Month: March 2022

Posted on

Αφίσα & αυτοκόλλητα που κολλιούνται στο πάρκο τρίτση ενάντια στην επιτήρηση & τον κοινωνικό έλεγχο, με αφορφή την τοποθέτηση καμερών εντός του

κείμενο που μοιράζεται στο πάρκο σε pdf

ΚΑΜΙΑ ΚΑΜΕΡΑ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΤΡΙΤΣΗ

Τον τελευταίο χρόνο, ο Φορέας Διαχείρισης του πάρκου -υπό τον έλεγχο της Περιφέρειας Αττικής- έχει αναθέσει τη «φύλαξή» του σε ιδιωτική εταιρεία security, αναβαθμίζοντας το καθεστώς επιτήρησης σε σχέση με τους προκατόχους του, με την εγκατάσταση ηλεκτρονικού συστήματος παρακολούθησης στο εσωτερικό του. Εκτός από την 24ωρη περιπολία οχημάτων security εντός του πάρκου, έχουν ήδη τοποθετηθεί κάμερες υψηλής τεχνολογίας γύρω από κτίριά του και στην κεντρική διαδρομή του, με δυνατότητα ελέγχου και καταγραφής της κίνησης και άμεσης σύνδεσης με σώματα «ασφαλείας», μέσω ενός Κέντρου λήψεως Σημάτων. Πρόκειται για μια διαρκώς ανανεούμενη σύμβαση κόστους 265.000€ ανά 6μηνο, που εντάσσεται στο πλαίσιο της επείγουσας νομοθετικής πράξης περιεχομένου «Κατεπειγόντων μέτρων αντιμετώπισης της ανάγκης περιορισμού της διασποράς του κορωνοϊού COVID-19», όπως πληθώρα αντίστοιχων «έργων» (βλ. Μεγάλο Περίπατο).

Η γελοία ρητορική περί «προστασίας» του πάρκου επιχειρεί να αποσπάσει την κοινωνική συναίνεση και να αποπροσανατολίσει από τον γνωστό ρόλο των εκάστοτε διαχειριστών του, οι οποίοι άλλοτε μεθοδεύουν την εγκατάλειψή του με σκοπό να παραδοθεί σε επιχειρηματικά συμφέροντα και άλλοτε προχωρούν σε κατασπατάληση της χρηματοδότησής του σε μίζες και απευθείας αναθέσεις. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλοι οι φορείς διαχείρισης του πάρκου προέρχονται από τα σπλάχνα της κεντρικής και τοπικής εξουσίας, που ιδιαίτερα στη σημερινή της σύνθεση κερδίζει επάξια τη θλιβερή πρωτιά στα εξόφθαλμα σκάνδαλα.

Η επιλογή του φορέα να ενισχύσει το καθεστώς επιτήρησης στο πάρκο με την εγκατάσταση καμερών είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένη με την κεντρική πολιτική διαχείριση των τελευταίων 2 χρόνων, η οποία, με πρόσχημα την εμφάνιση της λοίμωξης Covid-19 διαμορφώνεται αποκλειστικά στη βάση του δόγματος «Νόμος & Τάξη». «Κατεπείγουσες» νομοθετικές ρυθμίσεις νομιμοποιούν και μονιμοποιούν πρακτικές ολοκληρωτισμού, (πρόστιμα, αποκλεισμούς, απαγορεύσεις, επιβολή υποχρεωτικών ιατρικών πράξεων) που επιχειρούν να επεκτείνουν τα όρια της κυριαρχίας κράτους και κεφαλαίου στο κοινωνικό πεδίο, και να προχωρήσουν σχεδιασμούς που προσβλέπουν στην άνευ όρων υποταγή μας στις κυρίαρχες υποδείξεις και τη στρατιωτικοποίηση κάθε πτυχής της καθημερινής ζωήςž από την εργασία και τους χώρους εκπαίδευσης, τις συναναστροφές και τις βόλτες μας σε πάρκα και πλατείες, έως το εσωτερικό των σπιτιών μας.

