Ούτε με την τάξη, ούτε με την ανάπτυξη

Ούτε με την τάξη, ούτε με την ανάπτυξη

Στις 26/8 ένας στρατός μπάτσων εισβάλλει στην περιοχή των Εξαρχείων και εκκενώνει τέσσερις καταλήψεις. Είχε προηγηθεί στα μέσα Ιούλη η κατεδάφιση της κατάληψης Μπρούκλυν στα Γιάννενα. Οι νέοι πολιτικοί διαχειριστές ξεκίνησαν άμεσα τις κατασταλτικές τους επιχειρήσεις, συνεχίζοντας το «έργο» της αριστερής διαχείρισης του σύριζα, με 27 εκκενωμένες ή και κατεδαφισμένες καταλήψεις στο ενεργητικό της.

Οι τελευταίες επιθέσεις έχουν πολλαπλή στόχευσηστη βάση του δόγματος «τάξη-ανάπτυξη-ασφάλεια» των κυρίαρχων. Επιχειρείται ησυρρίκνωση μιας εστίας-γεωγραφίας αντίστασης και αλληλεγγύης.Μια συμπερίληψη της περιοχής στον αναπτυξιακό χάρτη της μητρόπολης, με μετρό και επέλαση του αδηφάγου τουριστικού κεφαλαίου. Ένα ακόμη θέρετρο εναλλακτικής κατανάλωσης. Δεν είναι φυσικά τυχαίο ότι εκκενώθηκαν δύο εγχειρήματα στέγασης μεταναστ(ρι)ών, μια υπενθύμιση για τη θέση που τους επιφυλάσσεται στον ευρωπαϊκό παράδεισο: απέλαση ή στρατόπεδα εγκλεισμού και αορατότητας, σε συνθήκες ζωής ως «περιττοί/ές», ως ζωές δεύτερης κατηγορίας.

Οι τελευταίες εκκενώσεις καταλήψεων είναι ένας πρόλογος καταστολής ενάντια στον κόσμο που δημιουργεί μακριά από τους κυρίαρχους διαχωρισμούς και λογικές συνδιαλλαγής, που επιτίθεται συνολικά στο καθεστώς της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.

Μέσα στο πλάνο των επιθέσεων βρίσκεται και η κατάληψη Αγρός στο πάρκο τρίτση. Η «καθαρή και άμεση λύση» για το πάρκο, δια στόματος του υπουργού περιβάλλοντος, περνάει μέσα από λογικές ανταποδοτικότητας, εντατικοποίησης της εμπορευματοποίησης, περιφράξεις και μη ελεύθερη προσβασιμότητα. Στο «πράσινο διασκεδαστήριο» που οραματίζονται δεν θα μπορούσε να χωρέσει μια κατάληψη που για περισσότερο από δέκα χρόνια αποτελεί ανάχωμα στα κυρίαρχα σχέδια για εξαφάνιση του πάρκου ως ελεύθερου χώρου, που μαζί με αγωνιζόμενες/ους των περιοχών και αλληλέγγυους/ες απέτρεψε αλλεπάλληλες επιχειρήσεις περαιτέρω υποτίμησης και συρρίκνωσής του.

Οι καταλήψεις του κόσμου της αντεξουσίας αποτελούν εδαφικοποίηση των προταγμάτων της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης. Δοκιμάζουν σχέσεις αντιιεραρχικές, μέσα από διαδικασίες συνδιαμόρφωσης, συλλογικές και συντροφικές, ενάντια στην εξατομίκευση και την ανάθεση. Οικειοποιούνται εδάφη, προσβάλλοντας την ιδιοκτησία,τον θεμελιώδη θεσμό στον οποίο κράτος και κεφάλαιο στηρίζονται και περιφρουρούν με τη βία. Γι’ αυτό βρίσκονται μόνιμα στο στόχαστρο της κατασταλτικής επίθεσης του κράτους.

Οι καταλήψεις είναι εγχειρήματα δημιουργίας μακριά από την ασφυξία των κυρίαρχων επιβολών, των διαχωρισμών. Είναι συμπύκνωση των αρνήσεών μας ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας.

αλληλεγγύη στις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους χώρους