ΠΟΡΕΙΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 4ης ΦΛΕΒΑΡΗ 12.00 Μοναστηράκι

Δύο χρόνια τώρα ζούμε μια πρωτόγνωρη για την επιθετικότητά της πραγματικότητα. Μια ανελέητη συμπίεση των από κάτω, με καθημερινές απολύσεις, εκ περιτροπής εργασία (και προσεχώς κατάργηση 13ου και 14ου μισθού) στον ιδιωτικό τομέα, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, εφεδρείες και δραματικές περικοπές μισθών στον δημόσιο τομέα, με μειώσεις στις συντάξεις, συρρίκνωση των όποιων προνοιακών υπηρεσιών, χαράτσια και νέα χαράτσια πάνω στα παλιά… Με τις ουρές στον ΟΑΕΔ να επιμηκύνονται και τους νεόπτωχους να πληθαίνουν απελπιστικά μέρα με τη μέρα… Πώς να περιγράψει κανείς αυτό που συμβαίνει σε λίγες γραμμές; Το αδιάκοπο σφυροκόπημα από νέα «μέτρα», έχει σοκάρει ακόμα και τους πιο ψύχραιμους.  Η καπιταλιστική βαρβαρότητα ανασυντάσσεται και πιέζει τους από κάτω ακόμα πιο κάτω. Ζούμε, όπως μας υπενθυμίζουν συνέχεια, σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης, υπό το πρόσχημα της «εθνικής σωτηρίας» κι άλλων τέτοιων ευφάνταστων. Και για να νομιμοποιηθεί το μακελειό, το λόγο παίρνουν οι γνωστοί χειραγωγικοί μηχανισμοί, τα κάθε λογής media, που αναμεταδίδουν τα «πολεμικά ανακοινωθέντα» ως αναπόδραστη πραγματικότητα, που έχουν αναλάβει σχεδόν εργολαβία τη δραματοποίηση της κτηνωδίας, ενσταλάζοντας χειρουργικά τη μεμψιμοιρία και την παθητικότητα. Και φυσικά, για να μπορεί να διεξάγεται απαρέγκλιτα αυτός ο πόλεμος των από πάνω προς όλους εμάς, επιστρατεύεται ένας ολόκληρος στρατός κατοχής: οι αστυνομικές δυνάμεις, σε καιρό που η ανεργία διογκώνεται, αυξάνονται για να περιφρουρήσουν τον κοινωνικό αναβρασμό, για να απομονώσουν τους διασαλευτές της κοινωνικής ειρήνης. Αδειάζουν τόνους χημικά, λυσσομανάνε πάνω στα σώματα των διαδηλωτών. Το δόγμα μηδενικής ανοχής γίνεται το νέο ευαγγέλιο, για τη σύνθλιψη της κοινωνικής οργής.
Πριν λίγους μήνες είχαμε και το διορισμό πρωθυπουργού-εκπρόσωπου του τραπεζιτικού κεφαλαίου και συγκυβέρνηση, που κανονίστηκε μέσα από ενδοσυστημικές διαδικασίες, ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ. Μια εύγλωττη συνύπαρξη αστικών και εθνικιστικών κομμάτων. Κι όλο αυτό, για να γίνει η περαιτέρω βρωμοδουλειά –να περάσουν το νέο πακέτο μνημονιακών αντικοινωνικών μέτρων, χωρίς πολλές πολλές κοινωνικές αντιστάσεις, και να προκηρύξουν εκλογές αργότερα για να πνίξουν την κοινωνική οργή μέσα από ψευδαισθήσεις για δημοκρατικά φούμαρα. Ταυτόχρονα, κάθε λογής αριστεροί τρίβουν τα χέρια τους και περιμένουν εναγωνίως να εισπράξουν την κοινωνική δυσφορία μεταφρασμένη σε «κόκκινες» ψήφους.
Απέναντι στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει, να μη μείνουμε αδρανείς και μόνοι. Να αντιτάξουμε τους ακηδεμόνευτους συλλογικούς αγώνες, τις ανοιχτές συνελεύσεις, την κοινωνική αντι-βία, τα εγχειρήματα που λειτουργούν με πυξίδα τα προτάγματα της αυτοοργάνωσης, αντιιεραρχικά, αντιεμπορευματικά, αδιαμεσολάβητα. Να μπλοκάρουμε τα σχέδια της κυριαρχίας με κινήσεις αντίθετης φοράς. Να κινήσουμε για τα πάντα, εδώ και τώρα.
Κανένας και καμία μόνοι στην κρίση, κανένας και καμία μόνοι ποτέ και πουθενά.
ΠΟΡΕΙΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 4ης ΦΛΕΒΑΡΗ
12.00 Μοναστηράκι


