Συγκέντρωση – μικροφωνική, Σάββατο 28/9 στις 12:00 – Πλατεία Χαλανδρίου
Το κείμενο σε pdf
ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ
Στις 11 Αυγούστου 2024 ξέσπασε φωτιά στην περιοχή του Βαρνάβα Αττικής, η οποία επεκτάθηκε προς τα νότια στις περιοχές του Γραμματικού, του Μαραθώνα και της Νέας Μάκρης, καθώς και στο Πεντελικό όρος. Επιπλέον, κινήθηκε στις περιοχές Σταμάτα, Ροδόπολη και Διόνυσο, ενώ λίγες ώρες μετά πέρασε στον αστικό ιστό της Αθήνας και στην περιοχή των Βριλησσίων, φτάνοντας μέχρι το Πάτημα Χαλανδρίου. Χιλιάδες στρέμματα δάσους και καλλιεργειών καταστράφηκαν και αρκετές κατοικίες κάηκαν ολοσχερώς. Μια μετανάστρια εργαζόμενη κάηκε ζωντανή/δολοφονήθηκε, καθώς εγκλωβίστηκε στο κάτεργο εργασίας της, μια βιοτεχνία λουλουδιών στο Πάτημα Χαλανδρίου, ενώ χιλιάδες έμβια όντα απανθρακώθηκαν ή τραυματίστηκαν. Η καταστροφική φωτιά στη BA Αττική δεν ήταν η μόνη της καλοκαιρινής περιόδου. Σε πάρα πολλές περιοχές της επικράτειας, όπως στη νότια Εύβοια, τη Χίο, το όρος Παγγαίο αλλά και τον Όρβηλο Σερρών -όπου η φωτιά έκαιγε για 29 μέρες- το σκηνικό ήταν παρόμοιο.
Τις τελευταίες δεκαετίες γινόμαστε στο ίδιο έργο θεατές, με χιλιάδες καμένα στρέμματα γης, κατοικιών και απώλειες ζωών, ανθρώπινων και μη. Ενδεικτικά αναφέρουμε τη φωτιά του 2007 στην Ηλεία με 63 νεκρούς, του 2018 στην Κινέτα και στο Μάτι με 104 νεκρούς, του 2021 στην Εύβοια και τις περσινές φωτιές στη Ρόδο και στον Έβρο, όπου στο δάσος της Δαδιάς εντοπίστηκαν 18 μετανάστες νεκροί. Ειδικά την τελευταία οκταετία, στην Αττική μόνο έχει καεί το 37% των δασών, με συνέπεια τη δραστική συρρίκνωση του χώρου διαβίωσης, την υποβάθμιση του ατμοσφαιρικού αέρα και συνολικά της ζωής των έμβιων όντων. Σε ορισμένες από αυτές τις εκτάσεις, οι επαναλαμβανόμενες πυρκαγιές έχουν εξαλείψει τις όποιες πιθανότητες φυσικής αναγέννησης των δασών.
Από το 2007, έχει εισαχθεί στη φαρέτρα της κυριαρχίας το αφήγημα των «ακραίων καιρικών φαινομένων». Το κράτος και τα επιτελεία του, μέσω της μιντιακής προπαγάνδας, χρησιμοποιώντας τη ρητορική της κλιματικής κρίσης, προσπαθούν να επιβάλουν συγκεκριμένη ανάγνωση των φαινομένων, που θα τους επιτρέψει να εντείνουν τη διαχείριση ανάλογων καταστροφών με «πολεμικούς» όρους. Από την εποχή του …ανεκδιήγητου «στρατηγού άνεμου» και των «ασύμμετρων απειλών», η συστημική προπαγάνδα εξελίχθηκε και εμπλουτίστηκε με πιο δυσνόητουςόρους. Τα «μικροκλίματα», οι «θερμικές καταιγίδες», οι mega-fires, κ.ά., είναι οι επιστημονικοί όροι που χρησιμοποιεί η εξουσία για να μας τρομοκρατήσει ώστε να πειθαρχήσουμε σε κάθε επιβαλλόμενη «έκτακτη» συνθήκη (από τα συνεχή 112 για εκκένωση περιοχών μέχρι την απαγόρευση πρόσβασης σε πάρκα και δάση). Παράλληλα, το αφήγημα της ατομικής ευθύνης βαραίνει αποκλειστικά όσες/ους δεν ακολουθούν τις κρατικές και μιντιακές οδηγίες, όσους/όσες στέκονται έμπρακτα αλληλέγγυοι/ες, όσους/ες δεν καθάρισαν τα οικόπεδά τους ή έχτισαν εκτός σχεδίου πόλης. Αποκρύπτεται έτσι σκόπιμα η κυρίαρχη ευθύνη του κρατικοκαπιταλιστικού συστήματος στην περαιτέρω λεηλασία της φύσης και των ζωών μας, αφού δεν αναγνωρίζει αυταξία στη φύση, θεωρώντας την αποκλειστικά πεδίο κερδοφορίας και εκμετάλλευσης.
