Συλλογικό Μάζεμα Ελιών στο πάρκο τρίτση – Κυριακή 6/11 στις 10:00

(2016) Νοέμβρης
Η αφίσα σε μορφή [pdf]

Στα τέλη Σεπτέμβρη, ο δήμος Ιλίου περιφράσσει με ταινία εκτάσεις του πάρκου τρίτση με ελαιόδεντρα και βάζει υπαλλήλους του σε ρόλο σεκιουριτά να τα φυλάνε, βγάζοντας παράλληλα την εξής ανακοίνωση: «Δεν επιτρέπεται η συγκομιδή των ελιών, καθώς προορίζονται για τις ευπαθείς ομάδες του κοινωνικού παντοπωλείου Ιλίου. Ευχαριστούμε για την κατανόηση.»

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι φορείς διαχείρισης του πάρκου λειτουργούν ως τσιφλικάδες του, απαγορεύοντας την ελεύθερη πρόσβαση στη συλλογή καρπών και αναθέτοντας τη συγκομιδή τους σε ιδιώτες εργολάβους ή στους -πάντα πρόθυμους!- δημοτικούς υπαλλήλους του δήμου Ιλίου. Πέρα από τα οικονομικά οφέλη που αποκομίζουν με την εμπορική εκμετάλλευση του πάρκου, η απαγόρευση αυτή είναι ένα ακόμη δείγμα του καθεστώτος που προσπαθούν να επιβάλουν: περιφράξεις, τεμαχισμός, επικράτηση των εμπορευματικών σχέσεων και διαμεσολάβηση θεσμικών φορέων (τοπικών ή κρατικών) και ιδιωτών στη σχέση μας με το δημόσιο χώρο και τα ζητήματα που συνδέονται με αυτό.

Είναι όμως η πρώτη φορά που για την απαγόρευση της ελεύθερης συγκομιδής των ελιών μπαίνουν οι χυδαίοι όροι της φιλανθρωπίας. Σε μια μόνιμη συνθήκη “έκτακτης ανάγκης”, όπου μεγάλα κοινωνικά κομμάτια βιώνουν καθημερινά την έντονη φτωχοποίηση, ο ανθρωπισμός γίνεται το καλύτερο εργαλείο διαχείρισης της φτώχειας και διατήρησής της. Εκκλησία, μ.κ.ο., φιλάνθρωπα ιδρύματα εκατομμυριούχων, κρατικά επιδόματα-ψίχουλα σε φτωχούς, αναλαμβάνουν να διαχειριστούν αυτές τις όλο και διογκούμενες ομάδες ανθρώπων. Εκείνοι που συμβάλλουν στη δημιουργία της φτώχειας, εκείνοι αναλαμβάνουν και να τη διαχειριστούν…

Την Κυριακή 23/10 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στο πάρκο τρίτση από την κατάληψη Αγρός, ενάντια στη διαχείριση του πάρκου από θεσμικούς φορείς και ιδιώτες. Μαζί με αλληλέγγυες/ους κατεβάσαμε τις ταινίες που απαγόρευαν την πρόσβαση στους ελαιώνες, καλώντας ταυτόχρονα σε συλλογικό μάζεμα των ελιών, κάνοντας σαφές σε όλους ότι το πάρκο δεν είναι τσιφλίκι κανενός δήμου ή φορέα διαχείρισης.

Tην επόμενη κιόλας μέρα, ο δήμος προχώρησε εσπευσμένα σε συγκομιδή των περισσότερων -άγουρων ακόμα- ελιών, κάνοντας «ηλίου φαεινότερη» την εκδικητική του διάθεση απέναντι στην παρέμβασή μας και την προσπάθειά του να μπλοκάρει την καλεσμένη συλλογική δράση μας.