Γιατί η γη και οι καρποί της είναι για όλες και όλους μας…

Στις 20 και 27 Νοέμβρη, για δύο συνεχόμενες Κυριακές πραγματοποιήσαμε στο πάρκο τρίτση δραστηριότητες που έχουν να κάνουν με τη γη, την καλλιέργεια, τα δέντρα και τη φροντίδα τους. Την πρώτη Κυριακή, φυτεύοντας τα χειμερινά κηπευτικά στο χωράφι στον ευρύτερο χώρο της κατάληψης του Αγρού –με το τέλος των εργασιών φάγαμε και ήπιαμε όλοι κι όλες μαζί- και τη δεύτερη μαζεύοντας τις ελιές αριστερά της πάνω εισόδου του πάρκου από Φυλής, φροντίζοντας ταυτόχρονα και για το κλάδεμά τους. Ο καιρός καλός και η διάθεση του κόσμου ακόμα καλύτερη. Συνεπείς λοιπόν στο ραντεβού μας κι αυτή τη χρονιά, προτάσσουμε μέσα από τέτοιες συνευρέσεις τη συλλογική οικειοποίηση της γης, τη ρήξη με εκείνους που την εμπορεύονται, τη δράση μέσα από διαδικασίες ανττιιεραρχικές, αυτοοργανωμένες, χωρίς ειδικούς, κομματικούς, χρηματοδότες, αλλά και μακριά από τις κυρίαρχες οικολογικές ρητορείες που κάνουν τελικά πιο εύκολη τη λεηλασία των λιγοστών πια δημόσιων χώρων.

Αλλά και πιο πέρα, βλέπουμε αυτές τις κινήσεις και κάπως αλλιώς. Στην περίοδο που διανύουμε, με τη φτώχεια να κατακλύζει όλο και περισσότερους ανάμεσά μας, προτείνουμε την αυτοδιαχείριση της γης ως μια από τις απαντήσεις που μπορούμε να δώσουμε ενάντια στα σχέδια των «από πάνω». Να μην αφήσουμε τη μιζέρια, τη μοναξιά, την εξατομίκευση και το κέρδος να μας πνίξουν. Να επιδωθούμε σε συλλογικές χειρονομίες μοιράσματος και χαρίσματος. Το να καλλιεργήσουμε συλλογικά τη γη, να συλλέξουμε τους καρπούς από τα δέντρα, φροντίζοντάς τα ταυτόχρονα, το να μοιραστούμε και να χαρίσουμε τους καρπούς είναι ταυτόχρονα και κινήσεις να σταθούμε ο ένας δίπλα στην άλλη. Τώρα και πάντα.


*Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε στη συγκομιδή των ελιών

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΓΡΟ
Ας μοιραστούμε τη χαρά της επαφής με τη γη, 
αλλά και τη χαρά της ανυπακοής 
στη διαμεσολάβηση και τις απαγορεύσεις  
του κάθε φορέα, της κάθε εξουσίας. 
Να εναντιωθούμε έμπρακτα στην 
εμπορευματοποίηση του πάρκου. 
Να σταθούμε απέναντι στη λεηλασία 
των λιγοστών πια δημόσιων χώρων.

την Κυριακή 20 Νοέμβρη στις 11π.μ.
 στον χώρο του Αγρού
 
Φυτεύουμε τα χειμερινά κηπευτικά.
Σε μια προσπάθεια να διαφυλάξουμε τις
παραδοσιακές ποικιλίες, καλλιεργούμε τη
γη μακριά από βιομηχανοποιημένα πρότυπα,
μακριά από λογικές κέρδους και ειδικούς.
Καλλιεργούμε τη γη με τα ίδια μας τα χέρια,
φροντίζουμε όλοι μαζί το χωράφι και
μοιραζόμαστε τη σοδειά.
Θα ακολουθήσει συλλογική κουζίνα
και
την Κυριακή 27 Νοέμβρη στις 11π.μ.
στην 2η είσοδο του πάρκου
από λεωφόρο Χασιάς (6η στάση)
Μαζεύουμε και κλαδεύουμε συλλογικά τις ελιές στο
πάρκο. Στην περίοδο που διανύουμε, με τη φτώχεια
να κατακλύζει όλο και περισσότερους ανάμεσά μας,
το να συλλέξουμε τους καρπούς από τα δέντρα,
φροντίζοντάς τα ταυτόχρονα, είναι επιβεβλημένη
ανάγκη που χρειάζεται να ξεπεράσει τις όποιες αναστολές. 
Μοιραζόμαστε τους καρπούς που συλλέγουμε. 
Στεκόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο.