Category: πορεία

Την Πέμπτη 15 Ιούλη πραγματοποιήθηκε πορεία αλληλεγγύης σε μετανάστ(ρι)ες και ενάντια στις εξώσεις και την αστυνομοκρατία στις γειτονιές του Ιλίου, με αφορμή την έξωση σε οικογένεια μεταναστών από τη Συρία (μητέρα, πατέρας, βρέφος) μετά από εντολή της ΜΚΟ “ΝΟΣΤΟΣ”, από σπίτι όπου διέμεναν στο Ίλιον. Η πορεία, στην οποία καλούσε και η κατάληψη Αγρός, ήταν συνέχεια της παρέμβασης που έγινε την προηγούμενη ημέρα στα γραφεία της “ΝΟΣΤΟΣ” στα Εξάρχεια, επιχειρώντας να δώσει ένα μήνυμα σε μπάτσους και ΜΚΟ ότι η αλληλεγγύη ανοίγει περάσματα και ότι τέτοιες επιλογές από πλευράς τους δεν θα μένουν αναπάντητες.

Το κείμενο του Αγρού που μοιραζόταν στην πορεία, σε pdf

Τη Δευτέρα 12/7 πραγματοποιήθηκε έξωση σε οικογένεια μεταναστών από τη Συρία (μητέρα, πατέρας, βρέφος) μετά από εντολή της ΜΚΟ «ΝΟΣΤΟΣ», από σπίτι όπου διέμεναν στο Ίλιον. Η έξωση πραγματοποιήθηκε με βίαιους όρους, μιας και η μητέρα αρνούνταν να βγει από το σπίτι, ενώ αλληλέγγυος κόσμος βρισκόταν ήδη απέξω. Οι αστυνομικές δυνάμεις του Α.Τ. Ιλίου, σπεύδοντας να συνδράμουν στο «ανθρωπιστικό» έργο της ΜΚΟ, φόρεσαν χειροπέδες στον πατέρα και πήραν το βρέφος στο περιπολικό για να εκβιάσουν την έξοδο της μητέρας. Στη συνέχεια τους μετέφεραν στο Α.Τ. Ιλίου, όπου τέθηκαν υπό κράτηση. Αλληλέγγυες/οι συγκεντρώθηκαν άμεσα έξω απ’ το τμήμα, ζητώντας πληροφορίες για την κράτησή τους, καθώς και την άμεση απελευθέρωσή τους, όταν δέχτηκαν αστυνομική επίθεση, με την πρόφαση ότι μια συντρόφισσα τούς τραβούσε βίντεο. Ακολούθησε συμπλοκή στην προσπάθεια των αλληλέγγυων να μην την προσαγάγουν, κατά την οποία συνελήφθη -εκτός από εκείνη- και ένας σύντροφος μετανάστης.

Μετά την επίθεση των μπάτσων, οι αλληλέγγυες/οι που βρίσκονταν καθ’ όλη τη διάρκεια του μεσημεριού στην πλατεία του Αγ. Φανουρίου (πλησίον του τμήματος), κάλεσαν εκεί σε συγκέντρωση αλληλεγγύης με τους/ις προσαχθέντες/είσες, καθώς και μικροφωνική αντιπληροφόρησης των κατοίκων και περαστικών της περιοχής, σε μια προσπάθεια να καταυγαστούν, αφ’ ενός, η αστυνομική βία και, αφ’ ετέρου, οι πρακτικές των ΜΚΟ. Από την αρχή της συγκέντρωσης παρατάχθηκαν ματ και κλούβα δίπλα στο αστυνομικό τμήμα.

Η οικογένεια των προσφύγων παρέμεινε στο Α.Τ. Ιλίου μέχρι το απόγευμα, οπότε και αφέθηκε ελεύθερη μετά από παρέμβαση δικηγόρου, με τις κατηγορίες της απείθειας και της παραβίασης δικαστικής εντολής. Ο σύντροφος και η συντρόφισσα, αφού μεταφέρθηκαν στο Α.Τ. Ζεφυρίου, αφέθηκαν επίσης ελεύθερα, αργά το απόγευμα, για να τους αποδοθούν κατηγορίες σε δεύτερο χρόνο.

