Day: October 9, 2014

Την 1-10-2014 , με συλλαμβάνουν και οδηγούμαι με κουκούλα στο κεφάλι στον ανακριτικό θάλαμο της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας. Από τις 17.00 έως τις 1.00 τη νύχτα, ένα τσούρμο κουκουλοφόροι -και ενώ είμαι δεμένος πισθάγκωνα- μου αποσπούν με τη βία DNA, αποτυπώματα και με φωτογραφίζουν (προσπαθούν) εν μέσω ειρωνειών, κεφαλοκλειδωμάτων,στραμπουληγμάτων, ξύλου και απειλών για ηλεκτροσόκ , θεωρώντας ότι έτσι θα συνεργαστώ. Στις 1.00 τη νύχτα, βλέπω τους πρώτους ξεκουκούλωτους που μου ανακοινώνουν ότι κατηγορούμαι για τρομοκρατία. Ως τις 5.30 τα ξημερώματα , παραμένω σε ένα 1 Χ 3 κελί , δεμένος πάντα πισθάγκωνα με τις χειροπέδες. Την επόμενη μέρα γίνονται πάλι προσπάθειες να με φωτογραφίσουν.

Από μεριάς μου απείχα από την πρώτη στιγμή από τροφή και νερό με απαίτηση να μιλήσω με δικηγόρο. Μου επέτρεψαν τελικά να ειδοποιήσω δικηγόρο μετά από 24 ώρες και κατόρθωσα να την δώ μολις για λίγα λεπτα , λίγο πριν τον Εισαγγελέα.

Τα παραπάνω τα καταθέτω σαν μια μικρή εμπειρία αγώνα προς τους συναγωνιστές.

Η στάση του Κράτους προς εμάς , ήπια ή σκληρή -αυτό είναι πάντα σχετικό- δεν μπορεί ποτέ να μας κάμψει, όσο έχουμε συνείδηση της υπευθυνότητας που απορρέει από τη θέση μας ως αναρχικοί , στις στιγμές της δοκιμασίας.

Γιατί οι δύσκολες στιγμές στον αγώνα είναι αυτές που ατσαλώνουν τη συνείδηση. Γιατί σε αυτές τις περιστάσεις ο κάθε ένας από μας είναι ο θεματοφύλακας των ιδανικών της κοινωνίας που πολεμάμε να φτιάξουμε. Για τον αγώνα προς την χειραφέτηση από την ταξική κοινωνία έχει χυθεί πολύ αίμα, κι επομένως θα ήταν αστείο να λυγίζουμε στα όποια νταϊλίκια των μπάτσων. Κράτησα αρνητική στάση απέναντι στις αξιώσεις των κρατικών λακέδων να αποσπάσουν στοιχεία μου για δυο λόγους. Πρώτο, για λόγους αξιακούς , καθώς θεωρώ ότι υποχρέωση κάθε αναρχικού επαναστάτη είναι να μη δίνει ούτε χιλιοστό εδάφους στον ταξικό εχθρό . Και δεύτερο γιατί, αντιλαμβανόμενος τη σοβαρότητα της υπόθεσης που μου προσάπτουν, θέλησα να προστατέψω συντροφικό και φιλικό περιβάλλον από τα κοράκια που με κρατάνε. Όσο λοιπόν οι κλούζω δεν έβρισκαν το όνομα, δεν ήμουν διατεθειμένος με τιποτε να τους το δώσω. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, δυο μέρες μετά τη σύλληψη, η αστυνομία έχει βρει «επιτέλους» το όνομά μου.

Είναι σαφές ότι με τη σύλληψή μου οι αξιωματικοί της αντιτρομοκρατικής και κυρίως οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι έλπιζαν να βγάλουν λαβράκι , γι αυτό και οι διαρροές στον τύπο για το σημειωματάριο με τις «χρονομετρημένες διαδρομές» τους στόχους, τα ποδήλατα και τα λουκάνικα. Μέσω της κοπτορραπτικής φτιάχνουν μια ιστορία που να ταιριάζει στο σενάριο τους. Σενάριο που στο τέλος πρέπει πάντα να βγάζει αυτούς νικητές.

Το τι έκανα, ποιος είμαι και γιατί βρισκόμουν εκεί που με συνέλαβαν δεν είναι υπόθεση της αστυνομίας και των εισαγγελέων αλλά δική μου. Επομένως, δεν έχω να απολογηθώ στους φύλακες της αστικής νομιμότητας, αλλά μόνο στο επαναστατικό κίνημα, τους συντρόφους και τον λαό που επιλέγει να μη ζήσει σα ραγιάς.

Θεωρώ αναγκαία αυτήν την πρώτη επικοινωνία με τον έξω κόσμο , μιας και δεν τρέφω αυταπάτες για την μη προφυλάκιση μου.

Προς το παρόν, βρίσκομαι αιχμάλωτος στα χέρια των υπηρετών του κεφαλαίου, η καρδιά μου όμως παραμένει στο στρατόπεδο της επανάστασης.

Ο αγώνας συνεχίζεται.

Ζήτω η επανάσταση.

Ζήτω η Αναρχία.

Αντώνης Σταμπούλος

από την Λ. Αλεξάνδρας 173.

4/10/2014

Δευτέρα, 6 Οκτωβρίου, έξι μέρες μετά ,  και το κλίμα της τρομολαγνείας  στα μέσα μαζικής ενημέρωσης  δε λέει να κοπάσει. Μόνο τυχαίο δεν είναι ,  καθώς από πίσω είναι σαφές ότι βρίσκεται «αντιτρομοκρατικός»  δάκτυλος.

Από την πρώτη στιγμή δημοσιοποιούν  προς τους δημοσιογράφους  «ευρήματα» – γι αυτούς στοιχεία ενοχής- που δεν περιλαμβάνονται καν στην δικογραφία.  Για παράδειγμα  το περίφημο μπλοκάκι με τους δύσκολους «κωδικούς»  τους οποίους η Κατεχάκη – λέει – προσπαθεί να σπάσει… ταπερ, καλ, ποδήλατα  που θα βλέπουν στον ύπνο τους για πολύ καιρό, προσπαθώντας να ξετρυπώσουν το «μυστήριο».

Η πραγματικότητα είναι  ότι,  ο μόνος σκοπός τους είναι να γίνεται θόρυβος,  ώστε να γίνει πιο εύκολη η εξόντωση μου.

Τα σενάρια δεν έχουν τέλος, όπως οι «βόμβες»  ασετιλίνης με οξυγόνο  που ακόμη και ο πυροτεχνουργός  τους είπε ότι δεν  συνδυάζονται με εκρηκτικά,  παρόλα αυτά, κάνουν εντύπωση κι αυτό αρκεί.

Έγινα  ηγετικό στέλεχος του ΕΑ, ληστής  στην Κλειτορία,  διάδοχος του Λάμπρου Φούντα, η καταζητούμενη   αναρχική συντρόφισσα Πόλα Ρούπα με το παιδί της  αναγνωρίστηκε να με περιμένει – λέει- καθισμένη αμέριμνα στα σκαλοπάτια  της Καλλιφρονά, σύμφωνα πάντα με βάσιμες μαρτυρίες  επίδοξων ρουφιάνων και γελοίων  τύπων όπως εκείνου του γείτονα  στο πατρικό μου  που  είπε ότι άκουγε εκρήξεις  από το υπόγειο του σπιτιού!

Έχει πολύ  ενδιαφέρον να μάθουμε  που είναι κρυμμένοι όλοι αυτοί οι καραγκιόζηδες  που   με τις βλακείες που ξεστομίζουν  ή ακόμη χειρότερα που τους βάζουν να παπαγαλίζουν,  βοηθάνε  στο κλίμα της τρομοϋστερίας  που το κράτος έντεχνα καλλιεργεί  από την πρώτη στιγμή που με απήγαγαν.

Ακόμη και ο Μαρινάκης – λέει – θορυβήθηκε από τα σενάρια «στοχοποίησης»   και κινητοποίησε μερίδα φιλάθλων να ζητήσουν το λόγο από το Σκάι  γιατί θεωρούν ότι  λόγω της θέσης του  Σκάι  οι τρομοκράτες  στοχοποίησαν τον πρόεδρό τους. Και   έρχονται τα σενάρια της αντιτρομοκρατικής   να  έχουν κάνει  πρώτα από όλα  κάτι τέτοιους μεγαλοκαρχαρίες  να χάνουν τον ύπνο τους αυτές τις μέρες.

Θα ήταν αλήθεια φοβερή κωμωδία να μαζέψουμε όλα   αυτά που ειπώθηκαν για την υπόθεση μου, ωστόσο το αστείο σταματάει και το πράγμα σοβαρεύει όταν  αναλογιστούμε ότι όλα αυτά  αποτελούν μια συντονισμένη στρατηγική  του κράτους απέναντι σ’ όσους του μπαίνουν στο μάτι.

Έδωσα μάχη στην αντιτρομοκρατική για να κρατήσω την αξιοπρέπειά μου και θα συνεχίσω να το κάνω κι από το Μεταγωγών που με μετέφεραν απόψε .

Παρά  την εισαγγελική παραγγελία για μεταγωγή  μου στις φυλακές Κορυδαλλού , το γεγονός ότι με έφεραν εδώ  αποκαλύπτει ότι υπάρχει ισχυρή πίεση  και προσπάθεια  να με  στείλουν  σε κάποια άλλη μακρινή φυλακή,  προς εξόντωση όχι τόσο δική μου, αφού  ξέρουν ότι πολιτικά  υπερασπίζομαι τη θέση μου ακόμη κι αν με στείλουν στη Σιβηρία,  αλλά κυρίως  της οικογένειάς μου  που θα αναγκάζεται να ταξιδεύει ώρες για να με δει,  αλλά  και με στόχο  για τη δυσχέρανση του έργου της συνηγόρου.

Δεν θα αφήσω  την αλητεία της αντιτρομοκρατικής  και των πολιτικών προϊστάμενων της να τσακίσει τους δικούς μου ανθρώπους.

Και γι’ αυτό πριν ακόμη μου αναγγείλουν  πού θα με στείλουν , εγώ προειδοποιώ ότι δεν δέχομαι να πάω πουθενά αλλού  εκτός από τον Κορυδαλλό,  κοντά στην οικογένειά μου και τη συνήγορο.

Δηλώνω λοιπόν ότι  από τώρα ξεκινάω απεργία πείνας και δίψας!

Κι από δω που είμαι  προειδοποιώ, ότι  δεν πρόκειται να με πάρουν   παρά μόνο  σηκωτό .

Μεταγωγών

6-10-2014