Ακολουθεί το κείμενο που μοιράζεται:
Ενάντια στην κατασκευή σταθμού λυμάτων στο πάρκο τρίτση
Κάλεσμα σε ανοιχτή συζήτηση – ενημέρωση – οργάνωση συλλογικών δράσεων
Το τελευταίο διάστημα η κατάσταση που επικρατεί στο πάρκο τρίτση είναι τραγική. Με την διακοπή της τροφοδότησης του πάρκου με νερό τα τελευταία χρόνια από την ΕΥΔΑΠ (λόγω ανεξόφλητων λογαριασμών) και τη μετατροπή των λιμνών σε λασπότοπους, εκατοντάδες ζώα και φυτά του πάρκου έχουν καταδικαστεί σε αργό και βασανιστικό θάνατο. Η συγκεκριμένη κατάσταση αποτελεί μια επαναλαμβανόμενη συνθήκη μέσα στα χρόνια, με τους ίδιους, γνώριμους σε όλους/ες μας πρωταγωνιστές. Η σειρά των γεγονότων που διαδραματίζονται τα τελευταία χρόνια είναι η εξής: Η ΕΥΔΑΠ διακόπτει την παροχή υδροδότησης λόγω χρεών (συνήθως την περίοδο του καλοκαιριού), ενώ παράλληλα τα κονδύλια των εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ που διαχειρίζεται ο Φορέας Διαχείρισης και θα μπορούσαν να συντηρήσουν τις γεωτρήσεις και το αντλητικό σύστημα για την τροφοδότηση των λιμνών «εξαϋλώνονται», χωρίς ποτέ να εξασφαλίζεται η λειτουργία ανακύκλωσης του νερού. Ταυτόχρονα, ο εκάστοτε Φορέας διαχείρισης μετατοπίζει τις ευθύνες στους προκατόχους του και, εφόσον η κατάσταση φτάνει στο απροχώρητο, εμφανίζονται ως δια μαγείας οι «σωτήρες» που θα πληρώσουν το λογαριασμό με αντάλλαγμα την υλοποίηση των σχεδίων τους για το πάρκο, δηλαδή εμπορευματοποίηση, περίφραξη, κοινώς “ανάπτυξη”. Και είναι οι ίδιοι που έχουν συνδράμει στη συσσώρευση των χρεών και στην εγκατάλειψη του πάρκου. Στην παρούσα συγκυρία οι «σωτήρες» φαίνεται να είναι η ίδια η ΕΥΔΑΠ και ο Φορέας Διαχείρισης, οι οποίοι, αφού πρώτα έχουν μεθοδευμένα μετατρέψει τις λίμνες σε βουρκόλακκους, έρχονται να μας παρουσιάσουν ως «οικολογική πρόταση – λύση» του ζητήματος την κατασκευή ενός σταθμού επεξεργασίας λυμάτων που θα καταλαμβάνει ένα μεγάλο κομμάτι του πάρκου.
Στις τελευταίες συνεδριάσεις του Φορέα προωθείται -με επίβλεψη της ΕΥΔΑΠ και χρηματοδότηση από ευρωπαϊκό πρόγραμμα- η κατασκευή και λειτουργία δικτύου επαναχρησιμοποίησης λυμάτων (βιολογικού σταθμού) στο νότιο τμήμα του πάρκου (απέναντι από το γήπεδο). Πρόκειται για το ίδιο μέρος που διακαώς έχουν αποπειραθεί να “αξιοποιήσουν” (είτε ως πάρκινγκ αυτοκινήτων, ως camp ή αλλιώς στρατόπεδο στοίβαξης μεταναστών ή ως χώρο για αποκλειστική χρήση του δήμου Ιλίου). Αυτό, έρχεται να προσθέσει στον τεμαχισμό του πάρκου σε συγκεκριμένες ζώνες χρήσης (εμπορευματική, πάρκινγκ, άθλησης, πρασίνου κλπ) και τη ζώνη της χαβούζας. Το συγκεκριμένο πρότζεκτ -για το οποίο οι “κηδεμόνες” του πάρκου ποτέ δεν πληροφόρησαν τον κόσμο των γύρω περιοχών, προφανώς προς αποφυγήν αντιδράσεων- έχει πάρει την πρώτη έγκριση από τον Φορέα Διαχείρισης με συνοπτικές διαδικασίες από την αρχή του καλοκαιριού. Την Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου, η προγραμματισμένη συνεδρίασή του κατά την οποία θα υπογραφόταν το εν λόγω σχέδιο, και για το μπλοκάρισμα της οποίας είχε προγραμματιστεί συγκέντρωση-παρέμβαση από την κατάληψη Αγρός και κατοίκους της γύρω περιοχής, δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ στα γραφεία του, όπως ψευδώς ανάρτησε στη «Διαύγεια». Αντίθετα, για μια ακόμη φορά οι υπογραφές μπήκαν κάτω από το τραπέζι σε κάποια διαδικασία κεκλεισμένων των θυρών, υποδεικνύοντας πως δεν θα επιτρέψουν σε κανέναν/καμία να σταθεί εμπόδιο στα σχέδιά τους. Ωστόσο, μια τέτοια κίνηση υποδεικνύει ξεκάθαρα και κάτι άλλο: ότι οι διαδικασίες τους κάθε άλλο παρά “διαφανείς” και “ανοιχτές” είναι για τον κόσμο που ενδιαφέρεται για το πάρκο. Μέσα από διακηρύξεις για προσβάσιμες στο “κοινό” συνεδριάσεις επιδιώκουν απλά να δημιουργήσουν ψευδαισθήσεις ενεργούς συμμετοχής και να νομιμοποιηθούν για τη λεηλασία του. Δεν εκπλήσσει ο τρόπος λειτουργίας του Φορέα, ούτε βέβαια θα ικανοποιούσε μια πιο “διάφανη” διαδικασία από μέρους του, εφόσον ο μοναδικός στόχος του είναι η διασφάλιση της διαχείρισης του πάρκου μέσω θεσμικών οδών.
Αξιοσημείωτη είναι και η αναστάτωση που προκλήθηκε στον Φορέα έπειτα από τη δημοσιοποίηση του σχεδίου κατασκευής του σταθμού λυμάτων και τις καλεσμένες συγκεντρώσεις – παρεμβάσεις ενάντιά του. Αυτό τουλάχιστον γίνεται αντιληπτό έπειτα από τη γελοία ανακοίνωσή του σχετικά με τα «οφέλη» του βιολογικού σταθμού και τις συστάσεις προς όσους/ες αντιστέκονται στην κατασκευή του «να συμβουλευτούν το …Wikipedia “για να διαφωτιστούν”». Όταν στερεύουν τα επιχειρήματα ανατρέχουν στον προσφιλή γι’ αυτούς επιστημονισμό, στην περίπτωση αυτή, του χειρίστου είδους. Στη συγκεκριμένη ανακοίνωση διαβάζουμε και άλλα «θαυμαστά»: τον παραλληλισμό της λειτουργίας μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων και του εμπορευματικού μεγαθηρίου που ετοιμάζουν στο Ελληνικό με τη λειτουργία του πάρκου τρίτση. Εύγλωττες αντιστοιχίσεις. Όπως και το ότι …αποσύρουν τελικά το κύριο νομιμοποιητικό τους άλλοθι ότι το νερό από την επεξεργασία των λυμάτων θα χρησιμοποιείται για το γέμισμα των λιμνών…
Αν παρατηρήσει κανείς την επικαιρότητα, εύκολα θα διαπιστώσει ότι ο σταθμός που προορίζεται για το πάρκο αποτελεί μέρος του κεντρικού πολιτικού σχεδιασμού επεξεργασίας των λυμάτων, καθώς αντίστοιχες εγκαταστάσεις θέλουν να δημιουργήσουν σε Ελληνικό, Φαληρικό όρμο και Ελαιώνα. Αξίζει να σημειωθεί και η πίεση που ασκείται για το συγκεκριμένο σχέδιο από εντεταλμένους ακαδημαϊκούς-τεχνοκράτες του Φορέα οι οποίοι, καθόλου τυχαία, βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε πολύ κομβικής σημασίας θέσεις σε κρατικούς οργανισμούς που σχεδιάζουν το επόμενο σαρωτικό κύμα έργων «ανάπτυξης» και «αξιοποίησης» του δημόσιου χώρου (Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου, Ανάπλαση Αθήνας Α.Ε.).
