους/ες, που απογοητευμένοι/ες από την κοινωνική αδράνεια των τελευταίων χρόνων, αλλά και εμποτισμένοι/ες με τη λογική της ανάθεσης, επιλέγουν να κινούνται και να δρουν μέσα στο πάρκο με τρόπο που καθορίζεται από τα πάνω, έναντι οποιασδήποτε δημιουργίας έξω από εξουσιαστικές σχέσεις και διαδικασίες.

    Το Γενάρη του 2018 εγκρίθηκε για το πάρκο προϋπολογισμός που ανέρχεται συνολικά σε 1 εκατομμύριο ευρώ. Μέχρι τότε ο Φορέας είχε προχωρήσει σε εκτενή «έρευνα» για το σχεδιασμό διαχείρισης του πάρκου, καταγράφοντας ζώα και φυτά που ζουν σ’ αυτό, τις κτιριακές κι αθλητικές εγκαταστάσεις, ενώ ανέθεσε πιλοτικά τη φύλαξη του πάρκου σε εταιρεία security το περασμένο καλοκαίρι, στη λογική του «κατεπείγοντος» λόγω αυξημένης κίνησης.

Αμέσως μετά την έγκριση της χρηματοδότησης ήρθε η ώρα να αξιοποιηθούν τα αποτελέσματα των «ερευνών» του… Με γοργό βήμα προκηρύσσονται διαγωνισμοί για νέα μαγαζιά, για την αναβάθμιση της περίφραξης του πάρκου και την πρόσληψη security από «σωματείο ανέργων», που ακυρώνουν στην πράξη την ελεύθερη πρόσβαση σ’ αυτό -το τελευταίο προφανώς πουλάει κοινωνικό έργο. Στην ίδια κατεύθυνση, τίθεται προς συζήτηση η επινοικίαση σε επιχειρήσεις ΚοινΣΕπ (οι λεγόμενες κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις), της φροντίδας και συγκομιδής των καρπών των φιστικιών και των ελιών του πάρκου, απόφαση που θα απαγορεύει την ελεύθερη συγκομιδή καρπών από όσες/ους το επιθυμούν. Επιπλέον, από το Υπουργείο Παιδείας και Ενέργειας αντίστοιχα θεσπίστηκε η διάθεση χώρων για τη λειτουργία «Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης» και «Πιλοτικού Προγράμματος Αγροτικής Εκπαίδευσης για μετανάστες 15-18 ετών», ενώ ήδη δηλώθηκε η πρόθεση από το δήμαρχο Αγίων Αναργύρων – Καματερού να παραχωρηθούν εκτάσεις του πάρκου για το νέο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, άλλη μια κίνηση που επιχειρεί να ενισχύσει το κοινωνικό προφίλ του Φορέα.

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ

Η μετατροπή του πάρκου σ’ έναν περιφραγμένο, απόλυτα ελεγχόμενο χώρο και η προσοδοφόρα διαχείρισή του κινείται με γοργούς ρυθμούς. Τα κατάλληλα άτομα βρίσκονται στις κατάλληλες θέσεις. Ενδεικτικά αναφέρουμε τον πρόεδρο του Φορέα και ακαδημαϊκό Γ. Πολύζο, που βρίσκεται πίσω από την έρευνα και το σχεδιασμό πολλών έργων «ανάπλασης» στην πόλη (Μεταξουργείο-Γκάζι, Ολυμπιακά έργα, και από το Φλεβάρη του 2018 είναι και πρόεδρος της Εταιρείας Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ) που αποτελεί ένα από τα τρία σκέλη του υπερταμείου αποκρατικοποιήσεων), καθώς και το γραμματέα του Φορέα (και πρώην πρόεδρό του) Κ. Σερράο, επίσης ακαδημαϊκό, στέλεχος της Μ.Κ.Ο. WWF και πρώην πρόεδρο του πράσινου ταμείου. Αν προσθέσουμε και τους Φίλους του Πάρκου, που φαινομενικά προσδίδουν στη σύνθεση του Φορέα την εικόνα της «πολυφωνίας», ενώ ουσιαστικά παρακολουθούν και επικυρώνουν τις αποφάσεις του, καθώς και τους διάφορους ακαδημαϊκούς που παρέχουν επιστημονικό «κύρος», ο σημερινός Φορέας είναι φορέας της κεντρικής, αριστερής πολιτικής διαχείρισης.

Ακολουθώντας πιστά την κεντρική πολιτική ατζέντα (που «στο πλαίσιο της διαφάνειας, της νομιμότητας και του κοινού συμφέροντος» επιτείνει τον κοινωνικό έλεγχο και τους αποκλεισμούς στα Μ.Μ.Μ. με τα νέα ηλεκτρονικά εισιτήρια και τις μπάρες στους σταθμούς, ενώ τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχει εκκενώσει πάνω από 10 καταλήψεις και αυτοδιαχειριζόμενους χώρους με το πρόσχημα της απόδοσής τους στην κοινωνία) επιχειρεί να αλλάξει το χαρακτήρα χρήσης του πάρκου με «χειρουργικό τρόπο», αποσπώντας πρώτα την κοινωνική συναίνεση και συμμόρφωση. Είτε επιδιώκοντας να αφομοιώσει την όποια διάθεση ανθρώπων να το φροντίσουν, δημιουργώντας «τόπους συνάντησης και διαλόγου με την κοινωνία και τους πολίτες» και ορίζοντας τον εαυτό του ως το μόνο ρυθμιστή, είτε επιχειρώντας να περιθωριοποιήσει οποιαδήποτε ακηδεμόνευτη και από τα κάτω δράση οικειοποίησης του πάρκου. Μετατρέποντάς το σε χώρο αυστηρά οριοθετημένο και ελεγχόμενο, γεμάτο εμπορεύματα και κατευθυνόμενες δραστηριότητες, επιχειρώντας να μας εκπαιδεύσει σε έναν άλλο τρόπο πρόσληψης του χώρου και του πώς αλληλεπιδρούμε μέσα σ’ αυτόν. Με μόνες αποδεκτές ταυτότητες αυτές του «επισκέπτη-καταναλωτή».

Οι επιλογές του εκάστοτε φορέα διαχείρισης, είναι σύμφυτες με τα κυρίαρχα αναπτυξιακά σχέδια, την εξουσιαστική διαχείριση των χώρων και εντέλει της ίδιας τής ζωής μας. Ενάντια στις επιδιώξεις τους, προτάσσουμε την οικειοποίηση των δημόσιων χώρων και την απελευθέρωσή τους από κράτος, τοπικές αρχές και ιδιωτικό κεφάλαιο. Η συλλογική και από τα κάτω αυτοδιαχείριση του πάρκου, αντιεμπορευματικά, στη βάση της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης μέσα από αντιιεραρχικές διαδικασίες, δημιουργεί τόπους και χρόνους εδαφικοποίησης των αναγκών και επιθυμιών μας, μακριά από λογικές ανάθεσης σε θεσμικούς φορείς και ιδιώτες. Δημιουργεί εστίες αντίστασης και ανυπακοής στα κυρίαρχα αναπτυξιακά σχέδια που αποσκοπούν μόνο στο κέρδος και τη λεηλασία, αλλά και στις κάθε είδους εξουσιαστικές επιβολές που επιχειρούν να κατακλύσουν κάθε πτυχή της ζωής μας.

ΦΟΡΕΙΣ, ΔΗΜΟΙ,ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ, ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΣΙΦΛΙΚΙ ΚΑΝΕΝΟΣ.

ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ – ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Αγρός – αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος στο πάρκο τρίτση

Το κείμενο που μοιράστηκε στο πάρκο και στις γύρω περιοχές:

Ο ΤΕΜΑΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΡΟΣΚΟΠΤΑ

Στις 25/1/2018 ο δήμαρχος Ιλίου Ν. Ζενέτος με τους παρατρεχάμενούς του – υπαλλήλους και δημοτικούς συμβούλους – εμφανίστηκε στη συνεδρίαση του Φορέα Διαχείρισης με σκοπό να διεκδικήσει 45 στρέμματα του πάρκου, που περιλαμβάνουν ένα γήπεδο ποδοσφαίρου κι ένα βοηθητικό, τον περιβάλλοντα χώρο και το νότιο πάρκινγκ στη Λ. Φυλής. Το σχέδιό του είναι να διατηρήσει τα γήπεδα ως αθλητικές εγκαταστάσεις του δήμου Ιλίου με ελεγχόμενη από τον δήμο είσοδο και χρήση, και να προχωρήσει στη δημιουργία επιπλέον αθλητικών εγκαταστάσεων στους γύρω χώρους πρασίνου. Τα μέλη του Φορέα δεν εμφανίστηκαν ποτέ, και με το πρόσχημα ότι προσπαθούσαν να αποφύγουν τις εντάσεις με  το δήμο Ιλίου πραγματοποίησαν κρυφά και κεκλεισμένων των θυρών τη συνεδρίασή τους σε δανεική αίθουσα του δήμου Αγ. Αναργύρων – Καματερού.

Στις 30/1/2018, μόλις 5 ημέρες μετά, ο Φορέας έχει ως πρώτο θέμα στην ατζέντα του τη «Συζήτηση επί του Σχεδίου Πράξης Παραχώρηση χρήσης και εκμετάλλευσης ακινήτων στο Δήμο Ιλίου». Ο Ζενέτος παρουσιάζει τα σχέδιά του για τα 45 στρέμματα, ενώ καταλήγουν με ταχείς διαδικασίες στο ότι η τεχνική υπηρεσία του δήμου και ο γραμματέας του Φορέα Κ. Σερράος θα προχωρήσουν από κοινού σε σχεδιασμό για τη διαμόρφωση αυτών των χώρων.

Στην επόμενη συνεδρίαση του Φορέα στις 22/2/2018, με απόντα το δήμο Ιλίου, έγιναν αποδεκτά όσα διεκδικούσε ο τελευταίος, με εξαίρεση το δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης του πάρκινγκ. Παράλληλα τέθηκε προς ψήφιση η συνέχιση της διαδικασίας παραχώρησης των 45 στρεμμάτων στο δήμο Ιλίου για 15 χρόνια δωρεάν. Η ολοκλήρωση της ψήφισης για την παραχώρηση μετατέθηκε για τη συνεδρίαση του Μαρτίου.

Οι βλέψεις του δήμου Ιλίου για το πάρκο είναι εδώ και χρόνια γνωστές… Ανέκαθεν διεκδικούσε την εξ’ ολοκλήρου διαχείρισή του, καλώντας σε συγκεντρώσεις-ομιλίες εντός του πάρκου με ύφος τσιφλικά και διακηρύσσοντας το οικονομικό πλεόνασμα του Ιλίου, άρα και την “καλή τύχη” που θα είχε το πάρκο στα χέρια του. Προφανώς τα κίνητρα δεν είναι “αγαθά”. Η δημοτική αρχή του δήμου Ιλίου επιθυμεί να το αξιοποιήσει οικονομικά, κοινώς να κερδοσκοπήσει, και αφετέρου να πουλήσει “έργο” και να κερδίσει και σε ψήφους. Μετά τη σύσταση της νέας διοίκησης αποχώρησε από το Φορέα, συνεχίζοντας τη διεκδίκηση με κάθε τρόπο. Έτσι, πέρυσι, περιέφραξε με κορδέλες τα ελαιόδεντρα και απαγόρεψε τη συλλογή των καρπών τους με σκοπό να τις διαθέσει στο κατ’ ευφημισμόν “κοινωνικό παντοπωλείο” του, αφαίρεσε μια αντλία από τις λίμνες και όσους κάδους απορριμμάτων είχε βάλει στο πάρκο, δημιουργώντας την αίσθηση ότι βρίσκεται σε ανοιχτή σύγκρουση με το Φορέα. Στην πραγματικότητα, οι δύο αρχές, Φορέας του πάρκου και δήμος Ιλίου, βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία, επιβεβαιώνοντας με κάθε ευκαιρία τις προθέσεις τους για το πάρκο: τεμαχισμός, περιφράξεις, εμπορευματοποίηση, χρηματικά αντίτιμα.

Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΦΟΡΕΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ

Οι συγκεκριμένες εξελίξεις ήταν μάλλον αναμενόμενες για όσες/ους έχουν παρακολουθήσει την πορεία του τωρινού Φορέα Διαχείρισης από τη σύστασή του, τον Οκτώβρη του 2016, μέχρι σήμερα. Αποτελούμενος κυρίως από στελέχη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., μέλη των όμορων δήμων, τεχνοκράτες ακαδημαϊκούς, καθώς και μέλη Μ.Κ.Ο., διατείνεται ότι ο χαρακτήρας του είναι «μη κερδοσκοπικός», σε μια προσπάθεια να αποστασιοποιηθεί από τα μεγάλα φαγοπότια των προκατόχων του. Οι διακηρύξεις του, εμπλουτισμένες με ισχυρές δόσεις «οικολογίας», «δικτύων αλληλέγγυας οικονομίας», «εθελοντικών δράσεων» και «εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων για μαθητές και ανήλικους μετανάστες», επιχειρούν να δελεάσουν ακόμα και τους πιο υποψιασμένους/ες, που απογοητευμένοι/ες από την κοινωνική αδράνεια των τελευταίων χρόνων, αλλά και εμποτισμένοι/ες με τη λογική της ανάθεσης, επιλέγουν να κινούνται και να δρουν μέσα στο πάρκο με τρόπο που καθορίζεται από τα πάνω, έναντι οποιασδήποτε δημιουργίας έξω από εξουσιαστικές σχέσεις και διαδικασίες.

Το Γενάρη του 2018 εγκρίθηκε για το πάρκο προϋπολογισμός που ανέρχεται συνολικά σε 1 εκατομμύριο ευρώ. Μέχρι τότε ο Φορέας είχε προχωρήσει σε εκτενή «έρευνα» για το σχεδιασμό διαχείρισης του πάρκου, καταγράφοντας ζώα και φυτά που ζουν σ’ αυτό, τις κτιριακές κι αθλητικές εγκαταστάσεις, ενώ ανέθεσε πιλοτικά τη φύλαξη του πάρκου σε εταιρεία security το περασμένο καλοκαίρι, στη λογική του «κατεπείγοντος» λόγω αυξημένης κίνησης.

Αμέσως μετά την έγκριση της χρηματοδότησης ήρθε η ώρα να αξιοποιηθούν τα αποτελέσματα των «ερευνών» του… Με γοργό βήμα προκηρύσσονται διαγωνισμοί για νέα μαγαζιά, για την αναβάθμιση της περίφραξης του πάρκου και την πρόσληψη security από «σωματείο ανέργων», που ακυρώνουν στην πράξη την ελεύθερη πρόσβαση σ’ αυτό -το τελευταίο προφανώς πουλάει κοινωνικό έργο. Στην ίδια κατεύθυνση, τίθεται προς συζήτηση η επινοικίαση σε επιχειρήσεις ΚοινΣΕπ (οι λεγόμενες κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις) της φροντίδας και συγκομιδής των καρπών των φιστικιών και των ελιών του πάρκου, απόφαση που θα απαγορεύει την ελεύθερη συγκομιδή καρπών από όσες/ους το επιθυμούν. Επιπλέον, από το Υπουργείο Παιδείας και Ενέργειας αντίστοιχα θεσπίστηκε η διάθεση χώρων για τη λειτουργία «Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης» και «Πιλοτικού Προγράμματος Αγροτικής Εκπαίδευσης για μετανάστες 15-18 ετών», ενώ ήδη δηλώθηκε η πρόθεση από το δήμαρχο Αγίων Αναργύρων – Καματερού να παραχωρηθούν εκτάσεις του πάρκου για το νέο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, άλλη μια κίνηση που επιχειρεί να ενισχύσει το κοινωνικό προφίλ του Φορέα.

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ

Η μετατροπή του πάρκου σ’ έναν περιφραγμένο, απόλυτα ελεγχόμενο χώρο και η προσοδοφόρα διαχείρισή του κινείται με γοργούς ρυθμούς. Τα κατάλληλα άτομα βρίσκονται στις κατάλληλες θέσεις. Ενδεικτικά αναφέρουμε τον πρόεδρο του Φορέα και ακαδημαϊκό Γ. Πολύζο, που βρίσκεται πίσω από την έρευνα και το σχεδιασμό πολλών έργων «ανάπλασης» στην πόλη (Μεταξουργείο-Γκάζι, Ολυμπιακά έργα, και από το Φλεβάρη του 2018 είναι και πρόεδρος της Εταιρείας Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ) που αποτελεί ένα από τα τρία σκέλη του υπερταμείου αποκρατικοποιήσεων), καθώς και το γραμματέα του Φορέα (και πρώην πρόεδρό του) Κ. Σερράο, επίσης ακαδημαϊκό, στέλεχος της Μ.Κ.Ο. WWF και πρώην πρόεδρο του πράσινου ταμείου. Αν προσθέσουμε και τους Φίλους του Πάρκου, που φαινομενικά προσδίδουν στη σύνθεση του Φορέα την εικόνα της «πολυφωνίας», ενώ ουσιαστικά παρακολουθούν και επικυρώνουν τις αποφάσεις του, καθώς και τους διάφορους ακαδημαϊκούς που παρέχουν επιστημονικό «κύρος», ο σημερινός Φορέας είναι φορέας της κεντρικής, αριστερής πολιτικής διαχείρισης.

Ακολουθώντας πιστά την κεντρική πολιτική ατζέντα (που «στο πλαίσιο της διαφάνειας, της νομιμότητας και του κοινού συμφέροντος» επιτείνει τον κοινωνικό έλεγχο και τους αποκλεισμούς στα Μ.Μ.Μ. με τα νέα ηλεκτρονικά εισιτήρια και τις μπάρες στους σταθμούς, ενώ τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχει εκκενώσει πάνω από 10 καταλήψεις και αυτοδιαχειριζόμενους χώρους με το πρόσχημα της απόδοσής τους στην κοινωνία) επιχειρεί να αλλάξει το χαρακτήρα χρήσης του πάρκου με «χειρουργικό τρόπο», αποσπώντας πρώτα την κοινωνική συναίνεση και συμμόρφωση. Είτε επιδιώκοντας να αφομοιώσει την όποια διάθεση ανθρώπων να το φροντίσουν, δημιουργώντας «τόπους συνάντησης και διαλόγου με την κοινωνία και τους πολίτες» και ορίζοντας τον εαυτό του ως το μόνο ρυθμιστή, είτε επιχειρώντας να περιθωριοποιήσει οποιαδήποτε ακηδεμόνευτη και από τα κάτω δράση οικειοποίησης του πάρκου. Μετατρέποντάς το σε χώρο αυστηρά οριοθετημένο και ελεγχόμενο, γεμάτο εμπορεύματα και κατευθυνόμενες δραστηριότητες, επιχειρώντας να μας εκπαιδεύσει σε έναν άλλο τρόπο πρόσληψης του χώρου και του πώς αλληλεπιδρούμε μέσα σ’ αυτόν. Με μόνες αποδεκτές ταυτότητες αυτές του «επισκέπτη-καταναλωτή».

Οι επιλογές του εκάστοτε φορέα διαχείρισης, είναι σύμφυτες με τα κυρίαρχα αναπτυξιακά σχέδια, την εξουσιαστική διαχείριση των χώρων και εντέλει της ίδιας τής ζωής μας. Ενάντια στις επιδιώξεις τους, προτάσσουμε την οικειοποίηση των δημόσιων χώρων και την απελευθέρωσή τους από κράτος, τοπικές αρχές και ιδιωτικό κεφάλαιο. Η συλλογική και από τα κάτω αυτοδιαχείριση του πάρκου, αντιεμπορευματικά, στη βάση της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης μέσα από αντιιεραρχικές διαδικασίες, δημιουργεί τόπους και χρόνους εδαφικοποίησης των αναγκών και επιθυμιών μας, μακριά από λογικές ανάθεσης σε θεσμικούς φορείς και ιδιώτες. Δημιουργεί εστίες αντίστασης και ανυπακοής στα κυρίαρχα αναπτυξιακά σχέδια που αποσκοπούν μόνο στο κέρδος και τη λεηλασία, αλλά και στις κάθε είδους εξουσιαστικές επιβολές που επιχειρούν να κατακλύσουν κάθε πτυχή της ζωής μας.

ΦΟΡΕΙΣ, ΔΗΜΟΙ,ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ, ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΣΙΦΛΙΚΙ ΚΑΝΕΝΟΣ.

ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ – ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΜΑΡΤΗ στις 12:00

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΑΓΡΟΣ

Την Κυριακή 10/12 έγινε δεντροφύτευση 17 οπωροφόρων δέντρων περιμετρικά της κατάληψης του Αγρού στο πάρκο τρίτση, συλλογικά κι αυτοοργανωμένα, ως άλλη μια κίνηση για την οικειοποίηση της γης και τη φροντίδα του πάρκου από εμάς τις ίδιες/ους, ενάντια σε κάθε είδους διαμεσολάβηση από θεσμικούς φορείς. Μετά τη δεντροφύτευση ακολούθησε συλλογική κουζίνα στο χώρο της κατάληψης.

---

---

Το Σάββατο 9/12 είχε προηγηθεί παρέμβαση στους πεζοδρόμους του Ιλίου με αφισοκόλληση και μοίρασμα κειμένων για τη δεντροφύτευση.

---

---

Το κείμενο που μοιράστηκε:

ΦΥΤΕΥΟΥΜΕ ΔΕΝΤΡΑ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΤΡΙΤΣΗ

Το πάρκο τρίτση αποτελεί μια ανάσα ζωής μέσα στο ασφυκτικά τσιμεντοποιημένο περιβάλλον της πόλης. Όντας σε ένα καθεστώς που τα πάντα αποτελούν εμπόρευμα, οι κεντρικές και τοπικές πολιτικές διαχείρισής του δεν θα μπορούσαν να το αφήσουν “αναξιοποίητο”. Η περίφραξη των ελεύθερων χώρων με πρόσχημα την «ασφάλεια» και σε συνδυασμό -με απώτερο σκοπό πάντα- την εμπορική τους εκμετάλλευση, προωθείται συστηματικά από τον εκάστοτε κρατικό φορέα ή δήμο που αναλαμβάνει τη διαχείρισή τους.

Έτσι, από τη μια, φορείς και δήμοι τεμαχίζουν το πάρκο σε εμπορευματοποιημένες ζώνες με κάθε λογής μαγαζάκια, προκηρύσσουν διαγωνισμούς για καινούρια (πάντα με το πρόσχημα της κάλυψης των εξόδων συντήρησής του), παραχωρούν κτίρια σε ΜΚΟ όπως η οργάνωση «Γη» του υιού Κόκκαλη (που πουλάνε οικολογικές ευαισθησίες) και προσλαμβάνουν εταιρείες security για την επιτήρησή του. Ταυτόχρονα, εντός του πάρκου διεκπεραιώνονται κομματικές φιέστες, ποικίλα δημοτικά και ψηφοθηρικά πανηγυράκια, εκδηλώσεις τοπικών συλλόγων, που ασφαλώς θα εξαργυρωθούν είτε στις κάλπες είτε στις τσέπες. Από την άλλη, τα μη εμπορευματοποιημένα κομμάτια του πάρκου ρημάζουν, με τις λίμνες να έχουν μετατραπεί σε βούρκο, τα ζώα και τα φυτά να αργοπεθαίνουν μέσα σ’ αυτές και τα σκουπίδια να ξεχειλίζουν στην περιοχή.

Γιατί στο πάρκο τρίτση

Σαφώς όλα αυτά δεν προκαλούν έκπληξη, ούτε κατατίθεται κάποιο αίτημα «καλύτερης» διαχείρισης από κάποιον φορέα ή δήμο -αιτήματα που σκοπό έχουν πάντα να διαιωνίζουν την υπάρχουσα κατάσταση, παρεμβαίνοντας διορθωτικά σε ένα σύστημα που βασίζεται στη λεηλασία, την εκμετάλλευση, τους διαχωρισμούς, την καταπίεση. Οι πολιτικές διαχείρισης του πάρκου είναι οι κυρίαρχες, και φιλτράρουν τα πάντα μέσα από το δίπολο: όφελος ή περισσευούμενο (απλά logistics), στη βάση του κέρδους και με λογικές χρηστικότητας. Τα ίδια τα σχέδια “βελτίωσης” του πάρκου είναι τα κυρίαρχα σχέδια διαχείρισης των χώρων και τελικά ρύθμισης της ζωής μας. Γιατί οι χώροι είναι η ζωή μας. Αυτές οι πολιτικές έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το πρόταγμα της συλλογικής και από τα κάτω αυτοδιαχείρισης του πάρκου, στη βάση της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης. Συγκρούονται αναπόφευκτα με όλες εκείνες τις κινήσεις που θέλουν να αναπνέουν ελεύθερα, μακριά από την ασφυξία των εμπορευματικών σχέσεων, τη διαμεσολάβηση του χρήματος και τους αποκλεισμούς που παράγει, χωρίς αντίτιμα, φράχτες, επιτήρηση, χωρίς κανενός είδους μεσολαβητές στη σχέση μας με το πάρκο. Γιατί δεν αντιλαμβανόμαστε το πάρκο, όπως και κάθε ελεύθερο χώρο, ως ένα κομμάτι γης προς εκμετάλλευση. Είμαστε μέρος του, βρισκόμαστε σε αυτό ως δρώντα υποκείμενα κι όχι ως επισκέπτες-καταναλωτές. Το φροντίζουμε συλλογικά, αυτοοργανωμένα, μέσα από αντιιεραρχικές διαδικασίες και συμβιώνουμε αρμονικά με ό,τι ζει σε αυτό, μακριά από λογικές ανάθεσης και με ελεύθερη πρόσβαση.

