Month: July 2017

Φέρνουμε και μοιραζόμαστε ποτά, μουσική και διάθεση για επικοινωνία. Στήνουμε τις δικές μας γιορτές, μακριά από τα κυρίαρχα πρότυπα, σε ένα πάρκο ελεύθερα προσβάσιμο για όλες και όλους.

 

 

Το μεσημέρι της Δευτέρας 10/7, τριάντα περίπου σύντροφοι/ισσες πραγματοποίησαν παρέμβαση αλληλεγγύης στη Δ.Ο.Υ. Αγίων Αναργύρων (και τοπικό παράρτημα της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων), σχετικά με τα διοικητικά πρόστιμα σε ολικούς αρνητές στράτευσης και σε ανυπότακτους τα οποία βεβαιώνουν και συνυπογράφουν οι διευθυντές των αρμόδιων Δ.Ο.Υ., σχετικά με τα μέτρα αναγκαστικής είσπραξης που επιβάλλουν τα δικαστικά τμήματα των αρμόδιων Δ.Ο.Υ. προς όσους ανυπότακτους και ολικούς αρνητές στράτευσης αρνούνται την αποπληρωμή του προστίμου και της «οφειλής» (κατασχέσεις λογαριασμών μισθοδοσίας, επιδομάτων, επιστροφών φόρων κτλ), όπως επίσης και σχετικά με τα νέα μοντέλα οικονομικής καταστολής ενάντια σε κοινωνικούς/ταξικούς αγώνες.

 

Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης μοιράστηκαν κείμενα αντιπληροφόρησης στον κόσμο και στους υπαλλήλους που βρίσκονταν εντός και εκτός κτιρίου, αναδεικνύοντας τον ρόλο των αρμόδιων υπηρεσιών καθώς και της διεύθυνσης της Δ.Ο.Υ. στην οικονομική καταστολή ολικών αρνητών στράτευσης και ανυπότακτων, καθ’ υπόδειξη και σε αγαστή συνεργασία με τις κατά τόπους στρατολογίες. Φυσικά, δεν έλειψαν οι αναμενόμενες αποποιήσεις ευθυνών των αρμόδιων (προϊστάμενη Δ.Ο.Υ., προϊστάμενη και λοιποί ιθύνοντες του -ενισχυμένου λόγω «φόρτου εργασίας»- δικαστικού τμήματος που είναι επιφορτισμένο με την εκτέλεση κατασχέσεων και δεσμεύσεων). Οι ανεύθυνοι-υπεύθυνοι με τα συνήθη γραφειοκρατικά ιδεολογήματά τους περί «εκτέλεσης καθηκόντων» και «διοικητικών υποχρεώσεων», επιδίωξαν για άλλη μια φορά να κρυφτούν πίσω από νόμους και διατάγματα, φτάνοντας στο σημείο να τσουβαλιάζουν τους κοινωνικούς αγώνες και τις αρνήσεις με τροχονομικές και πολεοδομικές παραβάσεις! Αυτά τα ιδεολογήματα στα οποία κάθε κρατικός λειτουργός διαχρονικά καταφεύγει προκειμένου να μην αναλαμβάνει κοινωνικά τις ευθύνες του/της όταν επιλέγει να εκτελεί και να υπακούει «άνωθεν εντολές», όπως και η τυφλή εκτελεστική τους δεινότητα είναι όμως που εντείνουν τον κοινωνικό/ταξικό πόλεμο και την λεηλεασία εκ μέρους κράτους και κεφαλαίου και συνδράμουν στην κρατική καταστολή των κοινωνικών αντιστάσεων. Η καταγέλαστη επίκληση της «υποχρέωσης», του «καθήκοντος» και των «απρόσωπων διαδικασιών» -μπροστά σε όσους/ες αρνούνται ευπρόσωπα τη στρατιωτική θητεία, τον εθνικισμό και την υποταγή σε «άνωθεν εντολές»- ανέδειξε συγχρόνως και τον σαθρό κυνισμό της καταστολής. Μίας καταστολής που μέσω της διεύθυνσης της συγκεκριμένης Δ.Ο.Υ. δεν δίστασε να αναφέρει ρητά το «κοινωνικό έργο» της, δηλώνοντας ότι: «έτσι είναι η διαδικασία, σήμερα περνάει στο δικό σας ΑΦΜ πρόστιμο για την ανυποταξία, αύριο πρόστιμο σε κάποιον άλλο για άρνηση πληρωμής εισιτηρίου στα Μ.Μ.Μ. κ.ο.κ…». Σε μία ατυχή επίδειξη λοιπόν ενός κωμικοτραγικού ορθολογισμού, η διεύθυνση της Δ.Ο.Υ. κατάφερε να εκθέσει ανεπανόρθωτα τον κατασταλτικό ρόλο της -την ίδια στιγμή που επιχειρούσε να τον αποποιηθεί- ενάντια σε όσους/ες συνειδητά αρνούνται έναν κόσμο ολοένα και μεγαλύτερης κοινωνικής/ταξικής λεηλασίας.

 

 

Έξω από τη Δ.Ο.Υ. αναρτήθηκε πανό αλληλεγγύης ενάντια στην οικονομική καταστολή, πετάχτηκαν τρικάκια και φωνάχτηκαν αντιμιλιταριστικά συνθήματα. Αμέσως μετά, η παρέμβαση συνεχίστηκε σε κεντρικούς δρόμους και πλατείες των Αγίων Αναργύρων και του Ιλίου με μοίρασμα εκατοντάδων κειμένων και δηλώσεων ολικών αρνητών στράτευσης, τρικάκια και αφισοκόλληση αντιμιλιταριστικού και αντικατασταλτικού περιεχομένου.

 

 

 

αναδημοσίευση από http://olikiarnisi.espivblogs.net/

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ!

ΠΕΜΠΤΗ 13 ΙΟΥΛΗ, 6 μ.μ., ΧΑΥΤΕΙΑ (Σταδίου & Αιόλου) | ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΙΟΥΛΗ, 10 π.μ., ΕΡΜΟΥ (Σύνταγμα) | ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ – ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

Ο αγώνας μας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο! Με την ψήφιση του νόμου 4472/2017, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έδωσε τη δυνατότητα στα αφεντικά να ανοίγουν τα εμπορικά καταστήματα 32 Κυριακές τον χρόνο σε «τουριστικές ζώνες» της χώρας, με άμεση εφαρμογή σε ολόκληρο το δήμο Αθηναίων και σταδιακή επέκταση σε άλλες περιοχές το επόμενο διάστημα (εκκρεμεί σχετική χωροθέτηση από αρμόδια υπουργεία και περιφέρειες). Το ατελείωτο καλοκαίρι των εργάσιμων Κυριακών από πιθανότητα ή σενάριο τείνει να γίνει η σκληρή αντεργατική πραγματικότητα, δίπλα στις λευκές νύχτες, τα ελαστικά ωράρια, τις απολύσεις!
Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας είναι κομμάτι της επίθεσης των αφεντικών ενάντια στο σύνολο των εργαζόμενων. Ο αγώνας για την προάσπισή της είναι μια από τις μάχες της τάξης μας. Ο κλάδος του εμπορίου συνεχίζει να αποτελεί δοκιμαστικό σωλήνα για σειρά αντεργατικών μέτρων που θεσμοθετεί το κράτος και προωθεί η εργοδοσία. Από το εμπόριο ξεκίνησε το ωρομίσθιο, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, τα σπαστά ωράρια και τόσα άλλα που απλώθηκαν σαν γάγγραινα σε άλλους κλάδους. Σήμερα, η ανηλεής επίθεση στο ωράριο (με «λευκές νύχτες» και «Black Friday») και το τσάκισμα των αργιών της 2/1 και της Καθαρής Δευτέρας συνεχίζουν να αποτελούν διακαή πόθο των εργοδοτών παρά την πρόσκαιρη υποχώρησή τους μπροστά στις αντιδράσεις των εργαζόμενων. Ταυτόχρονα, η επιβολή νέων ατομικών συμβάσεων (όπως προσπάθησε να επιβάλει η πολυεθνική H&M), η οριζόντια μείωση μισθών πλάι σε μαζικές απολύσεις – «παραιτήσεις» (όπως συμβαίνει σε σειρά «πτωχευμένων» αλυσίδων S/M, π.χ. Βερόπουλος, Carrefour-Μαρινόπουλος), οι απλήρωτες υπερωρίες και η σφοδρή εντατικοποίηση αποτελούν καθημερινά βιώματα για τους/τις συναδέλφους/ισσες στον κλάδο του εμπορίου. Τις ίδιες συνθήκες βιώνει και το σύνολο των εργαζόμενων σε κάθε χώρο δουλειάς. Τσάκισμα ασφαλιστικών δικαιωμάτων και μισθού (π.χ. υποκατώτατος μισθός για τους «νεοεισερχόμενους» στην εργασία), πληρωμή με κουπόνια, ανακύκλωση ανεργίας μέσα από προγράμματα «κοινωφελούς» εργασίας και αλλεπάλληλες δολοφονίες εργατών σε εργασιακά κάτεργα. Πραγματικός στόχος της επίθεσης κράτους και κεφαλαίου εναντίον μας είναι η όξυνση της υποτίμησής μας, η ένταση του φόβου μας, το να γίνουμε ακόμα πιο φτηνοί, πιο ευάλωτοι και οι εργοδότες να διασφαλίζουν την κερδοφορία και την εξουσία τους στις πλάτες και τον ιδρώτα μας.
Οι αγώνες μας, οι αγώνες από τα κάτω των εργαζόμενων έχουν ιστορία, έχουν αποτελέσματα, έχουν προοπτική. Εδώ και 4 χρόνια, το «Συντονιστικό Δράσης» δίνει μια σειρά από μάχες για την ανάδειξη και την υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων. Οι παρεμβάσεις μας σε χώρους δουλειάς, οι εργατικές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις, οι απεργιακές περιφρουρήσεις και μπλοκαρίσματα στο κέντρο και γειτονιές της Αθήνας ενάντια στην Κυριακάτικη λειτουργία των καταστημάτων, η μαχητική μας στάση απέναντι στην καταστολή των αγώνων μας και στη δίωξη συναδέλφων (όπως στην απεργιακή περιφρούρηση στο βιβλιοπωλείο «Ιανός») αποτελούν τα ζωντανά στιγμιότυπα της καθημερινής μας πάλης. Μέσα από τον διαρκή και οριζόντιο συντονισμό εργατικών σωματείων από το εμπόριο κι άλλους κλάδους, συλλογικοτήτων εργαζόμενων και ανέργων, συνελεύσεων γειτονιάς, συλλογικοτήτων του ταξικού – κοινωνικού κινήματος, το «Συντονιστικό Δράσης» κρατά το δρόμο του αγώνα ανοιχτό, αφουγκραζόμενο τις πραγματικές ανάγκες κι ανησυχίες των συναδέλφων/ισσών στο εμπόριο αλλά και των εργαζόμενων ευρύτερα. Γέννημα της πάλης αυτής είναι και η εργατική συνάντηση των «εργαζόμενων στον κλάδο του εμπορίου» (Ορθοστασία), μια συλλογικότητα εμποροϋπαλλήλων που δίνει τη μάχη μέσα στους χώρους δουλειάς. Απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε, η οργάνωση και η συλλογικοποίηση είναι αναγκαία στάση, είναι η μόνη εγγύηση των εργατικών μας συμφερόντων.
Όλα αυτά τα χρόνια, ο αγώνας μας έχει κάνει βήματα προς τα εμπρός. Τα εργατικά μπλοκαρίσματα ενάντια στις εμπορικές φιέστες εργοδοτών – δημάρχων σε γειτονιές της Αθήνας ή ακόμα και η ακύρωσή τους (Μαρούσι, Ίλιον, Περιστέρι, Γλυφάδα, Νέα Σμύρνη) συνέβαλαν καθοριστικά στην ανάδειξη της πραγματικής φωνής των εμποροϋπαλλήλων και στη σταδιακή αποδυνάμωση παρόμοιων πρωτοβουλιών ανά την Αττική. Η φετινή αναδίπλωση των πολυεθνικών INDITEX και H&M σχετικά με το άνοιγμα των καταστημάτων τους στην αργία της 2 Γενάρη, μετά από κινητοποίηση συναδέλφων/ισσών από τον κλάδο του εμπορίου, αποτελεί εργατική παρακαταθήκη που μένει να περιφρουρηθεί οργανωμένα και ανυποχώρητα μέσα στους χώρους δουλειάς. Αλλά και η πρόσφατη προσπάθεια του ομίλου INDITEX από 4 Ιούνη να