Ενάντια στη διαχείριση και τον έλεγχο του πάρκου και των καρπών του από θεσμικούς φορείς και ιδιώτες

Ο Αγρός, το αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος στο πάρκο τρίτση, καλεί κάθε χρόνο όσους/ες επισκέπτονται το πάρκο σε συλλογικές παρεμβάσεις φροντίδας των δέντρων και συγκομιδής των καρπών τους. Το πάρκο παραμένει ζωντανό όσο παύουμε να αναπαράγουμε την ιδιότητα του “επισκέπτη-καταναλωτή”, μη αναθέτοντας τη φροντίδα του στα χέρια των καλοθελητών δήμων, μ.κ.ο. και επιχειρηματιών. Το συλλογικό μάζεμα των καρπών αποτελεί μια ακόμη πρόταση που αφορά στο μπλοκάρισμα της κατανάλωσης αγαθών δια χρηματικού αντιτίμου. Να θυμηθούμε ξανά ότι τα δέντρα και οι καρποί είναι για όλες και όλους μας, ότι δεν χρειάζεται να πληρώνουμε προκειμένου να καλύψουμε βασικές μας ανάγκες, να διερευνήσουμε τρόπους μακριά από τους κυρίαρχους, μέσα από αυτοοργανωμένες διαδικασίες, αντιιεραρχικά και αδιαμεσολάβητα.

…ακυρώνουμε στην πράξη τις γελοίες απαγορεύσεις με τη συλλογική συγκομιδή και φροντίδα των δέντρων και την αυτοδιαχείριση της γης.

 

Η γη και οι καρποί της είναι για όλες και όλους

 

Σεπτέμβρης στον Αγρό

(2016) Σεπτέμβριος
Η αφίσα σε μορφή [pdf]

Τρίτη 13/9, 6.00 μ.μ

Χειμερινό σπορείο
(στην κατάληψη Αγρός)
Προετοιμάζουμε το σπορείο, φυτεύουμε τους χειμωνιάτικους σπόρους.

Κυριακή 25/9, 4.00 μ.μ

Συλλογική vegan κουζίνα
(στους ευκάλυπτους, κεντρικά του πάρκου τρίτση)
Η πρόσβαση στην κουζίνα είναι ανοιχτή για όλες και όλους.
Συναντιόμαστε χωρίς τη μεσολάβηση του χρήματος, επικοινωνούμε, τρώμε και φροντίζουμε συλλογικά τον χώρο.

*σε περίπτωση βροχής η κουζίνα θα γίνει στο χώρο της κατάληψης

Παρασκευή 30/9, 9.00μ.μ

Μουσική βραδιά
(στην κατάληψη Αγρός)
Φέρνουμε και μοιραζόμαστε ποτά, μουσική και διάθεση για επικοινωνία.
Στήνουμε τις δικές μας γιορτές μακριά από τα κυρίαρχα πρότυπα, σε ένα ελεύθερο πάρκο για όλους/ες.

 

 

Δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι/ες τόπους συνάντησης, επικοινωνίας, σύμπραξης και αλληλεγγύης.
Οικειοποιούμαστε τους ελεύθερους χώρους και βρισκόμαστε σ΄αυτούς
μακριά από τη μαζική κουλτούρα της κατανάλωσης και της διασκέδασης.

πρόσβαση:
Λεωφορεία
1) Β12 από αφετηρία Μάρνης ή από σταθμό αττικής, στάση: 6η Χασιάς
2) 711 σταθμό αττικής, στάση 6η Χασιάς
3) Α10, Β10 από σταθμό Λαρίσης, στάση 1η Πολυκατοικιών, είσοδος από Λ. Δημοκρατίας.
Προαστιακός
1) στάση Πύργος Βασιλίσσης, είσοδος απο Λ. Δημοκρατίας

 

Τα στρατόπεδα “φιλοξενίας” είναι η βαρβαρότητα που προελαύνει (διασυλλογική αφίσα)

(2016) διασυλλογική αφίσα

Τα στρατόπεδα “φιλοξενίας” είναι η βαρβαρότητα που προελαύνει

Από τους φράχτες…

Έως τώρα, το ελληνικό κράτος έχει στρατιωτικοποιήσει περαιτέρω τα εξωτερικά σύνορά του (με την παρουσία της Frontex και του ΝΑΤΟ και τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας) με αφορμή την “προσφυγική κρίση”. Ταυτόχρονα, έχει αναγάγει τη διαχείριση ενός κοινωνικού ζητήματος σε μια ακόμα παράμετρο της στρατιωτικής στρατηγικής του. Έχει εκκενώσει καταυλισμούς, με πρόσφατα παραδείγματα τις επιχειρήσεις στην Ειδομένη και στην πύλη Ε1 του λιμανιού του Πειραιά. Επομένως, είναι ακριβώς υπ’ αυτές τις συνθήκες που γίνεται η “υποδοχή” των “περισσευούμενων” και των “μη αρεστών” προσφύγων/μεταναστών: σε κέντρα εκτοπισμού υπό το καθεστώς ενός γενικευμένου στρατωνισμού.

…και τις “πολιτισμένες υποδομές”…

Οι “οργανωμένοι χώροι φιλοξενίας”, όμως, δεν αποτελούν παρά έναν ευφημισμό των παλιών στρατοπέδων. Ο τρόπος με τον οποίο έχουν στηθεί (και στήνονται) αυτά τα στρατόπεδα «φιλοξενίας» είναι τέτοιος ώστε να μπορούν ανά πάσα στιγμή να μετατραπούν σε κλειστά κέντρα, σε μεγάλες φυλακές. Είναι χωροθετημένα με τέτοιο τρόπο ώστε να μην διασαλευτεί η κανονικότητα του εθνικού κορμού: στις παρυφές πόλεων ή στη μέση του πουθενά (Σχιστό, Σκαραμαγκάς και τα δεκάδες άλλα στρατόπεδα που στήθηκαν στη Βόρεια Ελλάδα) με σκοπό να “χαϊδευτεί” το τέρας του κοινωνικού μισανθρωπισμού και του ρατσισμού. Η ίδια η πολεοδομική απομόνωση και η “αορατότητα” μετατρέπει τους μετανάστες σε ένα εύκολα διαχειρίσιμο κομμάτι της κρατικής καταστολής. Στο περιθώριο του «δημόσιου βίου» και με τον διαρκή εκβιασμό της εξάρτησης των διαδικασιών ασύλου από την παραμονή τους στα στρατόπεδα.

…ως το “ανθρώπινο πρόσωπο” των δεσμοφυλάκων

Ταυτόχρονα, οι διάφορες ΜΚΟ έχουν φροντίσει να αποτελέσουν έναν εξίσου μισητό φράχτη: κάθε απόπειρα αδιαμεσολάβητης αλληλεγγύης, κάθε απόπειρα διάρρηξης της απομόνωσης και δημιουργία ζωντανών σχέσεων ντόπιων και μεταναστών περικυκλώνεται από “ευαίσθητους” φορείς που αναλαμβάνουν τη “φιλάνθρωπη” δράση: συσσίτια και απαξίωση. Οι ΜΚΟ, ως έκφραση του διευρυμένου κράτους της περίφημης «κοινωνίας των πολιτών», παίζουν σημαντικό ρόλο στην αφομοίωση κινηματικών πρακτικών και αποτελούν οργανικό συμπλήρωμα του στρατωνισμού στη διαχείριση των προσφύγων/μεταναστών ως το ανθρώπινο πρόσωπό του.

Μέσα σε αυτή την κατάσταση η αυτονόητη οργή για τις συνθήκες διαβίωσης εξυπηρετεί να εκτονώνεται προς τα μέσα, με “εθνοτικές” ή “φυλετικές” συγκρούσεις, για να μην εκδηλωθεί ενάντια στις συνθήκες γενικευμένης ομηρίας. Γιατί αυτός είναι ο φόβος κάθε εξουσίας. Και αυτόν οφείλουμε να γιγαντώσουμε.

Η ΟΡΓΗ ΤΩΝ “ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΩΝ” ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ/ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ-ΤΡΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΟΡΓΗΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ/ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΦΡΑΧΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΝΟΙΓΕΙ ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

κατάληψη Αγρός (πάρκο Τρίτση – Ίλιον)
Θερσίτης (Ίλιον)
Antifascist Action (Περιστέρι)
κατάληψη Παπουτσάδικο (Χαϊδάρι)
κατάληψη Σινιάλο (Αιγάλεω)
Μπλόκο στην εξουσία (Νίκαια)
Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου
Ρεσάλτο (Κερατσίνι)

Ιούλης στην κατάληψη Αγρός

(2016) Ιουλης 35-50 Η αφίσα σε μορφή [pdf]

Στον αντίποδα ενός πολιτισμού όπου συντηρούνται και ενισχύονται κάθε είδους πλαστοί διαχωρισμοί (φυλετικοί, έμφυλοι, ταξικοί, εθνικοί, ηλικιακοί, σωματικής κατάστασης), ενός πολιτισμού που μας θέλει να βρισκόμαστε ο ένας δίπλα στην άλλη μόνο ως καταναλωτικά «ζόμπι»,  δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι/ες ιδανικούς τόπους συνάντησης και σύμπραξης, πραγματικής επικοινωνίας και αλληλεγγύης. Οικειοποιούμαστε τους ελεύθερους χώρους και βρισκόμαστε σ’αυτούς μακριά από τη μαζική κουλτούρα της κατανάλωσης & της διασκέδασης.

Κυριακή 10/7
7μμ (στους ευκάλυπτους ανοιχτά του πάρκου)
Συλλογική κουζίνα
Η πρόσβαση στην κουζίνα είναι ανοιχτή για όλες και όλους.
Επικοινωνούμε, τρώμε, πίνουμε, φροντίζουμε συλλογικά τον χωρο.

Πέμπτη 14/7
9μμ (στην κατάληψη)
Προβολή ταινίας “Mustang” (2015) 97΄
Μέσα σε ένα συντηρητικό, πατριαρχικό περιβάλλον
της Β. Τουρκίας πέντε αδερφές διεκδικούν ανάσες
ελευθερίας ενάντια στην ασφυξία της πατριαρχίας
και των έμφυλων επιβολών.

Παρασκευές 15/7 και 22/7
9μμ (στην κατάληψη)
Μουσική βραδιά
Φέρνουμε και μοιραζόμαστε ποτά, μουσική και
διάθεση για επικοινωνία. Στήνουμε τις δικές μας
γιορτές μακριά από τα κυρίαρχα πρότυπα,
σε ένα ελεύθερο πάρκο για όλους/ες.

Πέμπτη 21/7
9μμ (στην κατάληψη)
Προβολή ντοκιμαντέρ “Libertarias” (1996) 125΄
80 χρόνια από την Ισπανική επανάσταση.

7 χρόνια κατάληψη Αγρός – Σάββατο 28/5 Συναυλία

(2016) Μάϊος (2χρωμια) version2Η αφίσα σε μορφή [pdf]

Σάββατο 28/5, 9.00 μ.μ
(κεντρικά του πάρκου τρίτση)

Συναυλία
Ζωή Τάχα
Πυράκανθος
Δυστοπία

7 χρόνια κατάληψη Αγρός
Συλλογικοποιούμε τις αντιστάσεις μας ενάντια στις περιφράξεις, την ιδιοκτησία και τις εμπορευματικές σχέσεις. Δημιουργούμε τις δικές μας δομές στη βάση της αυτοοργάνωσης, της αλληλεγγύης, της ισότητας και της ελευθερίας. Στήνουμε τις δικές μας γιορτές, μακριά από τις διαθλασμένες από το θέαμα σχέσεις, με ελεύθερη πρόσβαση σε όλους και όλες.

Προχωράμε συλλογικά, στο δρόμο της ρήξης και της εξέγερσης.
Μέχρι την κατάργηση κάθε μορφής εξουσίας.