Category: αντιαναπτυξιακά

Την Πέμπτη, 27 Σεπτεμβρίου στις 16:00, η κατάληψη Αγρός μαζί με συντρόφους/ισσες και κατοίκους των γύρω περιοχών πραγματοποιήσαμε συγκέντρωση στα γραφεία του φορέα διαχείρισης του πάρκου, με σκοπό να μπλοκάρουμε την προγραμματισμένη συνεδρίαση στην οποία  -μαζί με μια σειρά άλλων αποφάσεων που αφορούν στη φύλαξη του πάρκου από εταιρεία security και τη λειτουργία δύο νέων καφετεριών εντός του- θα υπογραφόταν και η κατασκευή σταθμού επεξεργασίας λυμάτων στο νοτιοανατολικό τμήμα του πάρκου.

Ωστόσο, η συνεδρίαση αυτή δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ… ή τουλάχιστον όχι στα γραφεία του φορέα, όπως διατείνεται ο ίδιος με το παρακάτω έγγραφο που ανάρτησε στη “Διαύγεια”. Αντίθετα, για μια ακόμη φορά οι υπογραφές μπήκαν κάτω από το τραπέζι σε κάποια διαδικασία κεκλεισμένων των θυρών,  υποδεικνύοντας πως δεν θα επιτρέψουν σε κανέναν/καμία να σταθεί εμπόδιο στα σχέδιά τους. Μια τέτοια κίνηση υποδεικνύει ξεκάθαρα και κάτι άλλο: ότι οι διαδικασίες τους κάθε άλλο παρά “διαφανείς” και  “ανοιχτές” είναι  για τον κόσμο που ενδιαφέρεται για το πάρκο. Μέσα από διακηρύξεις για προσβάσιμες στο “κοινό” διαδικασίες επιδιώκουν απλά να δημιουργήσουν ψευδαισθήσεις ενεργούς συμμετοχής και να νομιμοποιηθούν για τη λεηλασία του πάρκου.

---

Δεν εκπλήσσει ο τρόπος λειτουργίας του φορέα, μιας και στην ουσία ευθυγραμμίζεται με τις κεντρικές πολιτικές που αφορούν στους ελεύθερους χώρους- στην περίπτωση του πάρκου τρίτση πραγματοποιείται τεμαχισμός του σε ζώνες, είτε προς εμπορευματική αξιοποίηση, είτε για να λειτουργήσουν νέες «χαβούζες»- ούτε βέβαια θα ικανοποιούσε μια πιο “διάφανη” διαδικασία από μέρους του, εφόσον ο μοναδικός στόχος του είναι η διασφάλιση της διαχείρισης του πάρκου μέσω θεσμικών οδών.  Αξιοσημείωτη είναι η αναστάτωση που προκλήθηκε στον Φορέα έπειτα από τη δημοσιοποίηση του σχεδίου κατασκευής σταθμού λυμάτων στο πάρκο τρίτση και τις καλεσμένες συγκεντρώσεις – παρεμβάσεις ενάντιά του. Αυτό τουλάχιστον γίνεται αντιληπτό έπειτα από τη γελοία ανακοίνωσή του σχετικά με τα οφέλη του βιολογικού σταθμού και τις συστάσεις προς όσους/ες αντιστέκονται στην κατασκευή του «να συμβουλευτούν το …Wikipedia “για να διαφωτιστούν”. Όταν στερεύουν τα επιχειρήματα ανατρέχουν στον προσφιλή γι’ αυτούς επιστημονισμό, στην περίπτωση αυτή, του χειρίστου είδους. Σε αυτό διαβάζουμε και διάφορα άλλα “θαυμαστά”: τον παραλληλισμό της λειτουργίας μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων και του εμπορευματικού μεγαθηρίου που ετοιμάζουν στο Ελληνικό με τη λειτουργία του πάρκου τρίτση. Εύγλωττες αντιστοιχίσεις. Όπως και το ότι …αποσύρουν τελικά το κύριο νομιμοποιητικό τους άλλοθι ότι το νερό από την επεξεργασία των λυμάτων θα χρησιμοποιείται για να έχει νερό το πάρκο για άρδευση και γέμισμα των λιμνών…