εφαρμόσει πρώτος στον δήμο Αθηναίων το νόμο για τις 32 εργάσιμες Κυριακές, έχει ήδη ανακοπεί από τις δράσεις μας. Το «Συντονιστικό Δράσης» έχει καταφέρει να μπλοκάρει έμπρακτα τις ορέξεις της εργοδοσίας. Στις 4 Ιούνη χρειάστηκε να στηθούν δυναμικές περιφρουρήσεις στο κέντρο της Αθήνας, ώστε να αποτρέψουμε το άνοιγμα των καταστημάτων. Έπειτα, η ανακοίνωση της κυριακάτικης κινητοποίησής μας αλλά και οι παρεμβάσεις μας στους χώρους δουλειάς, ανάγκαζαν την εργοδοσία να υποχωρεί και να ανακοινώνει ότι τα καταστήματα θα παραμένουν κλειστά (όλο αυτό το διάστημα στα καταστήματα του ομίλου οι συνάδελφοί μας βιώνουν ακόμα μια εκβιαστική συνθήκη: η εργοδοσία ανακοινώνει αιφνιδιαστικά τελευταία στιγμή το αν θα ανοίξει ή όχι την Κυριακή τα καταστήματα, κρατώντας τους σε ιδιότυπη ομηρία).
Δικαιώθηκε όμως και η επιμονή μας να μην εφησυχάζουμε με την απόφαση του ΣτΕ, που αφορούσε το πιλοτικό μέτρο των «52 εργάσιμων Κυριακών», ενάντια στο οποίο είχαν προσφύγει ενώσεις εργοδοτών (ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ), εμπορικοί σύλλογοι και η ΟΙΥΕ. Αυτό που υπενθυμίσαμε είναι οι μάχες του καλοκαιριού του 2014, όταν τα μαζικά εργατικά μπλοκαρίσματα σε όλο το εμπορικό κέντρο της Αθήνας δεν άφησαν κανένα περιθώριο στις μεθοδεύσεις κράτους και εργοδοτών. Μάχες που δόθηκαν νικηφόρα ακόμα και χωρίς την κήρυξη απεργιών από την ΟΙΥΕ, αλλά με την πλήρη στήριξη των συναδέλφων/ισσών της Ερμού, όταν βρεθήκαμε όλοι/ες μαζί μπροστά στα κατεβασμένα ρολά των καταστημάτων. Εστιάσαμε στην αναβάθμιση της οργάνωσης και της ετοιμότητάς μας απέναντι στην εργοδοτική επίθεση, έχοντας πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι τα ταξικά μας συμφέροντα διασφαλίζονται μόνο με τους δικούς μας αγώνες.
Ήταν και παραμένει δεδομένο ότι τίποτε δεν επρόκειτο να μας χαριστεί μέσω κάποιου σωτήρα που θα υποσχόταν να δικαιώσει τον αγώνα μας. Είναι ξεκάθαρο πως ρόλος της κυβέρνησης ως διαχειριστή του εκμεταλλευτικού συστήματος είναι η προάσπιση των συμφερόντων του κεφαλαίου και της αστικής τάξης. Για αυτό και δεν υποστείλαμε ποτέ τον αγώνα μας – ιδίως τον καιρό των αυταπατών και της «ελπίδας» -. Για αυτό και στηριζόμαστε αποκλειστικά στις δικές μας δυνάμεις και προσπαθούμε μαζί με τους συναδέλφους μας από όλο τον κλάδο του εμπορίου και από κοινού με τον κόσμο του αγώνα να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας.
Αν ψωνίζεις Κυριακή, ετοιμάσου να εργαστείς Κυριακή. Ένα από τα όπλα κράτους και εργοδοτών αποτελεί και το άλλοθι της κατανάλωσης. Δυστυχώς, μια μερίδα της κοινωνίας συνεχίζει να σκέφτεται ως καταναλωτικό κοινό υπερασπιζόμενη την «ελευθερία» της βιτρινοθεραπείας. Δεν σταματάμε να καταδεικνύουμε την ευθύνη αυτή. Στην κομβική διαμάχη ανάμεσα στον κόσμο της εργασίας και στον κόσμο των οικονομικών – πολιτικών αφεντικών, παίρνουμε τη θέση που μας αναλογεί βάσει των ταξικών μας συμφερόντων. Απευθυνόμαστε στους εργαζόμενους, στους άνεργους, στους νεολαίους, στους συνταξιούχους και τους καλούμε να μην υποκύψουν στην προσπάθεια επιβολής ενός κλίματος ατομικισμού και κοινωνικού κανιβαλισμού. Όλοι και όλες πλέον γνωρίζουν τι σημαίνει να ψωνίζεις την Κυριακή, ποια είναι η πραγματικότητα που κρύβεται πίσω από τις λουσάτες βιτρίνες των καταστημάτων. Κάθε χτύπημα στα δικαιώματα των εργαζόμενων ενός κλάδου, αποτελεί χτύπημα συνολικά τον κόσμο της εργασίας.
Συνεχίζουμε τον αγώνα για την Κυριακάτικη αργία, για τα εργατικά συμφέροντα και δικαιώματα, ως κομμάτι του ευρύτερου αγώνα για τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας. Καλούμε τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους μας στο εμπόριο και κάθε εργασιακό κλάδο, τα εργατικά σωματεία και τις συλλογικότητές τους, όλο τον κόσμο του αγώνα, όσες κι όσους βιώνουν τη σύγχρονη καταπίεση και εκμετάλλευση, να δώσουμε από κοινού και να δυναμώσουμε τη μάχη αυτή. Με όπλα μας την από τα κάτω οργάνωση μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς, τη συλλογική αντίσταση και την ταξική αλληλεγγύη.
Συντονίζουμε τις μάχες που δίνουμε μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς σε κάθε γωνιά της χώρας. Δυναμώνουμε κι άλλο τις ταξικές μας αντιστάσεις, οργανωνόμαστε σε εργατικές συλλογικότητες και σωματεία, οργανώνουμε τον αγώνα σε κάθε γειτονιά, δημιουργούμε συντονιστικά δράσης σε κάθε πόλη, αναβαθμίζουμε την πανελλαδική διάσταση του αγώνα με την από κοινού ανάληψη συντονισμένων αγωνιστικών πρωτοβουλιών.
Μπροστά μας έχουμε την κρίσιμη Κυριακή 16 Ιούλη, που αποτελεί σταθμό για τον αγώνα μας, αφού ήδη τα αφεντικά επενδύουν στην ημερομηνία αυτή ώστε να νομιμοποιήσουν και να επαναπροωθήσουν το σχέδιο για την εφαρμογή των 32 Κυριακών στον δήμο Αθηναίων και ευρύτερα. Με δυναμικές απεργιακές κινητοποιήσεις, με μαζικές παρεμβάσεις στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές, να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας αναχαιτίζοντας και πάλι τους σχεδιασμούς τους, συμβάλλοντας έτσι όχι μόνο στην ενίσχυση του αγώνα για την Κυριακάτικη αργία, αλλά και συνολικά της θέσης μας ως εργαζόμενων στο πεδίο της ταξικής πάλης.
ΟΥΤΕ 52, ΟΥΤΕ 32, ΟΥΤΕ 8! – ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ!
Η ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΡΓΙΑ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΤΑΚΤΗΘΗΚΕ, ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΩΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑΝ ΠΕΛΑΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ
ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ!

Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και στα «απελευθερωμένα» ωράρια | syntonistikokyriakes.espivblogs.net – syntonistiko_drasis@espiv.net

αναδημοσίευση από https://athens.indymedia.org/

Την Παρασκευή 7/7 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση από 50 συντρόφους/ισσες στο λιμάνι του Πειραιά, σε ένδειξη αλληλεγγύης στην κατάληψη Rosa Nera (Χανιά) που αυτή την περίοδο απειλείται με εκκένωση.

Κατά την διάρκεια της παρέμβασης μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα στον κόσμο που επιβιβαζόταν στο καράβι με προορισμό τα Χανιά, αναρτήθηκαν πανό και έγινε αφισοκόλληση περιμετρικά του λιμανιού.

Η κίνηση αυτή συνδιοργανώθηκε από στέκια, καταλήψεις, συλλογικότητες, συντρόφους/ισσες από το κέντρο και τις συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά και είχε διάρκεια δύο περίπου ωρών. Η Rosa Nera δεν είναι μόνη της. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες στους συντρόφους/ισσες και αμετακίνητα εχθρικά απέναντι στα αφεντικά και στο κράτος. Αγωνιζόμαστε για την ημέρα εκείνη που η κάθε Rosa Nera θα φυτρώνει και θα ανθίζει χειμώνα καλοκαίρι στις όχθες και στις γειτονιές όλου του κόσμου.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ROSA NERA
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

 

Ακολουθούν η αφίσα και το κείμενο (μεταφρασμένο και στα αγγλικά) που μοιράστηκε κατά τη διάρκεια της παρέμβασης.

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ROSA NERA

Η Rosa Nera είναι μια κατάληψη στη συνοικία Καστέλι, στην πόλη των Χανίων, που εδώ και 13 χρόνια δίνει ζωή σε ένα εγκαταλελειμμένο κτήριο, που βρίσκεται υπό το ιδιοκτησιακό καθεστώς του Πολυτεχνείου Κρήτης. Είναι ένας αυτοοργανωμένος, ανοιχτός κοινωνικός πολιτικός χώρος, μια κοινότητα αγώνα πέρα από και ενάντια στις καπιταλιστικές αξίες και τις κρατικές θεσμίσεις. Το πολυτεχνείο Κρήτης Α.Ε επιδιώκει να παραχωρήσει την κατάληψη, για 25 έτη με το αζημίωτο, στην ξενοδοχειακή εταιρεία BELVEDERE ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΕΠΕ και μεθοδεύει την εκκένωσή της. Θέλουν ενα κέντρο αγώνα, να το μετατρέψουν σε ένα ακόμα κάτεργο της τουριστικής βιομηχανίας, η οποία επιδιώκει να καταλάβει κάθε τετραγωνικό μέτρο της πόλης. Λογαριάζουν όμως χωρίς τον ξενοδόχο…

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Οι καταλήψεις είναι διαρκή πειράματα κοινοτήτων στις οποίες επιλέγουμε να συμβιώνουμε, να αποφασίζουμε και να δρούμε συλλογικά, ενάντια σε κάθε εξουσία. Αντανακλούν το πρόταγμά μας για έναν κόσμο χωρίς εκμεταλλευτές, μια κοινωνία αταξική, όπου οι ανθρώπινες σχέσεις δεν θα διέπονται από ανταγωνισμό, αλλά από ισότητα, αλληλεγγύη και αλληλοσεβασμό. Κρατικές και δημοτικές αρχές, εισαγγελείς, μίντια, φασιστοειδή κάθε είδους, ιδιοκτήτες, επιχειρηματίες και τεχνοκράτες, αριστερές ή δεξιές κυβερνήσεις, στοχοποιούν τις καταλήψεις γιατί εχθρεύονται τον κόσμο τους. Αυτοί που ποδοπατούν τις ζωές μας, πολεμούν και τις καταλήψεις, επικαλούμενοι τη νομιμότητα και την υπεράσπιση της ιδιοκτησίας, άλλοτε βαφτιζοντάς τες «κέντρα ανομίας», άλλοτε στο όνομα των “σωτήριων” επενδύσεων, του κέρδους και των υποσχέσεων για δουλειές που θα ανοίξουν, και άλλοτε με το πρόσχημα της “επιστροφής των χώρων στην τοπική κοινωνία”.

 

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ

Η ROSA NERA δεν είναι μόνη της. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες στους συντρόφους/ισσες και αμετακίνητα εχθρικά απέναντι στα αφεντικά και στο κράτος. Αγωνιζόμαστε για την ημέρα εκείνη που η κάθε Rosa Nera θα φυτρώνει και θα ανθίζει χειμώνα καλοκαίρι στις όχθες και στις γειτονιές όλου του κόσμου.

 

Στέκια, καταλήψεις, συλλογικότητες, σύντροφοι/ισσες από το κέντρο & τις συνοικίες της Αθήνας & του Πειραιά

κείμενο στα αγγλικά_rosa nera

κείμενο_rosa nera