Ξημερώματα Τετάρτης της 9ης Γενάρη του 2013, 92 σύντροφοι και συντρόφισσες ανακατέλαβαν τη Villa Amalias, που από τις 20 Δεκέμβρη 2012 είχε καταληφθεί από αστυνομικές δυνάμεις. Με τη δύναμη της συλλογικής ευφυΐας και το πάθος για έναν κόσμο χωρίς εξουσία, διαχωρισμούς και εκμετάλλευση, πέρασαν σε μια κίνηση άρνησης των σχεδίων της κυριαρχίας.
Η εκκένωση της Villa Amalias όπως και πολλών άλλων αντεξουσιαστικών εγχειρημάτων την ίδια περίοδο στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις εντάσσεται στις κατασταλτικές επιθέσεις που ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 2012, ως κομμάτι της αντεξεγερτικής εκστρατείας που συνεχίζει έως σήμερα, με διαφορετικές αποχρώσεις, ώστε να αποδυναμωθούν και να εξαλειφθούν από την κοινωνική μνήμη όλα εκείνα που πραγματώθηκαν τις μέρες της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008, μιας που το ενδεχόμενο μιας ακόμη κοινωνικής εξέγερσης επικρέμεται πάντα ως απειλή, ειδικά υπό τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα, της εξαθλίωσης και της ανέχειας. Μόνιμο στόχο αποτελούν τα πολυπληθή αυτοοργανωμένα εγχειρήματα που επιτίθενται στον κόσμο της κυριαρχίας, δημιουργώντας διαδικασίες, σχέσεις και δομές συλλογικά, οριζόντια, αδιαμεσολάβητα, αντιιεραρχικά, αντιθεσμικά. Ενάντια στις εμπορευματικές σχέσεις, στη διαμεσολάβηση του χρήματος, την ιδιοκτησία και τις σχέσεις που παράγει, ενάντια στο κέρδος, την κατανάλωση, την εξατομίκευση, ενάντια σε κάθε είδους διαχωρισμό, όλα ένα προς ένα δομικά χαρακτηριστικά της κρατικής εξουσίας, του καπιταλιστικού τρόπου οργάνωσης, της πατριαρχίας, που παράγουν αδιάκοπα διαιρέσεις μεταξύ μας, καταπίεση και εκμετάλλευση.
Από εκεί και πέρα, εκκενώσεις καταλήψεων γίνονται και υπό αριστερή πολιτική διαχείριση, με πιο πρόσφατες την εκκένωση της κατάληψης Ματρόζου στα Πετράλωνα, της κατάληψης Ζαϊμη και της κατάληψης Gare στα Εξάρχεια (με τις δύο τελευταίες να έχουν ανακαταληφθεί). Το κράτος έχει συνέχεια και πάντα διεκδικεί για τον εαυτό του το μονοπώλιο στη ρύθμιση της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Όπως και στην πρώτη περίοδο των εκκενώσεων των καταλήψεων, οι λόγοι νομιμοποίησης των εκκενώσεων και η κρατική ρητορεία γύρω από αυτούς είναι απαραίτητη προϋπόθεση της κατασταλτικής στρατηγικής. Οι επικεφαλής του υπουργείου ΠΡΟ.ΠΟ. σε πλήρη συνεργασία με τους χειραγωγικούς μηχανισμούς των media στρώνουν το έδαφος για τις εκκενώσεις. Έτσι, οι εκκενωμένοι -ή κατεδαφισμένοι χώροι, όπως στην πρόσφατη περίπτωση κατεδάφισης της κατάληψης Τερμίτα στο Βόλο, παρουσιάζονται ως χώροι που τελικά θα αποδοθούν στην “κοινωνία”, για κάποιο αφαιρετικό “κοινό καλό”, με τη μορφή σχολών, σχολείων, ωδείων, χώρων για άτομα με κινητικά προβλήματα, χώρων “φιλοξενίας” ασυνόδευτων ανηλίκων κλπ. Οι κατασταλτικές επιχειρήσεις πάνε χέρι-χέρι με την ιδεολογική επίθεση. Στόχος είναι η αποκοινωνικοποίηση των αγωνιζόμενων και των εγχειρημάτων τους, η απαλοιφή από τη μνήμη του τι ήταν αυτά τα εγχειρήματα, ότι αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνικής ζωής, ανοιχτά και προσβάσιμα σε όλες/ους, με εργαστήρια αυτομόρφωσης, συλλογικές κουζίνες, στούντιο, βιβλιοθήκες, εκδηλώσεις-συζητήσεις, χώρους στέγασης, τόπους πραγματικής φιλοξενίας και αλληλεγγύης στους μετανάστες/στριες. Η κυρίαρχη αφήγηση γίνεται αντίστροφη του πραγματικού, για να απαλείψει από την κοινωνική συνείδηση το υπόδειγμα ενός άλλου κόσμου, αυτού της αντεξουσίας.
Την Πέμπτη 22 Mαρτίου δικάζονται οι συντρόφισσες και οι σύντροφοί μας γιατί εναντιώθηκαν στον κόσμο της υποταγής, της απάθειας, της εξατομίκευσης. Προτάσσοντας τις καταλήψεις ως οδοφράγματα στην κανονικότητα της κυρίαρχης βαρβαρότητας, του ρατσισμού, των έμφυλων ανισοτήτων, της ομοφοβίας, των πατριωτικών-εθνικιστικών παραληρημάτων μίσους. Αυτό συμπύκνωνε η Villa Amalias, την άρνηση κάθε εξουσίας, τη δημιουργία δομών, διαδικασιών, σχέσεων, αξιών, δράσεων στη βάση της αυτοοργάνωσης και της αλληλλεγγύης. Αυτό προτάσσουν τα πολυπληθή αναρχικά στέκια, οι καταλήψεις, τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα του κόσμου της αντεξουσίας. Αυτό συμπύκνωνε και η κίνηση της ανακατάληψης της Villa Amalias το πρωί της 9ης Γενάρη.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ/ΣΤΟΥΣ 92 ΔΙΩΚΟΜΕΝΕΣ/ΟΥΣ ΤΗΣ VILLA ΑMALIAS
ΔΕΚΑ, ΕΚΑΤΟ, ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΠΛΗΞΗΣ