Η αφίσα σε μορφή [pdf]
Στα τέλη Σεπτέμβρη, ο δήμος Ιλίου περιφράσσει με ταινία εκτάσεις του πάρκου τρίτση με ελαιόδεντρα και βάζει υπαλλήλους του σε ρόλο σεκιουριτά να τα φυλάνε, βγάζοντας παράλληλα την εξής ανακοίνωση: «Δεν επιτρέπεται η συγκομιδή των ελιών, καθώς προορίζονται για τις ευπαθείς ομάδες του κοινωνικού παντοπωλείου Ιλίου. Ευχαριστούμε για την κατανόηση.»
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι φορείς διαχείρισης του πάρκου λειτουργούν ως τσιφλικάδες του, απαγορεύοντας την ελεύθερη πρόσβαση στη συλλογή καρπών και αναθέτοντας τη συγκομιδή τους σε ιδιώτες εργολάβους ή στους -πάντα πρόθυμους!- δημοτικούς υπαλλήλους του δήμου Ιλίου. Πέρα από τα οικονομικά οφέλη που αποκομίζουν με την εμπορική εκμετάλλευση του πάρκου, η απαγόρευση αυτή είναι ένα ακόμη δείγμα του καθεστώτος που προσπαθούν να επιβάλουν: περιφράξεις, τεμαχισμός, επικράτηση των εμπορευματικών σχέσεων και διαμεσολάβηση θεσμικών φορέων (τοπικών ή κρατικών) και ιδιωτών στη σχέση μας με το δημόσιο χώρο και τα ζητήματα που συνδέονται με αυτό.
Είναι όμως η πρώτη φορά που για την απαγόρευση της ελεύθερης συγκομιδής των ελιών μπαίνουν οι χυδαίοι όροι της φιλανθρωπίας. Σε μια μόνιμη συνθήκη “έκτακτης ανάγκης”, όπου μεγάλα κοινωνικά κομμάτια βιώνουν καθημερινά την έντονη φτωχοποίηση, ο ανθρωπισμός γίνεται το καλύτερο εργαλείο διαχείρισης της φτώχειας και διατήρησής της. Εκκλησία, μ.κ.ο., φιλάνθρωπα ιδρύματα εκατομμυριούχων, κρατικά επιδόματα-ψίχουλα σε φτωχούς, αναλαμβάνουν να διαχειριστούν αυτές τις όλο και διογκούμενες ομάδες ανθρώπων. Εκείνοι που συμβάλλουν στη δημιουργία της φτώχειας, εκείνοι αναλαμβάνουν και να τη διαχειριστούν…
Την Κυριακή 23/10 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στο πάρκο τρίτση από την κατάληψη Αγρός, ενάντια στη διαχείριση του πάρκου από θεσμικούς φορείς και ιδιώτες. Μαζί με αλληλέγγυες/ους κατεβάσαμε τις ταινίες που απαγόρευαν την πρόσβαση στους ελαιώνες, καλώντας ταυτόχρονα σε συλλογικό μάζεμα των ελιών, κάνοντας σαφές σε όλους ότι το πάρκο δεν είναι τσιφλίκι κανενός δήμου ή φορέα διαχείρισης.
Tην επόμενη κιόλας μέρα, ο δήμος προχώρησε εσπευσμένα σε συγκομιδή των περισσότερων -άγουρων ακόμα- ελιών, κάνοντας «ηλίου φαεινότερη» την εκδικητική του διάθεση απέναντι στην παρέμβασή μας και την προσπάθειά του να μπλοκάρει την καλεσμένη συλλογική δράση μας.
Ενάντια στη διαχείριση και τον έλεγχο του πάρκου και των καρπών του από θεσμικούς φορείς και ιδιώτες
Ο Αγρός, το αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος στο πάρκο τρίτση, καλεί κάθε χρόνο όσους/ες επισκέπτονται το πάρκο σε συλλογικές παρεμβάσεις φροντίδας των δέντρων και συγκομιδής των καρπών τους. Το πάρκο παραμένει ζωντανό όσο παύουμε να αναπαράγουμε την ιδιότητα του “επισκέπτη-καταναλωτή”, μη αναθέτοντας τη φροντίδα του στα χέρια των καλοθελητών δήμων, μ.κ.ο. και επιχειρηματιών. Το συλλογικό μάζεμα των καρπών αποτελεί μια ακόμη πρόταση που αφορά στο μπλοκάρισμα της κατανάλωσης αγαθών δια χρηματικού αντιτίμου. Να θυμηθούμε ξανά ότι τα δέντρα και οι καρποί είναι για όλες και όλους μας, ότι δεν χρειάζεται να πληρώνουμε προκειμένου να καλύψουμε βασικές μας ανάγκες, να διερευνήσουμε τρόπους μακριά από τους κυρίαρχους, μέσα από αυτοοργανωμένες διαδικασίες, αντιιεραρχικά και αδιαμεσολάβητα.
…ακυρώνουμε στην πράξη τις γελοίες απαγορεύσεις με τη συλλογική συγκομιδή και φροντίδα των δέντρων και την αυτοδιαχείριση της γης.
Η γη και οι καρποί της είναι για όλες και όλους