Η λοίμωξη Covid-19 και οι προσχηματικές κρατικές διακηρύξεις για προστασία της δημόσιας υγείας έστρωσαν τον δρόμο για την εφαρμογή νέων πρακτικών κοινωνικού ελέγχου και εκπειθάρχησης, που μας φέρνουν αντιμέτωπες/ους με ένα καθεστώς τεχνολογικού ολοκληρωτισμού άνευ προηγουμένου. Τα κάθε λογής τεχνολογικά μέσα, που στα χέρια της εξουσίας συνεχώς εμπλουτίζονται κι εκσυγχρονίζονται, προορίζονται για την καταγραφή και συγκέντρωση προσωπικών πληροφοριών, τον έλεγχο, την επιτήρηση και τη ρύθμιση των υποκειμένων, με απώτερο στόχο την καταστολή της κοινωνικής ζωής και την αφομοίωση -από πλευράς των κοινωνικών υποκειμένων- της νέας ψηφιοποιημένης και αποστειρωμένης κανονικότητας. Τηλεργασία, τηλεκπαίδευση, (τηλε)γραφειοκρατία, ηλεκτρονικές αγορές, ψηφιακά υγειονομικά πιστοποιητικά, διατήρηση ψηφιακών δεδομένων DNA, ενώ προωθούνται από κράτος και κεφάλαιο ως πρακτικές «ασφάλειας» και «διευκόλυνσης» της καθημερινότητάς μας, στην ουσία αποτελούν προέκταση των πεδίων από τα οποία συλλέγονται προσωπικά δεδομένα. Smart-phones, κάμερες, drones, social media, cookies, ηλεκτρονικές πλατφόρμες χαρτογραφούν προτιμήσεις, κινήσεις, σχέσεις, απόψεις και, αφενός στοχεύουν στη δημιουργία εξατομικευμένων διαφημίσεων και ενίσχυσης της κατανάλωσης και του κέρδους, αφετέρου στην περιθωριοποίηση ή/και τη δίωξη και καταστολή συμπεριφορών που «παρεκκλίνουν» από τις κυρίαρχες επιταγές (βλ. τον αποκλεισμό όσων δεν επιδεικνύουν ψηφιακό υγειονομικό πιστοποιητικό σε κλειστούς χώρους ή την υπόθεση του προφυλακισμένου αναρχικού Χάρη Μαντζουρίδη, ο οποίος συνελήφθη ως «ύποπτος για ληστεία» μετά από «ανώνυμο τηλεφώνημα», με μοναδικό «στοιχείο» «μείγμα DNA»).

Το καθεστώς επιτήρησης και κοινωνικού ελέγχου τείνει να απλωθεί και στο πάρκο, με την τοποθέτηση καμερών, wi–fi και πλήθους ψηφιακών εφαρμογών, που «κατευθύνουν» την κίνησή μας εντός του και μετατρέπουν τα κινητά μας σε προέκταση του χεριού μας. Που διαμεσολαβούν την ελεύθερη κοινωνική συνεύρεση και δημιουργούν μια μόνιμη αίσθηση «παρακολούθησης» των προσωπικών μας στιγμών. Που είναι αχρείαστες για όσες/ους επιθυμούν να χαρούν τον ήλιο και τα δέντρα, την επικοινωνία με φίλες/ους, το παιχνίδι και τη σωματική άσκηση.

Μ’ αυτόν τον τρόπο, το πάρκο τρίτση και όλοι οι ελεύθεροι χώροι επιχειρείται να μετατραπούν σε αυτό που ανέκαθεν ορέγονταν οι εκάστοτε φορείς: σε αυστηρά ελεγχόμενα και πλήρως εμπορευματοποιημένα περιβάλλοντα. Είναι επομένως βέβαιο πως κάμερες, σεκιουριτάδες, θεσμικοί φορείς και μαγαζάτορες δεν πρόκειται να συμβάλουν στη φροντίδα και προστασία του πάρκου. Το πάρκο ζωντανεύει μόνο μέσα από την παρουσία μας, τη συλλογική του φροντίδα από όλες/όλους μας και τις αντιστάσεις μας ενάντια στην περίφραξη, τη λεηλασία και την εμπορευματοποίησή του. Είναι μέρος της ζωής μας και ως τέτοιο θα το υπερασπιστούμε.

ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ & ΤΟΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ

ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΑΝΑΠΝΕΟΝΤΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

*αυτοκόλλητα που κολλιούνται στο πάρκο τρίτση

Posted on
*αναδημοσίευση από κατάληψη Σινιάλο
Ο ρωσο/ουκρανικός πόλεμος ξέσπασε στις 24 Φλεβάρη αλλά στην ουσία σέρνεται στην περιοχή του Ντονμπάς (στα ανατολικά της χώρας) εδώ και 8 χρόνια. Όλοι θυμούνται τα γεγονότα στην πλατεία Μεϊντάν. Μετά έπεσε ένα πληροφοριακό σκότος. Κανείς στην «ευαίσθητη στον ανθρωπισμό» Δύση δεν ασχολήθηκε έκτοτε με τα χιλιάδες θύματα αυτής της σύρραξης.

Η Ουκρανία, ένα ιδιότυπα κατασκευασμένο έθνος κράτος ως απόρροια της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης, με ρωσόφωνους και μη στην επικράτεια, είχε εκ των πραγμάτων πρόβλημα με την κοινωνική συνοχή. Η γεωστρατηγική θέση της Ουκρανίας αποτέλεσε ένα μεγάλο σημείο τριβής. Οι «μεγάλες δυνάμεις» δεν σταμάτησαν ποτέ να διεκδικούν την κυριαρχία στην περιοχή στήνοντας κυβερνήσεις φερέφωνα των συμφερόντων τους υποθηκεύοντας την τύχη των υποτελών της τάξεων.

Η Ρωσία που, μετά την πτώση της σοβιετικής ένωσης, ανασυγκροτείται με χυδαίους καπιταλιστικούς όρους, με βαθιές κοινωνικές ανισότητες και αυταρχική πολιτική διακυβέρνηση, δεν επιτρέπει στο ΝΑΤΟ να δημιουργήσει μια αυστηρή γεωστρατηγική ασφυξία στα δυτικά της σύνορα. Με βάση τα νέα καθήκοντα που επιβάλλουν τα νέα της κυριαρχικά συμφέροντα ασκεί μια πολιτική «ανεξαρτησίας» από τα συμφέροντα της Δύσης επιδιώκοντας συμμαχίες με την Κίνα και το Ιράν.

Κι αυτό η Δύση, με αιχμή το ΝΑΤΟ, δεν το επιτρέπει. Διαρκής επιδίωξη λοιπόν για το ΝΑΤΟ είναι να εισάγει ως νέα του μέλη όλες τις χώρες που βρίσκονται στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας με σκοπό τον απόλυτο γεωστρατηγικό της έλεγχο. Οι ασκήσεις «ανεξαρτησίας» του ρωσικού καπιταλισμού και της πουτινικής πολιτικής αποτελούν μεγάλο κίνδυνο τόσο για τα συμφέροντα της ΕΕ όσο, κυρίως, για τις ΗΠΑ. Έτσι, έχει προκύψει μια δυτική ρητορική περί ρωσικού «ολιγαρχισμού» προκειμένου να χρεωθούν με «ανατολίτικο δεσποτισμό» πρακτικές που, ωστόσο, δεν διαφέρουν σε τίποτε από πρακτικές που επικαθορίζουν την δυτική πολιτική και οικονομική πραγματικότητα.

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γίνονται πεδίο απαγορεύσεων και αυστηρού ελέγχου από τα αντίπαλα στρατόπεδα και τα ΜΜΕ μονοπωλούν την εκατέρωθεν πολεμική ρητορική. Δεν υπάρχουν εικόνες πραγματικού πολέμου αλλά ενός πολέμου εντυπώσεων, στρεβλώσεων, σκηνοθετημένων καταστάσεων, γενικευμένου αποπροσανατολισμού από τα πραγματικά διακυβεύματα.
Τα μέτωπα του πολέμου με τον τρόπο που έχουν στηθεί πυροδοτούν μια σύγχυση στα ιδεολογικά μέτωπα όπου γης. Ρεπουμπλικάνοι των ΗΠΑ στηρίζουν τον Πούτιν και προοδευτικές δυνάμεις της ΕΕ στηρίζουν το ΝΑΤΟ. Κομμουνιστές φαντασιώνουν λαϊκές δημοκρατίες στο Ντονμπας ενώ ο ρωσικός καπιταλισμός αλωνίζει στην περιοχή και ακροδεξιοί παλινδρομούν ανάμεσα στην γοητεία του αυταρχισμού του Πούτιν και τις φασιστικές ταξιαρχίες του ουκρανικού στρατού.
Αυτές που πληρώνουν, για μια ακόμη φορά στην Ιστορία, με αίμα και προσφυγιά τους ενδοκυριαρχικούς ανταγωνισμούς στην συγκεκριμένη περιοχή -και όχι μόνο- δεν είναι άλλες από τις υποτελείς τάξεις. Οι συνέπειες αυτού του πολέμου εξακτινώνονται σε όλον τον κόσμο καθώς η παγκοσμιοποιημένη του συγκρότηση λειτουργεί ως πυροκροτητής αλυσιδωτών αντιδράσεων. Τα διάφορα οικονομικά εμπάργκο και η διαχείριση των ενεργειακών πηγών γίνονται διαπραγματευτικά χαρτιά εκατέρωθεν και η καθημερινή ζωή εκατομμύριων ανθρώπων γίνεται δυσβάστακτη κάτω από το βάρος μιας διαρκούς αγωνίας για εξάπλωση του πολέμου από τη μία και βάθεμα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης σε όλα τα μέτωπα από την άλλη. Μόλις τρεις εβδομάδες πέρασαν από την έναρξη του πολέμου και είναι ήδη αρκετές για να βιωθεί αυτή η δυσμενής συνθήκη.
Οι προσφυγικές ροές του ρωσο/ουκρανικού πολέμου εμφανίζουν μια νέα μορφή ρατσισμού καθώς αντιμετωπίζονται με μια καταφανή επιλεκτικότητα. Χώρες που είχαν κλείσει ωμά και επιθετικά τα σύνορά τους για τους κατατρεγμένους καταστρεπτικών πολέμων στη Μέση Ανατολή και την Ασία, τα ανοίγουν τώρα απλόχερα και φιλόξενα για το «ξανθό, γαλανομάτικο ευρωπαϊκό γένος» της Ουκρανίας. Η γενικευμένη υποκρισία πυροδοτεί τον ρατσισμό με νέα μισανθρωπική δυναμική.
Το ελληνικό κράτος πλειοδότησε στα προστάγματα του ΝΑΤΟ με επιβολή ακραίων οικονομικών και πολιτιστικών εμπάργκο στην Ρωσία και αποστολή όπλων στην Ουκρανία, παρακάμπτοντας ακόμη και την σχετική προσχηματική κοινοβουλευτική δεοντολογία. Όσον αφορά την «ελληνική λεβεντιά» έχει ήδη πλημμυρίσει όλη την επικράτεια με ανέκδοτα για τις «καλοδεχούμενες» ουκρανές προσφύγισσες. Πλειοδοτώντας στον πιο χυδαίο μισανθρωπισμό.
Για μια ακόμη φορά στην Ιστορία, ωστόσο, οι κυριαρχούμενοι αυτού του κόσμου πρέπει να επιλέξουν ή θα σηκώνουν κεφάλι σε αυτήν την χυδαία επίθεση των κυρίαρχων, που προτάσσουν εθνικές σημαίες και ηθικά λάβαρα για να κρύψουν τα ωμά συμφέροντα και προνόμιά τους, ή θα υποκλιθούν στην εθνοκρατική αυταπάτη, θα ξεχειλώσουν την υπομονή τους για χάρη των τυχάρπαστων αφεντικών και θα γίνουν κρέας για τα κανόνια τους.
ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΨΕΥΤΟΔΙΛΗΜΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΤΡΕΓΜΕΝΟΥΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΝ ΖΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΔΩ
ΔΙΑΡΚΗΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤIKA
Κατάληψη Σινιάλο
Posted on

Αφίσα καλέσματος σε αντιπολεμική πορεία (15/3, Μοναστηράκι), Συνέλευση αναρχικών ενάντια στα αυτονόητα του κόσμου της εξουσίας

αναδημοσίευση από indymedia

«ο πόλεμος είναι η συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα»

ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ-ΡΩΣΙΑ-ΟΥΚΡΑΝΙΑ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ

ούτε με την εισβολή του ρωσικού κράτους στην Ουκρανία

ούτε με το ουκρανικό κράτος και τις φασιστικές παραστρατιωτικές μονάδες του

ούτε με το ΝΑΤΟ και τους σχεδιασμούς του

ούτε με την εμπλοκή του ελληνικού κράτους,που πέρα από την αποστολή όπλων αποτελεί γεωστρατηγικής σημασίας βάση εφόρμησης και ανεφοδιασμού της ευρωατλαντικής πολεμικής μηχανής

ενάντια στα κράτη και τα μπλοκ κυριαρχίας,τον επεκτατισμό και τις ζώνες επιρροής τους,τα σύνορα, τους στρατούς, τους εθνικισμούς, τον μιλιταρισμό

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΕΝΔΟΚΥΡΙΑΡΧΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟΚΑΙ ΣΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ-ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ-ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΞΑΠΛΩΝΕΙ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Αλληλεγγύη με όσες/ους βιώνουν τη φρίκη του πολέμου, τον εκτοπισμό και τον θάνατο,

με τους όπου γης εκμεταλλευόμενους/ες, καταπιεζόμενους/ες και τους αγώνες τους μακριά από επίπλαστους εθνικούς, θρησκευτικούς, φυλετικούς, έμφυλους διαχωρισμούς,

με όσες/ους αντιστέκονται στους πολέμους αλλά και στην «ειρήνη» των κυρίαρχων προτάσσοντας έναν κόσμο ελευθερίας, αυτοοργάνωσης, αλληλοβοήθειας, κοινοκτημοσύνης.

ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΡΑΤΩΝ-ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΠΟΡΕΙΑ, Τρίτη 15/3, 18.30, Μοναστηράκι

Συνέλευση αναρχικών ενάντια στα αυτονόητα του κόσμου της εξουσίας

against_obvious@espiv.net

αυτονόητα: πόλεμος και «ειρήνη» των κυρίαρχων

Posted on

Διασυλλογική αφίσα καλέσματος σε αντιπολεμική διαδήλωση, Τρίτη 15/3, 18.30, Μοναστηράκι, Αναρχικές συλλογικότητες & συνελεύσεις

αναδημοσίευση από indymedia

ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ-ΡΩΣΙΑ-ΟΥΚΡΑΝΙΑ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ “ΕΙΡΗΝΗ” ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ

Ο πόλεμος που διεξάγεται στην Ουκρανία δεν αποτελεί απλά άλλο ένα στιγμιότυπο στο κάδρο των οξυνόμενων ενδοκυριαρχικών και κρατικών ανταγωνισμών-συγκρούσεων αλλά μια κομβική τους στιγμή που αναδιαμορφώνει τα εξουσιαστικά αλλά και κοινωνικά δεδομένα σε πλανητική κλίμακα. Από τη μια πλευρά, το ρωσικό κράτος το οποίο επέλεξε να εισβάλει στρατιωτικά για να ενισχύσει την γεωστρατηγική του θέση στην παγκόσμια σκακιέρα, από την άλλη το ουκρανικό κράτος με τις φασιστικές-παραστρατιωτικές μονάδες του, το ΝΑΤΟ & η ΕΕ, που επιδιώκουν την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους και των σχεδιασμών τους στην περιοχή. Για μία ακόμα φορά οι πολεμικές μηχανές σπέρνουν θάνατο και καταστροφή.

Το ελληνικό κράτος επέλεξε την εμπλοκή του στην πολεμική σύρραξη μέσω της αποστολής όπλων στο ουκρανικό καθεστώς, πιστοποιώντας επιθετικά τη σύνταξη του με το δυτικό μπλοκ κυριαρχίας και τηνατοϊκή πολεμική μηχανή, της οποίας αποτελεί γεωστρατηγικό βραχίονα στρατιωτικών επιχειρήσεων.

ΝΑ ΣΑΜΠΟΤΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ

ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ

ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΡΑΤΩΝ-ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

Οι εκμεταλλευόμενοι/ες και καταπιεσμένες/οι όπου γης δεν έχουμε κανένα λόγο να συνταχθούμε με κανένα κράτος ή μπλοκ κυριαρχίας, να συμμετέχουμε σε οποιαδήποτε πλευρά των ενδοκυριαρχικών πολέμων, να αλληλοσκοτωθούμε για τα συμφέροντα των οικονομικών, πολιτικών και στρατιωτικών ελίτ. Αντίθετα έχει σημασία να αντιταχθούμε σε κάθε επίπλαστο διαχωρισμό εθνικό/φυλετικό/θρησκευτικό/έμφυλο και να αγωνιζόμαστε ενάντια σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης και καταπίεσης τόσο σε περίοδο πολέμου όσο και κυριαρχικής «ειρήνης». Ο μόνος πόλεμος που αξίζει να συμμετέχουμε είναι ο κοινωνικός-ταξικός για τη συλλογική και ατομική απελευθέρωση.

Αντιπολεμική ΠΟΡΕΙΑ Τρίτη 15/3, 18.30, Μοναστηράκι

Πρωτοβουλία αναρχικών συλλογικότητων & συνελεύσεων