Το ξημέρωμα της Δευτέρας 15 Ιουλίου πραγματοποιήθηκε κατασταλτική επιχείρηση εκκένωσης της κατάληψης Μπρούκλυν στα Γιάννενα, με παρουσία κάθε είδους αστυνομικών δυνάμεων (ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ΔΙΑΣ και έναν συρφετό από ασφαλίτες και καπελάκηδες), ενώ στη συνέχεια η κατάληψη κατεδαφίστηκε.
Το Μάϊο του 2016, η κατάληψη Μπρούκλυν έγινε η τέταρτη κατάληψη στην πόλη των Ιωαννίνων και όλα αυτά τα χρόνια αποτέλεσε αναπόσπαστο κομμάτι των κοινωνικών-ταξικών αγώνων στην πόλη. Με κεντρικό σύνθημα: «Να μπούμε στα άδεια σπίτια, να μπούμε στις άδειες ζωές», οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες της κατάληψης έδωσαν ζωή στο επί χρόνια εγκαταλελειμμένο σπίτι της οδού Ακαδημίας και προέταξαν την πολιτική τους επιλογή για συλλογική ζωή, ενάντια στην ιδιοκτησία, την εξατομίκευση και την παθητικότητα, απέναντι στις κυρίαρχες νόρμες και επιβολές της εξουσίας.
«…Οι καταληψίες δεν έχουμε νομικές αξιώσεις επί της ιδιοκτησίας του σπιτιού. Από την πρώτη στιγμή της παρουσίας μας δηλώνουμε περήφανα παράνομοι. Για εμάς, η ιδιοκτησία και το νομικό πλαίσιο που την περιβάλλει δεν αντανακλούσαν ποτέ μια «δίκαιη μοιρασιά». Αντιθέτως, τείνει να συσσωρεύεται στα χέρια κάποιων, να γεννά εκβιασμούς και να εμπορευματοποιεί ακόμα και τα πιο βασικά για τη διαβίωση αγαθά, ενώ σαν κυρίαρχη κοινωνική αξία δεν προάγει παρά σχέσεις εκμετάλλευσης και κανιβαλισμού. Επιλέγουμε, λοιπόν, να καλύψουμε τη στεγαστική μας ανάγκη σε εγκαταλελειμμένα κτίρια, χωρίς να στερούμε από κανέναν την οικία του (με την έννοια της στέγασης), με άκρως επιθετική διάθεση απέναντι στην όλο και εντεινόμενη εμπορευματική διαδικασία γύρω από το ζήτημα της στέγης…»
«…Από την άλλη οι καταλήψεις, κομμάτια μιας ευρύτερης κοινότητας αγώνα, στεγάζουν ανθρώπους και εγχειρήματα που οι βλέψεις τους για αυτόν τον κόσμο δεν περιορίζονται στα στενά όρια της νομιμότητας ούτε εγκλωβίζονται στο φόβο της καταστολής. Οι καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα στέκια στήνουν αναχώματα στην εμπορευματοποίηση των βιοτικών αναγκών, αντιστέκονται σθεναρά απέναντι στην επέλαση του κράτους και των σχέσεων εκμετάλλευσης που προσπαθεί η εξουσία να επιβάλλει και πάνω από όλα λειτουργούν με βάση την αλληλεγγύη. Έννοια που άλλοτε σηματοδοτείται με απλές καθημερινές πράξεις αλληλοβοήθειας και άλλοτε γίνεται επιθετική απέναντι στους δυνάστες…»
(Απόσπασματα από κείμενα της κατάληψης Μπρούκλυν)
Απέναντι στην κατάληψη Μπρούκλυν, απέναντι στον κόσμο της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης, στήθηκε σύσσωμη η τοπική και κεντρική εξουσία, οι ιδιοκτήτες-κληρονόμοι του σπιτιού (που ποτέ δεν έζησαν σε αυτό) και οι επιχειρηματίες της περιοχής, για να επιστρέψουν τον χώρο στον κόσμο της νομιμότητας, της κερδοσκοπίας, της εμπορευματοποίησης και της ιδιώτευσης.
Η εκκένωση της κατάληψης Μπρούκλυν έρχεται σε συνέχεια των κατασταλτικών ενεργειών κατά των κατειλημμένων χώρων όλων των προηγούμενων χρόνων από την εξέγερση του Δεκέμβρη του ΄08 και έπειτα, για να μας υπενθυμίσει μια ακόμα φορά ότι το κράτος έχει συνέχεια. Η αντιεξεγερτική εκστρατεία κράτους και αφεντικών ποτέ δεν κόπασε απέναντι σε όσους/ες συνεχίζουν να αντιστέκονται.
Στην νέα πολιτική συγκυρία, το δόγμα «Νόμος και Τάξη» δείχνει να αποτελεί το βασικό εργαλείο για το αστυνομοκρατούμενο καθεστώς που στήνεται για να επιβάλλει «κοινωνική σιγή νεκροταφείου». Τα δείγματα από τις πρώτες μέρες της δεξιάς νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης, που πήρε την σκυτάλη από τους αριστερούς προκατόχους της για να συνεχίσει την κοινωνική-οικονομική-πολιτική αναδιάρθρωση, είναι ενδεικτικά. Ήδη μέσα σε μία εβδομάδα μετράμε άγριες επιθέσεις των ΜΑΤ σε συγκεντρώσεις-πορείες (Κουκάκι – πορεία ενάντια στον «εξευγενισμό» της περιοχής και τα AirBnB, επίθεση σε Τούρκους και Κούρδους διαδηλωτές έξω από την Γερμανική πρεσβεία), την μεθοδευμένη προφυλάκιση του αναρχικού συντρόφου Χ. Κορτέση για μια απλή απόπειρα «κλοπής» σε κατάστημα Leroy και στοχοποίηση άλλων 6 συντρόφων για την ίδια υπόθεση, ελέγχους και «σκούπες» κατά μεταναστών σε μετρό και πλατείες, εντεινόμενες περιπολίες κάθε είδους αστυνομικών δυνάμεων στην πόλη.
Και αν σε αυτό το πλαίσιο η συνέχιση των επιθέσεων στις καταλήψεις είναι αναμενόμενη, αυτό δεν σημαίνει ότι η εκκένωση της κατάληψης Μπρούκλυν δεν παύει να μας εξοργίζει. Η αλληλεγγύη στους συντρόφους και τις συντρόφισσες της κατάληψης είναι δεδομένη καθώς και η «συνενοχή» μας στην κοινή μας υπόθεση∙ Tης καταστροφής αυτού του πολιτισμού και της δημιουργίας ενός κόσμου αλληλέγγυου και ελεύθερου.
Αυτού χωρίς εξουσία.
10-100-1000άδες καταλήψεις
Ιδιοκτήτες, εργολάβοι, επενδυτές – Κράτος, μπάτσοι, δικαστές
Κάτω τα ξερά σας από τις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους χώρους