Η έξωση των μεταναστ(ρι)ών και προσφύγων/ισσών αποτελεί συνέχεια της απόφασης του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής για τον σταδιακό τερματισμό της στέγασης και της οικονομικής υποστήριξης όσων από αυτούς/ές έχουν λάβει θετική απάντηση στο αίτημα ασύλου. Το κράτος, έχοντας αναγάγει τα τελευταία χρόνια τις ΜΚΟ και τις δυνάμεις καταστολής (στρατό, αστυνομία) σε πυλώνα της κρατικής διαχείρισης του μεταναστευτικού ζητήματος, έρχεται τώρα να τους αναθέσει νέα «καθήκοντα». Οι εκβιαστικές μέθοδοι των ΜΚΟ περιλαμβάνουν από συνεχή τηλεφωνήματα στους/ις μετανάστ(ρι)ες και επισκέψεις ανθρώπων των ΜΚΟ στα σπίτια -σε μια αναβαθμισμένη πρακτική ψυχολογικής βίας-, μέχρι κόψιμο του ρεύματος, του νερού, της θέρμανσης ή αλλαγή κλειδαριάς. Συχνά στρέφουν τους νέους δικαιούχους των διαμερισμάτων ενάντια στους «παλιούς», υποθάλποντας κανιβαλιστικές τάσεις.

Δεν μας εκπλήσσει ο ρόλος των ΜΚΟ, που εμπορευματοποιούν την αλληλεγγύη πουλώντας ελπίδα και φιλανθρωπία, κερδοσκοπώντας εις βάρος ξεριζωμένων ανθρώπων, όντας το μακρύ χέρι της επιβολής και της εκμετάλλευσης από το κράτος και το κεφάλαιο. Και βέβαια δεν μας εκπλήσσει καθόλου ο συνώνυμος με την κτηνωδία κατασταλτικός ρόλος των μπάτσων, κι ακόμα περισσότερο του συγκεκριμένου τμήματος, που μετράει στο βιογραφικό του ξυλοδαρμούς, ακόμα και δολοφονίες μεταναστών, όπως αυτή του Λεωνίδα Καλτσά το 2007 στα κρατητήρια, τον οποίο μετά από πολύωρα βασανιστήρια εξώθησαν σε “αυτοκτονία”.

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΞΩΣΕΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΠΑΤΣΩΝ ΚΑΙ ΜΚΟ

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ

ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ, ΚΡΑΤΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΟΥ ΓΕΝΝΟΥΝ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

*αναδημοσίευση από indymedia

Σήμερα, Τετάρτη 14/7 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στα γραφεία της ΜΚΟ ΝΟΣΤΟΣ ενάντια στις εξώσεις των μεταναστών/τριων.

Ανοίχτηκε πανό, πετάχτηκαν τρικάκια και γράφτηκαν συνθήματα. Οι διαχειριστές της ΜΚΟ κλειδώθηκαν μέσα και δεν δέχθηκαν την παρέμβασή μας.

Κείμενο-κάλεσμα για την αυριανή πορεία

Στις 12/7, το πρωί της δευτέρας έγινε βίαια έξωση οικογένειας μεταναστών (μητέρα, πατέρα και βρέφους κάτω του 1 χρόνου) από διαμέρισμά της ΜΚΟ Νόστος στο Ίλιον. Οι μπάτσοι ενώ είχαν τον πατέρα με χειροπέδες, πήραν το βρέφος για να αναγκάσουν και τη μητέρα να βγει από το σπίτι που ακόμα αντιστεκόταν. Μετά την έξωση η οικογένεια μεταφέρθηκε στο ΑΤ Ιλίου.

Άμεσα αλληλέγγυοι/ες συγκεντρώθηκαν μπροστά από το ΑΤ ζητώντας να μάθουν τι έγινε με την οικογένεια, γιατί υπήρξε αυτή η βίαια διαχείρηση και να απαιτήσουν να αφεθούν ελεύθεροι.

Ακολούθησε έντονος διαπληκτισμός με τους μπάτσους μπροστά από την είσοδο του ΑΤ και ένας μπάτσος εστίασε σε μια γυναίκα με την πρόφαση ότι έβγαζε βίντεο. Οι μπάτσοι επιτέθηκαν στο πλήθος για να συλλάβουν την γυναίκα με κατηγορία την καταγραφή προσωπικών δεδομένων. Παρόλο που οι αλληλέγγυοι βάλανε τα σώματά τους μπροστά για να σταματήσουν την αρπαγή της γυναίκας, οι μπάτσοι κλιμάκωσαν τη βία ρίχνοντας ένα έναν από τα άτομα κάτω.

Οι μπάτσοι αφού αρπάξανε τη γυναίκα, στράφηκαν σε αλληλέγγυο μετανάστη, τον τράβηξαν ρίχνωντάς τον στο πάτωμα, και τον έσυραν χωρίς τα παπούτσια μέσα στο ΑΤ, όπου εκεί συνέχισαν τους τραμπουκισμούς τους.

Μετά από άμεση κινητοποιήση κατοίκων της περιοχής, τοπικών συλλογικοτήτων και άλλων αγωνιστών/-τριων, οι μπάτσοι με γοργούς ρυθμούς άφησαν τόσο την οικογένεια όσο και τα αλληλέγγυα άτομα, παρόλαυτα οι κατηγορίες θα αποδοθούν σε δεύτερο χρόνο. Η κοινωνική αλληλεγγύη φρόντισε προσωρινά για την στέγαση της οικογένειας.

Τόσο η κρατική καταστολή όσο και η αντι-μεταναστευτική πολιτική πρέπει να μας βρουν απεναντί τους.

Μετά από συνέλευση που έγινε στην πλατεία του Αγίου Φανούριου αποφασίστηκε

1) Συγκέντρωση στα γραφεία της ΜΚΟ ΝΟΣΤΟΣ στα Εξάρχεια 12:00 την Τετάρτη 14/7.

2) 15/7, 19:30, στην πλατεία Ιλίου, ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΕΞΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ/-ΤΡΙΩΝ

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΞΩΣΕΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ/ΤΡΙΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΠΑΤΣΩΝ ΚΑΙ ΜΚΟ

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ ΤΩΝ ΜΠΑΤΣΩΝ, ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ

Έκτακτη συνέλευση πλατείας Αγίου Φανούριου.

Το Σάββατο 5/12 συντρόφισσες και σύντροφοι πορευτήκαμε στην γειτονιά της ανάκασας στους αγίους αναργύρους, με κατάληξη την βιολογική λαϊκή στην είσοδο του πάρκου τρίτση, επί της λεωφόρου δημοκρατίας. Συνθήματα, τρικάκια, πανό και κείμενα διατάραξαν την επιβαλλόμενη σιωπή και τις απαγορεύσεις. Από το φαινομενικά μακρινό Δεκέμβρη του 2008 έως σήμερα ο σπόρος της εξέγερσης συνεχίζει να σπάει τις κανονικότητες μεταδίδοντας τον ιό της ανυπακοής

Να μην αφήσουμε τον δρόμο να γίνει το βασίλειο του φόβου.
Να συναντηθούμε ξανά εκεί έξω κόντρα σε κράτος, φασίστες, μπάτσους, αφεντικά και κάθε λογής «ειδικούς».

Το κείμενο που μοιράστηκε σε μορφή pdf

Η κανονικότητα είναι να «εμβολιάζεσαι» με φόβο. Να περιφράσσεσαι με απαγορεύσεις. Να συνωστίζεσαι από κανόνες. Και αν αρνηθείς την ασφυξία, να ισοπεδώνεσαι από την αστυνομία.

Γι’ αυτό και δεν πρέπει να διεκδικούμε καμιά «επιστροφή» σε καμιά κανονικότητα. Η κανονικότητα είναι για τα αφεντικά, τους ένστολους, τους παπάδες, τους φασίστες και τους -τόσο οικείους πλέον στην καθημερινότητά μας- κρατικούς επιστήμονες. Είναι για την καταναλωτική φρενίτιδα της Ερμού, τη φρίκη των κέντρων εκτοπισμού μεταναστ(ρι)ών και των φυλακών, για τις συνθήκες γαλέρας στους χώρους εργασίας…

Με αφορμή την εμφάνιση ενός νέου ιού, του κορωνοϊού, που έχει γίνει το μοναδικό φίλτρο της καθημερινής μας επιβίωσης, όλα αυτά που ανέκαθεν συνιστούσαν την κανονικότητα συμπυκνώθηκαν, οξύνθηκαν και κυρίως νομιμοποιήθηκαν ως μόνιμοι όροι ζωής (όποιος νομίζει πως η «νέα» κανονικότητα έχει ημερομηνία λήξης αυταπατάται). Ο καθημερινός έλεγχος, οι απαγορεύσεις, η «ελευθερία» κυκλοφορίας υπό όρους και με «βεβαιώσεις»,  η φιγούρα του μπάτσου που σαν γιατρός ελέγχει την «τήρηση της δημόσιας υγείας», η φιγούρα του επιστήμονα που σαν μπάτσος ελέγχει την «τήρηση της δημόσιας ασφάλειας», τα αφεντικά που έχουν ξεσαλώσει γιατί «δεν την βγάζουν» και έχουν επιβάλει δικούς τους κανόνες στους χώρους εργασίας, οι γυναίκες οι οποίες «μένοντας ασφαλείς στο σπίτι» για να μην «κολλήσουν τον κορωνοϊό» κακοποιούνται και δολοφονούνται από τον «ιό» της έμφυλης βίας που κουβαλάνε οι πατεράδες και οι σύζυγοί τους, οι «πεταμένοι» αυτής της κοινωνίας (φτωχοί/ές, τοξικοεξαρτημένες/οι, άστεγοι/ες, μετανάστ(ρι)ες κ.α.) που όχι μόνο περιθωριοποιούνται ακόμα περισσότερο αλλά αποκτούν και νέες όψεις «κοινωνικής απειλής», τα μμε που έχουν αναλάβει ζεστά τον, έτσι κι αλλιώς, δομικό τους ρόλο στην παραπληροφόρηση και την κρατική προπαγάνδα, οι απαγορεύσεις συναθροίσεων, είναι εδώ για να μείνουν.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως μέσα σε αυτήν την περίοδο των διαδοχικών καραντίνων, πέρασαν και περνάνε τα πιο σκληρά νομοθετήματα, ανάμεσά τους και οι περιορισμοί σχετικά με την απεργία, τις συγκεντρώσεις και τις πορείες. Με τον τρόπο αυτό γίνεται μία προσπάθεια εξάλειψης βασικών, ανάμεσα στα άλλα, μέσων αγώνα και αμφισβήτησης των κυρίαρχων επιβολών, μια προσπάθεια συρρίκνωσης έως εξαφάνισης οποιασδήποτε εναντιωματικής φωνής από τον δρόμο, μια υπαγωγή των όποιων κινήσεων σε ελεγχόμενο, θεσμικό και τελικά ακίνδυνο για τους «από πάνω» πλαίσιο. Ταυτόχρονα, συνεχίζονται οι κρατικές επιθέσεις στις αυτοοργανωμένες καταλήψεις -οι οποίες πάντα βρίσκονται στο στόχαστρο- με εκκενώσεις σε όλο τον ελλαδικό χώρο. Και αυτό όχι τυχαία. Πρόκειται για εδαφικοποιημένα εγχειρήματα του κόσμου της αντεξουσίας, χώρους ανυποταξίας, όπου επιχειρούνται σχέσεις και διαδικασίες αντιιεραρχικές, αδιαμεσολάβητες, στη βάση της αλληλεγγύης.

Η κανονικότητα δεν σπάει ούτε με προσευχές, ούτε με υπομονή, ούτε με σωτήρες (με την μορφή εμβολίου). Η κανονικότητα σπάει με συναντήσεις στο δρόμο. Με ερωτήσεις που έχουν την μορφή οδοφράγματος, καμένων τραπεζών, πολυκαταστημάτων, κρατικών κτιρίων, αστυνομικών τμημάτων. Με τη μορφή ακηδεμόνευτων, οριζόντιων, αυτοοργανωμένων συνελεύσεων, κοινωνικών πειραμάτων και υποδομών αλληλεγγύης. Όπως ακριβώς συνέβη το 2008, στις 6 Δεκέμβρη, με αφορμή τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από τους μπάτσους Κορκονέα-Σαραλιώτη στα Εξάρχεια, με το ξέσπασμα μιας γενικευμένης εξέγερσης παντού στον ελλαδικό χώρο και την αρχή μιας μακράς περιόδου, που δεν κράτησε μονάχα λίγες εβδομάδες, αλλά έσπειρε τον σπόρο της σε όλους τους μετέπειτα κοινωνικούς αγώνες, στη λεγόμενη «περίοδο των αγώνων ενάντια στα μνημόνια» 2010-2014.

