Category: παρεμβάσεις

Την Κυριακή 16/9 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στο πάρκο τρίτση από την κατάληψη Αγρός ενάντια  στα σχέδια του Φορέα Διαχείρισης του πάρκου και της Ε.Υ.Δ.Α.Π. για την κατασκευή βιολογικού σταθμού επεξεργασίας λυμάτων στο νοτιοανατολικό μέρος του πάρκου (απέναντι από το γήπεδο). Πρόκειται για το ίδιο μέρος που διακαώς θέλουν να “αξιοποιηθεί” ( είτε ως χωματερή, πάρκινγκ αυτοκινήτων, στρατόπεδο «φιλοξενίας» μεταναστών ή αλλιώς camp, χώρο για αποκλειστική χρήση του δήμου Ιλίου). Το πρότζεκτ του βιολογικού σταθμού βρίσκεται ήδη στο στάδιο της μελέτης και παρουσιάζεται ως οικολογική πρόταση για τη διαχείριση των βοθρολυμάτων. Αντίστοιχες εγκαταστάσεις θέλουν να δημιουργήσουν σε Ελληνικό, Φαληρικό όρμο και Ελαιώνα. Αυτό που βεβαίως κρύβουν είναι ότι απλά η Ψυττάλεια είναι πλέον υπερκορεσμένη και αναζητούνται νέες περιοχές προς υποβάθμιση.

Η λειτουργία ενός βιολογικού σταθμού σε μια περιοχή που έχει χαρακτηριστεί άτυπα εδώ και χρόνια ως ένας ακόμη χώρος (έχουν προηγηθεί το «κέντρο της γης» του γνωστού σε όλους μας για την «ευαισθησία» του υιού Κόκκαλη και προσφάτως οι διαγωνισμοί για νέες καφετέριες στο κέντρο του πάρκου και στην κάτω λίμνη) που προορίζεται για να αποχαρακτηριστεί από ζωντανό κομμάτι του πάρκου, έρχεται να επιβεβαιώσει για μια ακόμη φορά την κυρίαρχη λογική που αφορά στο μέλλον κάθε σπιθαμής γης που δεν έχει καταληφθεί από τσιμέντο. Τεμαχισμός των ελάχιστων εναπομείναντων  χώρων πρασίνου σε ζώνες, που είτε θα προορίζονται για εμπορευματική αξιοποίηση, είτε θα εγκαταλείπονται για να παραδοθούν σε επιχειρηματικά συμφέροντα, είτε για να λειτουργήσουν ως νέες «χαβούζες».

Η κατάληψη Αγρός προτάσσει τη συλλογική αυτοδιαχείριση του πάρκου, τη φροντίδα του από εμάς τους ίδιους και τις ίδιες, που καταργεί στην πράξη την ανάθεση σε οποιονδήποτε φορέα διαχειριστή του. Το πάρκο και κάθε ελεύθερος χώρος είναι για όσες/ους επιθυμούν να το χαίρονται, χωρίς  χρηματικά αντίτιμα και αποκλεισμούς. Είναι για τα ίδια τα δέντρα και τα ζώα του. Είναι για να μπορούμε να περπατήσουμε, να τρέξουμε, να παίξουμε, να συναντηθούμε, να αναπνεύσουμε, χωρίς να χρειαζόμαστε μεσολαβητές και μαγαζάκια. Και παραμένει ζωντανό όσο γίνεται αντιληπτό πως κανένα κομμάτι του δεν περισσεύει, κανένα κομμάτι του δεν μπορεί να παραχωρηθεί προς χάριν του κέρδους και της “ανάπτυξής” τους, γιατί το πάρκο είναι κομμάτι της ζωής μας και ως τέτοιο το υπερασπιζόμαστε.

Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης μοιράστηκαν και αφισοκολλήθηκαν δεκάδες κείμενα και κρεμάστηκαν πανό κεντρικά του πάρκου.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΤΡΙΤΣΗ

αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος στο πάρκο τρίτση

e-mail:agros@espiv.net ® agros.espivblogs.net

Πρόσβαση: Β12 – 711 Στάση 6^η Χασιάς

[η αφίσα σε pdf, εδώ]

Το κείμενο του καλέσματος:

Τη δημοκρατία βαθιά κατάλαβέ τη…

Η δημοκρατία δεν χρειάζεται πάντα τον φασισμό για να υποτάσσει τις ζωές μας. Μπορεί η ίδια να συστέλλεται και να διαστέλλεται σύμφωνα με τις κυριαρχικές ανάγκες κάθε περιόδου. Όπως τα τελευταία χρόνια που με τα θεσμικά της τερτίπια, τους χειραγωγικούς και κατασταλτικούς της μηχανισμούς, τις εναλλαγές κυβερνήσεων και την επιβολή μιας μόνιμης κατάστασης έκτακτης ανάγκης, δεν χρειάστηκε να προσφύγει σε κάποιου είδους ολοκληρωτικό καθεστώς για την εφαρμογή του σαρωτικού προγράμματος καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης και κοινωνικής ερημοποίησης, μαζί με το δεσμευτικό του πλαίσιο για τις επόμενες δεκαετίες. Η αριστερή διακυβέρνηση αποτέλεσε τον καταλληλότερο διαχειριστή της κρατικής εξουσίας, για την επιστροφή στην «κοινωνική ομαλότητα» και την επικύρωση των νέων όρων επιβολής, έτσι ώστε ο αυταρχισμός, η ματαιότητα, ο συντηρητισμός να διαχυθούν ολοένα και βαθύτερα ενάντια στις δυνατότητες κοινωνικής χειραφέτησης. Η «έξοδος από τα μνημόνια» σημαίνει ότι ο νεοφιλελευθερισμός, η ένταση της εκμετάλλευσης, η φτωχοποίηση, η καταστολή, η περιβαλλοντική καταστροφή έχουν εισαχθεί μόνιμα στην καθημερινότητα των υπηκόων του ελληνικού κράτους. Σημαίνει ότι κοινωνικά θα επικυριαρχεί ο φόβος, η εξατομίκευση, ο ανταγωνισμός και οι διαχωρισμοί. Ότι οι κατακερματισμένες κοινωνικές σχέσεις θα συνέχονται μεταξύ τους από εθνικές φαντασιώσεις, πατριωτικές ονειρώξεις, έμφυλους και ταξικούς ρόλους που θα υπαγορεύονται από τις προσταγές της εξουσίας και τις ιδεολογίες της.Από το «εθνικό στοίχημα» της διαχείρισης της κρίσης, μέχρι τις διακρατικές συμμαχίες ή αντιπαραθέσεις στην ευρύτερη περιοχή (Βαλκάνια, Αιγαίο, Μέση Ανατολή), τα εθνικά ιδεώδη λανσάρονται κοινωνικά από όλες τις πτυχές του συστήματος. Τα «σάβανα» και τα σύμβολα της πατρίδας επιστρέφουν, οι μύθοι και οι ιστορικές κατασκευές βρίθουν στο δημόσιο λόγο, ο «εκσυγχρονισμός» ή η «υπεράσπιση» των εθνικών συμφερόντων επιβάλλονται ως κεντρική ατζέντα. Η περιβόητη διαπάλη μεταξύ του «αριστερού πατριωτισμού» και του «δεξιού εθνικισμού» αποκρύπτει τόσο τη μεταξύ τους αγωγιμότητα όσο και το ότι πρόκειται για τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Αμφότεροι, επιχειρούν να αποσπάσουν τις συνειδήσεις των υποτελών τάξεων από τον κοινωνικό/ταξικό ανταγωνισμό -τον ίδιο ανταγωνισμό που επιτίθεται στους «από κάτω» κάθε κράτους- και να τις ενώσουν με τα κυρίαρχα ιδεολογήματα προς όφελος της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας.

Τα εθνικά ιδεώδη συνοδεύουν και συνοδεύονται από έναν κόσμο μισαλλοδοξίας και κοινωνικών διαχωρισμών. Γι’ αυτό και η επίταση του εθνικισμού έρχεται χέρι-χέρι με την όξυνση της πατριαρχίας και της έμφυλης βίας, με όλες τις περήφανες κραυγές του σεξισμού, του μισογυνισμού, της ομοφοβίας και της τρανσοφοβίας, της ματσίλας και της αρρενωπής επιβολής. Συγχρόνως, ο ρατσισμός έρχεται να ταξινομήσει και να ιεραρχήσει τις ζωές των ανθρώπων με βάση τους επίπλαστους διαχωρισμούς της φυλής, του χρώματος του δέρματος, της γλώσσας. Ενώ ο μιλιταρισμός δεν παύει να κάνει ολοένα πιο αισθητή την παρουσία του, είτε μέσω της εμπόλεμης συνθήκης που δημιουργούν κράτη και αφεντικά είτε μέσω της παρουσίας στρατιωτικών σωμάτων σε δρόμους δυτικών μητροπόλεων.

…τον φασισμό δεν πολεμάει, τον εκτρέφει

Ο κόσμος της δημοκρατίας είναι ο κόσμος των αφεντικών, της ταξικής διαίρεσης, της εκμετάλλευσης, της εμπορευματοποίησης των πάντων. Είναι ο κόσμος των εθνών-κρατών, του μιλιταρισμού, των πολέμων και της καταστολής, των στρατοπέδων συγκέντρωσης και των ομαδικών τάφων μεταναστ(ρι)ών σε θαλάσσια και χερσαία σύνορα. Είναι ο κόσμος της λευκής ανωτερότητας, του σεξισμού και της αρτιμέλειας, που καθυποτάσσει και δολοφονεί. Είναι το πεδίο μέσα στο οποίο γεννιέται και εκτρέφεται ο φασισμός, ιδιαίτερα σε περιόδους συστημικής κρίσης και αστάθειας.

Για τον λόγο αυτό, τα τελευταία χρόνια στον δυτικό κόσμο έχει επανέλθει στο προσκήνιο κάθε ακροδεξιά και ναζιστική παραφυάδα, από σχετικές «κινητοποιήσεις» και επιθέσεις μέχρι τους θεσμικούς θώκους. Πέρα από τους νεοναζί της χρυσής αυγής, ενδεικτικές όψεις αυτής της συστημικής διεργασίας είναι οι φασιστικές οργανώσεις στους δρόμους και στις κάλπες της Γερμανίας, η ακροδεξιά εκλογική άνοδος στη Γαλλία και τη Βρετανία, η ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας από ακροδεξιούς στην Ουγγαρία, την Αυστρία, τις ΗΠΑ, όπως και η πρόσφατη ανάληψη κυβερνητικών καθηκόντων από φασίστες στην Ιταλία, οι οποίοι εισάγουν απροσχημάτιστα ένα ευρωπαϊκό απαρτχάιντ στη Μεσόγειο.

Η ελληνική δημοκρατία, το περίφημο «συνταγματικό τόξο», επαίρεται ότι έφερε το νεοναζιστικό κόμμα της χρυσής αυγής στη δικαιοσύνη, ώστε να ξεπλυθεί από μια οργάνωση που η ίδια πριμοδότησε τα προηγούμενα χρόνια και από τον φασισμό που η ίδια φέρει. Τον δικάζει, την ίδια στιγμή που λύνει τα γκέμια σε κάθε λογής φασιστική γκρούπα για να επιτίθεται σε μετανάστ(ρι)ες, αγωνιστρ(ρι)ες και καταλήψεις, με την «εθνική ενότητα» που προωθεί, την αντι-μεταναστευτική πολιτική που εφαρμόζει, την ατζέντα δημόσιας τάξης και ασφάλειας που επιβάλλει. Φυλακίζει, εκτοπίζει και δολοφονεί συστηματικά μετανάστ(ρι)ες που φτάνουν στα σύνορά της, υποστυλώνοντας τον πολιτισμό των στρατοπέδων συγκέντρωσης, τον ρατσισμό, την ξενοφοβία και τη μισαλλοδοξία. Υποδαυλίζει και διαχέει τον εθνικισμό στις συνειδήσεις και στους δρόμους μέσω του λεγόμενου «μακεδονικού» και της «ελληνοτουρκικής» αντιπαράθεσης για ενεργειακά κοιτάσματα και αγωγούς. Εξαπλώνει τον μιλιταρισμό, επαναφέροντας τον ελληνικό στρατό ως διαχειριστή κοινωνικών ζητημάτων μετά από δεκαετίες. Εκτρέφει και νομιμοποιεί τις σεξιστικές διακρίσεις και τη βία απέναντι σε όποιο πρόσωπο δεν αντιστοιχίζεται στις κυρίαρχες πατριαρχικές, ετεροσεξουαλικές νόρμες και ρόλους, αθωώνοντας βιαστές και καταδικάζοντας όσες αντιστάθηκαν σε αυτούς. Επί της ουσίας, αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι ο φασισμός δεν θα «τελειώσει» από κανένα δικαστήριο, από κανέναν θεσμό αλλά θα εξαφανιστεί μονάχα όταν καταστραφεί ο κόσμος των κρατών, των αφεντικών, των θρησκειών, της πατριαρχίας.

5 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι από νεοναζιστικό τάγμα της χρυσής αυγής, ο αδιαμεσολάβητος, αντιθεσμικός, ακηδεμόνευτος αντιφασισμός συνεχίζει να εναντιώνεται στον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά και τον θρέφει. Για έναν αυτοοργανωμένο κόσμο ελευθερίας, αμοιβαιότητας, αλληλοβοήθειας και κοινοκτημοσύνης ενάντια σε κάθε διαχωρισμό, ιεραρχία και εξουσία.

ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΡΕΦΕΙΚΕΡΑΤΣΙΝΙ, Παρασκευή 14/9, 6.00μμ, Πλ. Λαού (Ταμπούρια)5 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑΑΠΟ ΝΕΟΝΑΖΙΣΤΙΚΟ ΤΑΓΜΑ ΕΦΟΔΟΥ

Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου – Δραπετσώνας

Αυτοοργανωμένος χώρος αλληλεγγύης και ρήξης, ΡΕΣΑΛΤΟ

[το κείμενο σε pdf]

Πλατεία Λαού, 09.2018

Αναδημοσίευση από το blog http://anarxiko-resalto.blogspot.com/

Οι λευκές νύχτες μάς καλούν…

Για άλλη μια χρονιά η «λευκή νύχτα» μάς καλεί «να ζήσουμε την πόλη μας»… Για τους διοργανωτές της, τους έμπορους και τις δημοτικές αρχές, το να ζεις την πόλη σου σημαίνει να περιφέρεσαι και να συνωστίζεσαι μπροστά σε βιτρίνες και σκηνές φτηνών (αλλά καλοπληρωμένων από τα δημοτικά τέλη) καλλιτεχνών.

Το κέντρο της πόλης μετατρέπεται σε μια Ειδική Ζώνη: ένας χώρος κατακλυσμένος από εμπορεύματα και τραπεζοκαθίσματα, για θολωμένο καταναλωτισμό, με ξεθεωμένους εμποροϋπάλληλους. Μια πραγματικότητα αποξένωσης, με διάσπαρτες ατομικότητες που επικοινωνούν μονάχα μέσα από τα προϊόντα και τις «εμπειρίες» που αγοράζουν και καταναλώνουν.

