Όλος ο καθεστωτικός εσμός με σύμπνοια έσπευσε να καταδικάσει τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν το περασμένο Σάββατο στις Σκουριές, εκεί που η «Ελληνικός Χρυσός» σε σύμπραξη με την καναδική El Doradoεπιχειρούν ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα σε βάρος της φύσης και των τοπικών κοινωνιών. Τα εκτενή ρεπορτάζ των μίντια –που έμοιαζαν περισσότερο με πολεμικά ανακοινωθέντα του υπουργείου τύπου της κυβέρνησης- η παρουσία του ίδιου του υπουργού προστασίας του πολίτη στον Πολύγυρο της Χαλκιδικής και του αρχηγού της Αστυνομίας, οι καταγγελίες από όλο το φάσμα του κομματικού συρφετού, αναδεικνύουν τις επιπλέον σημασιοδοτήσεις του «έργου». Το σκάψιμο του βουνού και η αποψίλωση του δάσους είναι στοίχημα για τους «από πάνω». Το συγκεκριμένο «έργο» πρέπει να προχωρήσει γιατί έπονται κι άλλα τέτοια. Ο αγώνας αυτός πρέπει να καμφθεί για να μην αποτελέσει παρακαταθήκη που θα ενθαρρύνει αντίστοιχους αγώνες.
Οι δυναμικές κινητοποιήσεις των κατοίκων μέχρι και τον περασμένο Οκτώβριο αντιμετωπίστηκαν με μια πρωτοφανούς αγριότητας καταστολή, με αποκορύφωμα τη διαδήλωση στις 21 Οκτώβρη στις Σκουριές, όπου αστυνομικές δυνάμεις έπνιξαν τον κόσμο στα χημικά, ρίχνοντας ακόμα και σε ευθεία βολή προς τους κατοίκους, ακόμα και μέσα στα οχήματά τους, χτυπώντας ανελέητα και συλλαμβάνοντας πολλούς εξ αυτών. Τα media αποσιώπησαν τα γεγονότα –προστατεύοντας έτσι εκτός των άλλων και τον μεγαλοεπιχειρηματία Μπόμπολα, στον οποίο ανήκει το 5% της εταιρείας εξόρυξης χρυσού στην περιοχή. Μέρος της ίδιας κατασταλτικής στρατηγικής είναι κι ο σφοδρός ιδεολογικός πόλεμος που εξελίσσεται μέχρι σήμερα στα κανάλια και τον αστικό τύπο για τα γεγονότα του περασμένου Σαββάτου, υποσκιάζοντας συστηματικά τον μακροχρόνιο αγώνα των κατοίκων ενάντια στις εταιρείες και παρουσιάζοντάς τους, σύμφωνα με τον προσφιλή για την αστυνομία χαρακτηρισμό, ως εν δυνάμει «τρομοκράτες». Ταυτόχρονα, ο κατασταλτικός πόλεμος εξελίσσεται και με υλικούς όρους: πολλές δεκάδες κάτοικοι προσάγονται στα κατά τόπους αστυνομικά τμήματα για να δώσουν γενετικό υλικό –κάποιοι μάλιστα απάγονται από τα σπίτια τους για τον ίδιο λόγο, χωρίς να μπορούν για ώρες να ενημερώσουν τους οικείους τους. Με αυτόν τον τρόπο ποινικοποιείται, έστω και άτυπα, η συμμετοχή στον αγώνα, ενώ παράλληλα, επιχειρείται να διαχυθεί ένα κλίμα τρόμου. Το μήνυμα είναι απλό: το κράτος εκδικείται όσους αγωνίζονται κι αυτό πρέπει να το γνωρίζει ο καθένας και να συμμορφώνεται.
Από την άλλη, ενεργοποιείται η γνωστή, κυρίαρχη ρητορεία για την ωφελιμότητα του «έργου». Ο μύθος περί ξεπεράσματος της ανεργίας με τις νέες θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν, είναι πρώτο στη λίστα –παλιά και δοκιμασμένη συνταγή για να φτιάξεις εκείνο το αντιδραστικό, ανθρώπινο δυναμικό από εκείνους που κοιτάνε μόνο τη «δουλίτσα» τους και που θα προσπαθήσει να υποσκάψει από τα μέσα τον αγώνα. Κι ας γεμίσει το βουνό κρατήρες, ας γίνει κρανίου τόπος η περιοχή και αδύνατη η ζωή στην περιοχή… Η επιχείρηση πλασάρεται ως φιλική για το περιβάλλον, ενώ ακόμη κι ο πιο αδαής γνωρίζει ότι μόνο καταστροφή θα προκαλέσει. Φυσικά δε θα μπορούσε να λείπει και η επίκληση στο «εθνικό καθήκον» για το ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης. «Οι πολυεθνικές χρειάζεται και πρέπει να δραστηριοποιηθούν ανενόχλητα», λένε, «για να μας σώσουν από την φτώχεια και την εξαθλίωση». Ο ίδιος ο Σαμαράς διαβεβαίωσε με ανακοίνωσή του γι΄αυτό, σπεύδοντας να προσθέσει ότι οι εκκρεμότητες σχετικά με τα νομικά του «έργου» θα κλείσουν εντός ολίγων ημερών (προφανώς έδωσε εντολή στα τσιράκια του στο ΣτΕ να δώσουν άμεσα το τελικό πράσινο φως στην εταιρεία). Ταυτόχρονα, οι δηλώσεις περί διασάλευσης του «ειρηνικού βίου των Ελλήνων» και της «δημοκρατικής ομαλότητας» με τέτοιες ενέργειες, όπως ακούστηκε από εκπρόσωπο της ακροδεξιάς συγκυβέρνησης, πέρα από τις επικλήσεις στα ψευδεπίγραφα της «εθνικής συνοχής» και της «δημοκρατίας», επιδιώκουν να μονοπωλήσουν την ανάγνωση της πραγματικότητας, να υποβάλλουν τον τρόπο που εκτιμούμε και ερμηνεύουμε τα πράγματα, να ωραιοποιήσουν την ασχήμια. Ο καθημερινός βίος για τους «από κάτω» δεν είναι ειρηνικός, και ποτέ δεν ήταν τέτοιος. Οι ουρές στις κατά τόπους διευθύνσεις απορίας και στους ΟΑΕΔ, τα εκατοντάδες σπίτια χωρίς ρεύμα, τα ατέλειωτα συσσίτια για ένα πιάτο φαγητό δεν αφήνουν αμφιβολίες.
Το βράδυ του Σαββάτου 16 Φλεβάρη ομάδα ατόμων αιφνιδίασε και ακινητοποίησε τους σεκιούριτι των εγκαταστάσεων στο βουνό και πυρπόλησε οχήματα και υποδομές της εταιρείας.
Μακριά από κάθε είδους θεσμικές καταγγελίες και γλοιώδεις δηλώσεις νομιμοφροσύνης, οι μορφές του αγώνα κρίνονται από τους ίδιους τους αγωνιζόμενους, τους ανθρώπους που συγκρούονται ενάντια στο βάρβαρο καθεστώς που θέλουν να μας επιβάλλουν.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ Β.Α. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΧΡΥΣΟΥ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