ΚΑΛΛΙΕΡΓΩΝΤΑΣ ΤΗ ΓΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ
Η συλλογική καλλιέργεια από την κατάληψη Αγρός, για περισσότερο από 6 χρόνια τώρα, στο πάρκο τρίτση, αποτελεί μια αυτοοργανωμένη κίνηση για την παραγωγή της τροφής. Καταλαμβάνουμε το δημόσιο χώρο και από χώρο περίκλειστο, ελεγχόμενο, που προορίζεται είτε για εμπορική εκμετάλλευση είτε για την εκτόνωση μιας ασφυκτικά βιωμένης αστικής ζωής, τον μεταστρέφουμε σε ελεύθερο χώρο συλλογικής λειτουργίας και δράσης, αυτοδιαχείρισης της γης, αυτοκαθορισμού της ζωής μας. Εδαφικοποιούμε την ανάγκη μας για διατροφική αυτονομία και μοιραζόμαστε όσα γνωρίζουμε για τις καλλιέργειες, χωρίς ειδικούς ανάμεσά μας, αντιιεραρχικά, για τη χαρά της μάθησης και της δημιουργίας.
Καλλιεργούμε τη γη συλλογικά και αυτοοργανωμένα, χωρίς κρατικούς ή ιδιωτικούς τίτλους ιδιοκτησίας, λογικές χρηστικότητας και κέρδους. Μοιραζόμαστε τους καρπούς χωρίς κανένα αντίτιμο, τροφοδοτώντας παράλληλα και τη συλλογική κουζίνα της κατάληψης. Σπάμε στην πράξη το δίπολο παραγωγού-καταναλωτή, μπλοκάροντας και μ΄αυτό τον τρόπο τις κυρίαρχες εμπορευματικές σχέσεις. Η φροντίδα του χωραφιού γίνεται με μη βιομηχανοποιημένες μεθόδους, χωρίς φυτοφάρμακα- λιπάσματα που δηλητηριάζουν τη γη, ενώ γίνεται προσπάθεια να διατηρούμε ποικιλίες σπόρων που έχουν δημιουργηθεί με φυσικό τρόπο.
Παράλληλα με το χωράφι της κατάληψης φροντίζουμε τον ευρύτερο χώρο του πάρκου (κλαδέματα δέντρων, συλλογική συγκομιδή καρπών, ξεχορτάριασμα κ.α). Στο πάρκο τρίτση υπάρχουν μεγάλες εκτάσεις με φιστικιές και ελαιόδεντρα, τα οποία κάθε χρόνο είναι γεμάτα με καρπούς. Πάγια τακτική του εκάστοτε Φορέα Διαχείρiσης του πάρκου είναι είτε να αναθέτει σε ιδιώτη εργολάβο το μάζεμα των καρπών προκειμένου να πουληθούν, είτε να συνδιοργανώνει ημερίδες και δράσεις με ΜΚΟ για να εκμεταλλεύονται την καρποφορία παράλληλα με ευρωπαϊκά κονδύλια, ενώ όλο το υπόλοιπο διάστημα που τα δέντρα δεν βρίσκονται σε περίοδο καρποφορίας είναι ολότελα εγκατελειμμένα, κάτι που επιβεβαιώνει τη χρηστική σχέση τους με το πάρκο. Στην περίοδο που διανύουμε, όπου πέραν των άλλων εξελίσσεται και μια από τις σφοδρότερες επιθέσεις των τελευταίων δεκαετιών πάνω στους λιγοστούς πλέον εναπομείναντες ελεύθερους χώρους, αυτοοργανωμένες κινήσεις, όπως το κλάδεμα των δέντρων του πάρκου και το μάζεμα των καρπών τους, μπλοκάρουν στην πράξη το καθεστώς «άβατου» και εμπορευματοποίησής του. Ταυτόχρονα, η καλλιέργεια της γης όπως και η συγκομιδή των καρπών, μπορεί να καλύψει μέρος των βασικών διατροφικών αναγκών, και αποτελεί πρόταση για το μπλοκάρισμα της εντεινόμενης φτωχοποίησης. Να θυμηθούμε ξανά ότι η γη, τα δέντρα και οι καρποί τους είναι για όλες και όλους, ότι δεν χρειάζεται να πληρώνουμε προκειμένου να καλύψουμε βασικές μας ανάγκες, να διερευνήσουμε τρόπους μακριά από τους κυρίαρχους που ακυρώνουν στην πράξη την κανονικότητα των εμπορευματικών σχέσεων, τη λειτουργία της αγοράς, το ίδιο το χρήμα.
Η καλλιέργεια της γης από την κατάληψη Αγρός είναι εχθρική σε μη κυβερνητικές οργανώσεις και δημοτικούς λαχανόκηπους, που χρηματοδοτούνται από κρατικά ή ευρωπαϊκά κονδύλια και λειτουργούν σε χώρους που τους παραχωρούνται για να αναδείξουν τις ψευτοοικολογικές ευαισθησίες δήμων και κράτους. Το πρόταγμα της συλλογικής καλλιέργειας της γης απευθύνεται σε όσες/ους αναγνωρίζουν στη συλλογική αυτοδιαχείριση της γης ένα ακόμη πεδίο αγώνα, συνδεδεμένο με τα άλλα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα και παίρνει θέση ανάμεσα στα άλλα προτάγματα του κόσμου της αντεξουσίας για την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΛΟΓΙΚΕΣ ΚΕΡΔΟΥΣ, ΧΡΗΜΑΤΟΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΦΡΑΞΕΙΣ
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΓΗΣ