Απέναντι στη βία του “Νόμου και της Τάξης” παραμένουμε συνειδητά άνομες/οι/α

Κάτω τα ξερά σας από τις καταλήψεις και τους ελεύθερους χώρους

10-100-1000άδες καταλήψεις ενάντια σε έναν κόσμο οργανωμένης σήψης

Στις 25/8 δυνάμεις καταστολής εκκένωσαν τις καταλήψεις “Ζιζάνια” και “Στέκι Άνω – Κάτω Πατησίων”. Στις 31/8 εκκενώθηκε η κατάληψη “Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου” που στη συνέχεια ανακαταλήφθηκε, ενώ στις 4/9 βρέθηκε εκκενωμένο το στέκι της Αναρχικής κουήρ συλλογικότητας Καλιαρντά στη Νομική.

Την Κυριακή 10/9, αναρτήσαμε πανό στην κεντρική είσοδο του πάρκου τρίτση (επί της Λ. Φυλής), σε ένδειξη αλληλεγγύης με τις καταλήψεις που εκκενώθηκαν το αμέσως προηγούμενο διάστημα.

Απέναντι στη βία του Νόμου και της Τάξης, παραμένουμε συνειδητά άνομοι και άνομες

Ενάντια στην κρατική καταστολή

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις 

το κείμενο σε pdf

Περί άβατων ανομίας 

«Άλλη μία κατάληψη απελευθερώθηκε, άλλος ένας χώρος αποδόθηκε στην κοινωνία σήμερα μετά από καλά οργανωμένη επιχείρηση της ΕΛ.ΑΣ.» 

«Βάζουμε τέλος σε άβατα και αποδίδουμε υπό κατάληψη χώρους ξανά στην κοινωνία» 

«Άβατα και ανομία δεν μπορούν να έχουν σχέση με την δημοκρατία μας.»

Κάποιες από τις δηλώσεις του υπουργού προ.πο. της παρούσας νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης με ακροδεξιές αναφορές, έπειτα από τις πρόσφατες εκκενώσεις αυτοοργανωμένων καταλήψεων.

Η κυβέρνηση στοχοποιεί κατειλημμένους πολιτικούς χώρους ονοματίζοντάς τους άβατα ανομίας, επικαλούμενη άλλοτε το νομικό πλαίσιο περί ιδιοκτησίας και άλλοτε τον κίνδυνο εστίας εγκληματικής παραβατικότητας. Χώρους που οι ιδιοκτήτες τους -κράτος ή ιδιώτες- είχαν παρατημένους για χρόνια χωρίς να κόπτονται ούτε για τη χρήση τους, ούτε για τη δημόσια ή/και κοινωνική λειτουργία τους, ούτε για την επικινδυνότητά τους λόγω φθορών από την εγκατάλειψη. Τα περί «άβατων ανομίας», λοιπόν, δεν αποτελούν παρά πολιτικά προσχήματα, που με την κατάλληλη μιντιακή προβολή τους αφενός ικανοποιούν το συντηρητικό και ακροδεξιό κοινό, αφετέρου αποπροσανατολίζουν το κοινωνικό από την υιοθέτηση πρακτικών κοινωνικής ανυπακοής.

 Στην τρέχουσα προεκλογική περίοδο, με δεδομένη τη ρευστότητα των κομματικών συσπειρώσεων, των αναποφάσιστων και της αποχής, το σχέδιο στοχοποίησης και εκκένωσης καταλήψεων αποκτά και ένα επιπλέον πρόσημο, καθώς για το κυβερνών κόμμα κρίνεται ότι είναι μια πολιτικά συμφέρουσα κίνηση, η οποία δεν θα επιφέρει κανένα πολιτικό κόστος παρά μόνο πολιτική υπεραξία. Αφενός θα εμποδίσει τυχόν διαρροές ψηφοφόρων προς την άκρα δεξιά, και αφετέρου θα ενεργοποιήσει τα αντανακλαστικά ενός συντηρητικού και φοβισμένου ακροατηρίου, που αποζητά περισσότερη «τάξη και ασφάλεια».   Πέραν της πρώτης ανάγνωσης που θα ήθελε μόνο τη δεξιά πτέρυγα να επωφελείται από το εν λόγω πλάνο, κερδισμένες βγαίνουν και οι λοιπές «προοδευτικές» καθεστωτικές δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου, μιας και το ξερίζωμα των καταλήψεων θα πάψει να αποτελεί πολιτικό βραχνά για τις ίδιες. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο σύριζα εκκένωσε δεκάδες καταλήψεις όσο ήταν στη εξουσία, ενώ τη στιγμή που μιλάμε η κατάληψη Παράρτημα στην Πάτρα στοχοποιείται και από τη δημοτική αρχή του Κ. Πελετίδη, που πρόσκειται στο ΚΚΕ.

