Πραγματοποιήθηκε χθες η πρώτη από τις εκδηλώσεις για τα 4 χρόνια γενεθλίων της κατάληψης του Αγρού παρουσία πολύ κόσμου. Μαζί με τη συλλογικότητα “Σαλίγκαρος” ολοκληρώσαμε την κατασκευή ξυλόφουρνου με φυσικά υλικά καθώς επίσης παρουσιάστηκε η τεχνική χτισίματος με την μέθοδο cob.

Σήμερα, 2η μέρα των εκδηλώσεων της κατάληψης, θα πραγματοποιηθεί συζήτηση με θέμα τις αντιδομές καθώς και παρουσίαση εγχειρημάτων αντιδομών. 

Με τις αντιδομές ή συλλογικές δομές επανοικειοποίησης των χώρων και των χρόνων μετασχηματίζουμε την καθημερινότητα και τις σχέσεις μας. Δημιουργούμε τον κόσμο που θέλουμε εδώ και τώρα σε άρρηκτη σχέση με τον αγώνα ενάντια στον κόσμο της εξουσίας, των ανισοτήτων, της εκμετάλλευσης και της λεηλασίας.

Σε μια περίοδο που σύσσωμος ο θεσμικός συρφετός (δήμοι, μη κυβερνητικές οργανώσεις, εκκλησία, ΣΚΑΙ, κόμματα και φασίστες) διεκδικούν το ρόλο του φιλεύσπλαχνου διαχειριστή της φτώχειας, που η ελεημοσύνη βαφτίζεται αλληλεγγύη, που ο καθένας και η καθεμία καλείται να συνεισφέρει στον “συνάνθρωπο”, διατηρώντας πολύ βολικά στάση αδράνειας για ό,τι βάρβαρο συμβαίνει γύρω μας, τώρα, περισσότερο από ποτέ χρειάζεται να προτάξουμε τις δικές μας υποδομές (κοινωνικά ιατρεία, μαθήματα αυτομόρφωσης, συλλογικές κουζίνες αλληλεγγύης, καλλιέργεια της γης…) με τα δικά τους χαρακτηριστικά, αυτά της οριζοντιότητας, της αμοιβαιότητας, του χαρίσματος ως ίσο προς ίσο. Και να επικοινωνήσουμε τις εμπειρίες μας, τις ανησυχίες μας, τα όρια που ενδεχομένως συναντάμε.

Να διερευνήσουμε τρόπους προχωρήματος…

Τρία χρόνια μετά η παντελής και προκλητική απουσία της Δημοτικής Αρχής αφήνει τις υπάρχουσες υποδομές να καταρρέουν και την πόλη να παρουσιάζει εικόνα πλήρους εγκατάλειψης. Το δημοτικό κολυμβητήριο παραμένει κλειστό και ερημώνει, οι βρεφονηπιακοί σταθμοί κλείνουν συρρικνώνονται και υπολειτουργούν με τους εργαζόμενους απλήρωτους, ενώ τα σχολεία υποχρηματοδοτούνται. Σε αυτό το τοπίο της φτωχοποίησης της εξαθλίωσης και της εγκατάλειψης, η ανέγερση ενός μεγαθήριου βρεφονηπιακού σταθμού, στο Δημοτικό Άλσος του Μπαρουτάδικου, σε χώρο ελεύθερο, σε χώρο πρασίνου ακούγεται τουλάχιστον σαν κακοστημένη φάρσα σε βάρος του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας. Μια φάρσα που υποστηρίζεται ομόφωνα από όλες τις δημοτικές παρατάξεις και παρουσιάζεται ως «κοινωφελές» έργο πνοής.

Στις 20 και 21 Απρίλη 2013 το σκηνικό της φάρσας κορυφώνεται με την οργάνωση από πλευράς διοίκησης και δημοτικών παρατάξεων (εκτός ΛΣ), δήθεν λαϊκών συνελεύσεων, όπου το ζήτημα τίθεται στη «λαϊκή διαβούλευση», μέσω δημοψηφίσματος. Ένα τέχνασμα που στήθηκε από τις δημοτικές αρχές, ως απάντηση στις μαχητικές αντιδράσεις ενάντια στο έργο της καταστροφής των αυτοοργανωμένων συνελεύσεων εκατοντάδων κατοίκων. Ο λαός του Αιγάλεω, παρά τους μηχανισμούς που ενεργοποιήθηκαν, απάντησε χαρακτηριστικά στην παγίδα της «δημοκρατικής διαβούλευσης» με απολύτως μηδενική συμμετοχή. Στις συνελεύσεις της κοροϊδίας το θέαμα ήταν θλιβερό. Οι εκπρόσωποι της διοίκησης και οι παράγοντες των δημοτικών παρατάξεων ήταν απελπιστικά μόνοι απέναντι σε άδεια καθίσματα.

Στις 28 Απρίλη 2013 το σκηνικό της φάρσας καταρρέει με τη μηδαμινή συμμετοχή των κατοίκων στο πλαστό δημοψήφισμα. Από τους 9.000 περίπου εγγεγραμμένους στους εκλογικούς καταλόγους του 8^ου και 9^ουδιαμερίσματος προσήλθαν στις κάλπικες κάλπες 334. Από αυτούς οι 267, με όχι και τόσο αυθόρμητη συμμετοχή, αφού γνωρίζουμε ότι κατέφτασαν με υποσχέσεις για ρουσφέτια, ψήφισαν ΝΑΙ. Η συμμετοχή μηδαμινή και η κατάληξη για τους εμπνευστές και οργανωτές του λεγόμενου «δημοψηφίσματος» εξευτελιστική, γεγονός που επιβεβαιώνεται δια στόματος του αντιδημάρχου Σκλαβούνου με τη δήλωση: «γίναμε ρεζίλι», έξω από το 5^ο Δημ. Σχ. όπου εγκαταστάθηκε μία από τις κάλπες. Παγιδεύτηκαν και γελοιοποιήθηκαν στην ίδια τους τη φάρσα, τη στιγμή που ο λαός τους γύριζε την πλάτη.

Ο επίμονος καθαρός και δίκαιος αγώνας των κατοίκων για τη σωτηρία του Μπαρουτάδικου, με τις δυναμικές πορείες στο κέντρο του Αιγάλεω, τις περιοδείες στις γειτονιές, τη διακίνηση ενημερωτικού υλικού στους κατοίκους των συνοικιών του Αιγάλεω για τα περιβαλλοντοκτόνα σχέδια της διοίκησης και των δημοτικών παρατάξεων δικαιώθηκε και νίκησε. Όμως δεν τελείωσε. Τώρα ξεκινάει και μάλιστα πιο μαχητικός και πιο αποφασιστικός, γιατί γνωρίζουμε ότι ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤ. Το έχουμε ξαναζήσει και το περιμένουμε. Και αυτή τη φορά θα έχουν σύσσωμοι ως δημοτικό συμβούλιο την ευθύνη για την επιβολή της αστυνομικής καταστολής σε χώρο που παίζουν τα παιδιά, χώρο που δημιουργήθηκε με ευθύνη και δέσμευση προηγούμενων διοικήσεων και παραχωρήθηκε στους δημότες για αυτή τη χρήση. Φαίνεται ότι τα παχυλά κονδύλια του ΕΣΠΑ αμβλύνουν τη μνήμη των ενορχηστρωτών της τσιμεντοποίησης και μετατρέπουν τις αλλοτινές υποσχέσεις σε τυχοδιωκτική ψηφοθηρία

Εμείς που αντιστεκόμαστε σε αυτά τα σχέδια, επίσης λέμε ΝΑΙ στην ανέγερση του βρεφονηπιακού σταθμού, επιμένουμε όμως, ότι ακόμα υπάρχει χρόνος να μεταφερθούν τα σχέδια υλοποίησης σε γειτονικά οικόπεδα (Αγ. Γεωργίου) που ανήκουν στην κυριότητα του Δήμου ή σε γειτονικά σχολικά κτίρια που έχουν εκκενωθεί και ρημάζουν, συμπληρώνοντας την εικόνα της εγκατάλειψης. Ο αγώνας μας αναγνωρίζει τις κοινωνικές ανάγκες και έχει ως μοναδικό σκοπό να μείνει το Μπαρουτάδικο ανέπαφο από σχέδια εκποίησης και ιδιωτικοποίησης που θα ακολουθήσουν μετά την εισβολή των εργολάβων. Καλούμε όλο το λαό του Αιγάλεω να συμβάλλει σε αυτόν τον αγώνα για να προστατέψει ό,τι απέμεινε από τη βίαιη εκποίηση των δημόσιων αγαθών και των περιβαλλοντικών πόρων που ανήκουν σε όλους και δεν είναι ιδιοκτησία κανενός.

Δεν κάνουμε πίσω. Δεν φοβόμαστε τα ΜΑΤ. Θα μας βρουν μπροστά στις μπουλντόζες. Αγώνας μέχρι το τέλος.

από το μπλογκ της Λαϊκής Συνέλευσης Αιγάλεω