Σήμερα, οι πορείες και οι συγκεντρώσεις απαγορεύονται, όπως απαγορεύτηκαν και καταστάλθηκαν σκληρά στις 17 Νοέμβρη. Τα προσχήματα είναι γνωστά, και πάλι αφορούν στην περίφημη «δημόσια υγεία» (που παραδόξως δεν πλήττεται από τα στριμωξίδια σε ΜΜΜ, σουπερμάρκετ και χώρους εργασίας). Η ουσία είναι πως αυτό που πραγματικά απαγορεύεται είναι ακόμα και οι παραμικρές ρηγματώσεις στην κανονικότητα του ελέγχου και του φόβου. Και επίσης δεν είναι τυχαίο που θέλουν να ταυτίσουν κάθε μορφή αντίστασης σε αυτήν την περίοδο με τον ελληνόψυχο βόθρο κάθε είδους φασίστα ψεκασμένου.

Παντού στον πλανήτη, οργανώνεται το πλαίσιο του νέου ολοκληρωτισμού. Παντού όμως υπάρχουν ρωγμές και αντιστάσεις, σε «παλιές και νέες κανονικότητες». Από τις ΗΠΑ, όπου τους τελευταίους μήνες εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου συγκρούστηκαν με την πατροπαράδοτη κανονικότητα του ρατσισμού και την δολοφονικότητα των μπάτσων, ως τη Γαλλία, που σε όλες τις πόλεις εδώ και μέρες ξεσπούν ταραχές με αφορμή νέα κατασταλτικά νομοσχέδια αλλά και δημοσιοποιήσεις κακοποιήσεων από την αστυνομία. Από τη Χιλή και το Μεξικό ως τη Λευκορωσία, την Πολωνία και την Ινδονησία… Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλες τις ταραχές του τελευταίου διαστήματος κεντρικό ρόλο για τη γενίκευση της οργής παίρνουν τόσο οι διευρυμένες απαγορεύσεις όσο και η κρατική καταστολή. Δεν είναι τυχαίο γιατί, στην πραγματικότητα, κοινή συνισταμένη σε παγκόσμια κλίμακα είναι πως τελικά για τα πάντα (πολύ περισσότερο για την λεγόμενη πανδημία) μόνο η αστυνομία είναι το εμβόλιο.

Να βρεθούμε στους δρόμους λοιπόν, σπάζοντας τις απαγορεύσεις, τον έλεγχο και τον φόβο. Γιατί μόνο όταν πλησιάζουμε ο ένας την άλλη μπορούμε πραγματικά να μιλήσουμε για τις ανάγκες μας και να σταθούμε ο ένας δίπλα στην άλλη, μακριά από τιμωρίες, «υγιειονομικούς κανόνες», αποκλεισμούς, διαχωρισμούς. Γιατί μόνο όταν βρισκόμαστε μαζί στον δρόμο μπορούμε να ρηγματώσουμε την κανονικότητα.

Μόνο εμβόλιο η εξέγερση και η αλληλεγγύη

Ενάντια στον φόβο και τον έλεγχο

Κατάληψη Αγρός, Θερσίτης, σύντροφοι/ισσες

 

 

 

 

Το Σάββατο 7/12, η κατάληψη Αγρός σε συνδιοργάνωση με τις συλλογικότητες Θερσίτης, Σινιάλο, Πάροδος, Ρεσάλτο, Συνέλευση Κερατσινίου, Πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης, Aναρχικές/οί από τις δυτικές συνοικίες της Αθήνας και τον Πειραιά και τη στήριξη συντρόφων/ισσών πραγματοποίησε συγκέντρωση αλληλεγγύης στις καταλήψεις, στην κεντρική πλατεία του Ιλίου.

Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης, διαβαζόταν κείμενο αλληλεγγύης στις καταλήψεις και σε μετανάστ(ρι)ες, ενώ στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε πορεία στις γύρω γειτονιές του Ιλίου από 100 περίπου συντρόφισσες και συντρόφους, με αφισοκόλληση της αφίσας του Αυτοδιαχειριζόμενου κατειλημμένου εδάφους Αγρός, μοίρασμα κειμένων των τοπικών συλλογικοτήτων (Θερσίτης, κατάληψη Αγρός), τρικάκια και συνθήματα αλληλεγγύης.

Οι καταλήψεις είναι εγχειρήματα δημιουργίας, έμπρακτης αμφισβήτησης των κυρίαρχων διαχωρισμών ανάμεσά μας, είναι οι αρνήσεις μας στην ιδιοκτησία, το κράτος, το κεφάλαιο, την πατριαρχία.

Ενάντια στην κρατική καταστολή

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις και σε μετανάστ(ρι)ες