Δεν πρέπει βέβαια να παραλείψουμε και τον κομβικό ρόλο της ΕΥΔΑΠ -μιας επιχείρησης που διαχειρίζεται τους ζωτικής σημασίας υδάτινους πόρους με μόνο γνώμονα το κέρδος- η οποία κόπτεται για την κατασκευή του βιολογικού σταθμού μόνο και μόνο λόγω της υποχρέωσής της να λειτουργεί συγκεκριμένο αριθμό τέτοιων σταθμών, ειδάλλως της επιβάλλονται υπέρογκα πρόστιμα από την Ε.Ε. για ελλιπή τριτοβάθμια επεξεργασία λυμάτων. Άλλωστε, αν πραγματικά ενδιαφερόταν για την υδροδότηση του πάρκου, δεν θα προχωρούσε το καλοκαίρι του 2017 σε έργα εντός της ανοιχτής κοίτης του ρέματος της Εσχατιάς, τα οποία οδήγησαν σε σημαντική μείωση της ποσότητας του νερού που το τροφοδοτούσε. Σημαντικό επίσης είναι ότι έχει γίνει συμφωνία να συμψηφιστεί το χρέος του πάρκου προς την ΕΥΔΑΠ (56 χιλ. ευρώ) με το συγκεκριμένο “έργο”. Τόσο κοστολογείται η ζωή των κατοίκων των γύρω περιοχών…
Η πραγματικότητα των βιολογικών σταθμών που έχουν κατασκευαστεί κοντά σε κατοικημένες περιοχές δεν έχει καμία σχέση με αυτό που παρουσιάζουν ως «έργο πνοής» για το πάρκο, καθώς η ευρύτερη περιοχή γύρω από τους σταθμούς υποβαθμίζεται και κατακλύζεται από έντονη δυσοσμία, που κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου γίνεται ανυπόφορη. Παρατηρούνται σύννεφα από μύγες και κουνούπια ενώ το επιφανειακό σύστημα άρδευσης διαχέει παθογόνους οργανισμούς στο έδαφος, κάτι που ενέχει αρνητικές συνέπειες για τους επισκέπτες του πάρκου. Και σε καμία περίπτωση δεν ενδείκνυται για να διοχετεύεται σε λίμνες, καθώς προκαλεί τον «ευτροφισμό» τους και την εξάπλωση μολυσματικών ασθενειών στα ζώα που ζουν εντός τους.
Αυτό για το οποίο θα θέλαμε να μιλήσουμε όλοι/ες εμείς που βλέπουμε το πάρκο ως ένα ζωντανό, γεμάτο από ζώα και φυτά χώρο, είναι η ανάγκη μας να συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε κάθε τετραγωνικό του ως αναπόσπαστο κομμάτι του. Δεν πρόκειται να αφήσουμε ανενόχλητα τα κάθε είδους αρπακτικά που κατά καιρούς ορέγονται να το λεηλατήσουν. Η ζωή του πάρκου συνδέεται αναπόσπαστα με τη δική μας ζωή και η υποβάθμισή του δεν μπορεί παρά να σημαίνει περαιτέρω υποτίμησή μας. Η λειτουργία ενός βιολογικού σταθμού σε μια περιοχή που έχει χαρακτηριστεί άτυπα εδώ και χρόνια ως ένας ακόμη χώρος (έχουν προηγηθεί το «κέντρο της γης» του γνωστού σε όλους μας για την «ευαισθησία» του υιού Κόκκαλη και προσφάτως οι νέες καφετέριες) που προορίζεται για να αποχαρακτηριστεί από ζωντανό κομμάτι του πάρκου, έρχεται να επιβεβαιώσει για μια ακόμη φορά την κυρίαρχη λογική που αφορά στο μέλλον κάθε σπιθαμής γης που δεν έχει καταληφθεί από τσιμέντο. Τεμαχισμός των ελάχιστων εναπομείναντων χώρων πρασίνου σε ζώνες, που είτε θα προορίζονται για εμπορευματική αξιοποίηση, είτε θα εγκαταλείπονται για να παραδοθούν στη συνέχεια σε επιχειρηματικά συμφέροντα, είτε για να λειτουργήσουν ως νέες «χαβούζες».
Η κατάληψη του Αγρού προτάσσει τη συλλογική αυτοδιαχείριση του πάρκου, τη φροντίδα του από εμάς τους ίδιους και τις ίδιες, που καταργεί στην πράξη την ανάθεση σε οποιονδήποτε φορέα – διαχειριστή του. Το πάρκο και κάθε ελεύθερος χώρος είναι για όσες/ους επιθυμούν να το χαίρονται, χωρίς χρηματικά αντίτιμα και αποκλεισμούς. Είναι για τα ίδια τα δέντρα και τα ζώα του. Είναι για να μπορούμε να περπατήσουμε, να τρέξουμε, να παίξουμε, να συναντηθούμε, να αναπνεύσουμε, χωρίς να χρειαζόμαστε μεσολαβητές και μαγαζάκια. Και παραμένει ζωντανό όσο γίνεται αντιληπτό πως κανένα κομμάτι του δεν περισσεύει, κανένα κομμάτι του δεν μπορεί να παραχωρηθεί προς χάριν του κέρδους και της “ανάπτυξής” τους. Το πάρκο είναι κομμάτι της ζωής μας και ως τέτοιο το υπερασπιζόμαστε.
ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΛΥΜΑΤΩΝ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΤΡΙΤΣΗ
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ -ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Κυριακή 4/11 στις 12:00 μ.μ.
Συζήτηση – Ενημέρωση – Προτάσεις συλλογικών δράσεων ενάντια στην κατασκευή σταθμού λυμάτων στο πάρκο τρίτση
(στο χώρο της κατάληψης Αγρός – είσοδος από Λ. Φυλής)
αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος στο πάρκο τρίτση
e-mail:agros@espiv.net ® agros.espivblogs.net
πρόσβαση: Β12 – 711 στάση 6η Χασιάς
