ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΕΝΟΧΟΙ…

Τετάρτη 17/9, δίκη των 42 αλληλέγγυων από το κατειλημμένο δημαρχείο Κερατσινίου το απόγευμα του Σαββάτου 5/12/2009, μέρα αστυνομικής εισβολής στο ΡΕΣΑΛΤΟ, ένα 24ωρο πριν τον ένα χρόνο από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και τις διαδηλώσεις μνήμης και οργής που είχαν καλεστεί. Συγκέντρωση αλληλεγγύης, δικαστήρια Πειραιά, 10.00πμ.


5/12/2009, μια μέρα πριν τις διαδηλώσεις που έχουν καλεστεί για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από μπάτσους στα Εξάρχεια ένα χρόνο νωρίτερα και την κοινωνική εξέγερση που ακολούθησε / αστυνομική εισβολή επικοινωνιακού χαρακτήρα και προληπτικών σκοπιμοτήτων στον αυτοοργανωμένο χώρο αλληλεγγύης & ρήξης ΡΕΣΑΛΤΟ στο Κερατσίνι / 22 συλληφθέντες από το στέκι που φορτώνονται με κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος για άδειες φιάλες μπύρας και πετρέλαιο σόμπας, καλούνται να καταβάλουν υπέρογκες χρηματικές εγγυήσεις και τους επιβάλλονται περιοριστικοί όροι / κατάληψη του δημαρχείου Κερατσινίου και μετατροπή του σε κέντρο αντιπληροφόρησης και αλληλεγγύης / αναποδογυρισμένα ασφαλίτικα έξω από το ΡΕΣΑΛΤΟ από άλλη ομάδα αλληλέγγυων / εισβολή των ΜΑΤ και στο δημαρχείο και σύλληψη 42 αλληλέγγυων με βαριές κατηγορίες / αγώνας και μέσα στα κρατητήρια, τις δικαστικές αίθουσες και τα ανακριτικά γραφεία από τους 22 και 42 συλληφθέντες / συγκεντρώσεις αλληλεγγύης στα δικαστήρια του Πειραιά / τις επόμενες μέρες η επικοινωνιακή φούσκα ξεφουσκώνει και το φιάσκο της πολιτικής και φυσικής ηγεσίας της αστυνομίας γίνεται εξόφθαλμο / κινήσεις αλληλεγγύης σε όλο τον ελλαδικό χώρο και στο εξωτερικό / οι κινητοποιήσεις στην περιοχή πλαισιώνονται από πολλές εκατοντάδες αλληλέγγυων / το ΡΕΣΑΛΤΟ δυναμώνει και ριζώνει στην τοπική κοινωνία σε αντίθεση με την καταστολή και τις επιδιώξεις της / η αντιεξεγερτική εκστρατεία και η κατασταλτική στρατηγική κλιμακώνονται τα επόμενα χρόνια / το ίδιο κι ο αγώνας για κοινωνική και ατομική απελευθέρωση ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα.

ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΣΧΗΜΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΝΑ ΣΥΝΤΡΙΨΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ

Η πορεία για την Ευτυχία

200 περίπου άτομα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα αντανακλαστικής πορείας σχετικά με την κυνική δολοφονία της Ευτυχίας Ποποδάκη από τη ΔΕΗ. Το κάλεσμα έγινε από το Aυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος Αγρός, τις καταλήψεις Παπουτσάδικο και Σινιάλο και τον Θερσίτη. Η πορεία ξεκίνησε στις 8μμ από τον σταθμό Μετρό της Αγίας Μαρίνας. Επί της Ιεράς Οδού και έξω από το Δρομοκαϊτειο μας περίμεναν οι καθαρίστριες του ιδρύματος που βρίσκονται εδώ και καιρό σε διαρκή κινητοποίηση για να αποτρέψουν τις μαζικές απολύσεις στον κλάδο τους. Στη συνέχεια, μέσω της πολυσύχναστης οδού Καραϊσκάκη στο Χαϊδαρι η πορεία κατευθύνθηκε προς την εγκατάσταση της ΔΕΗ (Επαύλεως 6 & Θερμοπυλών) πίσω από το καινούργιο δημαρχείο της περιοχής. Εκεί βρίσκονται τα γραφεία αναφοράς των περιοχών Αιγάλεω, Χαϊδαρίου και Περιστερίου (έχουν γίνει επανειλημμένως παρεμβάσεις από τις λαϊκές συνελεύσεις των περιοχών πριν αυτές απομαζικοποιηθούν) αλλά και τα τεχνικά συνεργεία της εταιρίας που ανάμεσα στα άλλα καθήκοντα τους είναι και οι πιο εξειδικευμένες διακοπές ηλεκτροδότησης. Λίγα μέτρα πριν το κτίριο της ΔΕΗ και επί της οδού Θερμοπυλών δύο διμοιρίες των ΜΑΤ παρατάχθηκαν προκειμένου να εμποδίσουν την πορεία να προσεγγίσει. Μετά από 10 λεπτά και αφού υπήρξαν λεκτικές τριβές με τα “όργανα της τάξεως” η πορεία μέσω των οδών Θερμοπυλών και Πλαταιών επέστρεψε στον σταθμό μετρό Αγία Μαρίνα.
Η συγκεκριμένη πορεία είχε -σχεδόν αυτονόητα- θετική αποδοχή και η αίσθηση των συντρόφων/ισσών που μοίραζαν τα κείμενα ήταν ότι ο κόσμος, στην συντριπτική του πλειονότητα, τοποθετούσε την δική του αδράνεια σε πρώτο πλάνο. Η στάση της αστυνομίας, από την άλλη μεριά, υπό την ηγεσία Κικίλια φαίνεται να κάνει κατασταλτικές ασκήσεις μηδενικής ανοχής μέσα στις γειτονιές. Αυτές, ωστόσο, οι αποφάσεις “ειδικού ρίσκου” μπορεί να παίρνονται εύκολα αλλά εφαρμόζονται δύσκολα…
Συνεχίζουμε
IMG_7358
IMG_7366
IMG_7370
IMG_7374
IMG_7386
IMG_7391
IMG_7396 [Αναδημοσίευση  από το site της κατάληψης Σινιάλο]

Για να μη συνηθίσουμε το θάνατο – Πορεία τη Δευτέρα 28/07 στις 19:00

Layout 1
Την Τετάρτη 23 Ιούλη στα Χανιά, η ΔΕΗ κόβει απροειδοποίητα το ρεύμα στην παραπληγική 56χρονη Ευτυχία Ποποδάκη καταδικάζοντάς την σε έναν μαρτυρικό θάνατο για μια οφειλή 800 ευρώ. Οι δικαιολογίες θα περισσέψουν για μια ακόμη φορά προκειμένου να αποπροσανατολιστεί η κοινωνική δυσφορία. Υπάρχει, ωστόσο, μια προφανής δολοφονία της Ευτυχίας από έναν «οργανισμό κοινής ωφελείας» για ένα ευτελές χρέος, τη στιγμή που οι οφειλές μεγαλοβιομηχάνων, μεγαλοεργολάβων -αλλά και άλλων κρατικών οργανισμών- προς την ίδια τη ΔΕΗ αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ χωρίς να «ανοίγει ρουθούνι».

Κι έτσι, είτε με ωμές και παραδειγματικές δολοφονίες όπως αυτή της Ευτυχίας, είτε με καταναγκαστικές αυτοκτονίες για να αποφευχθεί η ανέχεια, είτε με καταδίκες άρρωστων ανθρώπων σε θάνατο χωρίς φάρμακα και περίθαλψη, ο κατάλογος των «θυμάτων της κρίσης» όλο και μεγαλώνει με το θάνατο δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων να αγκαλιάζει τα φτωχά προάστια, τις ρημαγμένες από την ανέχεια γειτονιές, τους φτωχοδιάβολους της επικράτειας. Η ιστορία, ωστόσο, έχει καταδείξει ότι ανεξάρτητα από το εκάστοτε πρόσχημα η προοπτική της εξουσίας είναι ο θάνατος.

Όσο κι αν προσπαθεί η κυρίαρχη δημαγωγία να πείσει τις υποτελείς τάξεις ότι αυτός ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος, η πραγματικότητα την αμφισβητεί πεισματικά. Από τη μία οι «ευαίσθητοι» φορείς υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η καθεστωτική αριστερά προσπαθούν να εγκλωβίσουν την κοινωνική δυσφορία σε διορθωτικούς θεσμούς, ισχυριζόμενοι ότι δεν φταίει η αστική δημοκρατία αλλά η κακή της εφαρμογή. Από την άλλη το κράτος δολοφονεί υπηκόους του στο όνομα του «ξεπεράσματος της κρίσης», εξοντώνει μετανάστες στα θαλάσσια σύνορα και σε στρατόπεδα συγκέντρωσης για την υπεράσπιση του «εθνικού κορμού», θάβει ζωντανούς σε φυλακές υψίστης ασφαλείας όσες και όσους αντιστέκονται, σπέρνει τον εφιάλτη του φασισμού ανάμεσα στους φτωχούς.

Τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα από ποτέ. Αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να γίνει απλώς καλύτερος. Πρέπει να ανατραπεί από τα θεμέλιά του. Στην εξατομίκευση απαντάμε με αλληλεγγύη. Στις ιεραρχίες απαντάμε με αυτοοργάνωση. Στην απάθεια και τη μοιρολατρία απαντάμε με αντίσταση και αγώνα.
Θέλουνε να συνηθίσουμε το θάνατο
Θέλουμε η ζωή μας να περάσει από πάνω τους
Κατάληψη Παπουτσάδικο (Χαϊδάρι)
Αυτοδιαχειριζόμενος Αγρός (πάρκο Τρίτση)
Κατάληψη Σινιάλο (Αιγάλεω)
Θερσίτης (Ίλιον)