Κάλεσμα από την πλατεία Ταξίμ

8-9 Ιουνίου Κάλεσμα για Δράσεις Αλληλεγγύης με το OccupyGezi

Κάλεσμα προς όλες τις πόλεις του κόσμου! Αυτό το Σαββατοκύριακο βγείτε και ανακτήσετε τους δημόσιους χώρους σας για να δείξετε την αλληλεγγύη σας προς το OccupyGezi και το κύμα διαδηλώσεων που επεκτάθηκε σε ολόκληρη την Τουρκία!

Αυτό που ξεκίνησε σαν μια μικρή κατάληψη για την προστασία του πάρκου Γκέζι της Κωνσταντινούπολης ξέσπασε μέσα σε λίγες ημέρες σε μαζικές διαδηλώσεις που επεκτάθηκαν σαν φωτιά σε ολόκληρη την Τουρκία. Ένα από τα κύρια εναύσματα ήταν η ακραία χρήση βίας από τις αστυνομικές δυνάμεις. Όπως το Πάρκο Γκέζι αποκρυστάλλωσε τον αγώνα μας για τον συνεχώς συρρικνούμενο δημόσιο χώρο ο οποίος καταλαμβάνεται από τον νεοφιλελεύθερο αυταρχισμό, έτσι και τα χημικά της αστυνομίας με τα οποία πότισαν την Κωνσταντινούπολη μετουσίωσαν σε κυριολεξία την ανάγκη για καθαρό αέρα και ζωτικό χώρο. Εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων βγήκαν στους δρόμους στηρίζοντας την κατάληψη του Πάρκου Γκέζι παρά την συσκότιση που προσπάθησαν να επιβάλλουν τα ΜΜΕ.

Πλέον δεν έχουμε ανακτήσει μόνον το Πάρκο Γκέζι αλλά και την Πλατεία Ταξίμ, την καρδιά του δημόσιου χώρου της Τουρκίας, το μέρος όπου η έκφραση μαζικής δυσαρέσκειας έχει επανειλημμένως απαγορευτεί στην σύντομη ιστορία του Τουρκικού κράτους. Καθώς η Ταξίμ και το Γκέζι πλημμυρίζουν από χιλιάδες κόσμου κάθε βράδυ που έρχονται να γιορτάσουν όλοι μαζί την αλληλεγγύη, την νίκη και την δύναμή μας, η αντίστασή μας συνεχίζεται σε άλλα μέρη στην Κωνσταντινούπολη και σε ολόκληρη την Τουρκία. Ένα είναι βέβαιο: Τίποτε πλέον δεν θα είναι το ίδιο.

Δείξτε την αλληλεγγύη σας και την υποστήριξή σας το Σαββατοκύριακο 8 και 9 Ιουνίου. Ανακαταλάβετε την Ταχρίρ, το Σύνταγμα, την Σολ, το Ζουκόττι, τους δρόμους σας, τις πλατείες και τα πάρκα σας. Πιστέψτε μας, σας ανήκουν.

[Aναδημοσίευση από το αθηναϊκό indymedia]

Συλλογική κουζίνα αλληλεγγύης Κυριακή 2/6, από τις 15:00 στον Αγρό

Σε πείσμα των καιρών και ενάντια σε κάθε μορφή ελεημοσύνης, από όπου κι αν προέρχεται (εκκλησία, δήμοι, φιλανθρωπικά ιδρύματα, μκο, φασίστες), συνεχίζουμε να βρισκόμαστε, να μοιραζόμαστε  και  να συν-τροφιάζουμε, χωρίς διαχωρισμούς ανάμεσά μας, χωρίς ειδικούς, χωρίς χρήματα μεταξύ μας, ως ίσο προς ίση.

Κυριακή 26 Μαΐου στις 6.30 μ.μ./ 4η μέρα εκδηλώσεων για τα 4 χρόνια της κατάληψης Αγρού/ Περιήγηση στο πάρκο τρίτση

Μετά τη χθεσινή, πανέμορφη βραδιά που ξεκίνησε με προβολή βίντεο για τα τέσσερα χρόνια δράσης του εγχειρήματος του Αγρού και συνέχισε με μουσική από κρητικές λύρες, με τη συμμετοχή πάρα πολύ κόσμου, μέχρι πρωίας, βρισκόμαστε στην 4η μέρα εκδηλώσεων για τα 4 χρόνια της κατάληψης Αγρού. Στις 6.30 μ.μ. καλούμε σε περιήγηση στο πάρκο τρίτση. Μια βόλτα με στάσεις σε διάφορα σημεία του πάρκου, σε περιοχές του που ως συλλογικότητα έχουμε παρέμβει ενάντια στο καθεστώς εμπορευματοποίησης, περίφραξης και τσιμεντοποίησής του, αλλά και σε κάποια μαγευτικά σημεία του πάρκου που αγαπάμε, που φροντίζουμε και μας φροντίζει. Μια ιστορική διαδρομή στο παρελθόν και στο παρόν του.

Παρασκευή 24/5 στις 7.00 μ.μ, 2η μέρα εκδηλώσεων για τα 4 χρόνια του Αγρού/ Εκδήλωση- συζήτηση για τις αντιδομές

Πραγματοποιήθηκε χθες η πρώτη από τις εκδηλώσεις για τα 4 χρόνια γενεθλίων της κατάληψης του Αγρού παρουσία πολύ κόσμου. Μαζί με τη συλλογικότητα “Σαλίγκαρος” ολοκληρώσαμε την κατασκευή ξυλόφουρνου με φυσικά υλικά καθώς επίσης παρουσιάστηκε η τεχνική χτισίματος με την μέθοδο cob.
Σήμερα, 2η μέρα των εκδηλώσεων της κατάληψης, θα πραγματοποιηθεί συζήτηση με θέμα τις αντιδομές καθώς και παρουσίαση εγχειρημάτων αντιδομών. 
Με τις αντιδομές ή συλλογικές δομές επανοικειοποίησης των χώρων και των χρόνων μετασχηματίζουμε την καθημερινότητα και τις σχέσεις μας. Δημιουργούμε τον κόσμο που θέλουμε εδώ και τώρα σε άρρηκτη σχέση με τον αγώνα ενάντια στον κόσμο της εξουσίας, των ανισοτήτων, της εκμετάλλευσης και της λεηλασίας.
Σε μια περίοδο που σύσσωμος ο θεσμικός συρφετός (δήμοι, μη κυβερνητικές οργανώσεις, εκκλησία, ΣΚΑΙ, κόμματα και φασίστες) διεκδικούν το ρόλο του φιλεύσπλαχνου διαχειριστή της φτώχειας, που η ελεημοσύνη βαφτίζεται αλληλεγγύη, που ο καθένας και η καθεμία καλείται να συνεισφέρει στον “συνάνθρωπο”, διατηρώντας πολύ βολικά στάση αδράνειας για ό,τι βάρβαρο συμβαίνει γύρω μας, τώρα, περισσότερο από ποτέ χρειάζεται να προτάξουμε τις δικές μας υποδομές (κοινωνικά ιατρεία, μαθήματα αυτομόρφωσης, συλλογικές κουζίνες αλληλεγγύης, καλλιέργεια της γης…) με τα δικά τους χαρακτηριστικά, αυτά της οριζοντιότητας, της αμοιβαιότητας, του χαρίσματος ως ίσο προς ίσο. Και να επικοινωνήσουμε τις εμπειρίες μας, τις ανησυχίες μας, τα όρια που ενδεχομένως συναντάμε.

Να διερευνήσουμε τρόπους προχωρήματος…