Γιατί σε έναν κατειλημμένο χώρο

Επιλέξαμε η δεντροφύτευση να γίνει στην περιοχή περιμετρικά της κατάληψης του Αγρού. Πρόκειται για έναν χώρο που έχουμε οικειοποιηθεί εδώ και 9 χρόνια και λειτουργούμε μέσα από μια σταθερή, εβδομαδιαία, ανοιχτή συνέλευση, συνδιαμορφώνοντας συλλογικά και αντιιεραρχικά τις δράσεις μας εντός κι εκτός του πάρκου. Καλλιεργώντας συλλογικά το χωράφι που έχουμε φτιάξει δίπλα στο κατειλημμένο κτίριο, οργανώνοντας συλλογικές κουζίνες και χώρους ισότιμης συνάντησης και φροντίδας του χώρου. Πραγματοποιώντας εργαστήρια αυτομόρφωσης, χωρίς κανένα αντίτιμο και χωρίς διαχωρισμούς σε αυθεντίες και μη. Παράλληλα, η κατάληψη αποτελεί τόπο οργάνωσης και συμμετοχής στους ευρύτερους κοινωνικούς αγώνες ενάντια στα κυρίαρχα αναπτυξιακά σχέδια, ενάντια σε κάθε είδους διαχωρισμό ταξικό, φύλου, φυλής, ηλικιακό, σωματικής κατάστασης, με λόγο και δράση για οτιδήποτε μας καταπιέζει. Είναι κομμάτι του κόσμου της αντεξουσίας και ως τέτοιο συναντιέται με όλα εκείνα τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα που συγκρούονται με κράτος και κεφάλαιο, ενάντια στο καθεστώς καταπίεσης και εκμετάλλευσης που επιβάλλουν. Επιπλέον, χρειάζεται να επαναφέρουμε στη μνήμη τους εμπρησμούς που έγιναν στο ίδιο σημείο τον Ιούλιο του 2014, καθώς και τον Ιούνιο και Ιούλιο του 2015, αφήνοντας πίσω τους δεκάδες καμένα δέντρα και θάμνους. Οι φωτιές αυτές μπήκαν σε μη εμπορευματοποιημένα σημεία του πάρκου, αποτεφρώνοντας το πιο ζωντανό κομμάτι του και θέτοντάς το ολόκληρο σε κίνδυνο. Το γεγονός ότι οι εμπρησμοί εκτείνονταν στην περίμετρο της κατάληψης του Αγρού, μια κατάληψη που δραστηριοποιείται ενάντια στα σχέδια περίφραξης κι εμπορευματοποίησής του πάρκου, δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί τυχαίο. Οι φωτιές αυτές έρχονται να προστεθούν στο πλάι των φασιστικών εμπρηστικών ενεργειών που έχει δεχτεί η κατάληψη. Ακριβώς γιατί ο τρόπος δράσης της είναι σε πλήρη αντίθεση με τα μισάνθρωπα σχέδιά τους. Είμαστε απέναντί τους και τώρα και πάντα.

Φυτεύουμε οπωροφόρα δέντρα

Αυτή τη φορά επιλέξαμε να φυτέψουμε οπωροφόρα δέντρα, σε μια προσπάθεια να αναδείξουμε το ζήτημα της τροφής, ερχόμενοι/ες σε ρήξη με τους κυρίαρχους τρόπους αντίληψής της και πρόσβασης σε αυτή. Μέσα από το εγχείρημα της καλλιέργειας, τη συλλογική φροντίδα των δέντρων του πάρκου και τη συλλογή των καρπών τους, αλλά και μέσα από τα εργαστήρια αυτομόρφωσης και τις συλλογικές κουζίνες της κατάληψης, επιχειρείται να μπλοκαριστεί στην πράξη η κατανάλωση αγαθών με χρηματικό αντίτιμο. Αφενός, επιδιώκουμε να σπάσουμε το δίπολο παραγωγού-καταναλωτή, ρηγματώνοντας έτσι και την ίδια την κατανάλωση (ως κυρίαρχη σχέση, διαδικασία, πρότυπα), αφετέρου μπλοκάρουμε τις εμπορευματικές διαδικασίες που διαμεσολαβούν την πρόσβαση στην τροφή. Προτάσσουμε έτσι την παραγωγή της τροφής, αυτοοργανωμένα, συλλογικά κι αντιιεραρχικά. Μακριά από τις εργαλειακές λογικές του εκάστοτε φορέα διαχείρισης ή δήμου, που άλλοτε αναθέτουν σε εργολάβους τη συλλογή των καρπών κι άλλοτε απαγορεύουν τη συγκομιδή τους, με σκοπό να τους αποδώσουν ως “κοινωνική παροχή” στα κατ’ ευφημισμόν κοινωνικά παντοπωλεία, ορίζοντας εκείνοι ποιοι δικαιούνται και ποιοι όχι την “ευσπλαχνία” τους, εκεί όπου οι άνθρωποι κατηγοριοποιούνται σε φτωχούς και μη, για να διατηρούνται πάντα διαιρεμένοι ως τέτοιοι.

Ως Αγρός, αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος στο πάρκο τρίτση, καλούμε στη φύτευση δέντρων ως ένα ακόμα βήμα προς την οικειοποίηση του πάρκου και του προτάγματος της συλλογικής φροντίδας του με όρους αυτοδιαχείρισης και αυτοοργάνωσης.
Η δεντροφύτευση και συνολικότερα η φροντίδα του πάρκου δεν μπορεί να αποτελούν μια κίνηση εντυπωσιασμού ή ένα θεαματικό πυροτέχνημα οικολογίζουσας ευαισθησίας. Δεν είναι άλλη μια αισθητική παρέμβαση στην πόλη με καλλωπιστικά φυτά, που στήνονται σαν βιτρίνα στις τσιμεντοποιημένες πλατείες και τους πεζοδρόμους. Ούτε ένα εργαλείο για να καθησυχάσουμε τη συνείδησή μας ότι προσφέραμε “οικολογικό έργο” και να επιστρέψουμε στα σπίτια μας. Η παρέμβαση αυτή έρχεται σε πλήρη σύγκρουση με τις κινήσεις από την πλευρά θεσμικών φορέων (βλ. Φορέα διαχείρισης του πάρκου, δημοτικές αρχές με μπροστάρη το δήμο Ιλίου, ΣΚΑΙ, μ.κ.ο. και λοιπούς επίδοξους κηδεμόνες του πάρκου) που επιδιώκουν την πλήρη αφομοίωση και διαχείριση των διαθέσεων για φροντίδα του πάρκου. Επιχειρούμε τη διάρρηξη του ρόλου του «επισκέπτη-καταναλωτή» του πάρκου, μακριά από κατευθυνόμενα «δίκτυα εθελοντών» και εκδήλωση ψευτοοικολογικών διαθέσεων.
Η δεντροφύτευση είναι ένα ακόμη σημείο σχέσης με τον χώρο του πάρκου. Μια σχέση που καλλιεργείται μέσα από τη συνεχή φροντίδα του, συμπεριλαμβανομένων και των δέντρων του. Που επιδιώκει την αρμονική συνύπαρξη με αυτά και όχι τη μαζική παραγωγή και τη χρήση τους με όρους. Είναι ακόμα, το σημείο εκείνο που λέει ότι τα δέντρα και οι καρποί είναι για όλες και όλους πέρα από οικονομική ή άλλη μεσολάβηση.

---

 

---

Κυριακή 10/12 

στις 11:00  Δεντροφύτευση – Συγκεντρωνόμαστε στο χώρο της κατάληψης του Αγρού

στις 14:00  Συλλογική κουζίνα – Μαγειρεύουμε και τρώμε συλλογικά. Φροντίζουμε όλες/οι μαζί το χώρο

---

Παρεμβαίνουμε στο πάρκο αυτοοργανωμένα, συλλογικά και από τα κάτω, προσλαμβάνοντας τους δημόσιους χώρους ως αυτό που θα έπρεπε να είναι: χώροι ελεύθεροι, απαλλαγμένοι από περιφράξεις, εμπορεύματα και καταστροφικές αναπτυξιακές αντιλήψεις.

Στεκόμαστε αμετακίνητα εχθρικά απέναντι στις οικοευαισθησίες τύπου ΣΚΑΙ, τις ψηφοθηρικές φιέστες των τοπικών εξουσιών αλλά και τα θεαματικοποιημένα πανηγυράκια διάφορων φορέων και «πράσινων» ΜΚΟ. Όλων αυτών δηλαδή που από τη μία προκαλούν ή συναινούν στη  λεηλασία της φύσης και από την άλλη πουλάνε -στην κυριολεξία- ευαισθησία, αποκρύπτοντας τη συμμετοχή τους σε αυτή την καταστροφή.Όλη η προπαγάνδα για την κατασκευή της «πράσινης συνείδησης» δεν έχει άλλο σκοπό από το να μας καθηλώσει ως θεατές-καταναλωτές, να διαμορφώσει ελεγχόμενες και αφομοιώσιμες συμπεριφορές και εντέλει να επιβάλει διαχωρισμούς και ρόλους ανάμεσα σε ειδικούς και μη, σε γνώστες και μη, σε ανώτερους και κατώτερους.

Σε αυτή την δεντροφύτευση αποφασίσαμε να φυτευτούν οπωροφόρα δέντρα, προτάσσοντας, μέσα από τη διαδικασία της συλλογικής φροντίδας και ευθύνης τους, το να παράγουμε μόνοι/ες μας και την τροφή μας, χωρίς μεσολαβητές και οποιοδήποτε είδος αντίτιμου.

Το πάρκο τρίτση, όπως και όλοι οι ελεύθεροι χώροι, παραμένουν ζωντανοί όσο εμείς αναλαμβάνουμε τη φροντίδα τους.

Όταν οργανώνουμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας χωρίς ειδικούς, αντίτιμα, εμπορεύματα.

Όταν δημιουργούμε έναν πολιτισμό όπου η σχέση μας με τη γη και τους οργανισμούς της δεν είναι χρηστική, αλλά αλληλεπιδρούμε μ΄αυτήν ως κομμάτι της.

---

Το κείμενο της κατάληψης Αγρός για τη δεντροφύτευση σε μορφή pdf