Author: agros

Αντιεκλογική-αντιφασιστική παρέμβαση πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 29/3/2014 το πρωί στην περιοχή του Καματερού. Περίπου 50 αντιφασίστες/αντιεξουσιαστές/αναρχικοί από το Καματερό και τις γύρω περιοχές βρέθηκαν για περίπου δύο ώρες σε σημεία του Καματερού όπου λειτουργεί η αγορά όπως σουπερ-μάρκετ, καφενεία και η τοπική λαϊκή αγορά. Κατά τη διάρκεια των επί μέρους δράσεων μοιράστηκε αντιεκλογικό-αντιφασιστικό κείμενο, αναρτήθηκαν πανό που ανέγραφαν “Ενάντια σε κράτος, φασίστες και αφεντικά, ενάντια στις εκλογικές αυταπάτες, αντίσταση-αλληλεγγύη-αυτοοργάνωση”, πετάχτηκαν φλάιερ και αναγράφηκαν συνθήματα. Ήταν η αρχή μιας καμπάνιας στις περιοχές του Καματερού, της Πετρούπολης, του Ιλίου και των Αγίων Αναργύρων ενάντια στο κράτος, το φασισμό και τις εκλογές. Συνεχίζουμε συλλογικά και αυτοοργανωμένα, για γειτονίες αλληλεγγύης και ελευθερίας, για γειτονιές συνύπαρξης και αλληλοκατανόησης, κόντρα στην απελπισία, την ηττοπάθεια, τη ματαιότητα, τη μιζέρια, τον κανιβαλισμό, τον φασισμό.

Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης:

 ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΥΤΙΑ ΣΤΟΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ…

Βρισκόμαστε σε μία περίοδο γενικευμένης βαρβαρότητας. Και αυτό το γνωρίζουμε καλά στις γειτονιές μας. Βιώνουμε την ανάδυση ενός σύγχρονου ολοκληρωτισμού, με τα σημάδια του να διαγράφονται έντονα σε όλο και περισσότερες κοινωνικές ομάδες, σε ακόμη πιο πλατιά κοινωνικά στρώματα, σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας. Δεν είναι μόνο οι ουρές στους ΟΑΕΔ. Είναι ακόμα χειρότερα, όταν σταθείς «τυχερός» και βρεις δουλειά στα σύγχρονα κάτεργα των αφεντικών «που… δυστυχώς δεν τα βγάζουν πέρα». Στα 4ωρα των σουπερμάρκετ με 250 ευρώ, στα 8ωρα με 480 που δεν μπορείς να απορρίψεις… Την ίδια στιγμή, παντού στήνονται εκείνοι οι «μικροί» ολοκληρωτισμοί που θωρακίζουν αυτή την κανονικότητα: από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, στις επιχειρήσεις σκούπα για άστεγους και τοξικοεξαρτημένους. Από τις επιθέσεις των ΜΑΤ σε διαδηλώσεις, την αστυνομική κατοχή των χωριών της Χαλκιδικής που αντιστέκονται στη λεηλασία του τόπου τους ενάντια στα «χρυσή» επένδυση, στα καουμποϊλίκια των ΔΙΑΣ ενάντια σε «παράξενους» και πιτσιρικάδες σε κάθε δρόμο και πλατεία των γειτονιών μας. Από τον δρομολογούμενο νέο σωφρονιστικό κώδικα, στη δημιουργία φυλακών υψίστης ασφαλείας για «τρομοκράτες»…. Πρέπει οι φτωχοί, οι διαφορετικοί και οι ανυπότακτοι, όχι απλά να βιώνουν ένα καθεστώς διαρκούς απειλής σε όλα τα επίπεδα, αλλά να το ενσωματώσουν, να γίνει ένα με την ζωή τους.

Και ποιος άλλος θα μπορούσε να κάνει καλύτερα αυτή τη βρώμικη δουλειά που δεν μπορεί να ολοκληρώσει η δημοκρατία με τα προσχήματά της; Τα εφεδρικά στρατεύματα του κράτους, που λειτουργούν ως δεκανίκι του, ήταν και είναι πάντοτε οι φασίστες. Και συγκεκριμένα σήμερα, η χρυσή αυγή. Όπως φαίνεται όμως, ένας πρώτος «κύκλος εργασιών» των φασιστών με την ελληνική δημοκρατία ενδεχομένως κλείνει. Οι φασίστες της χ.α. έκαναν τη δουλειά τους: έκαναν οικείες τις καθημερινές πράξεις ρατσιστικής βίας και τετριμμένο τον ακροδεξιό, ρατσιστικό λόγο. Κι επειδή, από τη μία ζαλίστηκαν από τα προνόμια που απολάμβαναν ως το μακρύ χέρι του κράτους και από την άλλη, αύξησαν τον ζωτικό τους πολιτικό χώρο σε βάρος άλλων, έπρεπε να βγουν προσωρινά από τη μέση ή να πάρουν τη μορφή ενός πιο «σοβαρού» ακροδεξιού κόμματος. Κι αυτό ήταν επιτακτικό, ιδιαίτερα μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, όπου η κοινωνική οργή απειλούσε τη συστημική ομαλότητα. Οι διώξεις λοιπόν της χ.α. αγγίζουν μόνο πρόσωπα και όχι συστημικές επιλογές. Εξάλλου, η ελληνική δημοκρατία εφαρμόζει μια χαρά τις προγραμματικές διακηρύξεις των φασιστών: μήπως και αυτοί δεν μιλάνε για αστυνομία παντού; Αυτοί δεν έταζαν μεροκάματα των 18 ευρώ στη Ζώνη του Περάματος και στη Βιομηχανική ζώνη στην Βοιωτία (μέχρι και η τρόικα με τους εγχώριους σταμάτησε στα 20 ευρώ). Δεν είναι οι ίδιοι που ενώ  αυτοπαρουσιάζονται ως αντισυστημικοί, ψηφίζονται από το 50% των αστυνομικών, στηρίζονται από το άλλο μισό παπαδαριό της ανώνυμης εταιρίας με το όνομα Εκκλησία της Ελλάδος, ψηφίζουν παραχωρήσεις σε εφοπλιστές, τη συγχώνευση της αγροτικής τράπεζας στην τράπεζα Πειραιώς (για να κερδίσει ο μεγαλοκαρχαρίας Σάλλας και να επιβαρυνθούμε εμείς οι από κάτω με μερικά δις ευρώ παραπάνω); Δεν είναι αυτοί που ενώ ισχυρίζονται πως τους πολεμάνε τα κανάλια των μεγαλοεργολάβων τύπου Μπόμπολα, κάθε μέρα χαριεντίζονται στα μικρόφωνα άλλων μεγαλοεργολάβων (τύπου Κουρή κτλ); Δεν είναι αυτοί που δείχνουν ως εχθρούς τούς εξαθλιωμένους και καταπιεσμένους (μετανάστες, τσιγγάνοι, αντιστεκόμενοι…), τη στιγμή που ο πραγματικός εχθρός είναι οι από πάνω που καθορίζουν τις ζωές μας; Η ψευδής κοινότητα γύρω από το ότι “όλοι είμαστε ‘Ελληνες”, που ξαναθερμαίνεται στις κοινωνικές συνειδήσεις μέσω της χρυσής αυγής (μαζί με όλους εκείνους τους τραγελαφικούς μύθους περί κοινού αίματος, ιστορίας κλπ), δεν εξυπηρετεί κανέναν άλλον παρά το κράτος, αφού κρατάει συνεκτικά δεμένους όλους τους από κάτω υπό τη σκέπη του «έθνους», αφήνοντας ανέγγιχτο το σύστημα των ανισοτήτων και της εκμετάλλευσης εις βάρος μας. Ας το ξεκαθαρίσουμε, για όποιον βυθισμένο μέσα στην ηλιθιότητα νομίζει κάτι άλλο: οι χρυσαυγίτες είναι απαραίτητοι για την κυριαρχία, μαχαιροβγάλτες με γραβάτες, κρατικές πλάτες και ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες από πίσω τους…

Κι όλα αυτά πριν τις ερχόμενες εκλογές του Μαΐου, όπου άλλο ένα εκλογικό πανηγύρι θα λάβει χώρα, γιατί όπως άλλωστε είναι γνωστό το «φόβο διαδέχεται η ελπίδα». Σε αυτό το πανηγύρι, που ξεπλένονται όλοι (από τους δεξιούς, τους φασίστες μέχρι την αριστερά), που επανανομιμοποιούνται στην κοινωνική συνείδηση για να συνεχίσουν να διαπράττουν το «εθνικό τους καθήκον». Η αναζήτηση και ανάδειξη για άλλη μια φορά ενός «σωτήρα» που θα μας σώσει από τα δεινά της κρίσης, οι προεκλογικές ομιλίες και καμπάνιες για το καλύτερο μέλλον που θα έρθει, τα διλλήματα που δίνουν και παίρνουν αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της διαιώνισης του υπάρχοντος συστήματος. Ας μη γελιόμαστε, όποιος ψάχνει για σωτήρες σύντομα θα τρώει τις ελπίδες του και πάλι από το χώμα. Η εκλογική διαδικασία είναι το άλλοθι της διαμεσολάβησης και η ψήφος κάθε τέσσερα χρόνια μοιάζει με στιγμιαίο ξύπνημα απ’ το λήθαργο. Μόνο εάν πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας χωρίς διαμεσολαβητές και σωτήρες, χωρίς ειδικούς και πολιτικάντηδες μπορούμε να μιλάμε για μια άλλη κοινωνία, μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης. Η συνειδητή αποχή από τις εκλογές αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα ενάντια σε έναν κόσμο οργανωμένης σήψης.

ο δρόμος ανοίγει προχωρώντας

σύγκρουση με κράτος-αφεντικά-φασίστες