Μια Ειδική Ζώνη για τους εργαζόμενους στα καταστήματα και ένας μικρός παράδεισος για τα αφεντικά: μην ξεχνάμε ότι για να βγει η Λευκή Νύχτα και οι υπέρδιπλες εισπράξεις, θα πρέπει να «βγει η παναγία» σε εργαζόμενες/ους, που θα εξαναγκαστούν σε μαύρα νυχτοκάματα. Θα πρέπει να γίνουν για μια ακόμη φορά λάστιχο για τις επιδιώξεις και τα κέρδη των αφεντικών.

…φόρεσε το κενό σου βλέμμα και έλα  να «ζήσεις την πόλη σου»

Να μην ανεχτούμε τον μαύρο σαρκασμό των γιορτών του εμπορίου και της κατανάλωσης, την επιβολή της επιτηδευμένης ευτυχίας, της μαζικής πανηγυρτζίδικης κουλτούρας, την παράδοση των πλατειών, των πάρκων, των γειτονιών μας στο εμπόρευμα και το χρήμα. Και πιο πέρα, να μην πάρουμε ως εργαζόμενες/οι τον ρόλο του αναλώσιμου (γιατί η επιχείρηση έχει ζόρια!), να μην συνδέσουμε την τύχη μας με τις ορέξεις των αφεντικών που επιβάλλουν εργασιακές συνθήκες γαλέρας.

Οι δημόσιοι χώροι μπορούν να είναι εκείνο το πεδίο που θα συναντιόμαστε εμείς, οι επιθυμίες μας και οι αντιστάσεις μας. Να χτίσουμε σχέσεις μοιράσματος, χαριστικότητας, αλληλεγγύης.

Να σαμποτάρουμε τις γιορτές της κατανάλωσης

Λευτεριά στους πεζοδρόμους και τις πλατείες

Ενάντια σε έναν κόσμο αποχαύνωσης, πλήξης και υποταγής

Κυριακή 24/6/2018 στις 21:00 στην κεντρική πλατεία Ιλίου (πλατεία Γεννηματά):

Προβολή: “Defend the block” (ντοκιμαντέρ για τους αγώνες στις πόλεις ενάντια στον “εξευγενισμό” – gentrification)

Σάββατο 30/6/2018 στις 18:00 στην κεντρική πλατεία Ιλίου (πλατεία Γεννηματά):

Συγκέντρωση ενάντια στη λευκή νύχτα

Θερσίτης, χώρος ραδιουργίας και ανατροπής

Νέστορος & Ευαγγελιστρίας, Ίλιον

(Σε περίπτωση κακοκαιρίας, η  προβολή “Defend the block” (ντοκιμαντέρ για τους αγώνες στις πόλεις ενάντια στον “εξευγενισμό” – gentrification) στην κεντρική πλατεία Ιλίου (πλατεία Γεννηματά) στις 9 μ.μ., θα πραγματοποιηθεί στον χώρο του Θερσίτη (Νέστορος & Ευαγγελιστρίας, Ίλιον).