Εμείς από την πλευρά μας συνεχίζουμε τις παρεμβάσεις αντιπληροφόρησης στις γειτονιές μας. Θυμίζοντας ότι το πάρκο είναι μέρος της ζωής μας, ότι πρόκειται για μια ακόμη υποβάθμισή του και κατά συνέπεια μια ακόμη κίνηση υποτίμησης της καθημερινότητάς μας. Τα κυριαρχικά σχέδια που επιχειρούν να κάνουν τις γειτονιές μας χαβούζες μπλοκάρονται από τις συλλογικές αντιστάσεις  των κατοίκων τους (βλ. Κερατέα, Λευκίμμη), από τις αρνήσεις και τα ζωντανά οδοφράγματα που όλοι/ες μαζί ορθώνουμε.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΤΡΙΤΣΗ-ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ

---

Το Σάββατο 22/9 η κατάληψη Αγρός, σε συνέχεια των παρεμβάσεων ενάντια  στα σχέδια του Φορέα Διαχείρισης του πάρκου και της Ε.Υ.Δ.Α.Π. για την κατασκευή βιολογικού σταθμού επεξεργασίας λυμάτων στο νοτιοανατολικό μέρος του πάρκου (απέναντι από το γήπεδο), πραγματοποίησε μοίρασμα εκατοντάδων κειμένων και αφισοκόλληση στους πεζοδρόμους και στους κεντρικούς δρόμους του Ιλίου και των Αγίων Αναργύρων. Πρόκειται για το ίδιο μέρος που διακαώς θέλουν να “αξιοποιηθεί” ( είτε ως χωματερή, πάρκινγκ αυτοκινήτων, στρατόπεδο «φιλοξενίας» μεταναστών ή αλλιώς camp, χώρο για αποκλειστική χρήση του δήμου Ιλίου). Το πρότζεκτ του βιολογικού σταθμού βρίσκεται ήδη στο στάδιο της μελέτης και παρουσιάζεται ως οικολογική πρόταση για τη διαχείριση των βοθρολυμάτων. Αντίστοιχες εγκαταστάσεις θέλουν να δημιουργήσουν σε Ελληνικό, Φαληρικό όρμο και Ελαιώνα. Αυτό που βεβαίως κρύβουν είναι ότι απλά η Ψυττάλεια είναι πλέον υπερκορεσμένη και αναζητούνται νέες περιοχές προς υποβάθμιση. Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης κρεμάστηκαν πανό στις κεντρικές πλατείες της περιοχής και γράφτηκαν συνθήματα.

Η λειτουργία ενός βιολογικού σταθμού σε μια περιοχή που έχει χαρακτηριστεί άτυπα εδώ και χρόνια ως ένας ακόμη χώρος (έχουν προηγηθεί το «κέντρο της γης» του γνωστού σε όλους μας για την «ευαισθησία» του υιού Κόκκαλη και προσφάτως οι διαγωνισμοί για νέες καφετέριες στο κέντρο του πάρκου και στην κάτω λίμνη) που προορίζεται για να αποχαρακτηριστεί από ζωντανό κομμάτι του πάρκου, έρχεται να επιβεβαιώσει για μια ακόμη φορά την κυρίαρχη λογική που αφορά στο μέλλον κάθε σπιθαμής γης που δεν έχει καταληφθεί από τσιμέντο. Τεμαχισμός των ελάχιστων εναπομείναντων  χώρων πρασίνου σε ζώνες, που είτε θα προορίζονται για εμπορευματική αξιοποίηση, είτε θα εγκαταλείπονται για να παραδοθούν σε επιχειρηματικά συμφέροντα, είτε για να λειτουργήσουν ως νέες «χαβούζες».

Την Κυριακή 23/9 πραγματοποιήθηκε μικροφωνική συγκέντρωση από την κατάληψη Αγρός κεντρικά του πάρκου στο συντριβάνι, με μοίρασμα κειμένων, κρέμασμα πανό και αφισοκόλληση εντός του πάρκου.

Η κατάληψη Αγρός προτάσσει τη συλλογική αυτοδιαχείριση του πάρκου, τη φροντίδα του από εμάς τους ίδιους και τις ίδιες, που καταργεί στην πράξη την ανάθεση σε οποιονδήποτε φορέα διαχειριστή του. Το πάρκο και κάθε ελεύθερος χώρος είναι για όσες/ους επιθυμούν να το χαίρονται, χωρίς  χρηματικά αντίτιμα και αποκλεισμούς. Είναι για τα ίδια τα δέντρα και τα ζώα του. Είναι για να μπορούμε να περπατήσουμε, να τρέξουμε, να παίξουμε, να συναντηθούμε, να αναπνεύσουμε, χωρίς να χρειαζόμαστε μεσολαβητές και μαγαζάκια. Και παραμένει ζωντανό όσο γίνεται αντιληπτό πως κανένα κομμάτι του δεν περισσεύει, κανένα κομμάτι του δεν μπορεί να παραχωρηθεί προς χάριν του κέρδους και της “ανάπτυξής” τους, γιατί το πάρκο είναι κομμάτι της ζωής μας και ως τέτοιο το υπερασπιζόμαστε.

το κείμενο σε pdf

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΤΡΙΤΣΗ

αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος στο πάρκο τρίτση

e-mail:agros@espiv.net ® agros.espivblogs.net

Πρόσβαση: Β12 – 711 Στάση 6^η Χασιάς

 

Την Κυριακή 16/9 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στο πάρκο τρίτση από την κατάληψη Αγρός ενάντια  στα σχέδια του Φορέα Διαχείρισης του πάρκου και της Ε.Υ.Δ.Α.Π. για την κατασκευή βιολογικού σταθμού επεξεργασίας λυμάτων στο νοτιοανατολικό μέρος του πάρκου (απέναντι από το γήπεδο). Πρόκειται για το ίδιο μέρος που διακαώς θέλουν να “αξιοποιηθεί” ( είτε ως χωματερή, πάρκινγκ αυτοκινήτων, στρατόπεδο «φιλοξενίας» μεταναστών ή αλλιώς camp, χώρο για αποκλειστική χρήση του δήμου Ιλίου). Το πρότζεκτ του βιολογικού σταθμού βρίσκεται ήδη στο στάδιο της μελέτης και παρουσιάζεται ως οικολογική πρόταση για τη διαχείριση των βοθρολυμάτων. Αντίστοιχες εγκαταστάσεις θέλουν να δημιουργήσουν σε Ελληνικό, Φαληρικό όρμο και Ελαιώνα. Αυτό που βεβαίως κρύβουν είναι ότι απλά η Ψυττάλεια είναι πλέον υπερκορεσμένη και αναζητούνται νέες περιοχές προς υποβάθμιση.

Η λειτουργία ενός βιολογικού σταθμού σε μια περιοχή που έχει χαρακτηριστεί άτυπα εδώ και χρόνια ως ένας ακόμη χώρος (έχουν προηγηθεί το «κέντρο της γης» του γνωστού σε όλους μας για την «ευαισθησία» του υιού Κόκκαλη και προσφάτως οι διαγωνισμοί για νέες καφετέριες στο κέντρο του πάρκου και στην κάτω λίμνη) που προορίζεται για να αποχαρακτηριστεί από ζωντανό κομμάτι του πάρκου, έρχεται να επιβεβαιώσει για μια ακόμη φορά την κυρίαρχη λογική που αφορά στο μέλλον κάθε σπιθαμής γης που δεν έχει καταληφθεί από τσιμέντο. Τεμαχισμός των ελάχιστων εναπομείναντων  χώρων πρασίνου σε ζώνες, που είτε θα προορίζονται για εμπορευματική αξιοποίηση, είτε θα εγκαταλείπονται για να παραδοθούν σε επιχειρηματικά συμφέροντα, είτε για να λειτουργήσουν ως νέες «χαβούζες».

Η κατάληψη Αγρός προτάσσει τη συλλογική αυτοδιαχείριση του πάρκου, τη φροντίδα του από εμάς τους ίδιους και τις ίδιες, που καταργεί στην πράξη την ανάθεση σε οποιονδήποτε φορέα διαχειριστή του. Το πάρκο και κάθε ελεύθερος χώρος είναι για όσες/ους επιθυμούν να το χαίρονται, χωρίς  χρηματικά αντίτιμα και αποκλεισμούς. Είναι για τα ίδια τα δέντρα και τα ζώα του. Είναι για να μπορούμε να περπατήσουμε, να τρέξουμε, να παίξουμε, να συναντηθούμε, να αναπνεύσουμε, χωρίς να χρειαζόμαστε μεσολαβητές και μαγαζάκια. Και παραμένει ζωντανό όσο γίνεται αντιληπτό πως κανένα κομμάτι του δεν περισσεύει, κανένα κομμάτι του δεν μπορεί να παραχωρηθεί προς χάριν του κέρδους και της “ανάπτυξής” τους, γιατί το πάρκο είναι κομμάτι της ζωής μας και ως τέτοιο το υπερασπιζόμαστε.

Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης μοιράστηκαν και αφισοκολλήθηκαν δεκάδες κείμενα και κρεμάστηκαν πανό κεντρικά του πάρκου.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΤΡΙΤΣΗ

αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος στο πάρκο τρίτση

e-mail:agros@espiv.net ® agros.espivblogs.net

Πρόσβαση: Β12 – 711 Στάση 6^η Χασιάς

Το τελευταίο διάστημα η κατάσταση που επικρατεί στο πάρκο τρίτση είναι τραγική. Με την διακοπή της τροφοδότησης των λιμνών από την ΕΥΔΑΠ (λόγω ανεξόφλητων λογαριασμών) και την μετατροπή τους σε λασπότοπους, εκατοντάδες ζώα και φυτά του πάρκου έχουν καταδικαστεί σε αργό και βασανιστικό θάνατο. Η συγκεκριμένη κατάσταση δεν είναι πρωτόγνωρη για το πάρκο αλλά αποτελεί μια επαναλαμβανόμενη συνθήκη μέσα στα χρόνια λειτουργίας του, με τους ίδιους, γνώριμους σε όλους/ες μας πρωταγωνιστές. Η σειρά των γεγονότων που διαδραματίζονται τα τελευταία χρόνια είναι η εξής: Η ΕΥΔΑΠ διακόπτει την παροχή υδροδότησης λόγω χρεών (συνήθως την περίοδο του καλοκαιριού), ενώ παράλληλα τα κονδύλια των εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ που διαχειρίζεται ο Φορέας Διαχείρισης για την συντήρηση των γεωτρήσεων και του αντλητικού συγκροτήματος- που δυνητικά θα μπορούσαν  να τροφοδοτούν τις λίμνες- «εξαϋλώνονται»  χωρίς ποτέ να εξασφαλίζεται η σωστή λειτουργία ανακύκλωσης του νερού. Ταυτόχρονα ο εκάστοτε Φορέας διαχείρισης μετατοπίζει τις ευθύνες για τα χρέη στους προκατόχους του και εφόσον η κατάσταση φτάνει στο απροχώρητο εμφανίζονται ως δια μαγείας οι «σωτήρες», που θα πληρώσουν το λογαριασμό με αντάλλαγμα την υλοποίηση των βλέψεών τους για το πάρκο (και είναι οι ίδιοι που έχουν συνδράμει στη συσσώρευση των χρεών και στην εγκατάλειψη του πάρκου). Στην παρούσα συγκυρία οι «σωτήρες» φαίνεται να είναι η ίδια η ΕΥΔΑΠ και ο Φορέας Διαχείρισης, οι οποίοι αφού πρώτα έχουν μεθοδευμένα μετατρέψει τις λίμνες σε βουρκόλακκους έρχονται να μας παρουσιάσουν ως «λύση» του ζητήματος, την κατασκευή ενός βιολογικού σταθμού που θα καταλαμβάνει ένα μεγάλο κομμάτι του πάρκου.
Στις τελευταίες συνεδριάσεις του Φορέα προωθείται η κατασκευή και λειτουργία δικτύου ανακύκλωσης λυμάτων (βιολογικού σταθμού) στο νοτιοανατολικό μέρος του πάρκου (απέναντι από το γήπεδο). Πρόκειται για το ίδιο μέρος που διακαώς θέλουν να “αξιοποιηθεί”(χωματερή, πάρκινγκ αυτοκινήτων, camp ή αλλιώς στρατόπεδο «φιλοξενίας» μεταναστών, χώρο για αποκλειστική χρήση του δήμου Ιλίου). Το πρότζεκτ του βιολογικού σταθμού βρίσκεται ήδη στο στάδιο της μελέτης και παρουσιάζεται ως οικολογική πρόταση για τη διαχείριση των βοθρολυμάτων και τη μετατροπή τους σε νερό που θα χρησιμοποιείται για την άρδευση του πάρκου αλλά και την τροφοδότηση των λιμνών. Αντίστοιχες εγκαταστάσεις θέλουν να δημιουργήσουν σε Ελληνικό, Φαληρικό όρμο και Ελαιώνα. Αυτό που βεβαίως κρύβουν είναι ότι απλά η Ψυττάλεια είναι πλέον υπερκορεσμένη και αναζητούνται νέες περιοχές προς υποβάθμιση.
Η πραγματικότητα όμως των βιολογικών σταθμών που έχουν κατασκευαστεί κοντά σε κατοικημένες περιοχές δεν έχει καμία σχέση με αυτό που παρουσιάζουν ως έργο πνοής για το πάρκο, καθώς η ευρύτερη περιοχή γύρω από τους σταθμούς υποβαθμίζεται, κατακλύζεται από έντονη δυσοσμία ενώ κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου η δυσοσμία είναι ανυπόφορη. Παρατηρούνται σύννεφα από μύγες και κουνούπια ενώ το επιφανειακό σύστημα άρδευσης διαχέει παθογόνους οργανισμούς στο έδαφος που, στην περίπτωση του πάρκου, οι επισκέπτες του κάθονται για να το απολαύσουν με συνέπεια κινδύνους για την υγεία τους. Η δε λύση της τροφοδότησης των λιμνών με το επεξεργασμένο νερό του βιολογικού σταθμού είναι άκρως προβληματική μιας και το νερό αυτό δεν ενδείκνυται για να διοχετεύεται σε κλειστές λεκάνες απορροής που βρίσκονται δίπλα σε κατοικημένες περιοχές, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για μια περιοχή που φιλοξενεί χιλιάδες ζώα. Χαρακτηριστικό αποτέλεσμα τέτοιων πρακτικών είναι ο «ευτροφισμός» των λιμνών και η εξάπλωση μολυσματικών ασθενειών στα ζώα που ζουν σε αυτές. Τα δε μέρη  που συνήθως κατασκευάζονται τέτοιοι σταθμοί δεν είναι τυχαίο ότι είναι οι  ήδη επιβαρυμένες και υποβαθμισμένες- ταξικά προσδιορισμένες περιοχές.
Ο βιολογικός σταθμός που συγχρόνως Φορέας και ΕΥΔΑΠ πιέζουν για την δημιουργία του, θα κατασκευαστεί με επίβλεψη της ΕΥΔΑΠ και του Ε.Μ.Π, ενώ θα χρηματοδοτηθεί από Ευρωπαϊκό πρόγραμμα. Δεν θα επεκταθούμε στον τρόπο που παίρνονται και υλοποιούνται τέτοιου είδους αποφάσεις  από τον εκάστοτε φορέα. Αξιοσημείωτη είναι η πίεση που ασκείται για το συγκεκριμένο σχεδιασμό από τους εντεταλμένους ακαδημαϊκούς- τεχνοκράτες του Ε.Μ.Π. Πολύζο και Σερράο στις συνεδριάσεις του φορέα, ώστε να προχωρήσει ένα ακόμη χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα του πανεπιστημίου. Και είναι γνωστός ο τρόπος που διαχειρίζονται αυτά τα κονδύλια τα πανεπιστήμια και οι επιστήμονές τους…  Δεν θα επεκταθούμε επίσης στον ρόλο της ΕΥΔΑΠ ως επιχείρηση που διαχειρίζεται τους υδάτινους πόρους και τις ζωές που εξαρτώνται από αυτούς με μόνο γνώμονα το κέρδος. Να σημειώσουμε όμως πως στην συγκεκριμένη περίπτωση, η ΕΥΔΑΠ κόπτεται για την κατασκευή του βιολογικού σταθμού λόγω της υποχρέωσής της να λειτουργεί συγκεκριμένο αριθμό βιολογικών σταθμών, ειδάλλως της επιβάλλονται υπέρογκα πρόστιμα από την Ε.Ε. για ελλιπή τριτοβάθμια επεξεργασία λυμάτων. Σημαντικό επίσης είναι ότι το χρέος του πάρκου προς την ΕΥΔΑΠ (56 χιλ. ευρώ) θα συμψηφιστεί με το “έργο”. Τόσο κοστολογείται η ζωή των κατοίκων των γύρω περιοχών…
Γι αυτό που θα θέλαμε όμως να μιλήσουμε όλοι εμείς που βλέπουμε το πάρκο ως ένα ζωντανό, γεμάτο από ζώα και φυτά χώρο,  είναι η ανάγκη μας να συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε κάθε τετραγωνικό του ως αναπόσπαστο κομμάτι του πάρκου που δεν πρόκειται να αφήσουμε ανενόχλητα τα κάθε είδους αρπακτικά που κατά καιρούς ορέγονται να το λεηλατήσουν. Κανένα κομμάτι του πάρκου δεν περισσεύει και καμία ανοχή δεν θα υπάρξει στις αδηφάγες βλέψεις τους. Η λειτουργία ενός βιολογικού σταθμού σε μια περιοχή που έχει χαρακτηριστεί άτυπα εδώ και χρόνια ως ένας ακόμη χώρος (έχουν προηγηθεί το «κέντρο της γης» του γνωστού σε όλους μας για την «ευαισθησία» του υιού Κόκκαλη και προσφάτως οι διαγωνισμοί για νέες καφετέριες στο κέντρο του πάρκου και στην κάτω λίμνη) που προορίζεται για να αποχαρακτηριστεί από ζωντανό κομμάτι του πάρκου, έρχεται να επιβεβαιώσει για μια ακόμη φορά την κυρίαρχη λογική που αφορά στο μέλλον κάθε σπιθαμής γης που δεν έχει καταληφθεί από τσιμέντο. Τεμαχισμός των ελάχιστων εναπομείναντων  χώρων πρασίνου σε ζώνες, που είτε θα προορίζονται για εμπορευματική αξιοποίηση, είτε θα εγκαταλείπονται για να παραδοθούν σε επιχειρηματικά συμφέροντα, είτε για να λειτουργήσουν ως νέες «χαβούζες».
Η κατάληψη του Αγρού προτάσσει τη συλλογική αυτοδιαχείριση του πάρκου, τη φροντίδα του από εμάς τους ίδιους και τις ίδιες, που καταργεί στην πράξη την ανάθεση σε οποιονδήποτε φορέα διαχειριστή του. Το πάρκο και κάθε ελεύθερος χώρος είναι για όσες/ους επιθυμούν να το χαίρονται, χωρίς  χρηματικά αντίτιμα και αποκλεισμούς. Είναι για τα ίδια τα δέντρα και τα ζώα του. Είναι για να μπορούμε να περπατήσουμε, να τρέξουμε, να παίξουμε, να συναντηθούμε, να αναπνεύσουμε, χωρίς να χρειαζόμαστε μεσολαβητές και μαγαζάκια. Και παραμένει ζωντανό όσο γίνεται αντιληπτό πως κανένα κομμάτι του δεν περισσεύει, κανένα κομμάτι του δεν μπορεί να παραχωρηθεί προς χάριν του κέρδους και της “ανάπτυξής” τους, γιατί το πάρκο είναι κομμάτι της ζωής μας και ως τέτοιο το υπερασπιζόμαστε.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΤΡΙΤΣΗ

Αγρός, αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος στο πάρκο τρίτση

Η μπροσούρα αυτή αποτελεί το εισηγητικό μέρος της εκδήλωσης – συζήτησης για την αλληλεγγύη στη ZAD (Νάντη), που πραγματοποιήθηκε από την κατάληψη Αγρός στις 09-06-2018.

---

*απόσπασμα από το εισαγωγικό της μπροσούρας των αναρχικών από τις δυτικές γειτονιές της Αθήνας και τον Πειραιά.

Η παρούσα έκδοση πραγματοποιήθηκε επ’ αφορμής της ανοιχτής εκδήλωσης «Αλληλεγγύη στη ZAD« που διοργάνωσε το αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος Αγρός στο πάρκο τρίτση, το Σάββατο 9 Ιούνη 2018. Αφορά στην ελληνική μετάφραση της ηλεκτρονικής δημοσίευσης «One but Many Movements» από την ιστοσελίδα crimethinc.com, στις 23 Απριλίου 2018.

Η επιλογή του συγκεκριμένου άρθρου -όπως θα φανεί και από τα περιεχόμενά του- συνοδεύει τη γενικότερη προσπάθεια κατανόησης και κριτικής προσέγγισης ενός καθόλα σημαντικού -αν και γεωγραφικά μακρινού- εδαφικοποιημένου κινήματος καταλήψεων γης στα περίχωρα της Νάντης στη βορειοδυτική Γαλλία (στην περιοχή Notre-Dame-de-Lands) γνωστού εδώ και πολλά χρόνια ως ZAD (Zone À Défendre – Ζώνη προς Υπεράσπιση, σε μία εκτροπή του κυριαρχικού χαρακτηρισμού της περιοχής ως Zone d’ Aménagement Différé – Αναβληθείσα Ζώνη Ανάπτυξης). Μίας απελευθερωμένης περιοχής όπου στεγάζονται πολλές και διαφορετικές εναντιωματικές αντιλήψεις και πειραματισμοί, όπου μετά την επίσημη κρατική απόφαση για εγκατάλειψη του πλάνου κατασκευής μητροπολιτικού αεροδρομίου στα τέλη του 2017 (ενός αναπτυξιακού πλάνου που δημιούργησε και συντήρησε επί σχεδόν 50 χρόνια τις κοινωνικές αντιστάσεις σε αυτό με αποκορύφωμα τη ZAD), βρίσκεται υπό ασφυκτική πίεση από την πλευρά τόσο της καταστολής κυρίως μέσω της επιχείρησης Καίσαρας 2 από τον Απρίλη του 2018 -με στρατιωτικές δυνάμεις χωροφυλακής χιλιάδων gendarmeries και δυσθεώρητο στρατιωτικό εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας- όσο και της αφομοίωσης -με τα θεσμικά κελεύσματα εκ μέρους κράτους, νομαρχίας, τοπικής αυτοδιοίκησης αλλά και τη συνεργία των ΜΜΕ και πληθώρας άλλων ινστιτούτων και οργανώσεων. Με μοναδικό γνώμονα την αλληλεγγύη ενάντια στην κυριαρχική επιβολή και την κατανόηση των διακυβευμάτων που προκύπτουν και των απαντήσεων που ευδοκιμούν στο πλαίσιο του κοινωνικού/ταξικού ανταγωνισμού για έναν κόσμο απελεύθερο και ανεξούσιο. Η παρούσα μετάφραση, αν και βρήκε διάφορες δυσκολίες απόδοσης εννοιών και εκφράσεων, προσβλέπει σε μία επακριβή αποτύπωση του λόγου της εκάστοτε πλευράς.