Επί της ουσίας, η πραγματική αιτία καταστολής μιας κατάληψης, σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή και υπό οποιαδήποτε πολιτική διακυβέρνηση, είναι η καταστολή και περιθωριοποίηση του σταθερά «εσωτερικού» εχθρού της κρατικής εξουσίας. Όλων εκείνων των φορέων ανατρεπτικών λογικών και πρακτικών, που προσπαθούν να διαρρήξουν τη σχέση κράτους-υπηκόου και αποτελούν παραφωνία στην κανονικότητα που καθημερινά και με κάθε τρόπο επιβάλλεται. Όλων εκείνων των κινηματικών εναντιωματικών ομάδων που δεν βασίζουν τις σχέσεις τους πάνω σε ιεραρχικούς, εξουσιαστικούς, φυλετικούς, έμφυλους και κοινωνικούς-ταξικούς διαχωρισμούς και προτάσσουν την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη και την ισότητα. Όλων εκείνων των χώρων και υποδομών που είναι το έδαφος για να ζυμωθούν και να πράξουν συλλογικά ομάδες και άτομα που έρχονται σε ρήξη με τους -άτυπους και τυπικούς-  πολιτικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς θεσμούς.

Σε σύνοψη των παραπάνω -επί της πραγματικής αιτίας- και με ιδιαίτερη ευχαρίστηση δηλώνουμε πως όντως είμαστε και θα συνεχίσουμε να είμαστε εστίες ανομίας απέναντι σε ένα καταπιεστικό σύστημα που επιτάσσει την εξαθλίωση, τους διαχωρισμούς και την εκμετάλλευση.

Όποιο και αν είναι το σχέδιο, όποια συμφέροντα και αν εξυπηρετούνται από αυτό, όποια παλαιά δαιμόνια και αν υπάρχουν που δεν ανέχονται την ύπαρξή μας και οραματίζονται τη μέρα που δεν θα ακουγόμαστε στον χώρο και στον χρόνο, εμείς απαντάμε ότι η επιλογή της κατάληψης είναι για εμάς μια ακόμα συνειδητή ανάληψη ευθύνης. Να βρούμε τη θέση μας και το έδαφος που οι σκέψεις, οι ιδέες μας θα στεγαστούν και θα δημιουργήσουν πράξεις. Πράξεις που θα συνεχίσουν να διαταράσσουν το πλασματικό αυτού του κόσμου, να δημιουργούν αντιστάσεις στην κρατική βαρβαρότητα, να αποδομούν τον κυρίαρχο λόγο, να προσπαθούν να είναι έναυσμα και ανάσα για να αλλάξει αυτός ο κόσμος.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ & ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

2ΗΜΕΡΟ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ
• Κυριακή 12/2/2023 στις 18:00 – Κατάληψη ΣΙΝΙΑΛΟ
Εκδήλωση-Συζήτηση :
Η στοχοποίηση των καταλήψεων εν μέσω διαδοχικών συστημικών
«κρίσεων».
Διερεύνηση τρόπων υπεράσπισής τους και διάχυσης του καταληψιακού
προτάγματος.
• Σάββατο 18/2/2023 στις 20:30 – Κατάληψη ΑΓΡΟΣ
LIVE LOOPING
ΘαλερόςΚ ft Κα.Sa.

Το Σάββατο 19 Νοέμβρη στις 12:00 πραγματοποιήθηκε στον σταθμό Μετρό Αιγάλεω μικροφωνική αλληλεγγύης από τις καταλήψεις Αγρός (πάρκο Τρίτση) και Σινιάλο (Αιγάλεω)  προς την κατάληψη Ντουγρού που εκκενώθηκε από τις δυνάμεις καταστολής στη Λάρισα. Η παρέμβαση είχε έναν αντανακλαστικό χαρακτήρα προς την κατασταλτική στρατηγική και θα σκοπεύουμε να ενταχθεί σε ένα ευρύτερο πλαίσιο κινήσεων αλληλεγγύης στις καταλήψεις, οι οποίες βρίσκονται διαρκώς στο στόχαστρο των κεντρικών πολιτικών διαχειριστών. Πόσο μάλλον μιας διακυβέρνησης που εξορισμού στοχοποιεί τις καταλήψεις ως ιδεολογικό αντίπαλο αφενός και αφετέρου αντλεί πολιτική υπεραξία με την καταστολή τους συσπειρώνοντας το ακροδεξιό της ακροατήριο. Και όσο θα εντείνεται η προεκλογική περίοδος, τόσο θα αυξάνεται και η συστημική επιθετικότητα προς την έμπρακτη κοινωνική ανυπακοή.

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις

Μέχρι την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στην κατάληψη Ντουγρού

 Σάββατο 19/11 στις 12:00, Μετρό Αιγάλεω

το κείμενο σε pdf

Τα ξημερώματα στις 31/10 εκκενώθηκε η κατάληψη Ντουγρού στη Λάρισα, μετά από 7 χρόνια λειτουργίας. Για δυο ολόκληρες ώρες οι μπάτσοι προσπαθούσαν να εισβάλουν στο κτίριο, ενώ σύντροφοι/ισσες που βρίσκονταν στο εσωτερικό του αντιστάθηκαν και το υπερασπίστηκαν.

«Άβατα και ανομία δεν μπορούν να έχουν σχέση με τη Δημοκρατία μας», δήλωσε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Τάκης Θεοδωρικάκος, για την εκκένωση της κατάληψης «Ντουγρού».

Κοίτα ποιοι μιλάνε και γιατί

Σύμφωνα με την εξουσία οι καταλήψεις είναι χώροι ανομίας. Σύμφωνα με τη λαϊκή θυμοσοφία, όμως, «εκείνος που νόμους ορίζει, νόμους δεν κρατεί». Και στις μέρες μας δεν υπάρχει μεγαλύτερη επιβεβαίωση αυτής της κοινοτοπίας. Κυβερνήσεις που διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα και όχι μόνο, αθωώνουν αλλά και προσπαθούν να επανατοποθετήσουν αλώβητους στην κοινωνική συνείδηση καταχραστές, βιαστές, και λοιπές κατηγορίες πολιτικών και μη αποβρασμάτων επειδή είναι «ημέτεροι», κράτος που αγκαλιάζει και θωρακίζει εγκληματίες υπαλλήλους του, ομάδες μεγάλων συμφερόντων που δολοφονούν σε εργασιακούς χώρους, κατακλέβουν το καταναλωτικό κοινό αλλά και ρημάζουν το δημόσιο κορβανά ενώ λειτουργούν ανενόχλητες. Κι όλοι αυτοί, που είναι ο ορισμός της ανομίας σύμφωνα με το δικό τους δίκαιο, βρίσκονται εξ ορισμού και στον άμβωνα επιβολής της δικαιοσύνης.

Κατηγορούν τους/τις καταληψίες για φθορά δημόσιας περιουσίας. Αυτοί που καταλύουν τη δημόσια «περιουσία» εκχωρώντας την σε ιδιωτικές εργολαβίες, αυτοί που ρημάζουν δάση, βουνά και θάλασσες, αυτοί που εγκαταλείπουν ό,τι δημόσιο δεν μπορούν να λεηλατήσουν.

Κατηγορούν τους/τις καταληψίες για διατάραξη κοινής και οικιακής ειρήνης. Αυτοί που έχουν κάνει τις πόλεις και τα προάστια αβίωτα, αυτοί που υποδαυλίζουν τον κοινωνικό κανιβαλισμό και μετατρέπουν την κοινή ειρήνη σε ανέκδοτο, αυτοί που υπερχρεώνουν τους λογαριασμούς των «νοικοκυριών», αυτοί που έχουν εξαπολύσει χιλιάδες πλειστηριασμούς ξεσπιτώνοντας τους φτωχοποιημένους και γενικεύοντας την ανασφάλεια, αυτοί που υπονομεύουν κάθε έννοια οικιακής ειρήνης.

Κατηγορούν τους/τις καταληψίες για οπλοκατοχή. Αυτοί που καταργούν κάθε έννοια «κοινωνικού συμβολαίου», στρέφουν το μονοπώλιο της κρατικής βίας ενάντια σε μια κοινωνία όπου ακόμη και το δικαίωμα να ανασάνει ελεύθερα θεωρείται οπλοκατοχή, αυτοί που θέλουν μια κοινωνία αφοπλισμένη και ανήμπορη απέναντι στις εγκληματικές τους πολιτικές.

Κατηγορούν τους/τις καταληψίες για αντίσταση κατά της αρχής. Αυτοί που ορίζουν ως αρχή τα χυδαία ένστολα υποκείμενα όταν επιτίθενται σαν λυσσασμένοι, αυτοί που ορίζουν ως αρχή τα προνόμια και τα συμφέροντα των αφεντικών αυτού του κόσμου.

Κατηγορούν τους/τις καταληψίες για απείθεια. Αυτοί που θεωρούν ως πειθώ την εφαρμογή της καταναγκαστικής τους κανονικότητας, τα αστυνομικά γκλομπ και τις χειροβομβίδες κρότου λάμψης.

Κοίτα ποιοι δεν σιωπούν και γιατί

Όλη τους η δημοκρατία είναι ένας αχταρμάς προσχημάτων. Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Έχουν αδειάσει τις λέξεις από τα αυθεντικά τους περιεχόμενα και τις έχουν γεμίσει με προσταγές. Και η σιωπή δεν σημαίνει τίποτα άλλο πέραν της υποταγής στις προσταγές. Μέσα σε έναν τέτοιο κόσμο μόνον οι πράξεις μπορούν να απελευθερώσουν τα περιεχόμενα των εννοιών, να επιτρέψουν σε ένα καινούργιο λεξιλόγιο να εκφράσει την άρνηση στις προσταγές, την καταστροφή των προσχημάτων. Και οι αυτοοργανωμένες και αυτοδιαχειριζόμενες καταλήψεις είναι ένα έδαφος όπου συγκροτούνται αυτές οι πράξεις.

Γιατί είναι πράξη από μόνη της  η απελευθέρωση ενός χώρου από την ιδιοκτητική κουλτούρα, από τη δημόσια εγκατάλειψη και την κοινωνική αχρηστία. Γιατί είναι πράξη η βάσανος της συλλογικότητας μέσα σε έναν κόσμο της περίφρακτης εξατομίκευσης. Γιατί είναι πράξη η δημιουργία πολιτικών και κοινωνικών αντιδομών, οι συνελεύσεις και οι συναποφάσεις, οι εκδηλώσεις και το μοίρασμα των κοινωνικών αγωνιών, η απελευθέρωση του δημιουργικού φαντασιακού, η αλληλεγγύη και η αλληλοστήριξη. Γιατί είναι πράξη η διατάραξη αυτού του παρηκμασμένου κόσμου, αυτής της πλασματικής ειρήνης, είναι πράξη η αντίσταση στην κρατική βαρβαρότητα, στην πειθώ μιας δολοφονικής κανονικότητας.

Ακόμη, όμως, κι αν για μερικούς δεν καταφέρνουμε να διατυπώσουμε μια πειστική πολιτική απάντηση σε αυτό το μισάνθρωπο υπάρχον, σίγουρα διατυπώνουμε σε όλους μια σαφή ερώτηση:

Πιστεύετε ότι μπορεί να αλλάξει αυτός ο κόσμος με τα ίδια τα εργαλεία που προσφέρει το κράτος του;

Σε ό,τι μας αφορά Όχι.

Αλληλεγγύη στην κατάληψη Ντουγρού και στα 8 διωκόμενα συντρόφια

10-100-1000άδες καταλήψεις, ενάντια σε έναν κόσμο οργανωμένης σήψης