Παρασκευή 30/11, 8.00μμ, εκδήλωση ενάντια στα μεταλλεία χρυσού στο Ρεσάλτο
αναδημοσίευση από το blog του ΡΕΣΑΛΤΟ
Για την αντιφασιστική μηχανοκίνητη πορεία
Η ανταπόκριση με όσους/ες γείτονες/ισσες διασταυρωθήκαμε κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης, αλλά και καθ’ οδόν, ήταν πέρα για πέρα ενθαρρυντική και θετική (με σχόλια και χειροκροτήματα πουεπευφημούσαν τη δράση, άπλωμα των χεριών για να περισυλλέξουν, να πάρουν και να διαβάσουν τα κείμενα ή τα φλάιερ). Με τον όγκο της πορείας μας, τα συνθήματά μας, τη χρήση φορητής ντουντούκας, τα φλάιερ και τα κείμενά μας, καταφέραμε να κάνουμε άμεσα αντιληπτή και κατανοητή στις γειτονιές την πολιτική μας υπόσταση.
Πετύχαμε ένα μεγάλο στοίχημα και βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή μιας σειράς δράσεων και παρεμβάσεων στις γειτονιές μας. Αυτές τις γειτονιές που είναι ταξικά προσδιορισμένες, όπου η φτώχεια και ο φόβος μοιράζονται με το τσουβάλι, όπου οι σχέσεις των ανθρώπων γίνονται ολοένα και πιο τυπικές-απόμακρες. Σ’ αυτές τις γειτονιές, λοιπόν, η φασιστική ρητορεία και παρουσία δε θα γίνουν ανεκτές.
Φυσικά, να μην παραλείψουμε να αναφέρουμε και τη μηχανοκίνητη συνοδεία που πορεύτηκε μαζί μας εξαρχής. Δύο περιπολικά της αστυνομίας, τρία αυτοκίνητα και πέντε μηχανές της ασφάλειας, δέκα μηχανάκια των δολοφόνων και βασανιστών της ομάδας Δ παρατάχθηκαν εν κινήσει κυρίως στο πίσω μέρος της πορείας (αλλά και στα παράλληλα στενά) σε αρκετά κοντινή απόσταση. Ο όγκος όμως των οχημάτων της πορείας, ο αριθμός των ατόμων που συμμετείχαν σε αυτήν (οι επικεφαλής της αστυνομίας έστελναν συχνά αλαφιασμένοι σήμα στο κέντρο για το μέγεθος της πορείας), η κοινωνική αποδοχή που δεχτήκαμε σε όλες τις γειτονιές από όπου περάσαμε, τα εχθρικά βλέμματαγειτόνων και φίλων προς τον αστυνομικό στρατό που μας ακολουθούσε, έκανε την συνοδεία της αστυνομίας φορτική κι εκνευριστική, αλλά σίγουρα όχι απειλητική.
Ο δρόμος ανοίγει προχωρώντας…
Σύγκρουση με κράτος – αφεντικά – φασίστες.
Ραντεβού ξανά στους δρόμους της εξέγερσης.