Ξημερώματα Κυριακής της 26ης Νοέμβρη αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλαν και εκκένωσαν την κατάληψη GARE στην οδό Καλλιδρομίου 74 στα Εξάρχεια. Ταυτόχρονα συνέλαβαν τους 4 συντρόφους που βρίσκονταν στο κτίριο, στους οποίους αποδόθηκαν κατηγορίες για αντίσταση, απείθεια (λόγω της άρνησής τους για δακτυλοσκόπηση), απόπειρα σωματικής βλάβης καθώς και κακουργήματα για κατοχή εκρηκτικών.
Η κατάληψη GARE και κάθε αυτοοργανωμένος κατειλημμένος χώρος αποτελούν εστίες αγώνα και εργαστήρια ενός κόσμου χωρίς ιεραρχήσεις, ανάθεση και εξουσιαστικές λογικές. Εκεί όπου εδαφικοποιείται το πρόταγμα της αυτοοργάνωσης απέναντι στην εξατομίκευση και την εξαθλίωση, ενώ ταυτόχρονα αμφισβητείται έμπρακτα ο ίδιος ο θεσμός της ιδιοκτησίας. Αποτελούν ορμητήρια επίθεσης στο υπάρχον, με οδηγό την αλληλεγγύη, εκεί όπου οργανώνονται κινήσεις ανυπακοής, ενάντια στο μονόλογο της εξουσίας, ενάντια στο καθεστώς που μας θέλει πειθήνιους υπηκόους.
Η εκκένωση της κατάληψης GARE έρχεται ως συνέχεια των κατασταλτικών επιχειρήσεων του καλοκαιριού του 2016 σε καταλήψεις μεταναστών στην Θεσσαλονίκη, της κατάληψης Ορφανοτροφείο, της κατάληψης Ανοιχτό Τρίτο στη Σύρο και τις πιο πρόσφατες εκκενώσεις της κατάληψης βίλα Ζωγράφου, της κατάληψης Αλκιβιάδου στην Αθήνα και άλλων κατειλημμένων και αυτοοργανωμένων δομών σε διάφορες πόλεις.
Το κράτος έχει συνέχεια, είτε υπό δεξιά είτε υπό αριστερή πολιτική διαχείριση. Και διεκδικεί για τον εαυτό του το μονοπώλιο της βίας, τη διαχείριση των περισσευούμενων και αποκλεισμένων, τον τρόπο οργάνωσης της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, ως ο μόνος φορέας ρύθμισης και εγγύησής της. Τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα είναι εκ βάθρων τοποθετημένα ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, σε κάθε είδους διαχωρισμό μεταξύ των καταπιεσμένων και προτάσσουν έναν κόσμο ανεξούσιο και ελεύθερο, χωρίς χαρτιά, σύνορα, πατρίδες, θρησκείες, χωρίς έμφυλους και φυλετικούς διαχωρισμούς, εκμετάλλευση. Γι αυτό και αποτελούν μόνιμα κατασταλτικό στόχο. Η συνεχόμενη στοχοποίηση και επίθεση στους κατειλημμένους χώρους αποτελούν διαρκές επίδικο από την πλευρά του κόσμου της εξουσίας και είναι κομμάτι της αντεξεγερτικής εκστρατείας που συνεχίζει μέχρι σήμερα -με τις όποιες διαφορετικές αποχρώσεις της-, μιας κατασταλτικής στρατηγικής από την πλευρά του κράτους ώστε να αποδυναμωθούν και να εξαλειφθούν από την κοινωνική μνήμη όλα εκείνα που πραγματώθηκαν τις μέρες της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008, μιας που το ενδεχόμενο μιας ακόμη κοινωνικής εξέγερσης επικρέμεται πάντα ως απειλή.
Στη συγκεκριμένη συγκυρία κι ενώ η επίθεση σε στοιχειώδη κεκτημένα των από τα κάτω συνεχίζεται, στο περιβάλλον της διάχυτης ματαιότητας, της διάψευσης των προσδοκιών, της καθίζησης και απόπειρας αφομοίωσης-ενσωμάτωσης των κοινωνικών αγώνων από την πολιτική διαχείριση των Συριζα-Ανελ, οι καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα θα συνεχίσουν να βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής.
Οι επιθέσεις που δέχονται οι κατειλημμένοι χώροι και η συκοφάντησή τους από όλο το θεσμικό συρφετό και τους μιντιακούς μηχανισμούς είναι ακόμη μια προσπάθεια της εξουσίας για την κοινωνική απονομιμοποίηση κάθε εστίας που προωθεί την κοινωνική ανυπακοή. Μέσω γενικευμένης παραπληροφόρησης και προπαγάνδας περί «κατάχρησης των χώρων» και «ασυδοσίας των καταληψιών εις βάρος του κοινωνικού συνόλου» επιχειρείται μεθοδικά η ενοχοποίηση κάθε προσπάθειας αντίστασης των «από τα κάτω». Τα μ.μ.ε. κατά τη διάρκεια του τριημέρου εκδηλώσεων για την εξέγερση του Πολυτεχνείου και κατά τη διάρκεια της κατάληψής του από αναρχικούς/ές διαμόρφωσαν ένα τρομολαγνικό κλίμα, μιλώντας για ανομία και το “άβατο” των Εξαρχείων, ανοίγοντας το δρόμο για την καταστολή -και βέβαια οι κατασταλτικοί μηχανισμοί αξιοποίησαν στο μέγιστο τη στοχοποίηση της κατάληψης του Πολυτεχνείου από διάφορους κινηματικούς και μη, “προστάτες” του “πραγματικού νοήματος” της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Παράλληλα, με ανακοίνωση μέσω πινακίδας που τοποθετήθηκε από την πρώτη στιγμή της εκκένωσης έξω από την κατάληψη GARE για μελλοντική στέγαση μ.κ.ο. (που πληρώνεται για τα… δικαιώματα του παιδιού), επιχειρείται μεθοδικά η κοινωνική νομιμοποίηση της εισβολής στην κατάληψη και η ενοχοποίηση κάθε προσπάθειας αντίστασης των «από τα κάτω» και οργάνωσής τους για έναν κόσμο αλληλεγγύης, χωρίς διαμεσολαβήσεις και κρατικό έλεγχο.
Οι κατειλημμένοι χώροι είναι αναπόσπαστο τμήμα των κοινωνικών και ταξικών αγώνων και ως τέτοιοι μπαίνουν στο στόχαστρο της κρατικής -και σε άλλες περιπτώσεις παρακρατικής- επίθεσης. Η υπεράσπιση των καταλήψεων και των αυτοοργανωμένων χώρων, καθώς και η έμπρακτη αλληλεγγύη σε κάθε αγωνιζόμενο/η και σε όσους/ες διώκονται είναι βασικά στοιχεία του τρόπου που αντιλαμβανόμαστε τον αγώνα ενάντια στη λεηλασία των ζωών μας.
Ενάντια στην κρατική καταστολή και στο σύστημα που γεννά φτώχεια και καταπίεση στεκόμαστε αμετακίνητα εχθρικά, οξύνοντας τις πρακτικές που ρηγματώνουν τα θεμέλια αυτού του πολιτισμού.
10 100 1000άδες καταλήψεις
Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες
της κατάληψης Gare
Κατάληψη Αγρός
Νοέμβρης ’17