Αναδημοσίευση από το site https://thersitis.espiv.net/

Την τελευταία επταετία μια πλειάδα κρατών έχει αναμειχθεί άμεσα ή έμμεσα στον πόλεμο που διεξάγεται στο συριακό έδαφος. Κράτη τα οποία έσπευσαν να εκμεταλλευτούν τις από τα κάτω κοινωνικές δυναμικές που ξέσπασαν το 2011(«αραβική άνοιξη») προς ίδιον όφελος, εκφυλίζοντας τις προοπτικές που αναδύθηκαν σε έναν ολοκληρωτικό εμφύλιο πόλεμο κατά τη διάρκεια του οποίου έχουν λάβει χώρα μία σειρά από συγκρούσεις που ξεπερνάνε το απλοϊκό δίπολο καθεστωτικών-αντικαθεστωτικών. Η ανάδυση του Ισλαμικού Κράτους, η στρατιωτική εμπλοκή της Τουρκίας, ο εσωτερικός εμφύλιος στο στρατόπεδο των αντικαθετωτικών (σύγκρουση ομάδων που εκφράζουν τα αντιμαχόμενα συμφέροντα Κατάρ, Σαουδικής Αραβίας, Τουρκίας), η πολεμική εμπλοκή των Άσαντ, Η.Π.Α., Γαλλίας, Αγγλίας, Ρωσίας, Χεσμπολάχ, Ιράν υπό το μανδύα της αντιτρομοκρατικής ρητορείας είναι κάποιες από τις πτυχές των ενδοεξουσιαστικών συγκρούσεων και παιχνιδιών που εξελίσσονται στη Συρία γεννώντας εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και εκατομμύρια εκτοπισμένους. Ο πόλεμος συνεχίζεται και στο ευρωπαϊκό έδαφος με το ελληνικό κράτος, μέλος εξουσιαστικών και υπερκρατικών μηχανισμών (βλ. ΝΑΤΟ), να λειτουργεί ως δεσμοφύλακας και διαχειριστής των μεταναστευτικών ροών.
Ως αναρχικές/οί δεν θα μπορούσαμε να μείνουμε σε μια ψυχροπολεμική ανάλυση πατροπαράδοτου αντιαμερικανισμού, μιας στείρας αντιιμπεριαλιστικής λογικής και μιας προσπάθειας επιλογής του «μικρότερου κακού» που αλληθωρίζει στα εγκλήματα του ρωσικού στρατοπέδου και του Άσαντ. Είμαστε με τούς εξεγερμένους και τις εξεγερμένες της περιοχής που προσπάθησαν να αποτινάξουν το δικτατορικό καθεστώς, που αυτοοργάνωσαν την ζωή τους υπό καθεστώς πολέμου και ενώ προσπάθησαν να κάνουν το ίδιο με την άμυνα τους, εγκολπώθηκαν και ηγεμονεύτηκαν από πολεμικές μηχανές που εξυπηρετούν ξένα προς την επανάσταση συμφέροντα. Με αυτές κι αυτούς που πλήρωσαν και πληρώνουν βαριά το τίμημα να πάνε κόντρα στους δυνάστες τους, κόντρα στο σκοταδισμό του ISIS και άλλων φονταμενταλιστικών ομάδων, κόντρα στις δολοφονικές κρατικές μηχανές και τους καπιταλιστικούς κολοσσούς που λυμαίνονται την περιοχή.
Η αλληλεγγύη μας στα εκατομμύρια των εκτοπισμένων που βιώνουν τα καταστροφικά αποτελέσματα αυτού του πολέμου, είναι η δημιουργία κοινών αγώνων, ξεπερνώντας διαχωρισμούς έθνους, κράτους, φύλου, θρησκείας και φυλής καθώς και η στοχοποίηση της συνθήκης που τροφοδοτεί και τροφοδοτείται από αυτές τις σφαγές και διαιωνίζει την από κοινού μας καταπίεση και εκμετάλλευση: την κρατική-καπιταλιστική δόμηση της κοινωνίας.

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ, ΚΡΑΤΗ, ΣΥΝΟΡΑ, ΕΘΝΗ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΩΝ

ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ-ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ
Σάββατο 23 Ιουνίου 2018, Προπύλαια, 7μμ

Πρωτοβουλία αναρχικών συλλογικοτήτων και ατόμων ενάντια στον πόλεμο στη Συρία και την ειρήνη των κυρίαρχων

Αναδημοσίευση από το site https://athens.indymedia.org/

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΛΕΣΜΑ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΑΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΦΕΤΕΡΙΑΣ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΤΡΙΤΣΗ

Την Τετάρτη 20 Ιουνίου στις 12:00 στα γραφεία του φορέα διαχείρισης του πάρκου τρίτση πρόκειται να πραγματοποιηθεί η δημοπράτηση της μεγάλης καφετέριας (263 τ.μ.) και του περιβάλλοντος χώρου (700 τ.μ.) που βρίσκεται κεντρικά του πάρκου (σιντριβάνι) με διάρκεια εκμίσθωσης 9 έτη. Πρόκειται για την επαναπροκήρυξη της δημοπρασίας αφού κατά την πρώτη δεν υπήρξαν προσφορές. Στην πρώτη προσπάθεια δημιουργίας μιας ακόμη καφετέριας βρεθήκαμε στα γραφεία του φορέα με σκοπό το μπλοκάρισμα-ακύρωση της διαδικασίας, με τη στήριξη συντρόφων-ισσών από διάφορες περιοχές της Αθήνας. Και επιθυμία μας είναι να ξαναβρισκόμαστε εκεί για όσο καιρό χρειάζεται με σκοπό να μπλοκάρουμε τα σχέδιά τους.

Η δημιουργία μίας –για αρχή- ακόμη καφετέριας εντός του πάρκου δεν είναι μια μεμονωμένη κίνηση από την πλευρά των διαχειριστών, αλλά εντάσσεται σε ένα συνολικότερο πλαίσιο αποφάσεων που σταδιακά υλοποιούνται και δημιουργούν ένα πάρκο τεμαχισμένο στις διάφορες από τα πάνω καθορισμένες ζώνες χρήσης, πλήρως εμπορευματοποιημένο και ελεγχόμενο , καθώς και ορίζουν ως μόνη αποδεκτή ταυτότητα όσων εισέρχονται, υπάρχουν και αλληλεπιδρούν εντός του πάρκου, αυτήν του «επισκέπτη – καταναλωτή». Όλα αυτά δεν αποτελούν πρωτότυπες κινήσεις αφού αφενός βρίσκονται στα χνάρια όλων των προηγούμενων θεσμικών διαχειρίσεων, αφετέρου συμβαίνουν στο πλαίσιο μια γενικότερης κεντρικής πολιτικής γραμμής σε σχέση με την αξιοποίηση – εκμετάλλευση των δημόσιων χώρων.

Ενάντια στις επιδιώξεις αυτές, προτάσσουμε την  επανοικειοποίηση των δημόσιων χώρων και την απελευθέρωσή τους από κράτος, τοπικές αρχές και ιδιωτικό κεφάλαιο. Η συλλογική και από τα κάτω αυτοδιαχείριση του πάρκου, αντιεμπορευματικά, στη βάση της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης μέσα από αντιιεραρχικές διαδικασίες, δημιουργεί τόπους και χρόνους εδαφικοποίησης των αναγκών και επιθυμιών μας, μακριά από λογικές ανάθεσης σε θεσμικούς φορείς και ιδιώτες. Δημιουργεί εστίες αντίστασης και ανυπακοής στα κυρίαρχα αναπτυξιακά σχέδια που αποσκοπούν μόνο στο κέρδος και τη λεηλασία, αλλά και στις κάθε είδους εξουσιαστικές επιβολές που επιχειρούν να κατακλύσουν κάθε πτυχή της ζωής μας. Θα μας βρίσκουν μπροστά τους ενάντια στα συνολικά σχέδιά τους για το πάρκο, αλλά και σε κάθε επιμέρους απόφαση που λεηλατεί κομμάτια του.

Να οργανώσουμε συλλογικά τις αντιστάσεις μας ενάντια στις πολιτικές που απειλούν το πάρκο.

Να εμποδίσουμε την επέκταση της εμπορευματοποίησής του.

Φορείς- Δήμοι- Επιχειρηματίες, κάτω τα χέρια από το πάρκο τρίτση.

Συγκέντρωση στα γραφεία του Φορέα Διαχείρισης του πάρκου τρίτση

Τετάρτη 20/6, στις 12.00 το μεσημέρι (είσοδος από Σπ. Μουστακλή)