Category: συγκέντρωση

Η αφίσα σε μορφή pdf

 

Από τις γιορτές της δημοκρατίας

Οι εκλογές της 7^ης Ιουλίου ξαναζωντανεύουν εκείνο το γελοίο φάντασμα που εμφανίζεται μια φορά στα 4 χρόνια, τον «κυρίαρχο λαό». Τα  ψευτοδιλήμματα δίνουν και παίρνουν. Από την μια τα αριστερά προσχήματα «ευαισθησίας», οι ξεφτιλισμένες επιδοματικές πολιτικές και τα «φιλεργατικά» ξεροκόμματα, και από την άλλη, η «επάρατος» δεξιά με τα -χωρίς προσχήματα- κηρύγματα πυγμής, ασφάλειας, επενδύσεων και παραγωγικότητας. Δεν πρόκειται για δύο κόσμους που συγκρούονται, αλλά για δύο διαφορετικές όψεις των ίδιων κυριαρχικών πολιτικών: της εκμετάλλευσης και υποτίμησης μεγάλων κοινωνικών κομματιών (ντόπιων και μεταναστών), της διεύρυνσης  των κοινωνικών διαχωρισμών… Τα κόμματα θέτουν ως απαίτηση της εποχής το σύνθημα  «επιστροφή στην ανάπτυξη = επιστροφή στην κανονικότητα». Ανάπτυξη και κανονικότητα σημαίνει επιταχυμένη λεηλασία εργασιακών σχέσεων, τόπων και περιβάλλοντος. Σημαίνει απόλυτη αορατότητα για ένα τεράστιο κοινωνικό κομμάτι ντόπιων και μεταναστών-τριων που διαβιούν στα όρια της απόλυτης ή σχετικής εξαθλίωσης.

ως τις γιορτές των δημάρχων και των εμπόρων

Η «λευκή νύχτα» που διοργανώνει για άλλη μια χρονιά ο δήμος Ιλίου στις 29 Ιούνη, μια βδομάδα πριν από τις εθνικές εκλογές, είναι άλλη μια θλιβερή γιορτή κατανάλωσης, άρτου και θεάματος και «ανεμελιάς». Είναι η γιορτή που απαιτεί «πρόθυμους» και ξεθεωμένους εργάτες/τριες λάστιχο ως χαμογελαστούς υπηρέτες. Είναι η γιορτή που μετατρέπει το κέντρο της πόλης σε μια Ειδική Ζώνη, ένα χώρο κατακλυσμένο από εμπορεύματα και τραπεζοκαθίσματα.  Μια πραγματικότητα αποξένωσης, με διάσπαρτες ατομικότητες που επικοινωνούν μονάχα μέσα από τα προϊόντα και τις «εμπειρίες» που αγοράζουν και καταναλώνουν. Ένας φανταχτερός θεσμός που «υπόσχεται» λάμψη κατανάλωσης σε κάποιους  για να βυθίσει σε ακόμη μεγαλύτερο σκοτάδι όσες/ους βιώνουν τον πολιτισμό της εξαθλίωσης και της καταπίεσης.

Να επιτεθούμε στην κανονικότητα του ΗΣΥΧΙΑ-ΤΑΞΗ-ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ

Δεν συμμετέχουμε στην δημοκρατική εκλογο-πανήγυρη των «εθνικών εκλογών» και στην καταναλωτική εμπορο-πανήγυρη της «λευκής νύχτας». Δεν πειθόμαστε από τα διλήμματα που μας θέτουν τα κόμματα και τα αφεντικά μας. Δεν δεχόμαστε την ψευδεπίγραφη ευδαιμονία των εμπορευμάτων και των διασκεδαστών. Οι γιορτές αυτές είναι ένας σαρκασμός στο πρόσωπο όλων εμάς, που βιώνουμε με τους ωμότερους τρόπους την ολομέτωπη επίθεση των αφεντικών πάνω μας. Το στοίχημα για όλες εμάς, τις καταπιεσμένες/ους αυτού του κόσμου, πάντα παραμένει το ίδιο: ή θα συνεχίσουμε να ζωγραφίζουμε τα ερείπιά μας με φανταχτερά χρώματα ή θα αρνηθούμε μια και καλή τις «απαιτήσεις της εποχής».

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ & ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Παρασκευή 28 Ιουνίου / 7 μ.μ. / Πλατεία Δασκάλας (Πάριδος & Ευαγγελιστρίας) – Ίλιον

Αναδημοσίευση από το site https://thersitis.espiv.net/

Continue reading “Τρίτη 25/6, 9:30 π.μ, Συγκέντρωση αλληλεγγύης σε διωκόμενους συντρόφους (Ευελπίδων)”

Περισσότεροι/ες από 500 διαδηλωτές/τριες πορευτήκαμε από κοινού το πρωί του Σαββάτου 20/4 στην Αθήνα ενάντια στον εθνικισμό, τον μιλιταρισμό, τον φασισμό, τον πόλεμο και την ειρήνη των κυρίαρχων. Η συγκέντρωση είχε καλεστεί στο Μοναστηράκι και διήρκησε μιάμιση ώρα με μικροφωνική, διάβασμα αποσπασμάτων από προκηρύξεις και μοίρασμα κειμένων ενώ η διαδήλωση κινήθηκε με παλμό, συνθήματα, σπρέι, τρικάκια και μοίρασμα κείμενων μέσω της οδού Αθηνάς στην Ομόνοια και μέσω της Γ’ Σεπτεμβρίου στην πλατεία Βικτωρίας, όπου και ολοκληρώθηκε.

Είχαν προηγηθεί αφισοκολλήσεις, μοιράσματα κείμενων και αναρτήσεις πανό σε πολλές περιοχές της Αθήνας και του Πειραιά και 2 προπαγανδιστικές μοτοπορείες, η μία σε γειτονιές του κέντρου της Αθήνας (https://athens.indymedia.org/post/1597231/) και η δεύτερη σε συνοικίες της δυτικής Αθήνας και του Πειραιά (https://athens.indymedia.org/post/1597284/).

Αναρχικές συλλογικότητες, στέκια, καταλήψεις, συντρόφισσες, σύντροφοι

---

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ

διασυλλογικό κείμενο σε pdf

Η συμφωνία των Πρεσπών, η ενίσχυση των περιφερειακών συμμαχιών του ελληνικού κράτους με τα κράτη του Ισραήλ και της Αιγύπτου, η προσπάθεια ισχυροποίησής του μέσα στο ΝΑΤΟ και η εντατικότερη στρατιωτικοποίηση για τις ΑΟΖ σε Κύπρο και Αιγαίο επαναφέρουν την εθνική στρατηγική για μια «Ελλάδα ηγέτιδα δύναμη στα Βαλκάνια».

Η εθνική ενότητα, ως απαραίτητη προϋπόθεση και δομικό συστατικό του κράτους και των κυριαρχικών επιλογών, που προωθείται εξίσου από κάθε κρατικό διαχειριστή, αριστερό ή δεξιό, σημαίνει να συντάσσονται οι εκμεταλλευόμενες/οι με τους εκμεταλλευτές τους και οι καταπιεσμένες/οι με τους καταπιεστές τους. Σημαίνει εντατικοποίηση της μισθωτής σκλαβιάς και της τρομοκρατίας της ανεργίας, σημαίνει έλεγχο και καταστολή όλων αυτών που το κράτος ορίζει ως περιττές/ους.

Η επανεμφάνιση του στρατού στις δυτικές μητροπόλεις, η στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας, ο μιλιταρισμός ως κοινωνική μορφή οργάνωσης, οι χιλιάδες νεκροί, εκτοπισμένοι και έγκλειστοι μετανάστες και μετανάστριες μας θυμίζουν ότι η «ειρήνη» των κυρίαρχων είναι η συνέχεια του πολέμου τους με άλλα μέσα. Ταυτόχρονα, η εμφάνιση «εξωτερικών εχθρών» και η απειλή ενός πολέμου, χρησιμοποιούνται για την τρομοκράτηση της κοινωνίας, τη συσπείρωση και την σύνταξή τους γύρω από το κράτος.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΕΞΑΡΣΗ

Τα θλιβερά γαλανόλευκα καρναβάλια και το συνονθύλευμα εθνικιστών-πατριωτών που διαδήλωσαν για το όνομα της Μακεδονίας, τα σχολεία στα οποία πραγματοποιήθηκαν καταλήψεις με εθνικιστικό περιεχόμενο, τα φασιστικά πογκρόμ στην Κόνιτσα και στα Βίλια και η ρατσιστική στάση γονιών σε σχολεία της Σάμου αποτελούν εκφάνσεις της εθνικιστικής έξαρσης της περιόδου. Είτε αριστερός, είτε δεξιός, ο πατριωτισμός στρώνει το έδαφος στον κοινωνικό εκφασισμό και στην αιματοβαμμένη εθνική ενότητα, αποτελώντας έτσι κομμάτια της κυρίαρχης εθνικής αφήγησης που έχει επιβληθεί: του έθνους-κράτους ως μοναδικής δυνατότητας κοινωνικής οργάνωσης.

ΚΑΝΕΝΑ ΕΘΝΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ, ΚΑΝΕΝΑ ΟΝΟΜΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ

Για τις καταπιεσμένες/ους και τους εκμεταλλευόμενους/ες αυτού του κόσμου δεν αποτελεί λύση η εθνική συστράτευση ούτε η επιλογή κάποιου επίδοξου «εθνοσωτήρα» δεξιού ή αριστερού. Δεν αποτελεί λύση η ανάθεση και η συμμετοχή σε εκλογικές διαδικασίες και ψευτοδιλήμματα. Μοναδική διέξοδο αποτελεί ο αγώνας μέσα από οριζόντιες, αντιιεραρχικές, αυτοοργανωμένες διαδικασίες για συνολική καταστροφή του κόσμου της εξουσίας, της εκμετάλλευσης, της υποταγής: του κράτους, του καπιταλισμού, της πατριαρχίας.

ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΑΦΕΝΤΙΚΑ, ΦΑΣΙΣΤΕΣ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

Πορεία Σάββατο 20 Απριλίου, Μοναστηράκι, 12μμ
Αναρχικές συλλογικότητες, στέκια, καταλήψεις, συντρόφισσες, σύντροφοι

 

Ο,ΤΙ ΠΟΛΕΜΗΣΑΜΕ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Τα χρόνια του κρατικού σχεδίου πριμοδότησης των νεοναζιστικών ταγμάτων εφόδου και των δολοφονικών τους επιθέσεων κατά μεταναστ(ρι)ών και αγωνιζόμενων ανθρώπων, σταθήκαμε συλλογικά και ανυποχώρητα, μαζί με πολλούς άλλους και άλλες, απέναντι στο πλέον απεχθές πρόσωπο της εξουσίας. Ήταν τα χρόνια της αντιεξέγερσης μετά τον Δεκέμβρη του 2008, της επιβολής κατάστασης έκτακτης ανάγκης για την εφαρμογή των προγραμμάτων κοινωνικής/ταξικής λεηλασίας, της «μηδενικής ανοχής», της περιβόητης «θεωρίας των άκρων». Βρεθήκαμε στο πλάι των μεταναστ(ρι)ών και των αγώνων τους, ενάντια στους πλαστούς διαχωρισμούς, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και την απαξίωση της ζωής τους. Διαδηλώσαμε ξανά και ξανά, οργισμένοι και οργισμένες, και αντιμετωπίσαμε την κρατική καταστολή. Δεν ξεγελαστήκαμε από τον θεσμικό «αντιφασισμό».

Στις 18 Σεπτέμβρη 2014 στο Κερατσίνι, ένα χρόνο μετά τη δολοφονία Φύσσα από τάγμα εφόδου της Χ.Α., το μπλοκ των αυτό-οργανωμένων σχημάτων που υπογράφουμε αυτή την αφίσα, δέχτηκε το κύριο βάρος της αστυνομικής βαρβαρότητας. Χημικά, ξύλο, τραυματισμοί και εξήντα τέσσερις συλλήψεις διαδηλωτών και διαδηλωτριών, ακολουθούμενες από την κλασική αστυνομο-δικαστική πρακτική απόδοσης «φασόν» κατηγοριών.

Ανάμεσα στους συλληφθέντες ήταν και ο σύντροφος Νίκος Α. Στη δική του περίπτωση, μπάτσοι και εισαγγελείς – εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι κατάφεραν η σύλληψη αυτή να γίνει ξεχωριστά από τις υπόλοιπες – εξάντλησαν τη «φαντασία» τους, κατηγορώντας τον για ρίψη μολότοφ, σε ένα σημείο της περιοχής που ποτέ δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Ο σύντροφος Νίκος Α. -σε αντίθεση με τους υπόλοιπους εξήντα έναν συλληφθέντες που αθωώθηκαν στις 24/1/19- καταδικάστηκε πρωτόδικα σε έξι χρόνια φυλάκισης. Αστυνομικές, εισαγγελικές και δικαστικές αρχές έφεραν σε πέρας αυτή την καταδίκη, εκτελώντας ουσιαστικά μια προγραφή.

Μια προγραφή εναντίον του συντρόφου μας, των όσων υπερασπίζεται και υπερασπιζόμαστε, εναντίον του διαρκούς αναχώματος που επιχειρούσαμε να ορθώσουμε στην επέλαση της συμμορίας Χ.Α. στις συνοικίες του Πειραιά και της δυτικής Αθήνας και όχι μόνο. Ο σύντροφος Νίκος Α. ήταν και είναι εκεί. Μαζί στις διαδηλώσεις και τις παρεμβάσεις, μαζί στις αφισοκολλήσεις και τα μοιράσματα, κόντρα στους φασίστες και τους κρατικούς προστάτες τους.

Ο αντιφασίστας Νίκος Α. χρεώνεται το πείσμα όλων μας να παραμένουμε δυναμικά στο δρόμο και να υπερασπιζόμαστε τις επιλογές μας. Στο πρόσωπό του δικάζονται όλες εκείνες οι στιγμές που ήμασταν στο δρόμο, όλες εκείνες οι φορές που υπερασπιζόμασταν τις γειτονιές μας απέναντι στους φασίστες. Όλες εκείνες οι πολιτικές επιλογές που διαχρονικά και από κοινού κάναμε για να σταθούμε ενάντια σε όσους μας θεωρούν αναλώσιμους και αναλώσιμες.

Ο σύντροφος Νίκος Α. είναι ένας από εμάς! Και δεν θα τον αφήσουμε μόνο του!

ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΑ ΝΙΚΟΥ Α. από τις κατηγορίες που αντιμετωπίζει

Συγκέντρωση στα δικαστήρια Πειραιά (Φίλωνος & Σκουζέ), Παρασκευή 5/4, 9:00 πμ

που δικάζεται σε 2ο βαθμό για τη συμμετοχή του στην αντιφασιστική διαδήλωση στις 18/9/2014,

έναν χρόνο μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από νεοναζιστικό τάγμα της χρυσής αυγής