Το μέλλον που επιφυλάσσει η κρατικοκαπιταλιστική διαχείριση για τις περιοχές που έχουν πληγεί από τα «ακραία καιρικά φαινόμενα» είναι αποδεδειγμένα δυσοίωνο. Η αλληλουχία των ενεργειών μετά από τα προδιαγεγραμμένα εγκλήματα που η εξουσία βαφτίζει «φυσικές καταστροφές» (φωτιές, πλημμύρες, κ.ά.), ολοκληρώνεται με την ανάθεση της «αποκατάστασης» των περιοχών στις ανάδοχες εταιρείες. Έτσι, με τις ευλογίες του κράτους και ανάλογα με τις μελλοντικές ευκαιρίες κερδοφορίας στις πληγείσες περιοχές, η καπιταλιστική τους ανάπτυξη επιβάλλεται ως μονόδρομος από το εγχώριο και διεθνές κεφάλαιο. Αφεντικά και εργολάβοι «επενδύουν» σε επικερδή αναπτυξιακά έργα, στο πλαίσιο του μοντέλου του «πράσινου» καπιταλισμού. Μετά από δασικές πυρκαγιές στην ύπαιθρο, ξεφυτρώνουν εν μια νυκτί ανεμογεννήτριες ή εκτάσεις με φωτοβολταϊκά, ακόμα και σε περιοχές χαρακτηρισμένες από την ίδια την κυριαρχία ως Natura, μέσα από νομοσχέδια που διευκολύνουν τις ντόπιες και ξένες εργολαβικές εταιρίες είτε να επεκτείνουν τις κερδοφόρες επιχειρήσεις τους (βλ. ΤΕΡΝΑ, ΑΚΤΩΡ κλπ) είτε να προτείνουν τα σχέδια «αποκατάστασης» των περιοχών αυτών (βλ. ολλανδική εταιρεία HVA για το masterplan Θεσσαλίας, καθώς και τη δρομολόγηση παραχώρησης της φροντίδας των δασών σε ιδιώτες εργολάβους).
Στις περιαστικές πυρκαγιές όπως αυτή του Αυγούστου, τα αναδυόμενα συμφέροντα έχουν την ίδια αφετηρία αλλά διαφορετική μορφή από αυτά της υπαίθρου. Τα δάση που περιβάλλουν μια μητρόπολη θεωρούνται από κράτος και κεφάλαιο εμπόδιο για τη χωροταξική της επέκταση και οι πυρκαγιές μια ακόμα ευκαιρία για ανάπτυξη και κερδοφορία. Ο κλάδος που ηγείται της λεηλασίας των περιαστικών δασών (καμένων και μη) είναι ο ο κατασκευαστικός. Κατα καιρούς, η φύση τεμαχίζεται σε οικόπεδα, οικοδομείται και τα «πρώην δάση», συνοδευόμενα από τα απαραίτητα έργα υποδομής (δρόμους, ηλεκτρικό δίκτυο, συγκοινωνίες, κ.ά.) πωλούνται ως νέοι οικισμοί.
Δεν υπάρχουν -ούτε μπορούν να υπάρξουν ποτέ- ουσιαστικές λύσεις στα προβλήματα που το ίδιο το σύστημα δημιουργεί και επιχειρεί να διαχειριστεί. Γι’ αυτό και δεν θεωρούμε ρεαλιστικές ή θεμιτές τις συστημικές/θεσμικές λύσεις, ούτε αγωνιζόμαστε για τον εξορθολογισμό αυτού του εξουσιαστικού, καταπιεστικού και εκμεταλλευτικού συστήματος, αλλά αποσκοπούμε στην ολική καταστροφή του προς την κατεύθυνση της κοινωνικής και της ατομικής απελευθέρωσης.
Οι αυτοοργανωμένοι, αντιιεραρχικοί και αδιαμεσολάβητοι τοπικοί ή ευρύτεροι αγώνες είναι μονόδρομος για να αποτρέψουμε την περαιτέρω εκμετάλλευση και καταστροφή της φύσης από κράτος και αφεντικά. Εμπιστευόμαστε πλήρως τις δημιουργικές δυνάμεις μας και συλλογικοποιούμαστε ακηδεμόνευτα με γνώμονα την αλληλεγγύη, στο πλαίσιο όχι μόνο αγώνων ενάντια στη λεηλασία της φύσης, αλλά και σε κάθε πεδίο αγώνα. Αγωνιζόμαστε για τη δημιουργία κοινοτήτων ελευθερίας και αλληλεγγύης, οι οποίες, αντιλαμβανόμενες τον εαυτό τους ως μέρος της φύσης, θα επαναπροσδιορίσουν τις ανάγκες και τη σχέση τους με αυτή.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΝΑ ΞΕΡΙΖΩΣΟΥΜΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΤΡΩΣΕΙ ΞΑΝΑ Η ΖΩΗ
Πρωτοβουλία αναρχικών συλλογικοτήτων ενάντια στη λεηλασία της φύσης
enantiasthlehlasia@.espiv.net